ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးျဖစ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ကုိယ္စီ ရွိၾကပါ

လူ႔ဘံုေရာက္လုိ႔ လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ဆုိတာ မျဖစ္မေန ထားရွိရမဲ့အရာတစ္ခုပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ က်န္တဲ့သတၱ၀ါေတြမွာက ရည္မွန္းခ်က္ထားဖုိ႔ မလုိသလုိထားဖုိ႔လည္း အသိဉာဏ္ မရွိၾကပါဘူး။ ဥပမာ-နတ္ေတြဆုိရင္ သူတုိ႔ရဲ႕စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကုိ အၿမဲခံစားေနရတဲ့ အတြက္ ေရွးဆက္ရမဲ့ဘ၀ခရီးရည္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ထားစရာမလုိေပ။ ျဗဟၼာေတြဆုိရင္လည္း သူတုိ႔ရတဲ့ စ်ာန္ပီတိေတြကုိ အၿမဲခံစားေနၾကတာမုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ထားစရာ မလုိျပန္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ အပါယ္ေလးဘံုသား သတၱ၀ါေတြက်ေတာ့လည္း သူတုိ႔ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေတြက ဆက္တုိက္ျဖစ္ေနတာရယ္၊ သူတုိ႔မွာ ဘ၀ကုိဘယ္လုိေရွးဆက္ျဖတ္သန္းရမယ္ဆုိတာလည္း စဥ္းစားလုိ႔မရသလုိ အသိဉာဏ္လည္း မရွိတာေၾကာင့္ ရည္မွန္းခ်က္ဆုိတာ မရွိၾကပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ လူသားေတြက်ေတာ့ အသိဉာဏ္လည္းရွိတယ္။ ေရွးဆက္ရမဲ့ ဘ၀ခရီးအတြက္ကလည္း ကံတရားတစ္ခုတည္းနဲ႔ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘဲ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယသံုးပါးလံုးျပည့္စံုမွ မိမိျဖစ္ခ်င္တာကုိ ျပည္စံုစြာ ေအာင္ျမင္မႈရရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးေလွ်ာက္ရမဲ့ မ်က္ေမွာက္ဘ၀ခရီးလမ္းေျဖာင့္ျဖဴးဖုိ႔ အတြက္ေရာ၊ အနာဂတ္ဘ၀အတြက္လည္း သာယာလွပတဲ့ဘ၀ကုိပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ၿပီး မိမိတုိ႔ပန္းတုိင္ကုိ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိဖုိ႔ရန္အတြက္ပါ ရည္မွန္းခ်က္ထားမွျဖစ္မွာပါ။

ဘယ္လုိရည္မွန္းခ်က္မ်ိဳးထားရမလဲဆုိေတာ့ မ်က္ေမွာက္ဘ၀အတြက္ဆုိရင္ မိမိ၀ါသနာနဲ႔ ျဖစ္သင့္တဲ့ ဘ၀ကုိေရာက္ေအာင္၊ ရေအာင္၊ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ မိမိက ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေအာင္ ငယ္စဥ္ကတည္းက အတန္းပညာကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ႀကိဳးစားသင္ယူၿပီး စာေပကုိ ဦးစားေပးကာ ေပ်ာ္ပါးမႈကုိ ေလွ်ာ့ေပးရမယ္။ တစ္ခုကုိလုိခ်င္ရင္ က်န္တစ္ခုကုိ စြန္႔လႊတ္ရတယ္ဆုိတာ လူတိုင္းသိမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိက ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ ကုိေရာက္ေအာင္သာ ဦးစားေပးၿပီး က်န္တဲ့အရာေတြကုိ ကုိယ္နဲ႔မဆုိင္သလုိ သေဘာထားကာ လ်စ္လွ်ဳ ရႈ႕ထားရမယ္။ ဥပမာ-မိမိက သာသနာ့ေဘာင္မွာေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သာသနာနဲ႔မအပ္စပ္တာေတြကုိ မိမိကပုထုဇဥ္လူသားမုိ႔ စိတ္၀င္စားေသာ္လည္း ကုိယ္နဲ႔မဆုိင္သလုိ သေဘာထားၿပီး ေနေပးရမယ္။ ဒါမွ မိမိရဲ႕ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ျပည့္စံုေအာင္ျမင္မွာပါ။

