Saturday, October 29, 2011

ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား ျပည္ပကုိ ထြက္လာရတာလဲ

ဦးဇင္းေနတဲ့ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ International Buddhism Centre ေက်ာင္းမွာ မေန႔ညက အိႏၵိယဘုန္းႀကီးတစ္ပါးေရာက္လာတာနဲ႔ စကား၀ုိင္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းနာမည္ကလည္း အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဗုဒၶစင္တာဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသားသံဃာမ်ားက ဒီေက်ာင္းကုိ လာတည္းၾကတာ မ်ားတယ္ထင္ပါတယ္။ ခု စကားေျပာျဖစ္တဲ့ သံဃာေတြက သီရိလကၤာ၊ ကေမၺာဒီယား၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ အိႏၵိယ၊ ျမန္မာဦးဇင္းနဲ႔ ငါးပါးစုေပါင္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ လူမ်ိဳးငါးမ်ိဳး၊ စကားငါးမ်ိဳးကုိ ေပါင္းစည္းေပးႏုိင္တာက ကမၻာသံုးစကားျဖစ္ေနတဲ့ အဂၤလိပ္ေပါ့။ လူခ်င္း၊ စကားခ်င္းသာမတူတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္ဗုဒၶသားေတာ္ေတြအျဖစ္က တူေနၾကေတာ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကေတာ့ အားလံုးအတူတူပါပဲ။ ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ ေျပာဆုိဆက္ဆံၾကပါတယ္။
စကားေျပာရင္းနဲ႔ ဘယ္ကုိေရာက္သြားလဲဆုိေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔ႏုိင္ငံကုိ ေရာက္သြားတယ္။ ေရာက္သြားတာကလည္း အိႏၵိယဘုန္းႀကီးက ဦးဇင္းကုိဘယ္ႏုိင္ငံသားလဲလုိ႔ေမးေတာ့ ဦးဇင္းက ျမန္မာကလုိ႔ေျပာတဲ့အခါ အိႏၵိယဘုန္းႀကီးကေျပာပါတယ္။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ သံဃာမ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုးေနရာပါတဲ့။ စာေပသင္ၾကားမႈ၊ တရားဘာ၀နာအားထုတ္မႈ၊ စားေသာက္စရာေပါမ်ားမႈ၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား၏ ေစတနာေပါမ်ားမႈဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ မမွီပါဘူးတဲ့။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ေစတနာသဒၶါတရား အေကာင္းဆံုးႏုိင္ငံပါတယ္တဲ့ေလ။

ေနာက္ၿပီး သူကပဲ ဦးဇင္းကုိ ဆက္ေျပာေသးတယ္။ မင့္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီႏုိင္ငံမွာလာၿပီး အားလူးႏွင့္အုန္းျခစ္ဆံေတြ၊ ဆန္နီၾကမ္းေတြ လာစားေနတာလဲတဲ့။ မင့္ႏုိင္ငံမွာဆုိ မင့္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စားရတယ္ မဟုတ္လားတဲ့ေလ။ အင္း ဦးဇင္းလည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ ဒီမွာက သူေျပာသလုိ အုန္းျခစ္ဆံေတြေထာင္းထားတဲ့ဟင္းရယ္၊ အားလူးကုိငရုပ္သီးနဲ႔ ေၾကာ္ထားတာရယ္ပဲ စားရတာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ကုိရင္ငယ္ေလးေတြ ဆြမ္းခံစားတဲ့ဟင္းေလာက္ေတာင္ မေကာင္းရွာပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ကုိရင္ဘ၀က ဆြမ္းခံထြက္ခဲ့တုန္းက ဆီမပါတဲ့ ခရမ္းသီးကုိ စားရတဲ့အခါ အရသာ မရွိဘူးလုိ႔ ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေရာက္မွ အဲဒီဟင္းဟာ အရသာရွိတယ္ဆုိတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီႏုိင္ငံကဟင္းေတြဟာ ဆီမပါလုိ႔ပါပဲ။ ဆီပါတဲ့ဟင္းက်ေတာ့လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေခါင္းလိမ္းတဲ့ အုန္းဆီေတြမုိ႔ ဘယ္လုိမွ စားမရပါ။

သုိ႔ေသာ္ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ပညာလာသင္တဲ့အခါမွာ ကုိယ္ေကာင္းက်ိဳးကုိ ငဲ့ေနမယ္၊ စဥ္းစားေနမယ္ဆုိရင္ မိမိလုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ တန္ဖုိးမရွိဘဲ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိအက်ိဳးအတြက္ဆုိ ျမန္မာျပည္ေနၿပီး ရိပ္သာမွာျဖစ္ေစ၊ ေတာရြာမွာျဖစ္ေစ ေနထုိင္ကာ တရားေလးလုပ္ေနရရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ ေတြးမိခဲ့တာကုိ အမ်ားအား အသိပညာဗဟုသုတ ဗုဒၶစာေပေတြကအစ ျဖန္႔ျဖဴးေပးခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီကုိေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ ဘယ္လုိဆင္းရဲမ်ိဳးမဆုိ ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအား အျပည့္ထည့္ေနမယ္လုိ႔ စိတ္ဆံုျဖတ္ထားၿပီးသားပါ။

ဆက္လက္ေရးသားလုိက္ပါဦးမယ္။

No comments:

Post a Comment