Saturday, November 19, 2011

တုိင္းျပည္တစ္ခု လွပေစဖုိ႔

ကမၻာေပၚတြင္ လူသားခ်င္းအတူတူျဖစ္လာၾကေသာ္လည္း လူမ်ိဳးခ်င္းမတူၾကျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းႏုိင္ငံမ်ား ကြဲျပားျခားနားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီလုိ မိမိတုိ႔လူမ်ိဳးတိုင္းျပည္ဆုိၿပီး အသီးသီး ကြဲျပားသြားသလုိ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈစတဲ့အခ်က္မ်ားလည္း တစ္ႏုိင္ငံႏွင့္တစ္ႏုိင္ငံ မတူညီၾကေပ။ မိမိတုိ႔လူမ်ိဳးႏုိင္ငံ ေကာင္းစားေရးမ်ားကုိ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ တုိင္းသူျပည္သား မ်ားဟာ အားသြန္းႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ စည္းစနစ္ မမွန္ကန္မႈေၾကာင့္ တုိးတတ္သင့္သေလာက္ မတုိးတတ္ဘဲျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ တစ္ခုတုိးတတ္ဖုိ႔ရန္ သတ္မွတ္က်င့္သံုးရမဲ့ နည္းစနစ္မ်ားကုိ ရွာေဖြတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

တုိင္းျပည္တစ္ခု လွပတုိးတတ္ဖုိ႔ရန္အတြက္ ဘယ္လုိနည္းစနစ္မ်ား သတ္မွတ္က်င့္သံုး ရမလဲ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားရဲ႕ အဓိကလုိအပ္ခ်က္ဟာ ဘာလဲ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ားဟာ ဘယ္လုိျပဳမႈေနထုိင္ရင္ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေအာင္ျမင္မလဲစတဲ့အခ်က္မ်ားကုိ စဥ္းစားၾကည့္တဲ့ အခါ ျမတ္ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါက အဖက္ဖက္မွ တုိးတတ္ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ေ၀သာလီျပည္အေၾကာင္းကုိ သတိရလုိက္ပါတယ္။ ေရွးယခင္က ေ၀သာလီျပည္မင္းမ်ား တုိးတတ္ ေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ နည္းစနစ္မ်ားကုိ အတုယူက်င့္သံုးမယ္ဆုိရင္ မလြဲဧကန္ တုိးတတ္ေအာင္ျမင္မွာပါ။ အဲဒီလုိလုိက္နာသံုးျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား စည္းလံုး ညီညြတ္မႈရွိေနမယ္ဆုိရင္ တျခားတုိင္းျပည္မ်ားက မိမိတုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတတ္မႈကုိ မနာလုိ ၀န္တုိစိတ္ျဖစ္ကာ အေႏွာက္အယွက္ေပးမည့္ေဘးမွလည္း ကင္းလြတ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ အဖက္ဖက္မွျပည့္စံုၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတတ္ရန္အတြက္ လုိက္နာက်င့္သံုးရမည့္အရာမ်ားကေတာ့

၁။ တုိင္းျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာ အခ်င္းခ်င္းမၾကာခဏ စည္းေ၀းတုိင္ပင္ရပါမယ္။ အစည္းေ၀းလုပ္တယ္ ဆုိတာ ေကာင္းတဲ့အက်င့္တစ္ခုျဖစ္သလုိ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားျပားလွတဲ့ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ဦးေခါင္းတစ္လံုးတည္းႏွင့္စဥ္းစားတာထက္ ဦးေခါင္းအမ်ားႀကီးမ်ားႏွင့္ စဥ္းစားတုိင္ပင္ျပဳလုပ္တာ က ေကာင္းေသာအႀကံမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ပါတယ္။ အမ်ားႏွင့္စည္းေ၀းတုိင္ပင္ျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းျပည္အတြက္လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ အားလံုးက ၀ုိင္း၀န္းတင္ျပၾကသျဖင့္ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေရး အတြက္ လုပ္ေဆာင္ရမဲ့အရာမ်ားကုိသိရွိနားလည္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေပးမွသာ တုိင္းျပည္ဟာ တုိးတတ္မွာပါ။ စည္းေ၀းတုိင္ပင္ျခင္းမရွိရင္ တုိင္းျပည္မွာေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္သမွ်တုိ႔ကုိ မသိရွိလုိ႔ ျပဳလုပ္မေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ တုိးတတ္တဲ့တုိင္းျပည္ ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ေပ။

