အလွခ်င္းၿပိဳင္ ႏုိင္မတဲ့လား

ကမၻာေပၚရွိ အလွတရားမ်ားဟာ သူ႔အလွတရားနဲ႔သူ လွပေနၿပီး အလွမ်ိဳးစံုကုိယ္စီျဖင့္ တင့္တယ္ေနၾကေပမဲ့ လူေတြကေတာ့ ရွိၿပီးသားသဘာ၀အလွထက္ ပုိမုိလွပေအာင္ သက္မဲ့မ်ားကုိေရာ သက္ရွိမိမိခႏၶာကုိယ္ကုိေရာ စိတ္တုိင္းက် ျပင္ဆင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဖန္တီးေနၾကလုိ႔လည္း ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ထက္ပုိလွတယ္ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာၾကၿပီး အလွၿပိဳင္ပြဲေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့တာပါ။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလမွာ အလွၿပိဳင္တာကေန ေလာဘ၊ ေဒါသေတြျဖစ္တတ္ၾကေပမဲ့ ေရွးယခင္က အလွၿပိဳင္တဲ့အခါမွေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသမျဖစ္ဘဲ ကုသုိလ္တရားမ်ား ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလွၿပိဳင္တာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ကိေလသာမျဖစ္ဘဲ ကုသုိလ္ပါရရွိေအာင္ ဆင္ျခင္တတ္ရန္အတြက္ အလွၿပိဳင္ပြဲေလးတစ္ခု သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တာေလးကုိ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

သီရိလကၤာႏုိင္ငံဆိုသည္မွာ ယခု ေထရ၀ါဒငါးႏိုင္ငံတြင္ တစ္ႏုိင္ငံအပါအ၀င္ျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယကြ်န္းဆြယ္ေလးတစ္ခုေပၚတြင္ တည္ရွိေနပါတယ္။ တတိယသဂၤါယနာတင္ၿပီး ကုိးတုိင္းကုိးဌာန သာသနာျပဳခရီးစဥ္တြင္ အေသာကမင္းတရားႀကီးရဲ႕ သားေတာ္ ရွင္မဟိႏၵ၏သာသနာျပဳမႈျဖင့္ သာသနာစည္ပင္ျပန္႔ပြားခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေလးပါ။ သီဟိုဠ္တြင္ လမ္းက်ဥ္းလမ္းက်ယ္တိုင္း၌ ရဟႏၱာမျဖစ္ဖူးးေသာ လမ္းဟူ၍မရွိ။ လမ္းေဘးဆြမ္းစားဇရပ္တိုင္း ရဟႏၱာမျဖစ္ဖူးေသာ ဆြမ္းစားဇရပ္မရွိဟု ပင္ ေျပာစမွတ္တြင္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ အရပ္ေဒသတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကသီဟုိဠ္ အခုေတာ့ သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး လမ္းေဘးတို္င္း၌ ဆြမ္းစားဇရပ္အစား ေစတီပုထုိးမ်ား တည္ထားတာ ကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။

သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံတြင္ ရုပ္ခ်င္းအင္မတန္ဆင္ၿပီး ေခ်ာေမာလွပတဲ့ မင္းသားေလးတစ္ပါးနဲ႔ ကုိရင္ေလးတစ္ပါး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ရုပ္ခ်င္းလည္းတူ၊ ေခ်ာေမာလွပတာခ်င္းလည္း တူေနတဲ့အတြက္ သီဟုိဠ္ရွိ ျပည္သူေတြအားလံုးဟာ ဘယ္သူကပုိလွတယ္ဆုိတာကုိ ခြဲမရျဖစ္ေနၾကလုိ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္လည္း သေဘာထားျခင္းမတူ ျဖစ္ေနၾကေလရဲ႕။ ကုိရင္ေလးက လွတယ္ထင္တဲ့ လူနဲ႔ မင္းသားေလးက လွတယ္ထင္တဲ့လူနဲ႔ တစ္အိမ္တည္းမွာေတာင္ သေဘာထားျခင္း မတူဘဲျဖစ္ေနၾကလုိ႔ ေန႔စဥ္လုိလုိ အျငင္းပြားမႈေတြ ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။

