Saturday, August 28, 2010

ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္

၂၄.၀၈.၂၀၁၀ ရက္ေန႔တြင္ စာေရးသူတုိ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္တည္ရွိရာ ကန္ဒီၿမိဳ႕သုိ႔ ညေန(၂)နာရီခြဲတြင္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ စာေရးသူတုိ႔ သီတင္းသံုးရာ ၿမိဳ႕ေတာ္ကုိလံဘုိမွ ကန္ဒီသုိ႔ ကားျဖင့္သြားလွ်င္ (၂)နာရီေက်ာ္ ကားစီးရပါသည္။ ကန္ဒီၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာျပည္က ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ ရာသီဥတုတူသကဲ့သုိ႔ လမ္းေၾကာေကြ႔ေကာက္မႈမွာလည္း တူေနသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကန္ဒီၿမိဳ႕သုိ႔သြားေသာ ကားလမ္းသည္ လမ္းေကာင္းမြန္ျခင္း၊ လမ္းေဖာက္ထားသည္မွာ စည္းစနစ္က်ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ကားေမာင္းရသည္မွာ လြယ္ကူးေခ်ာေမြ႔ပါသည္။ ကန္ဒီၿမိဳ႕သည္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ကဲ့သုိ႔ ေတာင္ေပၚ၌ တည္ေဆာက္ထားေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးျဖစ္ပါသည္။



ကန္ဒီၿမိဳ႕ေလးကုိ ေရာက္တယ္ဆုိလွ်င္ပဲ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႕သည္ ကားရပ္နားရမည့္ေနရာတြင္ ကားကုိရပ္ခဲ့ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ခံမည့္ စြယ္ေတာ္တုိက္ထားရာ ကားလမ္းေဘးနား ပတ္၀န္းက်င္သုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္တုိက္သည္ စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရယူရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ လက္မွတ္ထုိးေသာ ကန္ဒီအေဆာက္အဦးႀကီး၏ အနီးနားပင္ တည္ရွိပါသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ လက္မွတ္ထုိးခဲ့ေသာ အေဆာက္အဦးသည္ ယခုအခါမွာေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား တည္းခုိးရာ အေဆာက္အဦးျဖစ္ေနေပသည္။ စာေရးသူတုိ႔လည္း ထုိကန္ဒီအေဆာက္အဦးႀကီးနားတြင္ ေနရာရ၍ ထုိေနရာမွပင္ ၾကည့္႐ူ႕၍ မွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပံုမ်ားကုိ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ား ဖူးေတြ႕ရန္အတြက္ လူၾကားတုိးေ၀ွ႔ၿပီး မွတ္တမ္းတင္မ်ားကုိ မရမက ႐ုိက္ကူးခဲ့ရေပသည္။


သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားသည္ ႏွစ္စဥ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ဓာတ္အား ပူေဇာ္ေသာအေနျဖင့္ စြယ္ေတာ္ကုိ ရတနာေတြနဲ႔အလွဆင္ထားေသာ ဆင္အေကာင္(၁၀၀)ခန္႔္ႏွင့့္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ ႐ုိးရာေတးဂီတ အကပေဒသာ အႏုပညာမ်ားျဖင့္ စီတန္းလွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲကုိ (၇)ရက္ေက်ာ္ လွည့္လည္ပူေဇာ္ခံၾကပါသည္။


ထုိပူေဇာ္ပြဲသည္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ အႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာ ဘာသာေရးပြဲျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အာ႐ွရဲ႕စိတ္၀င္စားဖြယ္အေကာင္းဆံုး ဘာသာေရးဆုိင္ရာ အလွျပ စီတန္း လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲ တစ္ခုအေနနဲ႔လည္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူေတြ႕ျမင္ဖူးသမွ်ထဲမွာေတာ့ ဤစြယ္ေတာ္ပူေဇာ္ပြဲသည္ အလွပဆံုး၊ အစည္းကားဆံုး၊ ၾကည့္႐ူ႕စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အံ့ၾသပီတိျဖစ္စရာအေကာင္းဆံုးေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခုဟု ခံစားမိပါသည္။


ညအခ်ိန္တြင္ ေရာင္စံုမီးမ်ားျဖင့္ လွလွပပ အႏုပညာလက္ရာေျမာက္မ်ားစြာ အလွဆင္ထားေသာ စြယ္ေတာ္တုိက္ႏွင့္ ကန္ဒီၿမိဳ႕ရွိ လမ္းမ်ား၊ အေဆာက္အဦးမ်ားသည္ နတ္ဘံုနတ္နန္းအလား ထင္မွတ္စရာေကာင္းလွေအာင္ လွပေနသည္ကုိလည္း ေတြ႕ျမင္ရ၍ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ခဲ့ရပါသည္။


ျမတ္ဗုဒၶ၏ စြယ္ေတာ္ဓာတ္ကုိ ယခုကဲ့သုိ႔ ဂုဏ္ျပဳအေလးထားပူေဇာ္မႈျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ျမတ္ဗုဒၶကုိ အမွန္တကယ္ယံုၾကည္ျခင္းျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကုိလည္း လက္ေတြ႕ျပျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာေရးသူေတာ့ ဗုဒၶဘာသာကုိခ်ီးေျမွာက္ေသာ ဒီပြဲေတာ္ေလးကုိ အၿမဲမွတ္ရေနမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယခုက်င္းပေသာ ပြဲေတာ္ေလးကုိၾကည့္၍ စာေရးသူရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ဂုဏ္ယူမိပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုပြဲေတာ္ကုိ ျမင္ေတြ႕ရေသာ ဘာသာျခားမ်ား၏ စိတ္သႏၱာန္တြင္ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ သူတုိ႔ဘာသာကုိ အလြန္တန္ဖုိးထားၾကပါသည္လားဟု ဘာသာျခားတုိ႔၏ စိတ္ထဲ၌ ထူးျခားမႈျဖစ္ေနမည္မွာ ေသခ်ာေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ဂုဏ္ယူထုိက္ေသာ ပြဲေတာ္ေလးလည္း ျဖစ္ေနသည္မွာ မလြဲဧကန္ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။


ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ဓာတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ စြယ္ေတာ္ဓာတ္ ေလးဆူၾကြင္းက်န္ခဲ့ရာ တစ္ဆူမွာ ယခုပြဲေတာ္က်င္းပ၍ ပူေဇာ္ေနေသာ ကန္ဒီၿမိဳ႕ရွိ စြယ္ေတာ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ အျခားသံုးဆူမွာ တ႐ုတ္ျပည္၌ တစ္ဆူ၊ နတ္ျပည္၌တစ္ဆူ၊ နဂါးျပည္၌တစ္ဆူ ရွိေနပါသည္။