၂။ အစည္းအေ၀းက်င္းပတဲ့အခါ လူႀကီးမ်ားဟာ တက္ညီလက္ညီႏွင့္ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ ေျပာဆုိကာ တုိင္းျပည္အတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေပးရပါမယ္။ ဒါဟာလည္း အထူးလုိအပ္တဲ့ အခ်က္ပါ။ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုး တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ညီညြတ္မႈရွိမွသာ တုိင္းျပည္ အတြင္း လုိအပ္တဲ့ျပဳျပင္စရာမ်ားကုိ တက္ညီလက္ညီနဲ႔ ျပဳလုပ္ႏုိင္မွာပါ။

၃။ ေရွးယခင္က ပ႒ာန္းထားတဲ့ ဥပေဒမ်ားကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမလုပ္ဘဲ အဲဒီစည္းကမ္း မ်ားကုိသာ မင္းႏွင့္ျပည္သူမ်ားဟာ စနစ္တက် လုိက္နာက်င့္သံုးရပါမယ္။ ခုစည္းကမ္းတစ္မ်ိဳး ထုတ္လုပ္ ေတာ္ၾကာ ေျပာင္းသြားလုိက္ျဖစ္ေနရင္ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားဟာ ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကုိင္ ရမွန္းမသိဘဲျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းျပည္တုိးတတ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေႏွာင္ေႏွးေနပါလိမ့္မယ္။ အလုပ္တစ္ခုဟာ ေသခ်ာက်နစြာ သိရွိနားလည္ၿပီး လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္မွသာ ေအာင္ျမင္တာပါ။ ခု ဟုိဟာ လုပ္မယ္၊ ေတာ္ၾကာ ဒါလုပ္မယ္ဆုိၿပီး ဗ်ာမ်ားေနပါက တစ္ခုမွမၿပီးေျမာက္ျခင္းေၾကာင့္ တုိင္းျပည္တုိးတတ္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

စည္းကမ္းတစ္ခု ထုတ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ဒီစည္းကမ္းဟာ အမ်ားျပည္သူလုိက္နာ က်င့္သံုးႏုိင္မဲ့အရာ ဟုတ္မဟုတ္ကုိ အမ်ားႏွင့္တုိင္ပင္ၿပီး ဥပေဒထုတ္ရပါမယ္။ အဲဒီလုိမဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ထုတ္ခ်င္တဲ့စည္းကမ္းထုတ္ေနမယ္ဆုိရင္ အဲဒီဥပေဒကုိ ဘယ္သူမွလည္း လုိက္နာက်င့္သံုးမႈ မရွိပါက ထုိတုိင္းျပည္ဟာ တုိးတတ္ေအာင္ျမင္တဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ရွိခဲ့ၿပီးေသာ စည္းကမ္းမ်ားကုိသာ အားလံုးက လုိက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးရပါမယ္။

