ဗုဒၶနည္းက် ရွင္ျပဳနည္း

ဗုဒၶနည္းက် ရွင္ျပဳနည္း

ဗုဒၶနည္းက်ရွင္ျပဳပြဲကုိ မည္သုိ႔ျပဳလုပ္ေပးရမည္ဆုိေသာ္ ဘုရားရွင္လက္ထက္က သားေတာ္ရာဟုလာအား ရွင္ျပဳေပးပံုေလးကုိ ေျပာျပေပးပါမယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေနာက္လုိက္လာေသာ သားေတာ္ရာဟုလာကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေက်ာင္းကုိေရာက္တာနဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာအား “ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ၊ သားေတာ္ရာဟုလာကုိ ရွင္ျပဳေပးလုိက္ပါ၊ ကုိရင္၀တ္ေပးလုိက္ပါ” ဟုအမိန္႔ရွိလုိက္ေလသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာလည္း ဤသုိ႔ တစ္ခါမွ်ေစခုိင္းခံရျခင္း မရွိေသးေသာေၾကာင့္ “ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ မည္သုိ႔ ရွင္ျပဳေပးပါရမည္နည္း ”ဟုတင္ေလွ်ာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္က


(၁) ေခါင္းရိတ္ျခင္းျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း (ေကသစၧဒနပဗၺဇၨ)

(၂) သကၤန္း၀တ္ျခင္းျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း (ကာသာ၀စၧနပဗၺဇၨ)

(၃) သရဏဂုံေပးျခင္းျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း (သရဏဂမနပဗၺဇၨ) ဟူေသာ အခ်က္သုံးခ်က္ျဖင့္ ရွင္သာမေဏ ျပဳေပးလုိက္ပါသည္။

ထုိ႔ေနာက္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ရာဟုလာအား ကုမာရကပဥၥသုတၱန္၊ ရာဟုေလာ၀ါဒသုတၱန္ စသည္ျဖင့္ သုတၱန္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကုိ ရာဟုလာအား ေဟာေပးခဲ့ပါသည္။ ဒီလုိနဲ႔ သားေတာ္ရာဟုလာလည္း တရားနာယူလုိက္ သင္ယူလုိက္ျဖင့္ ခုနစ္ႏွစ္သားမွစ၍ က်င့္ႀကံအားထုတ္လာခဲ့ရာ အသက္(၁၈)ႏွစ္ျပည္သည့္ႏွစ္မွာပင္ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားေပသည္။

မိမိတုိ႔ရင္မွျဖစ္ေသာ သားသမီးတုိ႔အား ဗုဒၶသာသနာေတာ္တြင္းသုိ႔ သြတ္သြင္းခ်ီးျမွင့္မည္ဆုိလွ်င္

(၁) ရွစ္ျဖာပရိကၡရာ စုံလင္ေကာင္းမြန္ျခင္း၊

(၂) ရွင္ေလာင္းမလွည့္ျခင္း၊

(၃)နတ္မျပျခင္း၊

(၄)အတီးအမႈတ္ အဆုိအက အေပ်ာ္အပါးမ်ားမပါျခင္း၊

(၅)အေသာက္အစားႏွင့္မျဖဳန္းျခင္းစသည္တုိ႔ႏွင့္ ညီညႊတ္စြာ ျပဳလုပ္လွ်င္ ဗုဒၶနည္းက် ရွင္ျပဳပြဲျဖစ္ပါသည္။

တစ္နည္းေျပာရလွ်င္

(၁) သာသနာ့အေမြခံေသာအားျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း၊

(၂) သာသနာေတာ္ကုိ ခ်ီးေျမွာက္ေသာအားျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း၊

(၃) သာသနာ့၀န္ ထမ္းေပးေသာအားျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း၊

(၄) သာသနာျပဳေသာအားျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ရွင္ျပဳျခင္းကုိ ဗုဒၶနည္းက်ရွင္ျပဳျခင္းဟု ေခၚဆုိပါသည္။

ရွင္ျပဳၿပီးပါက ရွင္သာမေဏတုိ႔သည္ သင္ၾကားစရာကုိ သင္ၾကားျခင္း၊ က်င့္စရာမ်ားကုိ က်င့္ျခင္းကုိ ျပဳရပါမည္။