ေမာင္ႀကီးကေတာ့ ကိုရင္ေလးက ပိုလွတယ္ထင္တယ္။ မ်က္ႏွာေတာ္ကေလးကလည္း ရႊင္လို႔ခ်ဳိလို႔ ၾကည့္ရသူရင္ထဲမွာ ေအးခ်မ္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမာင္ႀကီးေတာ့ ကိုရင္ေလးက ပိုလွတယ္ထင္တယ္လုိ႔ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ကုိရင္ေလးဘက္ကပါေသာ္လည္း ႏွမကေတာ့ ေမာင္ႀကီးထင္သလုိမဟုတ္ဘူးေတာ့ မင္းသားေလးက ပိုလွတယ္ထင္တယ္။ မင္းသားေလးကိို ျမင္ရုံနဲ႔ နန္းတြင္းက အပ်ဳိမေဟသီေတြေရာ ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သားေတြကပါ သည္းသည္းလႈပ္ ႀကိဳဆိုၾကတာေတြ႔ရတယ္။ မင္းသားေလးက ပိုလွလို႔ေပါ့ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလားေမာင္ႀကီးဟု ညေနစာထမင္းစားေနရင္း ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္တို႔ စကားႏိုင္လုေနၾကတာ ပါ။

         ေငြရွင္ေၾကးရွင္ သူေဌးတို႔အိမ္မွာလည္း ေမာင္ေတာ္ ၾကားၿပီးၿပီလား။ ၿမိိဳ႕ထဲမွာ အုတ္ေအာ္ေသာင္း နင္းနဲ႔ ျငင္းခုံေနၾကတယ္ေတာ့။ ႏွမေတာ္တို႔အိမ္ေဂဟာမွာ အၿမဲဆြမ္းခံၾကြေနတဲ့ ကိုရင္ေလး နဲ႔ ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးထဲက ျပည့္ရွင္မင္းတရားႀကီးရဲ႕သားေတာ္ မင္းသားေလး ရုပ္အဆင္း အဂၤါကလည္း အေတာ္တူေနတယ္ေတာ့။ ရင္ခ်င္းဆက္အမႊာ ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္ လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကေတာ့ ရုပ္ခ်င္းတူတဲ့ ကိုရင္ေလးနဲ႔ မင္းသားေလးတိို႔ကို ကိုရင္ေလးက ပိုသပၸါယ္တယ္ ပိုလွတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း မင္းသားေလးက ပိုလွတယ္ လုိ႔ ေျပာေနၾကတယ္။ ေမာင္ေတာ္က ဘယ္သူကပိုလွတယ္လို႔ ထင္သလဲေမာင္ေတာ္ဟု ခ်စ္ႏွမရဲ႕ ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းကိုခံရတဲ့ သူေဌးႀကီးခင္မ်ားလည္း အင္း….ေမာင္ေတာ္ကေတာ့ အတူတူလွတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ကြယ္ ဟုသာ ေျဖႏိုင္ေလေတာ့တယ္။

          ဓနိတဲေလးနဲ႔ ပုံးညွက္ပင္ေအာက္ ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ လကၻက္သုပ္ႏွင့္ေရေႏြးေသာက္ေနၾကတဲ့ အေျမွာ္အျမင္ရွိတဲ့ ဦးရီးေတာ္တစ္ေယာက္လည္း အၿငိမ္မေနရေပ။ လူငယ္တစ္သုိက္ေရာက္လာၿပီး ဦးရီးေတာ္ အေျဖမွန္ရၿပီလား။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေမထားတဲ့ေမးခြန္းေလ။ ကိုရင္ေလးနဲ႔ မင္းသားေလး ဘယ္သူက ပိုေခ်ာလဲဟု အိမ္ၿခံ၀င္းထဲ ၀င္လာကတည္းက သူ႔ထက္ငါ အၿပိဳင္လွမ္းေမးၾကတယ္။ ေအး လာၾကကြယ္ တူေတာ္ တူမေတာ္တိို႔ ဦးရီးေတာ္ စဥ္းစားထားပါတယ္။ အရင္ဆုံး ဦးရီးေတာ္တဲထဲက ဖ်ာေလးယူၿပီး ထိုင္ၾကကြယ္ဟု အၿပံဳးႏွင့္ခရီးႀကိဳၿပီး ဓနိတဲေလးဆီ လက္ညိႈးညႊန္ျပေလတယ္။

