မလိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ စုပံုၿပီး လွဴရတာလဲ

အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းက သူ႔အျမင္နဲ႕ အေမးတစ္ခုေမးလာပါတယ္၊ သူ႔အျမင္က ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ အထင္ကရ ဘုရားေစတီမ်ား၊ ထီးေတာ္၊ ငွက္ျမတ္နားေတာ္မ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား စတာေတြမွာ စိန္၊ေရႊ၊ေက်ာက္သံပတၱျမား၊ ၀တၱဳေၾကးေငြတို႔ကို အမ်ားႀကီးအကုန္ အက်ခံၿပီး ေပးလွဴထားတာေတြ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့သူမ်ားက အကုန္ခံႏုိင္တယ္ထားဦးေတာ့။ ဆင္းရဲတဲ့သူမ်ားကလည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ေပးကမ္းတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုေနရာေတြမွာ အကုန္ခံေနမဲ့အစား ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ လိုအပ္ေနတဲ့ ေဆးရံု၊စာသင္ေက်ာင္း၊ ခ်ဴိ႕တဲ့တဲ့သူမ်ားအတြက္ ပညာသင္ေထာက္ပံ့စရိတ္၊ စာၾကည့္တိုက္ စတာေတြကို အမ်ားႀကီးအကုန္ခံၿပီး အကူအညီေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီအယူအဆနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

အေျဖ။ ။ ဒီလုိအယူအဆေတြ ေရွးကလည္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အခုလည္း ရွိေနဦးမယ္၊ ေနာင္လည္း ရွိေနဦးမွာျဖစ္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဒီအယူအဆဟာ ဘာသာျခားမ်ားရဲ႕ အယူအဆ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာသာျခားမ်ားအတြက္ အတတ္နိုင္ဆံုး အေျဖေပးပါမယ္။ ဒီေမးခြန္းဟာ လူသားအားလံုးသိသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ေမးလာသူကို ေက်းဇူးတင္ရဦးမွာပါ။

မိမိပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို သူတစ္ပါးအား ေပးကမ္းတယ္ဆိုတာဟာ စြန္႔လြတ္မႈ(ရက္ေရာမႈ)လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီရက္ေရာမႈ စြန္႔လြတ္မႈျဖစ္ဖို႔အတြက္ ပစၥည္းအေပၚမွာ မိမိစိတ္က အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းေနရမွာပါ။ ဒါကို အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းတဲ့ စြန္႔လြတ္မႈျဖစ္သလို အားႀကီးတဲ့ စိတ္ဓါတ္အင္အားတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လည္း တျဖည္းျဖည္းေလ့က်င့္ ယူရတာပါ။ အမ်ားအားျဖင့္ ေတာ္ရံုလူမ်ား မလုပ္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္တယ္။

ယေန႔ကမၻာမွာ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ညင္းဆဲေနၾကတယ္။ သူတစ္ပါးပစၥည္းကိုလည္း နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ လုယူ၊ဓားျမတိုက္ေနၾကတယ္။ ကိုယ့္အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူပဲအက်ဳိးယုတ္ယုတ္ လိမ္ေျပာဖို႔ ၀န္မေလးၾကဘူး။ အခ်ဳိ႕ကလည္း လူကိုသတ္တာမွ အျပစ္ရွိတယ္၊ သတၱ၀ါေကာင္ေလးေတြကိုသတ္က အျပစ္မရွိဘူး၊ ေရွ႕ဘ၀ ေနာက္ဘ၀ မရွိဘူးဆိုတဲ့ ၀ါဒအေတြးအေခၚေတြ၊ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတာေတြဟာ အက်ဳိးမရွိ၊ အက်င့္သိကၡာ ေစာင့္ထိန္းေဆာက္တည္တယ္ဆိုတာလည္း အလကားပဲ၊ ဘာမွ အက်ဳိးမေပးဘူး၊ တကယ္ေတာ့ ဘာသာေရးဆိုတာဟာ လူပ်င္းေတြရဲ႕အလုပ္လို႔ ယူဆေနၾကတာဟာ ၀ါဒဆိုးတစ္ခု ျဖစ္္ပါတယ္။

ထုိ၀ါဒဆိုးမ်ားရွိတဲ့ နုိ္င္ငံမ်ားဟာ အခုထိရွိေနဆဲပါ။ ထို၀ါဒဆိုးမ်ားျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ တားဆီးစရာ ဘာလက္နက္ရွိၾကပါလဲ၊ အခ်ဳိ႕က ဓါး-ဓါးခ်င္း၊ လွံ-လွံခ်င္း၊ လက္နက္-လက္နက္ခ်င္း အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္ၿပီး အေျဖရွာၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ဆိုးက်ဳိးမ်ားနဲ႔သာ ရင္ဆိုင္ရပါတယ္။ ေျဖရွင္းမႈ မေအာင္ျမင္ဘူး၊ ဒါဟာ ၀ါဒဆိုးေတြကို ေျဖရွင္းမႈနည္းလမ္း မမွန္လို႔ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

ယေန႔ ကမၻာမွာျဖစ္ေနတဲ့ ထုိ၀ါဒဆိုးကို ဘယ္လိုလက္နက္မ်ဳိးနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကမွာလဲ၊ ဘာလက္နက္နဲ႔မွ ေျဖရွင္းလို႔မရပါဘူး။ အားေကာင္းျပင္းထန္တဲ့ စိတ္ဓါတ္အင္အားကို ခံဓါတ္လုပ္ၿပီး ထို၀ါဒဆိုးအား ေျဖရွင္းနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ စြန္႔လြတ္ရက္ေရာမႈ စတာေတြျဖစ္ေပၚလာေအာင္ အေျခခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္အင္အားဟာ အားလံုးကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းႏုိင္လုိ႔ပါပဲ။ ဒီစိတ္ဓါတ္အင္အားက တျခားမဟုတ္၊ ဗုဒၶ၀ါဒအရ ယံုၾကည္မႈ(သဒၶါ)ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုရွိတယ္၊ သဒၶါဆိုတဲ့ယံုၾကည္မႈဟာ အျခားဘာသာအမ်ား ယံုၾကည္တဲ့ ယံုၾကည္မႈမ်ဳိးကို မဆိုလိုပါ။ ပညာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ယံုၾကည္မႈမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုယံုၾကည္မႈေၾကာင့္လည္း ဘုရားေက်ာင္းကန္စတာေတြမွာ အလွဴေရစစ္လက္နဲ႔မကြာ ျဖစ္ေနၾကတာပါလို႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။

ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com/မွ