''အလုိလုိက္သည္ အလုိလုိက္လုိက္တာ"စသည့္ စကားလံုးကုိ လူ႔ေလာကတြင္ ေျပာဆုိတတ္ၾကသည္။ အလုိလုိက္သည္ဆုိရာ၀ယ္ မိဘႏွင့္သားသမီး၊ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ လင္ႏွင့္မယား စသူတုိ႔ၾကားတြင္ သံုးႏႈန္းေသာ စကားျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိစကား၏ အဓိပၸါယ္ကုိ မွန္ကန္တိက် ေကာင္းမြန္စြာ နားလည္ျခင္းမရွိၾကသည္က မ်ားေပသည္။ ''အလုိလုိက္သည္"ဆုိသည့္ စကားလံုးသည္ ''အလုိက္သိသည္"စကားလံုးနဲ႔ စာသားခ်င္း ဆင္ေသာ္လည္း အဓိပၸါယ္ခ်င္း မတူညီၾကေပ။
တကယ္ေတာ့ အလုိလုိက္သည္ဆုိသည္မွာ သူတစ္ပါးလုိအပ္ခ်က္အား မိမိကအမွန္တကယ္သိျမင္၍ သူ႔လုိအပ္ခ်က္ကုိ အလုိသိစြာ ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ မိဘမ်ားက သားသမီးမ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္ကုိ အလုိက္သိစြာ သူတုိ႔လုိအပ္ေသာပစၥည္းမ်ားအား ၀ယ္ေပးျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ဘဲ မိဘမ်ားက သားသမီးတုိ႔၏ စိတ္အလုိကုိလုိက္၍ သူတုိ႔လုပ္ခ်င္သည့္အရာ လုပ္ခြင့္ေပးျခင္းသည္ အလုိလုိက္သည္ဟု ယူဆကာ လုိက္ေလွ်ာ့ေပးမည္ဆုိလွ်င္ သားသမီးမ်ား လမ္းမွားကုိပင္ ေရာက္သြားႏုိင္ေပသည္။ ထုိမွ်မကဘဲ သားသမီးမ်ား၏အလုိကုိ လုိက္ေပးတာမ်ားလွ်င္ ေနာက္ပုိင္း၌ သားသမီးမ်ားသည္ မိဘမ်ားအား မထိမဲ့ျမင္ အေလးမထား ဂရုမစုိက္ ခပ္ေပါ့ေပါ့တြက္ကာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၾကေပလိမ့္မည္။ ''မိဘေတြက တုိ႔ကုိဘာမွမေျပာ အလုိလုိက္တယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔ဘာလုပ္လုပ္ အျပစ္မေျပာ"ဟု ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေပလိမ့္မည္။ ထုိသားသမီးမ်ားသည္ မိဘတုိ႔၏ သြန္သင္ဆံုးမႈမရွိေတာ့၍ မိဘတုိ႔၏ၾသဇာမ်ား အားနည္းေသာအခါ သူတုိ႔စိတ္ကုိ သူတုိ႔ပုိင္တယ္ဟုထင္လာကာ ထင္ရာဆုိင္းၿပီး မိဘမ်ား အရႈံးေပးရေသာ သားသမီးမ်ား ျဖစ္သြားလွ်င္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ထုိအတူ ဆရာႏွင့္တပည့္မွာလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ တပည့္မ်ား၏ အလုိကုိလုိက္ကာ ေနထုိင္က်င့္သံုးေပးမည္ဆုိလွ်င္ တပည့္မ်ားသည္ ဆရာကုိ မေၾကာက္မေလးစားေတာ့၍ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဆုိးသြမ္းမႈမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။
မိဘမ်ားသည္ သားသမီးတုိ႔၏ အုပ္ထိန္းသူျဖစ္၍ မိဘစကားကုိ သားသမီးက တေသြမတိမ္ လုိက္နာေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရန္ မိဘမ်ားတြင္ ၾသဇာအာဏာရွိရမည္။ ထုိသုိ႔ ၾသဇာအာဏာရွိရန္မွာလည္း သားသမီးမ်ားကုိ မိဘမ်ားက အလုိက္သိစြာ ျပဳလုပ္ေပးသင့္သည္ကုိ ျပဳလုပ္ေပးကာ အလုိမလုိက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးေပသည္။ မိဘမ်ားက သားသမီးမ်ားကုိ အလုိလုိက္ေပးမည္ဆုိလွ်င္ မိဘမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကုိ သားသမီးမ်ားက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဂရုမစုိက္ဘဲျဖစ္ကာ ေနာက္ပုိင္းတြင္ မိဘစကားကုိ နားမေထာင္ေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ မိဘမ်ားမွာ ပူေဆြးမႈေသာကမ်ားျဖစ္လာတက္သလုိ သားသမီးမ်ားမွာလည္း ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား ႀကံဳေတြ႕လာႏုိင္ေပသည္။