          ဖ်ာေလးေပၚထိုင္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ားက " ဦးရီးေတာ္ ေရႊနန္းေတာ္ထဲက မင္းသားေလးက ပိုလွတယ္ေနာ္ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ဦးရီးေတာ္"ဟု မိန္းကေလးတို႔သဘာ၀အတိုင္း ျငင္းၾကခုံၾကရင္ သူတို႔ဘက္ကုိ အႏိုင္ေပးေစလိုတဲ့ စိတ္ကေလးျဖင့္ ဦးရီးေတာ္ကို စဲြေဆာင္ၾကတယ္။ ေယာက်္ားေလး မ်ားကလည္း အရႈံးမေပးလုိတဲ့စိတ္နဲ႔ "မဟုတ္ဘူးေနာ္ ဦးရီးေတာ္ ကိုရင္ေလးက ပိုလွတယ္ေနာ္" ဟု ျပန္ေျပာၾကေလတယ္။ ဒီအခါမွာ ဦးရီးေတာ္က ေအး တူေတာ္ေမာင္တို႔ ေျပာတာလည္းဟုတ္တယ္။ တူမေတာ္တို႔ေျပာတာလည္း ဟုတ္တယ္ကြယ့္။ ကိုရင္ေလးနဲ႔ မင္းသားေလးဟာ ဥပဓိရုပ္ခ်င္းကလည္း အေတာ္တူသကိုးကဲြ႔။ အရပ္အေမာင္း ခႏၶာအခ်ဳိးအစား ခဲြျခားလို႔မရဘူးကြယ္။ မင္းသားေလးကို သကၤန္း၀တ္ၿပီးပုံေဖာ္ၾကည့္ေတာ့လည္း ကိုရင္ေလးအတိုင္းပဲ။ ကိုရင္ေလးကို မင္းသား၀တ္စုံေလး၀တ္ၿပီး ပုံေဖာ္ၾကည့္ေတာ့လည္း မင္းသားေလးအတိုင္းပဲ။ ဦးရီးေတာ္အျမင္ေတာ့ အတူတူလွတယ္လို႔ ျမင္တယ္ဟု ၾကားေန၀ါဒျဖင့္ ဖ်န္းေျဖေပးရေလတယ္။

ကုိရင္ေလးနဲ႔ မင္းသားေလးတုိ႔ရဲ႕ ရုပ္လွခ်င္းၿပိဳင္ဆုိင္မႈျဖစ္ေနတာက ၿမိဳ႕တြင္းမွၿမိဳ႕စြန္။ ၿမိိဳ႕စြန္္မွတဆင့္ ေတာရြာဇနပုဒ္မ်ားအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ကူးဆက္ေလတယ္။ နံနက္လင္းလာသည္နဲ႔ ဘယ္သူက ပိုလွသလဲဆိုတာကိုသာ ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။ ဘုရင္မင္းတရားႀကီးနဲ႔ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိ အပါအ၀င္ ကိုရင္ေလးကပဲ ပိုလွသလား၊ မင္းသားေလးကပဲ ပုိေခ်ာသလားဟု အတိအက် အေျဖထုတ္ မေပးႏိုင္ေပ။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရင္မင္းႀကီးဟာ အမိန္႔တစ္ခုထုတ္ျပန္ ေၾကညာလိုက္ရတယ္။ ဒီကေန႔ ကေန ေနာက္(၇)ရက္ျပည့္ တဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔မွာ ကိုရင္ေလးနဲ႔မင္းသားေလး တို႔ ႏွစ္ဦးထိပ္တိိုက္ေတြ႔ဆုံၿပီး ဘယ္သူကပိုလွတယ္ဆိုတာကို ဆုံးျဖတ္မယ္လုိ႔ ျပည္သူျပည္သားအားလံုးကို အသိေပးေၾကညာၿပီး ၿပိဳင္ပြဲရက္ သတ္မွတ္ေပးလုိက္ေလတယ္။ 

