အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား သံဃာေတာ္မ်ား သကၤန္းကို ဘာေၾကာင့္ ဘယ္ဘက္သို႔ ရုံုၾကတာလဲဘုရား။ ညာဘက္ရံုရင္ေရာ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ေနာက္တစ္ခုက အလွဴျပဳျခင္းအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တပည့္ေတာ္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ေငြ(သုိ႔မဟုတ္) ပစၥည္းလွဴလိုက္ပါတယ္။ အလွဴခံတဲ့သူက ထိုပစၥည္းကို တစ္ျခားသူတစ္ေယာက္ကို ေပးလွဴလိုက္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ တပည့္ေတာ္မွ ကုသုိလ္ႏွစ္ခါရႏုိင္ပါသလားဘုရား။
အေျဖ။ ။ သကၤန္းကို ဘယ္ဘက္ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ရမ္းၾကတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာေပမွာ ရွာၾကည့္တဲ့အခါ (ပဌမံ ေကသမႆံု ၾသဟာရာေပတြာ ကာသာယာနိ ၀တၳာနိ အစၦာဒါေပတြာ ဧကံသံ ဥတၱရာသဂၤ ံ ကာရာေပတြာ )လို႔ မဟာ၀ါပါဠိေတာ္၊ မဟာခႏၶက၊ ပဗၺဇၨဴပသမၸဒါကထာမွာ မိန္႔ေတာ္မူထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ထိုပါဠိထဲက ‘ဧကံသံ ဥတၱရာသဂၤ ံ’ကိုၾကည့္ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒီစကားလံုးဟာ အျခားေနရာေတြမွာလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က ရွင္ျပဳတဲ့အခါ ေရွးဦးစြာ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္ၿပီး ဖန္ရည္စြန္းတဲ့သကၤန္းကို ဖံုးလြမ္းကာ အေပၚရံုသကၤန္းကို ပုခံုးတစ္ဖက္မွာ တင္ရမယ္လို႔ လာပါတယ္။
ဘယ္ဘက္ပုခံုးမွာတင္ပါလို႔ေတာ့ အထူး၀ိေသသမပါပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေခတ္အဆင့္ဆင့္က ဒီလိုပဲ ဘယ္ဘက္ကို တင္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကမၻာမွာရွိၾကတဲ့လူမ်ားဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ညာဘက္လက္က သန္တာမ်ားၾကၿပီး၊ လက္နဲ႔ျပဳလုပ္တဲ့အခါ အမ်ားအားျဖင့္ ညာဖက္က ျပဳလုပ္ၾကတာမ်ားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ သကၤန္းရမ္းတဲ့အခါ ညာဖက္လက္က သကၤန္းအစကိုင္ၿပီး ဘယ္ဘက္ပုခံုးေပၚတင္ၾကတာ သဘာ၀ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ပါဠိေတာ္ကေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘယ္ဘက္ပုခံုးတင္ရတာလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတာ့ အထူးမရွိပါဘူး။ တကယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ား အ႒ကထာေတြမွာ ရွာေတြ႕တယ္ဆိုရင္ ထပ္မံေဖၚျပေပးၾကဖို႔ တုိက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။
အလွဴနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ္လွဴလိုက္တဲ့ဒါနအေပၚမွာ အလွဴခံသူက တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို ေပးလွဴလိုက္တယ္။ ဒီလိုေပးလွဴလိုက္တဲ့အေၾကာင္းကို ပထမအလွဴရွင္ကသိသြားလို႔ ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္မႈျဖစ္ရင္ေတာ့ ကုသုိလ္ထပ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ “ငါကသူ႔ကုိသံုးေစခ်င္လို႔လွဴတာ သူကတစ္ျခားသူကို ေပးလုိက္ရေကာင္းလား”ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကုသုိလ္မရနိုင္ပါဘူး။ အမွန္က လွဴလိုက္တဲ့ပစၥည္းကို ရရွိတဲ့သူက အျခားသူအားေပးတာျဖစ္ေစ၊ မေပးတာျဖစ္ေစ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ျပဳလုိက္ တဲ့ကုသုိလ္အေပၚမွာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲေတြးၿပီး ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္ေနမယ္ဆိုရင္ ၀မ္းေျမာက္မႈျဖစ္သေလာက္ ကုသိုလ္ရေနမယ္ဆိုတာပါပဲ၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြးရင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ကုသိုလ္ရေနမယ္။ ဒါဆိုရင္ သေဘာရွင္းေလာက္ပါၿပီ။
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com/မွ
အေျဖ။ ။ သကၤန္းကို ဘယ္ဘက္ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ရမ္းၾကတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာေပမွာ ရွာၾကည့္တဲ့အခါ (ပဌမံ ေကသမႆံု ၾသဟာရာေပတြာ ကာသာယာနိ ၀တၳာနိ အစၦာဒါေပတြာ ဧကံသံ ဥတၱရာသဂၤ ံ ကာရာေပတြာ )လို႔ မဟာ၀ါပါဠိေတာ္၊ မဟာခႏၶက၊ ပဗၺဇၨဴပသမၸဒါကထာမွာ မိန္႔ေတာ္မူထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ထိုပါဠိထဲက ‘ဧကံသံ ဥတၱရာသဂၤ ံ’ကိုၾကည့္ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒီစကားလံုးဟာ အျခားေနရာေတြမွာလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က ရွင္ျပဳတဲ့အခါ ေရွးဦးစြာ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္ၿပီး ဖန္ရည္စြန္းတဲ့သကၤန္းကို ဖံုးလြမ္းကာ အေပၚရံုသကၤန္းကို ပုခံုးတစ္ဖက္မွာ တင္ရမယ္လို႔ လာပါတယ္။
ဘယ္ဘက္ပုခံုးမွာတင္ပါလို႔ေတာ့ အထူး၀ိေသသမပါပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေခတ္အဆင့္ဆင့္က ဒီလိုပဲ ဘယ္ဘက္ကို တင္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကမၻာမွာရွိၾကတဲ့လူမ်ားဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ညာဘက္လက္က သန္တာမ်ားၾကၿပီး၊ လက္နဲ႔ျပဳလုပ္တဲ့အခါ အမ်ားအားျဖင့္ ညာဖက္က ျပဳလုပ္ၾကတာမ်ားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ သကၤန္းရမ္းတဲ့အခါ ညာဖက္လက္က သကၤန္းအစကိုင္ၿပီး ဘယ္ဘက္ပုခံုးေပၚတင္ၾကတာ သဘာ၀ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ပါဠိေတာ္ကေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘယ္ဘက္ပုခံုးတင္ရတာလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတာ့ အထူးမရွိပါဘူး။ တကယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ား အ႒ကထာေတြမွာ ရွာေတြ႕တယ္ဆိုရင္ ထပ္မံေဖၚျပေပးၾကဖို႔ တုိက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။
အလွဴနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ္လွဴလိုက္တဲ့ဒါနအေပၚမွာ အလွဴခံသူက တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို ေပးလွဴလိုက္တယ္။ ဒီလိုေပးလွဴလိုက္တဲ့အေၾကာင္းကို ပထမအလွဴရွင္ကသိသြားလို႔ ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္မႈျဖစ္ရင္ေတာ့ ကုသုိလ္ထပ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ “ငါကသူ႔ကုိသံုးေစခ်င္လို႔လွဴတာ သူကတစ္ျခားသူကို ေပးလုိက္ရေကာင္းလား”ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကုသုိလ္မရနိုင္ပါဘူး။ အမွန္က လွဴလိုက္တဲ့ပစၥည္းကို ရရွိတဲ့သူက အျခားသူအားေပးတာျဖစ္ေစ၊ မေပးတာျဖစ္ေစ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ျပဳလုိက္ တဲ့ကုသုိလ္အေပၚမွာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲေတြးၿပီး ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္ေနမယ္ဆိုရင္ ၀မ္းေျမာက္မႈျဖစ္သေလာက္ ကုသိုလ္ရေနမယ္ဆိုတာပါပဲ၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြးရင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ကုသိုလ္ရေနမယ္။ ဒါဆိုရင္ သေဘာရွင္းေလာက္ပါၿပီ။
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com/မွ
No comments:
Post a Comment