ထုိအတူ ဆရာႏွင့္တပည့္မွာလည္း ဆရာ့စကားကုိ တပည့္က နားေထာင္မွသာလွ်င္ ထုိတပည့္သည္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ တပည့္က ဆရာ့စကားကုိ နားေထာင္ရန္အတြက္ ဆရာသည္ မွန္ကန္တိက်ေသာ ဆရာျဖစ္ရမည္။ တပည့္ကုိ အလုိမလုိက္ဘဲ အလုိက္သိစြာ ေျပာဆုိဆက္ဆံ က်င့္သံုးေနထုိင္တက္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ဆရာတပည့္ေကာင္း ပီသလာပါလိမ့္မည္။
တကယ္ေတာ့ လူ႔ေလာကတြင္ သူ႔စည္းႏွင့္သူ လုိက္နာက်င့္သံုးေနထုိင္တက္ရန္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ေပးသူရွိရန္လုိအပ္သလုိ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ေပးသူ၏ ၾသဇာအာဏာလည္းရွိရန္လည္း လုိအပ္ပါေပသည္။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ေကာင္းမြန္ေသာ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား လူသားတိုင္းတြင္ရွိေန၍ ေလာကႀကီး သာယာလွပေနေပလိမ့္မည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားအားလံုး အလုိမလုိက္ဘဲ အလုိက္သိစြာ က်င့္သံုး ဆက္ဆံတက္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ရေပသည္။
မွတ္ခ်က္။ စာေရးသူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ မွားမွန္ကုိ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကပါကုန္။ စာေရးသူ ဘေလာ့တင္တုိင္း ေမးလ္မွတဆင့္ ဖတ္ခ်င္ေသာဆႏၵရွိပါက စာေရးသူအေကာင့္ကုိ အပ္ထားႏုိင္ပါသည္။
တကယ္ေတာ့ အလုိလုိက္သည္ဆုိသည္မွာ သူတစ္ပါးလုိအပ္ခ်က္အား မိမိကအမွန္တကယ္သိျမင္၍ သူ႔လုိအပ္ခ်က္ကုိ အလုိသိစြာ ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ မိဘမ်ားက သားသမီးမ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္ကုိ အလုိက္သိစြာ သူတုိ႔လုိအပ္ေသာပစၥည္းမ်ားအား ၀ယ္ေပးျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ဘဲ မိဘမ်ားက သားသမီးတုိ႔၏ စိတ္အလုိကုိလုိက္၍ သူတုိ႔လုပ္ခ်င္သည့္အရာ လုပ္ခြင့္ေပးျခင္းသည္ အလုိလုိက္သည္ဟု ယူဆကာ လုိက္ေလွ်ာ့ေပးမည္ဆုိလွ်င္ သားသမီးမ်ား လမ္းမွားကုိပင္ ေရာက္သြားႏုိင္ေပသည္။ ထုိမွ်မကဘဲ သားသမီးမ်ား၏အလုိကုိ လုိက္ေပးတာမ်ားလွ်င္ ေနာက္ပုိင္း၌ သားသမီးမ်ားသည္ မိဘမ်ားအား မထိမဲ့ျမင္ အေလးမထား ဂရုမစုိက္ ခပ္ေပါ့ေပါ့တြက္ကာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၾကေပလိမ့္မည္။ ''မိဘေတြက တုိ႔ကုိဘာမွမေျပာ အလုိလုိက္တယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔ဘာလုပ္လုပ္ အျပစ္မေျပာ"ဟု ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေပလိမ့္မည္။ ထုိသားသမီးမ်ားသည္ မိဘတုိ႔၏ သြန္သင္ဆံုးမႈမရွိေတာ့၍ မိဘတုိ႔၏ၾသဇာမ်ား