ဒီလုိနဲ႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔လည္းေရာက္ေရာ ကိုရင္ေလးရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးတို႔ဟာ သားေတာ္ေမာင္ ကိုရင္ေလး ၾကည္ညိဳသပၸါယ္ လွပေစေရးအတြက္ သကၤန္းအသစ္ကေလးခ်ဳပ္၊ ဦးေခါင္းေလးကို စိမ္းေနေအာင္ ရိတ္ထားၿပီး သစ္လြင္ေသာသကၤန္းအသစ္ကေလးနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ သားေတာ္ကိုရင္ေလးကုိ အမ်ားျပည္သူက ပိုလွပတယ္လုိ႔ ၾသဘာေပးျခင္းခံရေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးၾကတယ္။

ဘုရင္ေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာလည္း မိဖုရားေခါင္ႀကီးဟာ မိမိရဲ႕သားေတာ္ မင္းသားေလး အႏိုင္ရရွိေစေရးအတြက္ ေကာင္းေပဆိုတဲ့ ပိုးထည္မ်ား၀တ္ဆင္ေပးျခင္း။ အဖိုးတန္ေျခညွပ္ဖိနပ္ အသစ္မ်ား ဆင္ျမန္းေပးျခင္း။ ၿဖီးလိမ့္ျပင္ဆင္ေပးျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ေပးေနတယ္။ ဘုရင္ႀကီးကလည္း အားက်မခံ မိမိ၏ဘုရင္ မင္းေျမာက္တန္ဆာငါးပါးတို႔ကို ၀တ္ဆင္ေစၿပီး ကိုရင္ေလးနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ခိုင္း ေလတယ္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ပဲြကလည္း နီးလာေလၿပီ။ ယွဥ္ၿပိဳင္ပဲြတြင္လာေရာက္ၾကည့္ရႈမည့္ ပရိ သတ္ေတြကလည္း တဖဲြဖဲြနဲ႔ေရာက္လာၾကတယ္။ ၿပိဳင္ပဲြသုိ႔ သူ႔ထက္ငါ ေနရာရေအာင္ အၿပိဳင္တိုးေ၀ွ႔ ေနရာယူေနၾကတယ္။ အဘိုးႀကီးအဘြားႀကီးမ်ားကလည္း လူငယ္မ်ားနဲ႔အၿပိဳင္ တိုးေ၀ွ႔မရမွန္းသိေပမဲ့ ဒီလိုယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ဳိးကိုျဖင့္ အားေပးလိုက္ရမွဟူေသာ ဇဲြကေလးနဲ႔ တိုးေ၀ွ႔ေနရာ ယူၾကေလတယ္။ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ မိဖုရားေခါင္ႀကီးတို႔ ၾကြလာေၾကာင္းအမတ္တစ္ဦးက အသံျပဳအခ်က္ေပး လိုက္မွ လူထုပရိသတ္ ၿငိမ္သြားတယ္။

မၾကာမီ မင္းသားေလးဟာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမျပဳခင္ အနားယူမည့္ေနရာကိုလာတဲ့အခါ ပရိတ္သတ္ အားလုံးက မင္းသားေလးသာ အလွဆုံးပါ။ မင္းသားေလးႏိုင္မွာပါစသည္ျဖင့္ တခဲနက္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက တယ္။ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ အခ်ိန္ကားကပ္ေနၿပီ။ ယခုအခ်ိန္ထိ ၿပိဳင္ဘက္ကိုရင္ေလးကား ၾကြမလာေသးေပ။ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ကိုရင္ေလးက ပိုလွတယ္လုိ႔ ေထာက္ခံခဲ့ၾကတဲ့ ပရိသတ္ကား ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ကိုရင္ေလးလာမည့္လမ္းကို ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္။ ယခုအခ်ိန္ဆို ကုိရင္ေလး ၾကြလာသင့္ၿပီ။ မင္းသားေလးေတာင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ေနရာယူေနၿပီ။ ဘယ္လုိျဖစ္ပါလိမ့္။ ယွဥ္ၿပိဳင္ပဲြမတက္ေတာ့လို႔မ်ားလား ဟု ေတြးသူကေတြးေနေလၿပီ။ မင္းသားေလးကိုေထာက္ခံတဲ့ လူတခ်ိဳ႕က ကိုရင္ေလးရႈံးမွာေၾကာက္လို႔ မတက္တာေနမွာဟု မၾကားတၾကား တီးတိုးစကားတို႔ ေျပာဆုိေနၾကေလတယ္။