ယခုသီရိလကၤာ၌ရွိေနေသာ စြယ္ေတာ္ဓာတ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ စြယ္ေတာ္အစစ္ျဖစ္၍ သီရိလကၤာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ စြယ္ေတာ္ကုိ သူတုိ႔၏အသက္ကဲ့သုိ႔ ေလးစားယံုၾကည္ တန္ဖုိးထားၾကေသာေၾကာင့္ အိမ္တုိင္းတြင္ မည္သည့္အလွဴျပဳလုပ္သည္ျဖစ္ေစ စြယ္ေတာ္ပြားကုိ ပင့္ေဆာင္ၿပီး ကုိးကြယ္ထားၾကပါသည္။ ထုိနည္းတူစြာ စြယ္ေတာ္ကဲ့သုိ႔ တန္ဖုိးထားေသာအရာတစ္ခုမွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဗုဒၶဂယာရွိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ ရရွိေတာ္မူခဲ့သည့္ မူရင္းေဗာဓိပင္မွ ပင့္ေဆာင္ခဲ့ေသာ သီရိမဟာေဗာဓိပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားသည္ ေဗာဓိပင္ကုိလည္း တန္ဖုိးထားၾကေသာေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ညေနခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ ေဗာဓိပင္မ်ားသုိ႔ ဆီးမီးအေမႊးတုိင္မ်ားျဖင့္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ၾကပါသည္။


ထုိပူေဇာ္ပြဲတြင္ ျမန္မာျပည္ကဲ့သုိ႔ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းမ်ိဳး မလုပ္ၾကဘဲ မိမိတုိ႔႐ုိးးရာ အကမ်ားနဲ႔ လွည့္လည္ပူေဇာ္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ဤပြဲေတာ္တြင္ သီရိလကၤာျပည္သူလူထုႏွင့္အစုိးရ၏ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ၊ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ ေလးစားမႈတုိ႔ကုိ ေတြ႕ခဲ့ရေပသည္။ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားသည္ ပြဲေတာ္အတြက္ ျမန္မာျပည္ကဲ့သုိ႔ ပြဲလမ္းသဘင္ ငွါးရမ္းခ၊ စားေသာက္စရိတ္ကုန္က်မႈ၊ ပြဲေတာ္အတြင္း ေရာင္းေသာ ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူမႈအတြက္ ကုန္က်မႈစရိတ္မ်ား မရွိေပ။ သီရိလကၤာအစုိးရသည္ ပြဲေတာ္အတြက္ ျပည္သူမ်ားထံမွ ပုိက္ဆံေကာက္ယူစရာမလုိဘဲ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားထံမွ ရေသာေငြမ်ားျဖင့္ပင္ ပြဲေတာ္အတြက္ကုန္က်စရိတ္ လံုေလာက္မႈရွိပါလိမ့္မည္။ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ခံက်င္းပသည့္ ရက္မ်ားတြင္ တည္းခုိးခန္းမ်ားသည္ အရင္ထက္(၂)ဆတုိး၍ ေစ်းႏႈန္းမ်ားထားေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာမွ ဧည့္သည္မ်ား လာေရာက္မႈသည္ တည္းခုိးခန္းမေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရေပသည္။ သူတုိ႔႐ုိးရာအကမ်ားနဲ႔ ပူေဇာ္ပံု ပူေဇာ္နည္းမ်ားကုိ ဓာတ္ပံုမ်ားျဖင့္ တင္ျပေပးပါမည္။ သူတုိ႔မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ ဗြီဒီယုိကုိလည္း စာေရးသူ၀ယ္ျဖစ္လွ်င္ တင္ျပေပးပါအုန္းမည္။


စာေရးသူမွတ္မိသေလာက္ တင္ျပရမည္ဆုိလွ်င္ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္မည့္ ကားလမ္းကုိ ေရမ်ားျဖင့္ သန္႔စင္ေအာင္ ေဆးေၾကာထားၿပီး ပထမေရွ႕ဆံုးမွ လမ္းရွင္းရန္ႏွင့္ အခ်က္ျပအျဖစ္ တစ္ေယာက္သံုးေပခန္႔အကြာ၌ လူတစ္ေယာက္စီက ႀကိဳးက်စ္မ်ားျဖင့္ “ေျဖာက္....ေျဖာက္နဲ႔ျမည္းေအာင္ လမ္းကုိ႐ုိက္ယမ္း၍ သြားၾကပါသည္။


ဒုတိယေျမာက္ ထြက္ေပၚလာၾကေသာ အလွအပမ်ားမွာ ဆင္စီးသူကုိ ေရွ႕မွတစ္ဖြဲ႕ ေနာက္မွတစ္ဖြဲ႕လူစုတုိ႔က မီးပန္းအလွမ်ားျဖင့္ ႐ုိးရာအက ကလ်က္သြားၾကပါသည္။ ထုိကသူမ်ားကုိ နားေဘးမွမီးတုတ္ႀကီးမ်ားကုိင္၍ မီးျပသူမ်ားကလည္း လုိက္ပါေပးၾကသည္။ ဆင္စီးသူမ်ားက သာသနာ့အလံကုိ ကုိင္ေဆာင္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေစတီမ်ားကုိ ပူေဇာ္၍လည္းေကာင္း လုိက္ပါၾကသကဲ့သုိ႔ ဆင္တစ္စီးစီရဲ႕ ေရွ႕ေနာက္တုိ႔မွာလည္း ႐ုိးရာအကမ်ိဳးစံုတုိ႔ျဖင့္ လုိက္ပါပူေဇာ္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။


ဆင္ေပါင္းမည္မွ်မ်ားျပားသည္ကုိ စာေရးသူေတာ့ ဓာတ္ပံု႐ုိက္ေနတာနဲ႔ မမွတ္မိေသာ္လည္း ဆင္တစ္စီးႏွင့္တစ္စီး အလြန္မေ၀းကြာဘဲ တစ္ေနရာတည္းမွ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္သည္ကုိ ၾကည့္ေနခ်ိန္သည္ ည(၈)နာရီကေန ည(၁၁)နာရီေက်ာ္ထိ ၾကာျမင့္ပါသည္။ အမ်ားေျပာစကား ၾကားရသည္မွာေတာ့ ဆင္အေကာင္ေပါင္း(၁၀၀)ရွိသည္ဟု သိရွိရပါသည္။ ထုိပြဲေတာ္သုိ႔ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၌ရွိေသာ ျပည္သူေပါင္းစံုႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာမွ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား လာေရာက္ၾကည့္႐ႈ႕ၾကသည္မွာ တုိး၍ပင္ မေပါက္ေအာင္ မ်ားျပားလွပါသည္။


သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ ဘုရားပြဲမ်ားက်င္းပရာတြင္ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားျဖင့္ က်င္းပျခင္းမရွိဘဲ မိမိတုိ႔၏႐ုိးရာအက၊ မိမိတုိ႔၏ဘာသာေရးတရားေတာ္မ်ားျဖင့္သာ ပူေဇာ္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရပါသည္။ စာေရးသူ ဒီႏုိင္ငံတြင္ ဘုရားပြဲက်င္းပသည္မွာ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲနဲ႔ဆုိ (၂)ခါမွ်သာ ေတြ႕ဖူးပါသည္။ တစ္ခုက ျမတ္ဗုဒၶဘုရားျဖစ္ေတာ္မူသည့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ႏွင့္ ယခု ျမတ္ဗုဒၶ၏စြယ္ေတာ္ လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲတုိ႔သာ ျဖစ္ပါသည္။


