ငရဲထိန္းနဲ႔ယမမင္းအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

ေမး။ ။ ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္ မသိတာေလးတစ္ခုေမးခ်င္ပါတယ္။ အပါယ္ေလးဘုံမွာ ငရဲက်ခံရမဲ့ ငရဲသားေတြကို လွံနဲ႔ထိုး၊ သံေရပူထဲထည့္ေၾကာ္၊ ဆူးပင္ေပၚတတ္ခုိင္း၊ မီးေတာင္ေပၚ တတ္ခိုင္းေနတဲ့ ငရဲထိန္းေတြဟာ ဘာအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အဲလိုငရဲမွာ လာသမွ်ငရဲသားေတြကို သတ္ေပးေနရတာလဲ သိခ်င္လို႔ပါ။ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ငရဲသားေတြအေၾကာင္း ေရးထားေပမယ့္ သူတုိ႔အေၾကာင္းကို ေရးတာသိပ္မေတြ႔လို႔ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရား အခ်ိန္ရရင္ေျဖေပးေတာ္မႈပါ။

ေျဖ။ ။ ပထမဦးဆံုး ေမးခြန္းရွင္သိခ်င္တဲ့ ငရဲဘံုေရာက္ရျခင္းအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပေပးပါမယ္။ ငရဲကုိဘယ္လုိကံေၾကာင့္ေရာက္ရလဲဆုိတာကုိ ျမတ္ဗုဒၶသိျမင္ေတာ္မူခဲ့တဲ့အတုိင္း ေဒ၀ဒူတသုတ္ေတာ္မွာ ေဟာခဲ့တာကုိ ေဖာ္ျပေပးရမယ္ဆုိရင္ သတၱ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံသံုးပါးတုိ႔နဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ခဲ့၏။ အရိယာပုဂၢိဳလ္ကုိ စြပ္စြဲျပစ္မွားခဲ့၏။ မွားေသာအယူ၏။ ထုိမွားေသာအယူျဖင့္ မေကာင္းမႈေတြကုိ ျပဳလုပ္၏။ ထုိသုိ႔ေသာသူမ်ားသည္ ေသလြန္လွ်င္ ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ရေလ၏။ ဒါက ငရဲဘံုကုိ ေရာက္ရျခင္းအေၾကာင္း ကံေတြကုိ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့အတုိင္း ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္တာပါ။

ငရဲဘံုတြင္ ငရဲသူ ငရဲသားမ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးခံရပံုတို႔ကို နိမိဇာတက (ေနမိဇာတ္)၊ ေဒ၀ဒူသုတ္၊ အဂၤုတၱရ တိကနိပါတ စသည္တို႔၌ ပါရွိပါတယ္။ ပါဠိေတာ္မ်ားျဖစ္၍ ဘုရားေဟာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းပါဠိေတာ္မ်ား၌ပင္ တေမနံ ဘိကၡေ၀ နိရယပါလာ နာနာဗာဟာသု ဂေဟတြာ၊ နိရယပါလာ ပဥၥ၀ိဓဗႏၶနံ နာမ ကမၼကရဏံ ကေရာႏၲိ-စသည့္ ေဟာေတာ္မူခ်က္မ်ားကုိ ေထာက္ဆၾကည့္ရင္ ငရဲထိန္းမ်ားရွိသည္မွာ ထင္ရွားပါတယ္။ ယင္းငရဲထိန္းေတြဟာ နိရယ သံ၀တၱနိက ကမၼေတာဟိ အေညေန၀ကမၼဳနာ ေတ နိဗၺတၱႏၲိ။ ရကၡသဇာတိ ကတၱာ-ဟု အဂၤုတၱရအ႒ကထာ ေဒ၀ဒူတသုတ္ အဖြင့္တို႔တြင္ ေတြ႕ရွိခ်က္အရ ငရဲထိန္းသတၱ၀ါမ်ားမွာ ဘီလူး ရကၡိဳသ္ အမ်ိဳးဇာတိမ်ားျဖစ္၍ ငရဲ၌ သြားေရာက္ျဖစ္ေစေသာကံေၾကာင့္ ငရဲတြင္ ငရဲထိန္းျဖစ္၍ ငရဲသူ ငရဲသားမ်ားအား ႏွိပ္စက္ေနၾကေၾကာင္း ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ငရဲထိန္းဆုိတာ စတုမဟာရာဇ္နတ္မ်ိဳး၀င္ နတ္ဘီလူး နတ္ရကၡိဳသ္မ်ားျဖစ္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္မွာ အနည္းငယ္ေသာအကုသိုလ္ျဖင့္ ငရဲက်ေရာက္လာသူမ်ားကို ယမမင္းထံပို႔ေပးျခင္း၊ ငရဲသို႔ေရာက္ၿပီးသူမ်ားကို သင့္ေလ်ာ္တဲ့ မေကာင္းမႈအေလွ်ာက္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ေပးရပါတယ္။ ဒါျပင္ လက္မရြံ႕အာဏာသားမ်ားကဲ့သို႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ သတ္ပုတ္ရိုက္ႏွက္ျခင္းတုိ႔လည္း ျပဳလုပ္ေပးရ ပါတယ္။ ငရဲမီးစေသာ အႏၲရာယ္ေတြဟာ ကံေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ ကမၼပစၥယ ဥတုဇရုပ္မ်ားျဖစ္ရကား ငရဲခံမည့္သူ၌သာပူေလာင္၍ ငရဲထိန္းတို႔မွာ ပူေလာင္ျခင္းမရွိပါ။

စတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔တြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ေ၀မာနိက ၿပိတၲာမင္းကို “ယမမင္း” ဟုေခၚပါတယ္။ ထုိယမမင္းဟာ တစ္ခါတစ္ရံ နတ္စည္းစိမ္ကိုခံစားၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ မေကာင္းမႈကံ အက်ိဳးကို ရိုးရိုးသာမာန္ၿပိတၲာမ်ားကဲ့သို႔ ခံစားရရွာပါတယ္။ ယမမင္းဆုိတာကလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘဲ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူ႔ဘံုတြင္ လုပ္ငန္းအတြက္၊ စည္းေ၀းအတြက္ ရံုးထိုင္ၾကသလို ယမမင္းမ်ားလည္း ငရဲဘံုရဲ႕ တံခါးေလးဖက္တုိ႔၌ ရံုးစိုက္ၾကၿပီးလွ်င္ ငရဲေရာက္လာသူမ်ားကို စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။

ငရဲသို႔ ေရာက္လာသူတိုင္းကုိ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္း ျပဳလုပ္ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ႀကီးမားသူမ်ားကေတာ့ တစ္ခါတည္းငရဲသို႔ က်ခံရပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားၿပီး အနည္းငယ္ေသာ မေကာင္းမႈေလးကုိ အာရံုျပဳမိလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ သတိလက္လြတ္ျဖစ္လုိ႔ျဖစ္ေစ ငရဲသုိ ႔ေရာက္လာသူမ်ားအား ငရဲမွလြတ္လိုလြတ္ျငားအေနအားျဖင့္ ယမမင္းထံ အစစ္အေဆးခံခြင့္ရၿပီး ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္မ်ားသူဆုိရင္ ငရဲမွလြတ္ၿပီး က်န္တဲ့သင့္ေလ်ာ္ရာဘံုဌါနမ်ားကုိ ေရာက္ရွိခံစားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယမမင္း၏စစ္ေဆးမႈမွာ အျပစ္ရွာလို၍မဟုတ္။ လြတ္သင့္ကလြတ္ခြင့္ရေစလိုေသာေၾကာင့္ ယမမင္းက စစ္ေဆးေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုေခတ္အလုိဆုိ အယူခံရံုးမင္းမ်ားနဲ႔ အလားတူပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ယမမင္းဆုိတာ တရားေစာင့္တဲ့ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ငရဲဘံုျဖစ္ရျခင္း၊ ငရဲထိန္းျဖစ္ရျခင္း၊ ယမမင္းျဖစ္ရျခင္းနဲ႔ သူတုိ႔အေၾကာင္း တုိ႔ကုိ နားလည္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ ငရဲသားမ်ား ဘယ္လုိဆင္းရဲဒုကၡခံစားရသလဲ၊ ယမမင္းက ဘယ္လုိစစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သလဲဆုိတာေတြကေတာ့ စာဖတ္၀ါသနာပါသူဆုိရင္ ဖတ္မွတ္ၿပီး သားျဖစ္မွာမုိ႔ သိေနေလာက္ပါၿပီ။ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာကာ ခ်မ္းသာမႈ ခံစားရာအမွန္ကုိ ေရာက္ရွိေအာင္ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္……။