ကိုရင္ေလးၾကြမလာေလေလ မင္းသားေလးအဖို႔ေတာ့ ၿပံဳးေလေလ။ မင္းသားေလး ၿပံဳးေလေလ သူ႔ရဲ႕အလွတရားတိို႔က ေပၚလြင္ေလေလျဖစ္ေနတယ္။ မင္းသားေလးရဲ႕ အလွတရားေနာက္ ေမ်ာေနၾကတဲ့ လူထုပရိသတ္တို႔ကား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ညေနခင္းဆည္းဆာရဲ႕ အလွနဲ႔အၿပိဳင္ ၿပံဳးေနေသာ မင္းသားေလးကို ၾကည့္ေနစဥ္ သပိတ္ကေလးပိုက္ သကၤန္းရုံေလးနဲ႔  ဣေျႏၵရရေလးၾကြလာတဲ့ ကိုရင္ေလးကိုျမင္လုိက္ရတဲ့အခါ ကိုရင္ေလးမိဘနဲ႔ ပရိသတ္ေတြက ေဟး….ကိုရင္ေလးလာၿပီ၊ ကိုရင္ေလးက ပိုလွတယ္ကြလို႔ ေအာ္လိုက္ေတာ့မွ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ အၾကည့္ကား ကိုရင္ေလးထံ ေရာက္ သြားၾကေလတယ္။ ကိုရင္ေလးဟာ ဣေျႏၵရရပင္ သူယွဥ္ၿပိဳင္ရမည့္ ေနရာသို႔ၾကြလာတယ္။ မင္းသားေလးဟာ ကိုရင္ေလးမလာခင္ကေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္မရွိေတာ့ဘူးဟူေသာ အထင္နဲ႔ၿပံဳးေနႏုိင္ေပမဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ေပၚလာတဲ့အခါ ခက္ထန္ေဒါသမာန္မာနျဖစ္ၿပီး ေမာက္မာတတ္ေသာမင္းသားေလးမ်ားရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္း သူလိုမင္းသားတစ္ပါးနဲ႔ လာေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္၀ံ့တဲ့ ကိုရင္ေလးအေပၚ မေက်နပ္တဲ့ အမူ အရာေတြ ေပၚလြင္လာတယ္။