ကဆုန္လျပည့္(Wesak day)ေန႔ ဗုဒၶပြဲေတာ္က်င္းပခ်ိန္(၇)ရက္လံုးတြင္ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားသည္ ဘုရားျဖစ္စဥ္ပံုေတာ္မ်ားကုိ ၾကည့္႐ူ႕ျခင္း၊ တရားေတာ္မ်ားကုိ နားေထာင္ျခင္း၊ စတုဒိသာေကၽြးေသာ ေနရာမ်ားတြင္ စည္းစနစ္တက် စားေသာက္ေနၾကသည္တုိ႔ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ လာေရာက္ၾကည့္႐ူ႕သူမ်ားသည္ ထူးထူးေထြေထြ ၾကည့္စရာမရွိလွေသာ္လည္း သူတုိ႔ပြဲေတာ္နဲ႔သူတုိ႔မွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။


ယခုက်င္းပေသာ ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲတြင္လည္း လာေရာက္ၾကည့္႐ူ႕သူမ်ားသည္ မတုိးေပါက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလွေသာ္လည္း သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားႏွင့္စီစဥ္ေသာတာ၀န္ရွိသူမ်ား၏ စနစ္က်မႈေၾကာင့္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ၾကည့္႐ူ႕ေနၾကသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ မေရမတြက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လာေရာက္ၾကည့္႐ူ႕သူ မ်ားျပားေသာေၾကာင့္ ရဲအရာရွိမ်ားက လမ္းေဘးတန္းစီေပးရာ၌ စနစ္တက်ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးေနေသာ္လည္း အစဦးဆံုး၀င္ေပါက္မွာ မနည္းတုိးေ၀ွ႕၍ ၀င္ခဲ့ရသည္ကုိ စိတ္ပ်က္သလုိခံစားမိခဲ့ရေပမဲ့ ရဲအရာရွိမ်ားက စာေရးသူတုိ႔ ဘုန္းႀကီးမ်ားကုိ ဦးစားေပးေခၚယူေသာေၾကာင့္ တခဏမွ်သာ တုိးေ၀ွ႕ခဲ့ရပါသည္။

ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲတြင္ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားသည္ သူ႔ေနရာသူ လွည့္လည္ရန္တာ၀န္ယူသည္ကုိ ျမင္ေတြ႕ရေသာအခါ “ေၾသာ္-သူတုိ႔သည္ ဗုဒၶဘာသာပီပီ ဗုဒၶပြဲအတြက္ လွည့္လည္ပူေဇာ္ေပးရမည့္ ၾကာရွည္လွေသာ တန္းစီလွည့္လည္ပြဲတြင္ မည္မွ်ပင္းပန္းေစကာမႈ အပင္းပန္းခံမည္”ဟု စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားသည့္ပံုကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္သည္မွာ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ (၅)နာရီေက်ာ္ ၾကာျမင့္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိအခ်ိန္တုိင္းတြင္ က၍သြားေနေသာသူ၊ တီးမႈတ္ေသာသူ၊ မီးတုတ္ႀကီးမ်ားကုိ ကုိင္ေဆာင္ရေသာသူ၊ ဆင္မ်ားနားေဘးမွ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္၍ လုိက္ရေသာသူမ်ားသည္ မည္မွ်ပင္းပန္းမည္ကုိ စာေရးသူစဥ္းစားၾကည့္မိသည္မွာ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္သာ မျပင္းျပပါက လြယ္ကူလွေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ခံႏုိင္ရည္ရွိဖုိ႔ မလြယ္ကူလွေပ။ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ား၏ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ကုိ ဤပြဲေတာ္ၾကည့္႐ူ႕မႈျဖင့္ စာေရးသူေလးစားမိသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာအတြက္လည္း ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မႈ ျဖစ္ခဲ့ရေပသည္။


ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ေဆာင္းပါးကို ဤမွ်နဲ႔ပဲ နိဂံုးသတ္ပါရေစ။ ဆက္လက္၍ စာေရးသူ ျမင္ေတြ႕သမွ်ထဲမွ စာဖတ္သူမ်ား အက်ိဳးဗဟုသုတ အသိဉာဏ္ရရွိမည့္ အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကုိ ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဆက္လက္ေရးသား တင္ျပေပးပါမည္။


ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ပြဲ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုမ်ား

စာေရးသူႏွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား အမွတ္တရ႐ုိက္ခဲ့ေသာပံု


စြယ္ေတာ္ပင့္ေဆာင္လာပံု(၄)


ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ေသာတုိက္


ဆင္ရတနာမ်ားျဖင့္ လွည့္လည္ေသာပံု


စြယ္ေတာ္ထားရွိရာ စြယ္ေတာ္တုိက္မွမွတ္တမ္းပံု

စြယ္ေတာ္အား အနီးကပ္မွတ္တမ္းတင္ထားပံု

စြယ္ေတာ္ပင့္ေဆာင္လာပံု(၃)

စြယ္ေတာ္ပင့္ေဆာင္လာပံု(၂)

စြယ္ေတာ္ပင့္ေဆာင္လာပံု




စီးတန္းလွည့္လည္ေနပံု

၀င္ေပါက္တြင္ ေနရာရရန္ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကပံု

အစဦးဆံုး၀င္ေပါက္ တုိးေ၀ွ႔ေနရပံု(၂)

အစဦးဆံုး၀င္ေပါက္ တုိးေ၀ွ႔ေနရပံု

ရဲအရာရွိမ်ားမွ ေနရာခ်ထားေပးေနပံု

မိမိတုိက္ေပၚမွ ၾကည့္႐ူ႕ေနပံု

ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား ၾကည့္႐ူ႕ေနပံု

လမ္းေဘးတြင္ ေနရာယူေနပံု

႐ုိးရာ၀တ္စားမ်ားျဖင့္ ကျပလွည့္လည္ပံု

႐ုိးရာေတးဂီတမ်ားျဖင့္ လွည့္လည္ေနပံု

မိန္းကေလးမ်ား အကျဖင့္ လွည့္လည္ေနပံု(၃)

မိန္းကေလးမ်ား အကျဖင့္ လွည့္လည္ေနပံု(၂)

မိန္းကေလးမ်ား အကျဖင့္ လွည့္လည္ေနပံု

မိန္းကေလးမ်ား အကျဖင့္ လွည့္လည္ေနပံု

တန္းစီလွည့္လည္ေနပံု

၀ါးေျခေထာက္ျဖင့္ မီး၀ုိင္းမ်ား ကျပေနပံု

႐ုိးရာ၀တ္စံုမ်ားျဖင့္ လွည့္လည္ျပပံု

မီးစက္၀ုိင္းျဖင့္ ကျပပံု

အကမ်ားျဖင့္ေရွ႕ေနာက္ လွည့္လည္ျပသပံု


သာသနာ့အလံမ်ားျဖင့္ ေရွ႕ကေန ထြက္လာေသာဆင္ရတနာ


စြယ္ေတာ္ပင့္ေဆာင္လာေသာ ဆင္ရတနာ





Monday, August 23, 2010

သီရိလကၤာႏွင့္ဘုရားဖူး

၁၁.၀၈.၂၀၁၀ ရက္ေန႔က စာေရးသူတုိ႔ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃနာယကဥကၠ႒ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၊ တိပိဋကေရြးခ်ယ္ေရးဥကၠ႒ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေပါက္ၿမိဳင္ဆရာေတာ္၊ ရန္ကုန္ ျဖဴမဟာစည္ ဆရာေတာ္တုိ႔ႏွင့္ ဒါယကာ-ဒါယိကာမ စုစုေပါင္း(၆၈)ဦးတုိ႔သည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၊ ကန္ဒီၿမိဳ႕၌ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ အေလးအျမတ္ထားသည့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စြယ္ေတာ္အစစ္ကုိ ဖူးျမင္ရန္ ေရာက္ရွိလာၾကပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္က ေက်ာင္းေတာ္ရာမ်ား၊ နန္းေတာ္ေဟာင္းမ်ား၊ ဘီစီသံုးရာစုခန္႔က စုိက္ပ်ိဳးခဲ့သည့္ မဟာေဗာဓိပင္၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ နာမည္အႀကီးဆံုးေတာင္ျဖစ္သည့္ စရိပါဒ(Sri pada) ေတာင္ႏွင့္ သီရိလကၤာျပည္သူတုိ႔၏ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ တန္ဖုိးထားပံုတုိ႔ကုိလည္း အနီးကပ္ေလ့လာခြင့္ ရခဲ့ၾကေပသည္။

ျမန္မာျပည္မွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသုိ႔သာ ဘုရားဖူးသြားၾကသည္က မ်ားပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားေသာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ၾကသည္ကား နည္းပါးလွပါသည္။ နည္းပါးရျခင္းအေၾကာင္းမွာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံရွိ အထက္၌ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေနရာေဒသတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာမသိေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ ဘုရားဖူးသြားရန္ ေအဂ်င္စီအဖြဲ႔မ်ား မရွိေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔သြားေသာ ေလယာဥ္သည္ ထုိင္းေလဆိမ္မွ ည(၁၀)ေက်ာ္တြင္ ထြက္ေသာေၾကာင့္ ထုိင္းေလဆိပ္မွာ ပ်င္းရိေအာင္ ေစာင့္ေနရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သီရိလကၤာေလဆိပ္သုိ႔ေရာက္လွ်င္ ႀကိဳဆုိမည့္ပုဂၢိဳလ္ရွိမွသာလွ်င္ အဆင္ေျပႏုိင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဘုရားဖူးလာေရာက္ၾကသူ နည္းပါးသည္ဟု ထင္ပါသည္။

သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားထဲမွ စာေရးသူ အဓိကထား တင္ျပခ်င္သည္ကား စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းသကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသား လာေရာက္လည္ပတ္အမ်ား ဆံုးျဖစ္သည့္ စရိပါဒ(Sri pada)ေတာင္အေၾကာင္းကုိ တင္ျပေပးခ်င္ပါသည္။

သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ကုိလံဘုိၿမိဳ႕ေတာ္မွ စရိပါဒေတာင္သုိ႔ အတိုဆံုးႏွင့္အလြယ္လမ္းမွသြားလွ်င္ ကီလုိမီတာ(၁၅၀) ေ၀းပါသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စရိပါဒေတာင္သုိ႔ တုိက္ရုိက္မသြားဘဲ ျမန္မာျပည္မွ ျပင္ဦးလြင္နဲ႔ရာသီဥတုတူသည့္ ႏု၀ေရလိယ(Nuware Eliya) ၿမိဳ႕မွ တဆင့္သြားၾက သည္က မ်ားပါသည္။ ႏု၀ေရလိယၿမိဳ႕ေလးသည္ ကုိလုိနီေခတ္က အဂၤလိပ္တုိ႔သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့သည့္ ေတာင္ေပၚအပန္းေျဖၿမိဳ႕ကေလး ျဖစ္ပါသည္။ ဤၿမိဳ႕ေလးသည္ ျမင့္မားလွသည့္ ေတာင္ခါးပန္းတုိ႔ကုိပင္ ေလွခါးထစ္သ႑ာန္ျပဳလုပ္ၿပီး ထုိေပၚမွာ ေဆးေရာင္စံုအိမ္ေလးေတြ ဟုိတယ္ေတြ တည္ေဆာက္ထားေသာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား လာေရာက္အေျခခ် ေနထုိင္ၾကပါသည္။ ၿမိဳ႕ေလးသည္ သဘာ၀အရ လွပ႐ံုသာမက ေတာင္ခါးပန္းနံရံမွာ စုိက္ပ်ိဳးထား သည့္ လက္ဖက္စုိက္ခင္းမ်ားေၾကာင့္လည္း နာမည္ေက်ာ္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

စရိပါဒေတာင္ေပၚကို ဤၿမိဳ႕ေလးမွတက္လွ်င္ (၃)နာရီၾကာေသာ္လည္း လမ္းမွာစုိက္ပ်ိဳးထားသည့္ လက္ဖက္ခင္းမ်ား၊ ေရတံခြန္ႀကီးမ်ား၊ အင္အုိင္ေခ်ာင္းေျမာင္းမ်ားကုိၾကည့္ရင္း တက္ရေသာေၾကာင့္ ေမာပန္းရက်ိဳး နပ္ေပသည္။ စရိပါဒေတာင္သည္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းထဲ ဆင္းသြားလုိက္ အေပၚကုိ တက္သြားလုိက္နဲ႔ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တက္ရသူမ်ားမွာ ျမင္လုိက္ေပ်ာက္သြားလုိက္ ျဖစ္ေနေပသည္။

ဤေတာင္၏ထူးျခားခ်က္မွာ ဘာသာႀကီးေလးခုတုိ႔က သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ တန္ဖုိးထားၾကျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔က “စရိပါဒ (Sri pada-sacred footprint) ျမင့္ျမတ္သည့္ေျခေတာ္ရာ”ဟု ေခၚေ၀ၚသည့္ ေတာင္ထြဋ္ေပၚမွ ေျခေတာ္ရာကုိ ျမတ္စြာဘုရား၏ ၀ဲဖက္ေျခေတာ္ရာဟု ယံုၾကည္ၿပီး ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ၾက၏။ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တုိ႔က ဟိႏၵဴနတ္ဘုရားရွီ၀၏ ေျခေတာ္ရာဟု ယံုၾကည္ၿပီး ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ၾက၏။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ တုိ႔က ခရစ္ယာန္သူေတာ္စင္ စိန္႔ေသာမက္စ္ (St Thomas)၏ ေျခေတာ္ရာ၊ ထုိေတာင္ေပၚမွ သူတုိ႔၏ ေကာင္ကင္ဘံုသုိ႔ မုိင္ေလးဆယ္သာ ေ၀းကြာေတာ့သည္ဟု ယံုၾကည္ၿပီး ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ၾက၏။ မူစလင္ဘာသာ၀င္မ်ားက ကမၻာေျမေပၚကုိ ပထမဦးဆံုးေျခခ်ခဲ့သည့္ Adam ၏ ေျခရာဟု ယံုၾကည္ၿပီး ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ၾက၏။

စရိပါဒေတာင္တ၀ုိက္ႏွင့္သီရိလကၤာေတာင္တန္းမ်ားကုိ သုမနနတ္မင္းက ေစာင့္ေရွာက္သည္ဟု သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ ယကၡိဳက္နတ္ဘီလူးမ်ားကုိ ႏွိမ္နင္းရန္ ျမတ္စြာဘုရား သီရိလကၤာႏုိင္ငံ မဟီယဂၤဏသုိ႔ ပထမအႀကိမ္ၾကြလာစဥ္က သုမနနတ္မင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္ကုိ နာယူရၿပီး ေသာတာပန္တည္ခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားခ်ီးျမွင့္သည့္ ဆံေတာ္ကုိ ဌါပနာၿပီး မဟီယဂၤဏေစတီ တည္ထားခဲ့သည္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ေကလနိယသုိ႔ တတိယအႀကိမ္ေနာက္ဆံုး ျမတ္စြာဘုရားၾကြလာစဥ္ သုမနနတ္မင္း၏ ေတာင္းပန္ခ်က္ေၾကာင့္ စရိပါဒေတာင္ထိပ္၌ ၀ဲဖက္ေျခေတာ္ရာခ်ခဲ့ေၾကာင္း မဟာ၀ံသ၌ ေရးသားထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။

ဘုရားဖူးရာသီစတင္ခ်ိန္ျဖစ္သည့္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ အခမ္းအနားမ်ားျဖင့္ သုမနနတ္မင္းကုိ ေတာင္ထိပ္ေပၚသုိ႔ ဘုရားဖူးမ်ား အႏၱရာယ္မက်ေရာက္ေအာင္ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားက ပင့္ေဆာင္ၾကေလသည္။ ဘုရားဖူးရာသီ ဒီဇင္ဘာလမွ ေမလအထိတြင္ ႏုိင္ငံတကာမွ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား စရိပါဒေတာင္သုိ႔ လာေရာက္လည္ပတ္ၾကပါသည္။ ထုိရာသီအတြင္း ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ား ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ တစ္လလွ်င္ ႏွစ္သိန္းခြဲခန္႔ ရွိသည္ဟုဆုိပါသည္။ ထုိအခ်ိန္သည္ အစည္းကားဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္ေသာလမ်ားတြင္လည္း ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ား ထုိေတာင္ေပၚသုိ႔ တက္ေရာက္ၾကပါသည္။

သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ဘုရားဖူးလာေရာက္သူျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၌ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား ပညာသင္သီတင္းသံုးေနထုိင္သည့္ ျမန္မာေက်ာင္းတည္ရွိရာ ပထမၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ ကုိလံဘုိၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိၾကပါသည္။ ထုိသုိ႔ေရာက္ရွိလွ်င္ ဘုရားဖူးလာသူမ်ားသည္ မိမိျမန္မာျပည္ဖြား ျပည္ပ၌ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကုိ ဖူးေတြ႕ရသျဖင့္ မိမိတုိ႔တက္ႏုိင္သေလာက္ ဆြမ္းအစရွိသည္တုိ႔ကုိ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကေလ သည္။

သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ ျမန္မာျပည္မွဘုရားဖူးလာသူမ်ား မေပါမ်ားေသာေၾကာင့္ ျမန္မာေက်ာင္း၌ ျမန္မာျပည္မွ လူမ်ိဳးမ်ား ဆြမ္းကပ္မႈ၊ လွဴဒါန္းမႈျပဳလုပ္သူမ်ား နည္းပါးပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ျမန္မာဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ားသည္ ျမန္မာေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္လွ်င္ ဆြမ္းအစရွိေသာ လွဴဒါန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။

ယခု ေရာက္ရွိလာေသာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႏွင့္ေပါက္ၿမိဳင္ဆရာေတာ္ဦးေဆာင္ေသာ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔မ်ားသည္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၌ ပညာသင္ၾကားေနေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ခရီးႀကံဳရွားပါးမႈ၊ ျမန္မာအစားအစာရွားပါးမႈတုိ႔ကုိ သိသျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွဆုိင္ရာဆုိင္ရာတုိ႔၏ လူႀကံဳပါးမႈမ်ားကုိ ယူေဆာင္ခဲ့သည့္အျပင္ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔၌ပါေသာ ဒါယကာ-ဒါယိကာမမ်ားကလည္း ျမန္မာအစားအစာ အစရွိေသာ လွဴဒါန္းစရာအျဖာျဖာတုိ႔ကုိ သယ္ေဆာင္၍ ျမန္မာေက်ာင္း၌ အ႐ုဏ္ဆြမ္းစားရခဲသည့္ မုန္႔ဟင္းခါးႏွင့္ေန႔ဆြမ္းတုိ႔ကုိ (၂၀.၀၈.၂၀၁၀) ရက္ေန႔တြင္ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းၾကပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ျမန္မာေက်ာင္း၌ လုိအပ္သည္မ်ား ၀ယ္ယူႏုိင္ရန္အတြက္ ၀တၳဳေငြမ်ား လည္း စုေပါင္း၍ လွဴဒါန္းသြားၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္သံဃနာယကဥကၠ႒ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေပါက္ၿမိဳင္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ၾကြေရာက္ လာခုိက္ေလးမွာ သီရိလကၤာ၌ပညာသင္ၾကားေနေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအား လုိအပ္ သည္မ်ား မိန္႔ၾကားရန္အတြက္ (၂၀.၀၈.၂၀၁၀) ရက္ေန႔ ေန႔ခင္းအခ်ိန္တြင္ ၾသ၀ါဒခံယူပြဲေလးလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၌ ပညာသင္ၾကားေနေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ဖူးရသည့္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား လုိအပ္ရာရာ ျပဳစုေပးသည္ကုိ ေတြ႕ရသည့္အတြက္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ကလည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္သြားၾကပါသည္။

သီရိလကၤာႏွင့္ဘုရားဖူးေဆာင္းပါးကို ဤမွ်နဲ႔ပဲ နိဂံုးသတ္ပါရေစ။ ဆက္လက္၍ စာေရးသူ ျမင္ေတြ႕သမွ်ထဲမွ စာဖတ္သူမ်ား အက်ိဳးဗဟုသုတ အသိဉာဏ္ရရွိမည့္ အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကုိ ဆက္လက္ေရးသား တင္ျပေပးပါမည္။