ဆရာ၀န္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လုိ႔ မိမိကရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီးၿပီဆုိရင္ အဲဒီလူဟာ အတန္းပညာသင္ေနတဲ့ အခါမွာ သူမ်ားကစားတဲ့ခ်ိန္တြင္ ကစားတာေလွ်ာ့ၿပီး စာကုိဦးစားေပး ေလ့လာရမယ္။ သူမ်ား ေက်ာင္းပ်က္ ရင္လည္း ကုိယ္ကေက်ာင္းပ်က္မခံဘဲ ေက်ာင္းမွန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ သူမ်ား ပြဲလမ္းသဘင္သြားရင္ လည္း ကုိယ္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔မဆုိင္တဲ့အရာမုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔မဆုိင္တာမွန္သမွ်ကုိ ေဘးဖယ္ထားၿပီး မိမိစိတ္ကုိ မိမိရည္မွန္းခ်က္အတြက္ပဲ အာရံုစုိက္ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒီလုိလုပ္မွသာ ကုိယ္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ျမင္မွာပါ။ ကုိယ္က စီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္လည္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အေၾကာင္းကုိ ေလ့လာရမယ္။ ဘယ္သူေတြက ဘာေတြကုိ ၀ယ္ေနၾကတယ္။ ဘယ္ပစၥည္း က ေပၚလစီျဖစ္ေနတယ္။ မိမိ၀န္ထမ္းေတြက ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္ၾကသလဲ။ ငါစီးပြားေရး အျမတ္ အရံႈးေငြေတြက ဘယ္လုိရွိသလဲစတဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေသခ်ာဂရုစုိက္ ေလ့လာမွတ္သားေနရမွာပါ။ အဲဒီလုိမဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရးနဲ႔မဆုိင္တာေတြကုိ အာရံုစုိက္ စိတ္ပါေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မိမိရဲ႕ရည္မွန္း ခ်က္ဟာ ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ေပ။

အဲဒီလုိ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔မဆုိင္တာေတြကုိ စိတ္၀င္စားၿပီး လုိက္စားေနမယ္ဆုိရင္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ ေပ်ာက္ပ်က္ေစရံုသာမက ဘ၀ပါပ်က္သြားပါလိမ့္မယ္။ မိမိကရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီးမွ အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ဟာ ေအာင္ျမင္မႈရမလာဘူးဆုိရင္ စိတ္မထိန္းႏုိင္တဲ့လူေတြဟာ ဘ၀ပ်က္ျခင္း၊ ရူးျခင္းေတြ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိက တကယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတယ္ဆုိရင္ အဲဒီျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာကုိ မျဖစ္၊ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ထားရမယ္။ မိမိျဖစ္ခ်င္တာနဲမဆုိင္တဲ့အရာေတြ ကုိ ေဘးဖယ္ထားရမယ္။ မိမိျဖစ္ခ်င္တာကုိပဲ အၿမဲအာရံုႏွလံုးသြင္းေနရမယ္။ မိမိအလုပ္ကုိပဲ ဂရုတစုိက္ လုပ္ေပးျခင္းစတာေတြကုိ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္လုိက္နာမွသာ မိမိရည္မွန္းခ်က္ဟာ တကယ္ေအာင္ျမင္ လာမွာပါ။ စိတ္ကေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိမိျဖစ္ခ်င္တာကတျခား လုပ္ေနတာကတျခားဆုိရင္ေတာ့ မိမိျဖစ္ခ်င္တာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာလိမ့္မွာ မဟုတ္ေပ။

ဥပမာ-စာသင္အတန္းထဲမွာ အၿမဲထာ၀စဥ္နံပါတ္တစ္ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးရည္မွန္းခ်က္ရွိတဲ့လူဟာ စိတ္ကူးရည္မွန္းခ်က္ မရွိဘဲ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိတဲ့လူမ်ိဳးေတြလုိ ေပ်ာ္ပါးမႈေတြလုိက္၊ အေသာက္ အစားေတြလုပ္၊ ဘ၀ကုိျဖစ္သလုိျဖတ္သန္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီလူရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ဟာလည္း ရည္မွန္းခ်က္မရွိသူမ်ားနဲ႔ အတူတူျဖစ္သြားၿပီး ဘ၀ပ်က္တတ္တဲ့အဆင့္ထိ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ လူတုိင္းကုိယ္စီမွာ မ်က္ေမွာက္ဘ၀အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ရွိရပါမယ္။ လူျဖစ္လာလုိ႔ ေရွးဆက္ရမဲ့ရည္မွန္းခ်က္ထားရမွာကုိ ရည္မွန္းခ်က္မထားဘဲေနပါက အဲဒီလူဟာ လူျဖစ္ၿပီး လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔မတူတဲ့လူျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ရွိရမဲ့ လူသားျဖစ္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘူးဆုိရင္ အဲဒီလူဟာ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ ေရွးဆက္ေလွ်ာက္ရမဲ့ ဘ၀ခရီးကုိ ျဖစ္သလုိေလွ်ာက္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဘ၀ကုိျဖစ္သလုိေလွ်ာက္သြားတယ္ဆုိတာက လမ္းမွားဘက္ကုိေရာက္ၿပီး ေပ်ာ္ပါးမႈေတြ၊ ေလာင္းကစားမႈေတြ၊ ဘ၀ပ်က္ေၾကာင္းေတြကုိပဲ လုိက္စားကာ ဘ၀အတြက္ မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားၾကတဲ့လူမ်ိဳးေတြကုိ ဆုိလုိတာပါ။ အဲဒီလုိ လူ႔ဘ၀ရတဲ့အခ်ိန္ေလးကုိ မဟုတ္တာေတြနဲ႔အခ်ိန္ကုန္သြားတဲ့လူဟာ မ်က္ေမွာက္အတြက္တင္မကဘဲ သံသရာအတြက္ပါ နစ္နာမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘ၀ေလးကုိ မ်က္ေမွာက္သံသရာအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားရရွိေအာင္ ေကာင္းမြန္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္ေလးေတြ ထားရွိၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။

မ်က္ေမွာက္ဘ၀အတြက္မွ ရည္မွန္းခ်က္မရွိတဲ့လူဟာ အနာဂတ္ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္လည္း မရွိမွာေသခ်ာပါ တယ္။ ဒါျပင္ မ်က္ေမွာက္မွာ မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားတဲ့အတြက္ ေကာင္းမႈမရွိလုိ႔ အနာဂတ္မွာလည္း ဒုကၡေတြနဲ႔ရင္ဆုိင္ရမွာပါ။ မ်က္ေမွာက္မွာ ရခဲတဲ့လူ႔ဘ၀ေလးဆံုးရံႈးရံုတင္ မကဘဲ ေနာက္ေနာင္ခံစားရမဲ့ အနာဂတ္ဘ၀မ်ားစြာအတြက္ပါ ဆံုးရႈံးမႈေတြျဖစ္ၿပီး ဘ၀မ်ားစြာနစ္နာတဲ့ လူျဖစ္သြားပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ေရာ၊ အနာဂတ္ေရာ ခ်မ္းသာမႈေတြသာ ေတြ႕ႀကံဳရရွိေစရန္ အတြက္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြသာလုပ္မယ္ဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားထားရွိၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ အလုပ္မ်ားနဲ႔ သာ ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းတတ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီး အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ကုိ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ေနာက္ေနာင္ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမဲ့ သံသရာခရီးလမ္း အတြက္ပါ ေကာင္းဖုိ႔ရန္အတြက္ သံသရာအတြက္ပါမဲ့ ေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ဖုိ႔ရန္လည္း ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ထားရွိၾကပါ။ ဒါမွသာ မိမိတုိ႔ဟာ မ်က္ေမွာက္တမလြန္ဘ၀မ်ားစြာ တုိ႔မွာ ေကာင္းမြန္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနမွာ ပါ။ အဲဒီလုိ ျပည့္စံုမႈေတြသာခံစားေနရရံုတင္မကဘဲ ေကာင္းမြန္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ဘ၀ဆက္တုိင္းျပဳလုပ္ သြားမယ္ဆုိရင္ မိမိမွာ ပါရမီအားေကာင္းလာတာနဲ႔အမွ် ဒုကၡဆင္းရဲမ်ားသာ ခံစားေနရတဲ့ ေလာကႀကီးထဲ ကေနလြတ္ေျမာက္ၿပီး မိမိတုိ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ေအးခ်မ္းမႈေတြသာ ပုိင္ဆုိင္ရာ ျမတ္နိဗၺာန္ ကုိ လ်င္ျမန္စြာ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ကား လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာၿပီဆုိဆုိရင္ သိတတ္တဲ့အရြယ္ကေနစၿပီး မိမိမ်က္ေမွာက္ သံသရာ ေကာင္းစားေစေရးအတြက္ မိမိကုိယ္တုိင္ ေကာင္းမြန္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ားလုပ္ေပးရမွာျဖစ္သလုိ သူတစ္ပါးတုိ႔ကုိလည္း မိမိကဲ့သုိ႔ ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းတတ္ဖုိ႔ရန္ ဆံုးမသြန္သင္လမ္းညႊန္ေပးမႈမ်ား လုပ္ေပးဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ မိမိက အသိဉာဏ္ ဗဟုသုတေခါင္းပါးခဲ့လုိ႔ မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘဲ ဘ၀ကုိျဖစ္သလုိျဖတ္သန္းမိခဲ့ရင္လည္း အခုလုိ ဦးဇင္းရဲ႕ပညာေပးစာသားေလးကုိ ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကေနစၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ားနဲ႔ ဘ၀ကုိျဖန္သန္းသြားမယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ထား လုပ္ေဆာင္မယ္ဆုိရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးပါ။ မိမိကုိယ္တုိင္ ေနာက္က်မွသိခဲ့ရရင္လည္း မိမိနဲ႔နီးစပ္သူမ်ား ေနာက္မက်ရန္အတြက္ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း ဗဟုသုတအသိဉာဏ္မ်ားရွိရန္လုိသလုိ မိမိနဲ႔နီးစပ္ရာမ်ားကုိလည္း အသိဉာဏ္မ်ား ျဖန္႔ေ၀ေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူအားလံုး ဗဟုသုတအသိဉာဏ္မ်ားတုိးပြားၾကၿပီး မ်က္ေမွာက္သံသရာ အဆံုးတုိင္ေအာင္ ေကာင္းမြန္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္မ်ားထားၿပီး ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းႏုိင္ၾက ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သရင္း အဆံုးသတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။

ဂ်ာနယ္ကုိ Download ဆြဲဖတ္ခ်င္ပါက http://www.mediafire.com/?dkjj1gv9niau71d မွာျဖစ္ေစ၊ http://www.shadejournal.com/2011/12/shade-journal_27.html မွာျဖစ္ေစ ၀င္ေရာက္ယူႏုိင္ပါတယ္။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း