ပါရမီျဖည့္ ကၽြတ္တမ္း၀င္သေခ်ၤယ်တုိ႔ကုိ သိခ်င္တယ္

အေမး။ ။ (၁)ပညာဓိကာရ၊ သဒၶါဓိကာရ၊ ၀ီရိယဓိကာရ ဘုရားအမ်ဳိးအစားသံုးမ်ဳိးကို ရွင္းျပေပးပါဘုရား။ (၂)ဘာေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရသည့္ကာလ ကြာျခားမႈရွိရပါလဲ၊ တျခားမည္သည့္အခ်က္ေတြမွာ ကြဲျပားျခားနားမႈ ရွိသလဲ၊ ေျဖရွင္းေပးပါဘုရား။ (၃)ဘုရားတစ္ဆူႏွင့္တစ္ဆူ သာသနာတြင္ ကၽြတ္လြတ္သည့္ သတၱ၀ါအေရအတြက္ ကြာျခားသည္ဟုလည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ မွန္မမွန္ ေျဖရွင္းေပးေတာမူပါဘုရား။ (၄)ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ရာတြင္ တစ္သေခ်ၤတြင္ ကမၻာေပါင္းမည္မွ် ရွိပါသလဲ(သုိ႔) တစ္သေခ်ၤဆိုသည္မွာ မည္မွ်ၾကာေညာင္းပါသလဲဆိုသည္ကို ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။

မင္းထက္၀င္း

Moscow Power Engineering Institute (MPEI)


အေျဖ။ ။ နံပါတ္(၁)အေျဖက သဒၶါအားနည္းၿပီး ပညာထက္ျမက္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ကို ပညာဓိက လို႔ေခၚပါတယ္။ ပညာအလယ္အလတ္မွ်သာရွိၿပီး သဒၶါအားႀကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို သဒၶါဓိကလို႔ ေခၚပါတယ္။ သဒၶါႏွင့္ပညာအားနည္းၿပီး ၀ီရိယအားေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ၀ီရိယာဓိက လိုေခၚပါတယ္။

နံပါတ္(၂)ေမးခြန္းက ပါရမိျဖည့္ရာကာလကြာျခားျခင္းအေၾကာင္းကို ေမးထားတာနဲ႔ စပ္လ်ဥ္း၍ ပညာဓိကက ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း။ သဒၶါဓိကက ရွစ္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း။ ၀ီရိယာဓိကက ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းဟု အသီးသီး ပါရမီျဖည့္ရာကာလ မတူညီပံုကို ေရးထားပါတယ္။ မတူညီကြဲျပားရျခင္းအေၾကာင္းက ေသာတတၱကီက်မ္း အ၀ိဒူေရနိဒါန္းမွာ-
(၁) ဥဂၣါဋိတညဴ ဘုရားေလာင္း။ (၂) ၀ိပဥၥိတညဴ ဘုရားေလာင္း။
(၃)ေနယ်ဘုရား ေလာင္းရယ္လို႔ (၃)မ်ဳိးရွိပါတယ္။

ထိုသံုးမ်ဳိးအနက္ (၁)ဥဂၣါဋိတညဴ ဘုရားေလာင္းဟာ ပညာဦးစီးတဲ့ ပညာဓိကဘုရားေလာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (၂)၀ိပဥၥိတညဴဘုရားေလာင္းဟာ သဒၶါဦးစီးတဲ့ သဒၶါဓိက ဘုရားေလာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (၃)ေနယ်ဘုရားေလာင္းဟာ ၀ီရိယဦးစီးတဲ့ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္ပါတယ္။
ပညာဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ဥဂၣါဋိတညဴမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ အလြန္ဉာဏ္ထက္ျမက္တယ္။ ကိေလသာအေပၚဉာဏ္က လြန္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္တဲ့အခါ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းသာ ပါရမီျဖည့္ရပါတယ္။

သဒၶါဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ၀ိပဥၥိတညဴမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဉာဏ္နဲ႔ကိေလသာ ညီမွ်ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွစ္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းသာ ပါရမီျဖည့္ရပါတယ္။ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ေနယ်ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဉာဏ္အားနည္းၿပီးကိေလသာကမ်ားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္မွ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။

အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဘုရားေလာင္းေတာ္တို႔ ပါရမီျဖည့္ရာ ကာလမတူညီသည္မွာ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ကိေလသာႏွစ္ခုအထူးေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူတဲ့ေနရာမွာ ကြာျခားၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၃)အေမးတြင္ ဘုရားတစ္ဆူႏွင့္တစ္ဆူ ကၽြတ္တမ္း၀င္သည့္ အေရအတြက္ဟာ ကြာျခားတယ္ဆိုတာမွန္/မမွန္ကို ေျဖၾကားေပး ပါတဲ့။ ဘုရားတစ္ဆူလွ်င္ (၂၄)သေခ်ၤႏွင့္ကုေဋ(၆၀)၊ ဗိုလ္ေျခတစ္သိန္း ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကပါတယ္ဟု တထာဂတုပၸတၱိ်က်မ္းမွာဆုိထားၿပီး၊ ဇိနာလကၤာရက်မ္းက (၂၄)သေခ်ၤ ပမာဏကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဤစကားမ်ားဟာ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာတို႔၌ မေတြ႕ရပါ။ ဒါေပမယ့္ ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာေတာ့ တစ္ဂါထာ တစ္ဂါထာေဟာေတာ္မူလွ်င္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ေသာ ေ၀ေနယ် အလြန္မ်ားပါတယ္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကေသာ သုတၱန္ေဒသနာဟာ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ဧကနိပါတ္ အ႒ကထာတြင္ မဟာသမယသုတ္၊ မဂၤလသုတ္၊ စူဠရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္၊ သမစိတၱပဋိပဒါသုတ္ ထိုသုတ္(၄)သုတ္နဲ႔ တရားထူးရကုန္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားဟာ အပိုင္းအျခားမရွိဟု ဆုိထားပါတယ္။

သုတၱနိပါတ္ အ႒ကထာ ပရာဘ၀သုတ္အဖြင့္မွာ မဟာသမယသုတ္၊ မဂၤလသုတ္၊ သမစိတၱသုတ္၊ ရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္၊ ဓမၼစကၠသုတ္၊ ပရာဘ၀သုတ္တို႔ကို ေဟာၾကားရာဆီသုိ႔ အစည္းအေ၀းေရာက္ရွိလာတဲ့ နတ္မ်ားဟာ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မ်ားလွပါတယ္ဟု ဆိုပါတယ္။

အရွင္မဟိႏၵေထရ္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းသုိ႔ေရာက္တဲ့ေန႔ သမစိတၱသုတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာအဆံုး၌ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့နတ္မ်ား တရားထူးရၾကပါတယ္။ နဂါး၊ဂဠဳန္တို႔လည္း သရဏာဂုံတည္ၾကပါတယ္ လို႔ ၀ိနည္းအ႒ကထာ၌ ဆိုထားပါတယ္။ အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဘုရားတစ္ဆူဆူလွ်င္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကတာဟာ အပိုင္းအျခားမရွိ မ်ားလွတဲ့အတြက္ ဆရာမေထရ္ျမတ္တို႔ တစ္ထစ္ခ် ၀န္မခံႏုိင္ၾကပါ။

နံပါတ္(၄)ေမးခြန္းမွာ အသေခ်ၤရဲ႕အေရအတြက္ကို ေမးထားပါတယ္။ ေရွးဦးစြာ တစ္ကမၻာရဲ႕ အေရအတြက္ကို ေျပာပါ့မယ္။ အလ်ား၊ အနံ၊ အျမင့္တစ္ယူဇနာ(၈မိုင္) စီရွိတဲ့ တိုက္ခန္း(ဂိုေဒါင္)ႀကီးအတြင္း၌ ေသးငယ္တဲ့မုန္ညင္းျဖဴေစ့ အျပည့္ထည့္၍ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာျပည့္လွ်င္ ဂိုင္ေဒါင္ထဲက မုန္ညင္းျဖဴေစ့ တစ္ေစ့ယူ ထုတ္ပါ။ ဤသို႔အားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာျပည့္တိုင္း မုန္ညင္းျဖဴေစ့တစ္ေစ့ယူထုတ္၍ ဂိုေဒါင္ထဲက မုန္ညင္းေစ့ကုန္သြားဖြယ္ ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ကမၻာရဲ႕သက္တမ္းကေတာ့ မကုန္ေသးပါဘူးတဲ့။

ေနာက္တစ္ခုက အသေခ်ၤယ်ရဲ႕အေရအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာဦးလူတို႔ သက္တမ္းဟာ အသေခ်ၤယ်တမ္းအထိရွည္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ အကုသိုလ္မ်ားေၾကာင့္ အသက္တမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္ယုတ္နိမ့္က်လာရာမွ ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းတိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္သြားပါတယ္။ အဲဒါကို ဆုတ္ကပ္တစ္ကပ္လို႔ေခၚပါတယ္။ တဖန္ ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းတြင္ ျဗဟၼစိုရ္တရားမ်ား ပြားမ်ားလာရာမွ သက္တမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္းျမွင့္တက္လာရာမွ အသေခ်ၤယ်တမ္းတိုင္ေအာင္ တက္လာပါတယ္။ အဲဒါကို တက္ကပ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ထိုသက္တမ္း ဆုတ္ကပ္ႏွင့္တက္ကပ္တစ္စံုကို အႏၱရကပ္တစ္ကပ္ဟု ေခၚပါတယ္။ ဤ အႏၱရကပ္ေပါင္း (၆၄)ကပ္ၾကာလွ်င္ အသေခ်ၤယ်ကပ္ တစ္ကပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဤအသေခ်ၤယ်ကပ္ (၄)ကပ္လွ်င္ မဟာကပ္တစ္ကပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုမဟာကပ္ကိုပင္လွ်င္ တစ္ကမၻာဟုေခၚပါေၾကာင္း ေျဖၾကားေပး လိုက္ပါတယ္။

ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com မွ