အားနည္းေသာအခါ သူတုိ႔စိတ္ကုိ သူတုိ႔ပုိင္တယ္ဟုထင္လာကာ ထင္ရာဆုိင္းၿပီး မိဘမ်ား အရႈံးေပးရေသာ သားသမီးမ်ား ျဖစ္သြားလွ်င္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ထုိအတူ ဆရာႏွင့္တပည့္မွာလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ တပည့္မ်ား၏ အလုိကုိလုိက္ကာ ေနထုိင္က်င့္သံုးေပးမည္ဆုိလွ်င္ တပည့္မ်ားသည္ ဆရာကုိ မေၾကာက္မေလးစားေတာ့၍ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဆုိးသြမ္းမႈမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။
မိဘမ်ားသည္ သားသမီးတုိ႔၏ အုပ္ထိန္းသူျဖစ္၍ မိဘစကားကုိ သားသမီးက တေသြမတိမ္ လုိက္နာေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရန္ မိဘမ်ားတြင္ ၾသဇာအာဏာရွိရမည္။ ထုိသုိ႔ ၾသဇာအာဏာရွိရန္မွာလည္း သားသမီးမ်ားကုိ မိဘမ်ားက အလုိက္သိစြာ ျပဳလုပ္ေပးသင့္သည္ကုိ ျပဳလုပ္ေပးကာ အလုိမလုိက္ဖုိ႔ အေရးႀကီးေပသည္။ မိဘမ်ားက သားသမီးမ်ားကုိ အလုိလုိက္ေပးမည္ဆုိလွ်င္ မိဘမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကုိ သားသမီးမ်ားက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဂရုမစုိက္ဘဲျဖစ္ကာ ေနာက္ပုိင္းတြင္ မိဘစကားကုိ နားမေထာင္ေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ မိဘမ်ားမွာ ပူေဆြးမႈေသာကမ်ားျဖစ္လာတက္သလုိ သားသမီးမ်ားမွာလည္း ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား ႀကံဳေတြ႕လာႏုိင္ေပသည္။
ထုိအတူ ဆရာႏွင့္တပည့္မွာလည္း ဆရာ့စကားကုိ တပည့္က နားေထာင္မွသာလွ်င္ ထုိတပည့္သည္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ တပည့္က ဆရာ့စကားကုိ နားေထာင္ရန္အတြက္ ဆရာသည္ မွန္ကန္တိက်ေသာ ဆရာျဖစ္ရမည္။ တပည့္ကုိ အလုိမလုိက္ဘဲ အလုိက္သိစြာ ေျပာဆုိဆက္ဆံ က်င့္သံုးေနထုိင္တက္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ဆရာတပည့္ေကာင္း ပီသလာပါလိမ့္မည္။
တကယ္ေတာ့ လူ႔ေလာကတြင္ သူ႔စည္းႏွင့္သူ လုိက္နာက်င့္သံုးေနထုိင္တက္ရန္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ေပးသူရွိရန္လုိအပ္သလုိ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ေပးသူ၏ ၾသဇာအာဏာလည္းရွိရန္လည္း လုိအပ္ပါေပသည္။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ေကာင္းမြန္ေသာ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား လူသားတိုင္းတြင္ရွိေန၍ ေလာကႀကီး သာယာလွပေနေပလိမ့္မည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားအားလံုး အလုိမလုိက္ဘဲ အလုိက္သိစြာ က်င့္သံုး ဆက္ဆံတက္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ရေပသည္။
မွတ္ခ်က္။ စာေရးသူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ မွားမွန္ကုိ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကပါကုန္။ စာေရးသူ ဘေလာ့တင္တုိင္း ေမးလ္မွတဆင့္ ဖတ္ခ်င္ေသာဆႏၵရွိပါက စာေရးသူအေကာင့္ကုိ အပ္ထားႏုိင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment