အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား..ဗုဒၶသာသနာသည္ ႏွစ္(၅၀၀၀)၊ ယခုကာလသည္ အရိယာမ်ားစြာ ေပၚထြန္းေနရမည့္ ကာလဟူ၍ ဘယ္သူကဆုိခဲ့ပါသလဲ၊ အေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ၿငိမ္းလြင္။ Mosscow
အေျဖ။ ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္အာနႏၵာအား “အာနႏၵာ…မာတုဂါမမ်ား သာသနာအတြင္း ၀င္လာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သာသနာဟာ အႏွစ္ငါးရာသာ တည္လိမ့္မယ္။ (ဂရုဓံတရားရွစ္ပါး ျပ႒ာန္းေပးထားတဲ့ အတြက္ အႏွစ္တစ္ေထာင္ တည္ၿမဲလိမ့္မယ္)လို႔ စူဠ၀ါပါဠိေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ျမတ္စြာ ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ အႏွစ္တစ္ေထာင္ဆိုတာနဲ႔စပ္ၿပီး အ႒ကထာဆရာမ်ားက ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၱာတစ္ေထာင္ကိုသာဆိုတယ္။ ဒါ့အျပင္ သုကၡ၀ိပႆက ရဟႏၱာေခတ္ကတစ္ေထာင္၊ အနာဂါမ္ေခတ္က တစ္ေထာင္၊ သကဒါဂါမ္ေခတ္က တစ္ေထာင္၊ ေသာတာပန္ေခတ္က တစ္ေထာင္ရွိေသးတဲ့အတြက္ စုစုေပါင္း သာသနာငါးေထာင္ဆိုၿပီး အ႒ကထာမ်ားမွာ ေဖၚျပၾကတဲ့အတြက္ သာသနာငါးေထာင္ဆုိတာ ထင္ရွားလာဟန္တူပါတယ္။
တစ္ဖန္ သုတ္ပါေထယ် အ႒ကထာ၊ အဂၤုတၳိဳရ္ အ႒ကထာတို႔မွာလည္း ဘုရားရွင္ဆိုလိုတဲ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ဆိုတာ ပဋိသမၻိဒါပတၱေခတ္ ကိုဆိုလိုေၾကာင္း၊ ဆဠာဘိည၊ ေတ၀ိဇၨ၊ သုကၡ၀ိပႆက၊ ပါတိေမာကၡေခတ္လို႔ဆိုကာ သာသနာအႏွစ္ငါးေထာင္ပင္ ျဖစ္ၾကေၾကာင္း အ႒ကထာဆရာမ်ားက မိန္႔ေတာ္မူၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဟာ၀ဂၢပါဠိ၊ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၊ သုဘဒၵပရိဗၺာဇကသုတ္မွာ ဘုရားရွင္က “သုဘဒၵ သာသနာေတာ္မွာ ရဟန္းမ်ားဟာ ေကာင္းမြန္စြာ ေနၾကမယ္(မိမိတရားထူးရၿပီး ထိုတရားအား အျခားသူမ်ားအား ေျပာေဟာကာ အျခားသူမ်ားကလည္း တရားထူးရၾကမယ္)ဆိုပါရင္ ေလာကႀကီးမွာ ရဟႏၱာမ်ား မဆိတ္သုဥ္းနိုင္ဘူး” လို႔ သုဘဒၵပရိဗိုဇ္အား မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ (ဣေမစ သုဘဒၵ ဘိကၡဴ သမၼာ ၀ိဟေရယ်ံဳ အသုေညာ ေလာက အရဟေႏၱဟိ အႆတိ) ထိုစကားေတာ္အရ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေကာင္းမြန္စြာေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရိယာမ်ား မဆိတ္သုဥ္းနိုင္ဘူး၊ ရွိေနဦးမွာပါဆိုတာပါပဲ။ တကယ္လို႔ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေကာင္းမြန္စြာ မေနၾကဘူးဆိုရင္ေတာ့ မရွိႏုိင္ဘူးလို႔ အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ဳိး ယူလို႔ရပါတယ္။
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com/မွ
ၿငိမ္းလြင္။ Mosscow
အေျဖ။ ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္အာနႏၵာအား “အာနႏၵာ…မာတုဂါမမ်ား သာသနာအတြင္း ၀င္လာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သာသနာဟာ အႏွစ္ငါးရာသာ တည္လိမ့္မယ္။ (ဂရုဓံတရားရွစ္ပါး ျပ႒ာန္းေပးထားတဲ့ အတြက္ အႏွစ္တစ္ေထာင္ တည္ၿမဲလိမ့္မယ္)လို႔ စူဠ၀ါပါဠိေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ျမတ္စြာ ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ အႏွစ္တစ္ေထာင္ဆိုတာနဲ႔စပ္ၿပီး အ႒ကထာဆရာမ်ားက ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၱာတစ္ေထာင္ကိုသာဆိုတယ္။ ဒါ့အျပင္ သုကၡ၀ိပႆက ရဟႏၱာေခတ္ကတစ္ေထာင္၊ အနာဂါမ္ေခတ္က တစ္ေထာင္၊ သကဒါဂါမ္ေခတ္က တစ္ေထာင္၊ ေသာတာပန္ေခတ္က တစ္ေထာင္ရွိေသးတဲ့အတြက္ စုစုေပါင္း သာသနာငါးေထာင္ဆိုၿပီး အ႒ကထာမ်ားမွာ ေဖၚျပၾကတဲ့အတြက္ သာသနာငါးေထာင္ဆုိတာ ထင္ရွားလာဟန္တူပါတယ္။
တစ္ဖန္ သုတ္ပါေထယ် အ႒ကထာ၊ အဂၤုတၳိဳရ္ အ႒ကထာတို႔မွာလည္း ဘုရားရွင္ဆိုလိုတဲ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ဆိုတာ ပဋိသမၻိဒါပတၱေခတ္ ကိုဆိုလိုေၾကာင္း၊ ဆဠာဘိည၊ ေတ၀ိဇၨ၊ သုကၡ၀ိပႆက၊ ပါတိေမာကၡေခတ္လို႔ဆိုကာ သာသနာအႏွစ္ငါးေထာင္ပင္ ျဖစ္ၾကေၾကာင္း အ႒ကထာဆရာမ်ားက မိန္႔ေတာ္မူၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဟာ၀ဂၢပါဠိ၊ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၊ သုဘဒၵပရိဗၺာဇကသုတ္မွာ ဘုရားရွင္က “သုဘဒၵ သာသနာေတာ္မွာ ရဟန္းမ်ားဟာ ေကာင္းမြန္စြာ ေနၾကမယ္(မိမိတရားထူးရၿပီး ထိုတရားအား အျခားသူမ်ားအား ေျပာေဟာကာ အျခားသူမ်ားကလည္း တရားထူးရၾကမယ္)ဆိုပါရင္ ေလာကႀကီးမွာ ရဟႏၱာမ်ား မဆိတ္သုဥ္းနိုင္ဘူး” လို႔ သုဘဒၵပရိဗိုဇ္အား မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ (ဣေမစ သုဘဒၵ ဘိကၡဴ သမၼာ ၀ိဟေရယ်ံဳ အသုေညာ ေလာက အရဟေႏၱဟိ အႆတိ) ထိုစကားေတာ္အရ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေကာင္းမြန္စြာေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရိယာမ်ား မဆိတ္သုဥ္းနိုင္ဘူး၊ ရွိေနဦးမွာပါဆိုတာပါပဲ။ တကယ္လို႔ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေကာင္းမြန္စြာ မေနၾကဘူးဆိုရင္ေတာ့ မရွိႏုိင္ဘူးလို႔ အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ဳိး ယူလို႔ရပါတယ္။
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com/မွ
No comments:
Post a Comment