ကုိယ့္အေၾကာင္း ကုိယ္ေဖာ္တာပါ

ဦးဇင္း ျမန္မာျပည္ျပန္စဥ္က ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားႀကီးရုိက္ခဲ့ပါတယ္။ မိမိသာသနာျပဳခဲ့တဲ့ ေတာင္တန္းေဒသက ကေလးေတြကုိ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္း၊ ကြန္ပ်ဳတာသင္တန္း ေပးခဲ့တာေတြလည္း ဓာတ္ပံုေတြ ရုိက္ခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒါ ဓာတ္ပံုေတြ အကုန္ေပ်ာက္ေနတာ ရွာမရဘူးျဖစ္ေနတာ ဒီေန႔မွပဲ တကၠသုိလ္မွာ ဓာတ္ပံုေပးဖုိ႔ Hard Disk ထဲမွာ လုိက္လံရွာမွပဲ ေတြ႕တာနဲ႔ ဆုိဒ္ထဲမွာသိမ္းထားတာက ပုိစိတ္ခ်ရပါတယ္ဆုိၿပီး ဆုိဒ္ထဲမွာသိမ္းရင္း facebook မွာပါ တင္လုိက္တာပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရတာမုိ႔ ေနာက္မွက်န္တာေတြကုိ ဆက္တင္ပါဦးမယ္။

ေအာက္ပံုက ဦးဇင္းရဲ႕ မိသားစု ဓာတ္ပံုပါ။ အေပၚပံုကေတာ့ ဦးဇင္း 01.04.2004 တုန္းက မိဘမ်ားရဟန္းခံေပးစဥ္က ရုိက္ထားတဲ့ပံုပါ။ ဦးဇင္းရြာကေတာ့ မံုရြာ-ေရဦးကားလမ္းေဘးမွာမုိ႔ အိမ္ကေတာ့ ေစ်းေရာင္းၾကတယ္ေလ။ ရြာနာမည္က လက္ပန္ေျမာက္ရြာ၊ နယ္က ဘုတလင္နယ္၊ တုိင္းကေတာ့ စစ္ကုိင္းတုိင္းထဲမွာ။ မံုရြာၿမိဳ႕နဲ႔ဆုိ တစ္နာရီေလာက္ကားစီးရတယ္ေလ။ အစကေတာ့ မိဘေတြက မံုရြာမွာပဲ ေစ်းေရာင္းၾကတယ္။ ဦးဇင္းဆယ္ႏွစ္သားေလာက္မွာ ရြာက အဘုိးျဖစ္သူဆံုးသြားတာနဲ႔ အဖြားတစ္ေယာက္တည္းမုိ႔ ရြာကလယ္ယာေတြကုိ ထိန္းသိမ္းရင္းနဲ႔ မိဘေတြဟာ ရြာမွာပဲ ေစ်းေရာင္းေနၾကတယ္ေလ။

ဦးဇင္းမွာေတာ့ ညီမႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုလည္း သူမ်ားေပးလုိက္ရပါၿပီ။ ညီမေတြနား ရပ္ေနတဲ့လူေတြက ဦးဇင္းညီမ ခင္ပြန္ေတြပါ။ အင္း အမ်ားအတြက္ လုပ္ေပးခ်င္တဲ့လူဆုိေတာ့ ကုိယ့္ကပဲ သူမ်ားကုိေပးလုိက္ရၿပီး ကုိယ့္ကေတာ့ ျပန္မယူဘဲ နစ္နာခံလုိက္တာေပါ့ေလ။ ဘဲစားဘဲေခ်ဆုိတဲ့ စကားဟာ ဦးဇင္းအတြက္ေတာ့ မမွန္တဲ့စကားလုိ႔ ေျပာရမွာပဲ။ ကုိယ့္ကပဲ ေပးလုိက္ရၿပီး ကုိယ့္က မယူလုိ႔ေလ။

ဒါျပင္ ဦးဇင္းတုိ႔လုိ သံဃာေတြသာ မ်ားမ်ားရွိေနရင္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ေကာင္ေလးေတြ ေပ်ာ္ေနၾကမွာ အမွန္ပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္ေလွ်ာ့ေတာ့ တစ္ေယာက္သူတုိ႔အတြက္ ပုိေနလုိ႔ေလ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာျပည္က ေကာင္ေလးေတြေရာ မိန္းကေတြပါ ထင္တုိင္းျဖစ္ေနၾကတာ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ဆုိ ေကာင္ေလးေတြဟာ သံဃာေတြကုိ ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ၿပိဳင္လုမဲ့လူ နည္းသြားၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ေပြလုိ႔ ရလုိ႔ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔မ်ား ခုေခတ္လူငယ္ေတြ ေပြေနၾကတာလား မသိပါဘူး။ အင္း ေလွ်ာက္ေတြးၾကည့္တာပါ။ ဘာရယ္လုိ႔မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲေပၚလာတာကုိ ေရးခ်လုိက္တာ။

ခုေတာ့ အခ်ိန္မရလုိ႔ ဒီေလာက္ပဲ စိတ္ကူးေပါက္ရာ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္မွ စိတ္ကူးေပါက္တာေတြ ေရးခ်ပါဦးမယ္။ ဦးဇင္းကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ။ ေျပာစရာရွိရင္လည္း ဘယ္သူမွမေရွာင္ဘူး ေျပာခ်လုိက္တယ္။ ေရးစရာရွိရင္လည္း ဘယ္သူမွမေရွာင္ဘူး ေရးပစ္လုိက္တယ္။ ပြင့္လင္းလြန္းလုိ႔လည္း အမ်ားကမႀကိဳက္ရင္ေတာ့ ကမၼသကာေပါ့ေလ။