၄။ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဟာ မိမိတို႔ထက္ အသက္ႀကီးေသာ အရာရွိမ်ားအား ရုိေသေလးစားၿပီး ေျပာစကားကုိလည္း နားေထာင္ရပါမယ္။ မိမိထက္ႀကီးသူမ်ားက ဒါလုပ္ဆုိရင္ တိက်မွန္ကန္စြာ မခုိးမကပ္ဘဲ လုပ္ရမွာပါ။ အဲဒီလုိမဟုတ္ဘဲ ခုိင္းတာတစ္မ်ိဳး လုပ္တာတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနပါက တုိင္းျပည္လုိအပ္ခ်က္မ်ား မၿပီးေျမာက္သျဖင့္ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးမႈမ်ား ျဖစ္ေနပါမယ္။ အထက္လူႀကီးႏွင့္ေအာက္လူငယ္မ်ားဟာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နားလည္မႈ၊ ကုိယ္ခ်င္းစာမႈရွိၿပီး ဆရာကတပည့္ကုိ ေစတနာထားသလုိ တပည့္ကလည္း ဆရာကုိ ရုိေသေလးစား ေျပာစကားနားေထာင္ရပါမယ္။ ဒါမွလည္း ဆရာတပည့္ ခ်စ္ခင္ညီညြတ္မႈရွိသျဖင့္ အလုပ္တုိင္းဟာ ေအာင္ျမင္မွာပါ။ ႀကီးတဲ့သူမ်ားကလည္း ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ားဟာ မိမိခုိင္းသလုိ လုပ္မလုပ္ဆုိတာကုိ ေသခ်ာေလ့လာ စစ္ေဆးေပးရပါမယ္။ ခုိင္းသာခုိင္းၿပီး ျပန္လည္စစ္ေဆးျခင္း မရွိဘူးဆုိရင္ ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ားရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈအားနည္းလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အလုပ္ကုိ ခုိးကပ္လုပ္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ေျပာစကားနားမေထာင္ဘဲ သူတုိ႔လုပ္ခ်င္တာလုပ္လုိ႔ျဖစ္ေစ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ားကုိ အထက္လူႀကီးက လုိက္လံစစ္ေဆးမႈမရွိဘဲ ဒီတုိင္းသာ ထားလုိက္မယ္ဆုိရင္ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ တုိးတတ္ ေအာင္ျမင္ေသာ တုိင္းျပည္ ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ေပ။

၅။ မိမိတုိ႔တုိင္းျပည္မွာရွိတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအား အႏုိင္က်င့္ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ သိမ္းပုိက္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ရပါ။ အဲဒီလုိမျဖစ္ေအာင္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက စည္းကမ္းစနစ္ႏွင့္ တင္းၾကပ္ေပးရပါမယ္။ အားငယ္တဲ့ မိန္းမသားမ်ားအား မိမိတုိ႔က အားမာန္ႀကီးတယ္ဆုိၿပီး အႏုိင္က်င့္တာဟာ မေကာင္းမႈတစ္မ်ိဳးပါ။ အားႏြဲ႔တဲ့အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား အႏုိင္က်င့္ေသာ သူယုတ္မာမ်ားရွိေနမယ္ဆုိရင္ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ တုိးတတ္မည္မဟုတ္ေပ။ ဒါေၾကာင့္ တုိင္းျပည္တြင္းရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား ႏုိင္ထက္စီးနင္းမလုပ္ဘဲ ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ တန္းတူအခြင့္ေရးေပးကာ တက္ႏုိင္သမွ် ေဖးမကူညီျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတုိးတတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။

၆။ တုိင္းသူအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဟာ ေရွးယခင္ကမင္းတို႔ရဲ႕ နတ္ကြန္း (ေစတီ)တို႔ကို အ႐ိုအေသ အေလးအျမတ္ ပူေဇာ္ၾကရပါမယ္။ တုိင္းျပည္အက်ိဳးရွိေအာင္ အသက္စြန္႔လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနျဖင့္ ေရွးယခင္က ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အတုိင္း အထိမ္းအမွတ္ ပူေဇာ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒါမွလည္း လူႀကီးသူမမ်ားကုိ ရုိေသျခင္းေၾကာင့္ ေက်းဇူးသိတတ္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးျဖစ္ကာ တုိးတတ္ေအာင္ျမင္မွာပါ။ ပူေဇာ္သင့္တာကုိ မပူေဇာ္ဘဲ မပူေဇာ္သင့္တဲ့အရာမ်ားကုိ ပူေဇာ္ပသအားထားေနမယ္ဆုိရင္ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္သာ ရင္ဆုိင္ရဖြယ္ ရွိပါတယ္။