Sunday, August 22, 2010

ဘုရားဖူးအဖြဲ႔မ်ား ျမန္မာေက်ာင္း၌ အမွတ္တရမ်ား

ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားမွာ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃနာယကဥကၠ႒ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေပါက္ၿမိဳင္ဆရာေတာ္တုိ႔ဦးေဆာင္ေသာ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔ သီရိလကၤာျမန္မာေက်ာင္း၌ ဆြမ္းကပ္ျခင္း၊ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား လွဴဒါန္းျခင္း၊ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအား ၾသ၀ါဒခ်ီးျမွင့္ျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ အမွတ္တရ ႐ုိက္ကူးထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။











Type your summary hereType rest of the post here

Sunday, August 8, 2010

ကုိယ္စီျပဳပါ အိမ္းတြင္းသာသနာ

ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ

ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

အစရွိေသာ ဂါထာကုိ တီတီတာတာ မပီကလာရြတ္ဆုိေနေသာ သံုးေလးႏွစ္ကေလးငယ္၏ အသံကုိၾကားလုိက္ရေသာအခါ ရင္ထဲမွာ လြန္စြာအံၾသမႈနဲ႔အတူ ပီတိမ်ားလည္း ျဖာေ၀ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့မိပါသည္။

ရြတ္ဆုိေနေသာ ကေလးငယ္သည္ အရြယ္အားျဖင့္ ငယ္ေသး၍ အသိဉာဏ္မၾကြယ္ေသးေသာ္လည္း မိဘတုိ႔၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ ရသင့္ရထုိက္ေသာ ၾသာကာသဘုရားရွိခုိး၊ သရဏဂံုႏွင့္သမၺဳေဒၶဂါထာစသည္တုိ႔ကုိ ႏႈတ္တက္ရြရြ ရေနပါသည္။


ကေလးငယ္ ဤအရာကုိ ဘယ္သူသင္ေပးသလဲဟု စာေရးသူက ေမးလုိက္ေသာအခါ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက သင္ေပးတာတဲ့။ ဤစကားကုိၾကားလုိက္ရေတာ့ စာေရးသူ၏ရင္ထဲ၀ယ္ အတုိင္းမသိေသာ ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္အတူ ေတာင္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသ၀ါဒစကားကုိ ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိပါသည္။

“ယဥ္ေက်းမႈကုိ ရပ္ရြာထံုစံႏွင့္ မရႏုိင္၊ မိဘ ဆရာသမား စာေကာင္းေပေကာင္းႏွင့္ေတြ႕မွ ရႏုိင္တယ္”ဆုိသည့္ ဆရာေတာ္၏ ၾသ၀ါဒမွာ အလြန္ေလးနက္ ထိမိလွေပသည္။


ဤကေလးငယ္သည္ ဘာသာတရား၌ ရုိေသေလးစားျခင္း၊ ေလ့လာလုိက္စားျခင္းရွိေသာ မိဘတုိ႔၏အထံ၌ လူျဖစ္ရ၍ မိဘတုိ႔၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈကုိရေသာေၾကာင့္ အရြယ္ငယ္ငယ္ျဖင့္ ဘုရား တရား သံဃာဆုိသည့္ ရတနာသံုးပါးတုိ႔ႏွင့္ ရင္းႏွီးခြင့္ ရျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ယခုေခတ္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား လူငယ္ လူလတ္မွစ၍ အခ်ိဳ႕လူႀကီးမ်ားပင္ မိမိတို႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္အားထားရာ ရဟန္းသံဃာတုိ႔ႏွင့္ စကားမေျပာတက္ၾကေပ။ အေရးႀကံဳ၍ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားရန္ အေၾကာင္းဖန္လာေသာ္ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ စကားမေျပာတတ္၍ သူသြားငါသြားျဖင့္ ဒုကၡမ်ားၾကရေပသည္။


ဤသုိ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမသြားၾကသျဖင့္ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ေ၀းကြာၿပီး မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္ရာဘာသာအေၾကာင္း ေမးျမန္းစံုစမ္းျခင္း၊ ေလ့လာလုိက္စားျခင္းမရွိရာမွ ဘာသာေရး ဗဟုသုတနည္းပါးလာကာ ဘုိးဘြားမိဘအဆက္ဆက္မွ ကုိးကြယ္ခဲ့ၾကေသာ မိမိတုိ႔၏ ဘာသာတရားကုိပင္ အထင္အျမင္ေသးလာၾက၏။

ထုိသုိ႔ မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္ေသာဘာသာအေပၚ အထင္ေသးေသာသူမ်ားသည္ အျခားေသာ ဘာသာမ်ားကုိ အထင္ႀကီးလာတက္ရာမွ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား၏ ဆြဲေဆာင္မႈကုိ ခံရေသာအခါ တခဏခ်င္း ဘာသာေျပာင္းသြားတက္ၾကေပသည္။ အကယ္၍ ဘာသာျခားမွ မဆြဲေဆာင္ေသးပါကလည္း မိမိတုိ႔ဘာသာအေၾကာင္းကုိ ေကာင္းေကာင္းမသိ မေလ့လာေသာေၾကာင့္ ဘာသာမဲ့သလုိလည္း ျဖစ္ေနတက္ၾကပါသည္။


ဤသုိ႔ ဘာသာကူးေျပာင္းျခင္း၊ ဘာသာမဲ့ျဖစ္ရျခင္းမွာ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟု ေမးလာေသာ္ “သာသနာျပဳ အားနည္း၍”ဟုသာ ေျဖဆုိရေပမည္။ လူတုိ႔သည္ သာသနာျပဳဟူေသာ စကားကုိၾကားလွ်င္ သာသနာျပဳျခင္းကိစၥသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏အလုပ္ ဒုိ႔လူေတြႏွင့္ဘာမွမဆုိင္ဟု ထင္မွတ္ေနၾကေပသည္။

သာသနာျပဳျခင္းကိစၥသည္ ဆရာဒကာ ညီညာစြာလက္တြဲ၍ ထမ္းေဆာင္ရမည့္ အလုပ္ျဖစ္ေပသည္။ ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္က်ခံ လွဴဒါန္းမွ သာသနာျပဳျခင္း မဟုတ္ပါ။


“လက္ဦးဆရာ မည္ထုိက္စြာ ပုဗၺာစရိယ မိႏွင့္ဖ”ဆုိသည့္ႏွင့္အညီ အမိအဖတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ရင္မွေပါက္ဖြားလာေသာ သားရတနာ သမီးရတနာမ်ားကုိ မိမိတုိ႔ စြမ္းႏုိင္သမွ် ရတနာသံုးပါး၌ ယံုၾကည္မႈရွိလာေအာင္ ၾကည္ညိဳတတ္လာေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမ ၾသ၀ါဒမ်ား ေပးရပါလိမ္မည္။