ဤသုိ႔သင္မွက်င့္မွသာလွ်င္ ဗုဒၶနည္းက်ရွင္ျပဳျခင္းျဖစ္ေပမည္။ သာသနာျပဳပြဲလည္း ျဖစ္ေပမည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အိမ္တြင္ေနစဥ္က ငါးပါးသီလမွ်ပင္ တည္ေဆာက္ရမွန္း မသိေသာကေလးသည္ ယေန႔ ရွင္ျဖစ္သြားၿပီ။ ထုိအခါ သူတုိ႔စိတ္သႏၲာန္တြင္ ရွင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သိကၡာ သီလ သာသနာႀကီးတည္သြားေပသည္။

ေခါင္းရိပ္သည့္အခါတြင္လည္း “ ငါ၏ကုိယ္မွာ နံ႔သာေမႊးႀကိဳင္ ေကာင္းရာမျမင္၊ ဆံပင္သာရွိ အေမႊးရွိ၍ ရွိသည့္လက္သည္း ေျခအသည္းႏွင့္ သြားလည္းတစ္ေထြ၊ အေရတစ္မ်ဳိး၊ ညီွန႔ံဆုိးသည္၊ အသုိးအပုတ္ခ်ည္းပါတကား ” ဟူေသာ ငါးခုေျမာက္ တစပဥၥက ကမၼ႒ာန္းကုိ သင္ရပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ရွင္မျဖစ္ခင္က ပရိယတ္သာသနာ တည္သြားပါၿပီ။ ေခါင္းရိတ္ၿပီးေသာအခါ မိမိပုိင္ဆုိင္ေသာ သကၤန္းပရိကၡရာမ်ား ယူေဆာင္ၿပီး ဆရာေတာ္ထံ “ အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သည္ အလုံးစုံေသာ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ထြက္ေျမာက္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကုိ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ျဖင့္လ်င္ျမန္စြာ မ်က္ေမွာက္ျပဳပါရျခင္းငွာ တပည့္ေတာ္လက္၌ရွိေသာ သကၤန္းကုိယူေတာ္မူ၍ တပည့္ေတာ္အား အစဥ္သနားေတာ္မူသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ယုတ္နိမ့္ေသာ လူအျဖစ္မွ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရွင္သာမေဏျဖစ္ေအာင္ ျပဳေပးေတာ္မူပါဘုရား ” ဟုေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ရသည္။

အဲဒီလုိ မိမိရင္းမွျဖစ္ေသာ သားအားလည္းေကာာင္း။ သူတစ္ပါးသားအားလည္းေကာင္း ရွင္ျပဳေပးျခင္း၊ ရဟန္းခံေပးျခင္း၊ သိမ္ထပ္ေပးျခင္းကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ မိမိတုိ႔မွာလည္း ရွင္ဒကာ။ ရဟန္းဒကာဘြဲ႕အမည္ရရွိသြားကာ သာသနာ့ဒကာေတြျဖစ္သြားၿပီး မိမိတုိ႔နဲ႔ပတ္သတ္ေသာ ရွင္ရဟန္းမ်ားရွိေနသည့္အတြက္ သူတုိ႔ကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုိ႔သြားျဖစ္ကာ ေ၀ယ်ာ၀စၥကုသုိလ္၊ ေက်ာင္းတြင္လုိအပ္ေသာ ဆြမ္းကြမ္းမ်ားမွအစ လွဴဒါန္းျဖစ္ျခင္း။ မိမိပတ္သတ္သည့္ရွင္ရဟန္းကုိလည္း လွဴဒါန္းျဖစ္ျခင္းစတဲ့ကုသုိလ္ေတြ ရရွိသည့္အျပင္ မိမိသံဃာရဲ႕ သာသနာေတာ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိပါ သိရွိျမင္ေတြ႕ရေသာအခါတြင္လည္း မိမိမွာ ေျပာမျပႏုိင္သည့္ ပီတိမ်ားျဖစ္ကာ ေရမတြက္ႏုိင္ေသာ ကုသုိလ္မ်ား ရရွိသျဖင့္ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ကုိ လ်င္ျမန္စြာ ရရွိျခင္းစတဲ့ အက်ိဳးမ်ားစြာတုိ႔ကုိ ရရွိပါသည္။