၇။ မိမိတုိင္းျပည္သုိ႔ မႂကြလာေသးေသာ ရဟန္းသံဃာတို႔ကုိ ႂကြလာေစေအာင္ တုိင္းျပည္ အတြင္းမွာရွိေနေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိ ခ်မ္းသာစြာေနရေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒါမွသာ တုိင္းျပည္တစ္ခုဟာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ အစစအရာရာ ျပည့္စံုၿပီး ေဘးအႏၱရာယ္အေပါင္းမွ ကင္းလြတ္ခ်မ္းသာေနမွာပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေရာ ျပည္သူျပည္သားမ်ားကပါ သူေတာ္ေကာင္းတရား မရွိၾကဘူးဆုိရင္ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ အႏၱရာယ္အေပါင္းက်ေရာက္ၿပီး ပ်က္စီးမႈမ်ားႏွင့္သာ ရင္ဆုိင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ တုိင္းျပည္တြင္း သူေတာ္ေကာင္းတရား ထြန္းကားေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။

ဒီ(၇)ခ်က္ဟာ တိုင္းျပည္တုိးတတ္ျခင္းရဲ႕ နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီလမ္းစဥ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ယခုေခတ္ သတ္မွတ္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီနည္းလမ္း မ်ားစြာရွိေပမဲ့ ဒီ(၇)ခ်က္သာ ျပည့္စံုေအာင္ က်င့္သံုးမယ္ဆုိရင္ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ တုိးတတ္မွာ အမွန္ပါ။ အဲဒီနည္းလမ္းမ်ားကုိ မက်င့္သံုးဘဲ တုိင္းျပည္ရွိ လူသားအားလံုးက တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နားလည္မႈမရွိ၊ လုိက္ေလ်ာ့မႈမရွိဘဲ တင္းမာေနၾကမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ တုိးတတ္တဲ့ႏုိင္ငံ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါ။ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကလည္း ငါတုိ႔က အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဆုိၿပီး လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနမယ္။ တုိင္းျပည္တြင္းရွိ ျပည္သူႏွင့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကလည္း သူတုိ႔အုပ္ခ်ဳပ္ တာ နည္းလမ္းမက်ဘူးဆုိၿပီး ျပစ္တင္မႈေတြ တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ညီညြတ္နားလည္မႈမရွိျခင္းေၾကာင့္ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ တုိးတတ္မႈမရွိဘဲ ပ်က္စီးမႈမ်ားႏွင့္သာ ရင္ဆုိင္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