ထုိ႔ျပင္ မိမိတို႔ တတ္စြမ္းႏုိင္ေသာ္ အခါအားေလ်ာ္စြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ေႏြရာသီ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းမ်ားသုိ႔ျဖစ္ေစ ပုိ႔ေဆာင္၍ သင္ယူေစခုိင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရပါမည္။ မိမိတို႔ကုိယ္တုိင္ျဖစ္ေစ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသာ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အထံ၌ျဖစ္ေစ သားသမီးတုိ႔အား ဘာသာေရး ဗဟုသုတ အဆံုးအမမ်ားကုိ သင္ယူေလ့လာေစျခင္းသည္လည္း သာသနာျပဳျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းမ်ားကုိ “အိမ္းတြင္းသာသနာျပဳနည္း”ဟု ေခၚပါသည္။


ဤအိမ္တြင္းသာသနာျပဳနည္းသည္ ေငြမကုန္လူမပန္းဘဲနဲ႔ အလြန္အက်ိဳးမ်ားေသာ သာသနာျပဳနည္း ျဖစ္ပါသည္။ မိဘတုိင္း မိဘတုိင္း “အိမ္တြင္းသာသနာျပဳျခင္းကိစၥ”ကုိ ျပဳလုပ္ေပးၾကမည္ဆုိလွ်င္ လူသားအားလံုး ယဥ္ေက်းလိမၼာ အသိဉာဏ္မ်ား တုိးတက္လာပါလိမ့္မည္။ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူသားအားလံုး အသိဉာဏ္ေတြ တုိးတက္ေနမည္ဆုိလွ်င္ က်န္ေသာဘာသာ၀င္ေတြလည္း နီးစပ္ရာနီးစပ္ရာကေန မိမိတို႔ အသိဉာဏ္မ်ား ကူးစက္ကာ ယဥ္ေက်းလိမၼာၾကလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။


ထုိသုိ႔ မိဘတုိင္း လူငယ္တုိင္းက သာသနာျပဳျခင္းကိစၥသည္ တုိ႔နဲ႔လည္းဆုိင္သည္ဟု ခံယူခ်က္မ်ားထားၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဆုိလွ်င္ ဘာသာ သာသနာသည္ ဒီထက္မက တုိးတက္ကာ သာသနာလည္း ကြယ္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။

သာသနာ့၀န္ေဆာင္ ရွင္ရဟန္းမ်ားသာမက မိဘဆရာ လူငယ္မ်ားပါ လက္တြဲၿပီး သာသနာျပဳျခင္းကိစၥကုိ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ ျဖန္႔ေ၀ေပးၾကမည္ဆုိလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာသည္ အရွည္တည္တံ့ၿပီး ကမၻာေလာကႀကီးလည္း သာယာလွပကာ အၿမဲထာ၀စဥ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေနပါလိမ့္မည္။ ကမၻာႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းေနပါက သတၱ၀ါအားလံုးလည္း ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရွင္သန္ေနရပါမည္။


မိမိတုိ႔တက္ႏုိင္သည့္ တပုိင္တႏုိင္သာသနာျပဳနည္းျဖင့္ သာသနာျပဳႏုိင္ၾကၿပီး အားလံုးေသာ သတၱ၀ါမ်ား ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၿပီးလွ်င္ လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္.........။

Sunday, August 1, 2010

နိဂံုး


အေမွာင္ႏွင့္အလင္းေဆာင္ေသာ ကမၻာေလာကႀကီးအတြင္း၀ယ္ အေကာင္းႏွင့္အဆုိး အယုတ္ႏွင့္အျမတ္၊ လူဆုိးလူမုိက္ႏွင့္ လူေတာ္လူေကာင္းတုိ႔သည္ ဒြန္တြဲေနၾက၏။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဆုတ္ကပ္ကာလတြင္ လူဆုိးလူမုိက္မ်ားထြန္းကား၍ ေနရာအႏွံ႔အျပားတြင္ ဒုနဲ႔ေဒးေပါမ်ားလွပါသည္။ “လူေတာ္လူေကာင္း”တုိ႔မွာမူ လြန္စြာရွားပါးေသာ ေခတ္ကာလ ျဖစ္ပါသည္။

“အရင္းစစ္ေတာ့ အျမစ္ေျမက”ဆုိသကဲ့သုိ႔ လူသားတုိ႔သည္ အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္းအဆုိး လူေတာ္လူေကာင္းစသည္တုိ႔ကုိ ခြဲျခားနားလည္ရန္ လုိေပသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ခြဲျခားနားမလည္ပါက လူဆုိးလူမုိက္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္မိကာ ဘ၀ႏြံနစ္ၾကရေပမည္။ လူဆုိးလူမုိက္ဆုိသည္မွာ ေမြးရာပါ မဟုတ္သကဲ့သုိ႔ ဦးခ်ိဳပါေသာလူလည္း မဟုတ္ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈေပၚေတြင္ မူတည္၍ “လူဆုိးလူမုိက္ လူေတာ္လူေကာင္း”ဟု ျဖစ္လာၾကရေပသည္။

“အတုျမင္အတက္သင္”ေနၾကသည့္ လူ႔ေလာကီနယ္ပင္တြင္ “ပတၱျမားစစ္၍ ႏြံမနစ္ေသာ္လည္း ႏြံႏွင့္အပတ္ခံရပါက ပတၱျမား၏တန္ဖုိး ယုတ္ေလ်ာ့သြားသကဲ့သုိ႔” တန္ဖုိးရွိေသာ လူ႔ဘ၀ကုိရရွိေနၿပီး “လူေတာ္လူေကာင္း” မျဖစ္ဘဲ လူဆုိးလူမုိက္ျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ လူသားတုိ႔ကုိ အက်ိဳးမျပဳ၊ မိဘစေသာ ပတ္၀န္က်င္ကုိလည္း အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္မေပးေသာေၾကာင့္ လူျဖစ္ရက်ိဳးမနပ္ေသာ လူတစ္ ေယာက္ျဖစ္၍ ဘ၀တစ္ခုလံုးဆံုး႐ံႈးၿပီး သံသရာတြင္လည္း ေခါင္းမေဖာ္ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ “လူေတာ္လူေကာင္း”သေဘာလကၡဏာ အရည္အခ်င္းတုိ႔ကုိ မီးေမာင္းထုိးျပေသာ စာေရးသူ၏ ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္႐ႈ႕ၿပီး လုိက္နာက်င့္သံုးမည္ဆုိလွ်င္ မိမိတုိ႔ဘ၀သည္ “အေမွာင္မသန္း ေဘးဘ်မ္းမခဘဲ” ေအးခ်မ္းလွပေသာ ဘ၀ကုိပုိင္ဆုိင္ၿပီး သံသရာတြင္လည္း အခက္အခဲမရွိ လြယ္ကူစြာျဖင့္ ျဖတ္သန္းႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