မင္းသားေလးမာနတရားေတြ တက္ေနသေလာက္ ကိုရင္ေလးမွာကား တည္ၿငိမ္ေနတယ္။ ကိုရင္ေလးတည္ၿငိမ္ေလေလ မ်က္ႏွာေတာ္က ၾကည္လင္ေလေလျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရေသာ အခါ ေရာက္လာၾကတဲ့ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔မိဖုရားေခါင္ႀကီးတို႔အပါအ၀င္ လူထုပရိသတ္အားလုံးတို႔ဟာ "ကိုရင္ေလးရဲ႕ အလွတရားက ပို၍ေအးခ်မ္းတယ္"ဟု တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေထာက္ခံလိုက္ၾကတယ္။ ယွဥ္ၿပိဳင္ပဲြႀကီးကား မဲေရတြက္စရာမလိုဘဲ ၿပီးဆုံးသြားေလတယ္။ ဒီသာဓကကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အလွတရားဆုိတာ သူ႔ကုသုိလ္ကံနဲ႔သူ ပါလာၾကေပမဲ့ အဲဒီအလွတရားအေပၚမွာ မာန္မာန၊ ေလာ ဘ၊ ေဒါသေတြမရွိမွသာ အလွတရားဆုိတာ ပုိမုိထင္ရွားေစတယ္။ မည္မွ်ပင္ လွပေနေစကာမႈ အဲဒီအလွတရားေပၚမွာ မာန္မာနေတြ ဖံုးလြမ္းထားလုိက္ၿပီဆုိရင္ ရွိေနၿပီးသား အလွတရားဟာ မာန္မာနတုိ႔ရဲ႕ လႊမ္းမုိးမႈေၾကာင့္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ရုပ္လွခ်င္သူဟာ ယခုဘ၀မွာလည္း စိတ္ဆုိးေဒါသထြက္ျခင္း၊ မာန္မာနထားျခင္းမ်ား မရွိမွလွပေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဆုိးေဒါသတရားမ်ား မိမိမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေန႔စဥ္လုိလုိကင္းစင္ေနမွ ရုပ္ၾကည္လွပတဲ့ ဓာတ္သဘာ၀ေလးဟာ ေနာက္ေနာင္ဘ၀ထိ ပါသြားမွာမုိ႔ ေနာက္ေနာင္တြင္လည္း လွပေနသူသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာ ေဒါသမာန္မာနႀကီးသူဆုိလွ်င္ေတာ့ ဒီဘ၀မွာလည္း မလွပသလုိ ေနာက္ေနာင္ဘ၀မွာလည္း အဲဒီမာန္မာနေဒါသတရားေတြဟာ ဓာတ္သဘာ၀အေနနဲ႔ လုိက္ပါသြားမွာမုိ႔ လွပတဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့မွာမဟုတ္ေပ။ ယခုလည္း မင္းသားေလးနဲ႔ ကုိရင္ေလးတုိ႔ဟာ အလွပခ်င္းတူေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိရင္ေလးက မ်က္ႏွာကုိတည္ၾကည္ေအာင္ ထားၿပီး မင္းသားေလးက မ်က္ႏွာေပၚမွာ မာန္မာနေဒါသေတြျဖစ္လာေအာင္ ျပဳလုပ္လုိက္လုိ႔ သူရဲ႕အလွတရားဟာ ပ်က္ကြယ္သြားခဲ့လုိ႔ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလွတရားဆုိ တာ ေဒါသမာန္မာနတုိ႔မရွိျခင္းက အဓိကအက်ဆံုးဆုိတာ သိထားဖုိ႔ပါပဲ။

အလွယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲေလး ၿပီးဆံုးသြားၿပီးေနာက္ ကိုရင္ေလးဟာ ေအာက္သို႔မဆင္းေသးဘဲ မင္းသားေလးဘက္လွည့္ၿပီး "ငါ လွည္းတဲ့အမႈိက္ကို က်ဳံးတဲ့ေကာင္ကမ်ား ငါ့ကိုလာၿပီး ၿပိဳင္ရတယ္လို႔" ဟုေျပာလုိက္ေသာအခါမွပင္ မင္းသားေလးလည္း ကိုရင္ေလးကို ရွိးခိုးေတာင္းပန္ရွာတယ္။ ဆရာအရွင္ တပည့္မိုက္ကိုခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေတာင္ပန္ရင္း အတိတ္ကအေၾကာင္းအရာေတြ ကို ျပန္လည္မွတ္မိလာေလတယ္။

အရင္ဘ၀က မင္းသားေလးဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဆရာဘုန္းႀကီး က ေန႔စဥ္တံျမက္လွည္းတာကို ၀တ္တစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္ကာ ေက်ာင္း၀င္း သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ တိုင္း ေက်ာင္းသားေလးဟာ အၿမဲအမႈိက္က်ဳံးရတယ္။ အဲဒီအမႈိက္က်ံဳးျခင္းကုသိုလ္ေၾကာင့္ ယခုဘ၀တြင္ မင္းသားေလးလာျဖစ္ၿပီး ယခုကိုရင္ေလးကား အရင္ဘ၀က အမုိက္လွည္းတဲ့ ဆရာသမားျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကို ကုိရင္ေလးက ျပန္ေျပာျပမွ သိရွိသြားၾကေလတယ္။