မိမိႏုိင္ငံသားခ်င္း မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ရန္ၿငိဳးမ်ားထားကာ တုိက္ခုိက္မႈမ်ားလုပ္ေနၾကမည္ ဆုိပါက တုိင္းျပည္ဘ႑ာေငြမ်ားဟာ တုိက္ခိုက္မႈအတြက္ သံုးလုိက္ရျခင္းေၾကာင့္ အလဟႆျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီလုိ တုိင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးမရွိဘဲ တုိင္းျပည္ဘ႑ာေငြမ်ား ဆုံးရံႈးေနမယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္ဟာ ဆင္းရဲၿပီးဆင္းရဲျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါျပင္ တုိင္းျပည္အတြင္း တုိက္ခုိက္မႈမ်ားျဖစ္ေနရင္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားဟာ အသက္အႏၱရာယ္ႏွင့္ရင္ဆုိင္ ေနရျခင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရးအလုပ္ကုိင္မ်ားပ်က္စီးကာ တုိင္းျပည္ႀကီး ပ်က္စီးသထက္ ပ်က္စီးေနပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုဟာ တုိင္ပင္သင့္တာ တုိင္ပင္ၿပီး လုပ္သင့္တာကုိလည္း ညီညြတ္စြာျဖင့္ မိမိလူမ်ိဳးတုိင္းျပည္တုိးတတ္ေအာင္ မာန္မာနေတြ တင္းမာမႈေတြမရွိၾကဖုိ႔ လုိ္ပါတယ္။  တုိင္းျပည္တြင္းရွိ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးဟာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နားလည္ညီညြတ္မႈရွိၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ ျပဳလုပ္စရာရွိတာကုိ ေဖးမကူညီလုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆုိရင္ တုိးတတ္တဲ့ႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာမွာပါ။ အဲဒီလုိမဟုတ္ဘဲ တုိင္းျပည္တြင္းရွိ အဖြဲ႕အစည္းအားလံုးဟာ မိမိေကာင္းစားဖုိ႔ တစ္ခုတည္းသာၾကည့္ၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆုိတဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ားရွိေနလွ်င္ေတာ့ ထုိတုိင္းျပည္ဟာ ဘယ္ေသာအခါမွ တုိးတတ္လာလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

တုိင္းျပည္တြင္းရွိ လူသားအားလံုးဟာ မိမိတုိင္းျပည္ကုိ လွပေစခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကလည္း ေ၀သာလီမင္းသားမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သလုိ စည္းစနစ္တက်အုပ္ခ်ဳပ္ကာ တုိင္းျပည္လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျပဳျပင္ေဆာင္ရြက္ေပးရပါမယ္။ ျပည္သူမ်ားကလည္း မိမိတုိင္းျပည္ တုိးတတ္ေရးအတြက္ စည္းကမ္းမ်ားလုိက္နာကာ လုပ္စရာရွိတာကုိ မခုိးမကပ္ဘဲ ျပဳလုပ္ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆုိရင္ ဘက္စံုဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ ကမၻာေပၚမွာ ရပ္တည္ႏုိင္ၿပီး ေမာ္ၾကြားႏုိင္မွာ အမွန္ပါ။

ဒီေဆာင္းပါးေလးကုိ လြန္ခဲ့တဲ့(၃)လေလာက္က တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးကေန စာစီစာကံုးေရးခုိင္းတာေၾကာင့္ ေရးေပး လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ ဂ်ာနယ္တစ္ခုကေန တုိင္းျပည္တုိးတတ္ရန္အတြက္ လုိအပ္တဲ့အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ ေရးသားေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိတာနဲ႔ ဒါကုိပဲ အေခ်ာသတ္ျပန္ေရးေပးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီဂ်ာနယ္က ထည့္မထည့္ေတာ့ ဦးဇင္းကုိ အေၾကာင္းမျပန္လုိ႔ ေသခ်ာမသိရေသးေပ။ အခု ဦးဇင္းလည္း ၀က္ဆုိဒ္တင္ဖုိ႔ ေရးခ်ိန္လည္း မအားေသးတာနဲ႔ ဘာမ်ားတင္စရာရွိလဲလုိ႔ လုိက္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ဒီေဆာင္းပါးေလးေတြ႕တာနဲ႔ အင္တာနက္မွာ မတင္ရေသးတာမုိ႔ ဦးဇင္းစာဖတ္ပရိသတ္မ်ား လုပ္ငန္းခြင္မွာျဖစ္ေစ၊ တုိင္းျပည္အတြက္ျဖစ္ေစ အသံုး၀င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးမ်ား ပါေနျခင္းေၾကာင့္ အသံုးတည့္က အသံုးျပဳႏုိင္ရန္ အင္တာနက္ေပၚသုိ႔ တင္ေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း

sanninaymin@gmail.com

http://www.sanninaymin.com/

ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။

No comments:

Post a Comment