ဤေဆာင္းပါးသည္ ေလာကႀကီးတြင္ ခရီးႏွင္ၾကမည့္ လူသားအာလံုးတို႔အတြက္ လုိအပ္ေသာကြက္လပ္ကုိ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက အုပ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ ျဖည့္ဆည္းေပး လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ အခ်ိန္ကာလအပုိင္းအျခားကာလအတြင္းမွာ ေရးသားေဖာ္ျပရျခင္း ေၾကာင့္ အရည္အေသြးမီ မွတ္ေက်ာက္တင္ႏုိင္ေသာေဆာင္းပါးဟု မဆုိႏုိင္ပါ။ သဘာ၀နိယာမ သေဘာအရ အမွားတစ္စံုတစ္ရာ ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ အမွားေတြ႕မည္ဆုိလွ်င္ ပညာရွိပီသစြာ ျဖင့္ ျပင္ဆင္၍ ဖတ္ၾကေစလုိပါသည္။

စာေရးသူေရးသားေသာ “လူေတာ္လူေကာင္း”အမည္ရွိေသာေဆာင္းပါးသည္ အၿပီးဆံုးတုိင္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ဤေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားရာ၌ အသိဉာဏ္ပညာဗဟုသုတ ႏုနယ္ေသး၍ စာေပ အေရးအသားပုိင္းတုိ႔ မကၽြမ္းက်င္ေသးသည့္အေလ်ာက္ အခက္ခဲမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ၿပီး ေရးသားခဲ့ရ ပါသည္။

စာေရးသူသည္ လူသားတုိ႔အား “လူေတာ္လူေကာင္း”မ်ား ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ဆႏၵျဖင့္ ဤေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ၏ ဆႏၵကုိ လူသားအားလံုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာ္လည္းေကာင္း သေဘာေပါက္နားလည္ၿပီး လုိက္နာက်င့္သံုးေဆာင္ရြက္ မည္ဆုိလွ်င္ စာေရးသူပင္ပန္းရက်ိဳး နပ္ပါသည္။

ထုိ႔ျပင္ စာေရးသူတင္ျပေသာ “လူေတာ္လူေကာင္း”တုိ႔သည္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ ေတြ႕ႀကံဳရမည့္ ေဘးဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး သံသရာ၌ရင္ဆုိင္ရမည့္ ဆင္းရဲအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔မွ ကင္းေ၀းၿပီးလွ်င္ မိမိတုိ႔အလုိရွိရာပန္းတုိင္ကုိ ဧကန္ေရာက္ရွိပါလိမ့္မည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကုိ ရရွိႏုိင္ရန္အတြက္ အားလံုးေသာလူသားမ်ားသည္ “လူေတာ္လူေကာင္း”မ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါဟု ဆႏၵျပဳရင္း စာေရးသူ၏ “လူေတာ္လူေကာင္း”ေဆာင္းပါးကုိ အဆံုးနိဂံုးကမၺည္းသတ္လုိက္ပါသည္။

ဆႏၵမြန္

လူတုိ႔နားတြင္၊ မုိက္မလင္းကုိ
၀င္း၀င္းထြန္းၿငီး၊ ဉာဏ္ဆီမီးျဖင့္
ေမွာင္းႀကီးကင္းေပ်ာက္၊ ငါ့စာေရာက္က
ငါ့ေအာက္ပညာ၊ ႏုေသးစြာသား
သမၻာမျပန္႔၊ အလူအ၀ွန္႔အား
စိတ္ျပားပညာ၊ ပြားပါစိမ့္မည္
သည္သုိ႔ရည္၍...............။
ရွင္မဟာရ႒သာရ

လူေတာ္လူေကာင္း

ပညာျပည့္၀၊ ႏွလံုးလွက
ဘ၀ဤခါ၊ သံသရာ၀ယ္
ေ၀ျဖာေကာင္းက်ိဳး၊ စည္ပင္ၿဖိဳးလိမ့္
အက်ိဳးဂုဏ္အင္၊ ၿဖိဳးစံုလင္ဖုိ႔
မေမွ်ာ္အက်ိဳး၊ အ႐ုိးဂုဏ္တင္
၀န္းက်င္အေပါင္း၊ ခ်ီးမြမ္းေရွာင္းသည့္
လူေတာ္လူေကာင္း ျဖစ္ၾကပါေစေသာ္.......။
တကၠသုိလ္ နႏၵာ

မွီျငမ္းေရးသားေသာ က်မ္းမ်ား

၁။ သီလကၡႏၶ၀ဂၢပါဠိ
၂။ ပါထိက၀ဂၢပါဠိ
၃။ သဂါထာ၀ဂၢ-နိဒါန၀ဂၢသံယုတၱပါဠိ
၄။ မဟာ၀ဂၢသံယုတၱပါဠိ
၅။ အဂၤုတၱရပါဠိ(ဒု)
၆။ ေပတ၀တၳဳပါဠိ
၇။ ပဋိသမၻိဒါမဂၢပါဠိ
၈။ သီလကၡႏၶ၀ဂၢအ႒ကထာ
၉။ မဇၥ်ိမပဏၰာသအ႒ကထာ
၁၀။ သံယုတၱအ႒ကထာ(တ)
၁၁။ အဂၤုတၱရအ႒ကထာ(တ)
၁၂။ အ႒သာလိနီအ႒ကထာ
၁၃။ ဓမၼပဒအ႒ကထာ(ပ)
၁၄။ ဓမၼပဒအ႒ကထာ(ဒု)
၁၅။ ဣတိ၀ုတၱအ႒ကထာ
၁၆။ ေပတ၀တၳဳအ႒ကထာ
၁၇။ ပဋိသမၻိဒါမဂၢအ႒ကထာ(ပ)
၁၈။ ၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာ(ပ)
၁၉။ ၀ိသုဒၶိမဂၢမဟာဋီကာ(ပ)
၂၀။ အဘိဓာနတၳဒီပိကာသူစိ
၂၁။ မဟာဗုဒၶ၀င္(ပ)- မင္းကြန္းဆရာေတာ္
၂၂။ ကုိယ့္က်င့္အဘိဓမၼာ-အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
၂၃။ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္- အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
၂၄။ ပါရာယန၀တၳဳ- ရွင္မဟာသီလ၀ံသ
၂၅။ အပၸမာဒ-(ႏုိ၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၅) ေယာဆရာေတာ္
၂၆။ ၀ုိင္အမ္ဘီေအအဘိဓမၼာ- ဆရာဦးေက်ာ္ထြတ္
၂၇။ ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္- သာ-ထြန္း-ျပန္႔
၂၈။ လူမြန္လူခၽြန္- လွသမိန္
၂၉။ ျမန္မာအဘိဓာန္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ (အတြဲ-၄)- ျမန္မာစာအဖြဲ႕
၃၀။ ဗုဒၶ၏လူမႈေရးလမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား -ေမာင္အံ့(မဟာ၀ိဇၨာ)
၃၁။ ေက်ာ္စြာ(၁၀၀) ဒုတိယတြဲ- ေဒါက္တာသန္းထြန္း