ထိုေန႔ထိုအခါမွစ၍ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ တံျမက္လွည္းျခင္းကို ၀တ္တစ္ခုအျဖစ္ ယေန႔တိုင္ေတြ႔ေနရတယ္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ပညာလာသင္ၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္္မ်ားဟာ ဒီႏုိင္ငံေရာက္လာလွ်င္ အမ်ားအားျဖင့္ သီရိလကၤာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွာ ေနၾကရတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေရာက္လာတဲ့ ရဟန္းေတာ္တိုင္းကိုလည္း တံျမက္လွည္းမွ သီရိလကၤာဘုန္းႀကီးမ်ားက သေဘာၾကတယ္။ တံျမက္မလွည္းလွ်င္ goback makutarama. ဟု ေျပာေလ့ရွိတယ္။ မကုဋာရာမဆိုသည္မွာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ကိုလံဘိုၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာေက်ာင္းေတာ္ျဖစ္တယ္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာေက်ာင္းရွိေသာ္လည္း ေနရာမလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕သံဃာမ်ားက အိမ္ငွားေနၾကသလုိ တခ်ိဳ႕က သီရိလကၤာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ ေနၾကပါတယ္။ သီရိလကၤာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ တံျမက္လွည္းျခင္းကို  နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ညေနတစ္ႀကိမ္လွည္းေပးရတယ္။ အကယ္၍မလွည္းလွ်င္လည္း bante sweep sweep. ဟု ေျပာေလ့ရွိတယ္။ ပညာလာသင္ၾကတဲ့ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားကား ေနရာၿမဲဖို႔ကတစ္ေၾကာင္း၊ တံျမက္စည္းလွည္းလွ်င္ " သူမ်ားစိတ္ၾကည္ ကိုယ္စိတ္ၾကည္၊ တလီနတ္ခ်စ္ခင္" ဆိုသည့္အတိုင္း အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားတယ္ဆုိတာကို သိေနတဲ့အတြက္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ပညာရွာရင္း တံျမက္စည္းလွည္းျခင္း၀တ္ကို ျဖည့္က်င့္ေပးရပါတယ္။

       အႏွစ္ခ်ဳပ္၍ၾကည့္မည္ဆိုရင္ ကိုရင္ေလးႏွင့္မင္းသားေလးတုိ႔ဟာ အတိတ္ဘ၀က တံျမက္စည္း လွည္း အမႈိက္က်ဳံးခဲ့တဲ့ကုသုိလ္ေၾကာင့္ ယခုဘ၀တြင္ အင္မတန္လွပတဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကို ခံစားခဲ့ရတယ္။ တံျမက္လွည္းတဲ့ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ကိုရင္ေလးဟာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ရဟႏၱာအထိျဖစ္သြားခဲ့ တယ္။ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာေတြ ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူး ပြားမ်ားေနမွ နိဗၺာန္ထိအက်ဳိးေပးႏုိင္သည္မဟုတ္ ယခုလုိတံျမက္စည္းလွည္းရတဲ့ ကုသိုလ္္ေလးသည္လည္း နိဗၺာန္ အထိ အက်ဳိးေပးႏုိင္သည္ကို သိေစလိုတာေၾကာင့္ ယခုလုိ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါေပတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္အားလံုး လုိက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ၿပီးသကာလ မိမိတုိ႔ပန္းတုိင္ကုိ လ်င္ျမန္စြာေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္……။

ယခုတစ္ပါတ္ ဂ်ာနယ္ပါေဆာင္းပါးေလးပါ။ ဂ်ာနယ္ကုိေတာ့ http://www.shadejournal.com/2012/05/shade-journal.html မွာ ေဒါင္းေလာ့ဆြဲလုိက္ပါ။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း

ေခတၱ-ျမန္မာျပည္

ဖုန္း-09-420064265