ျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔စၾကာ၀ဠာ

    ျမတ္ဗုဒၶက မိမိအတြက္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ရမဲ့အရာမဟုတ္ရင္ မလုပ္နဲ႔၊ မႀကံစည္နဲ႔၊ မေျပာဆုိနဲ႔။ အဲဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနမယ္ဆုိရင္ မိမိလက္ရွိအခ်ိန္ေလးဟာ တန္ဖုိးမဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ခုေခတ္လူေတြဟာ သူတုိ႔သိခ်င္တာကုိ မသိရရင္ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ား မွားေနသလုိ သူတုိ႔ပဲ ဗုဒၶကုိယံုၾကည္ရတာ အက်ိဳးမရွိသလုိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဦးဇင္းစၿပီး အြန္လုိင္းမွာ ေမးေျဖလုပ္ေပးကတည္းက လူအမ်ားဆံုးအေမးခံရတဲ့အရာဟာ ဒီျမင့္မုိရ္ေတာင္ကိစၥပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးဇင္း မဟုတ္တဲ့အရာနဲ႔အခ်ိန္ကုန္မခံခ်င္လုိ႔ ေျဖမေပးခဲ့ပါဘူး။ ခုေတာ့ ေျဖမေပးရင္ ဦးဇင္းတုိ႔ဘာသာ၀င္ေတြကုိ သူမ်ားက ကဲ့ရဲ႕လုိ၍ျဖစ္ေစ၊ ပညာစမ္းခ်င္လုိ႔ျဖစ္ေစ ေမးလာတဲ့အခါ မေျဖႏုိင္မည္ဆုိးတာေၾကာင့္ ဦးဇင္းေလ့လာသိရွိသမွ် ျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းကုိ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

ကမၻာေျမႀကီးသည္ ထုထည္အားျဖင့္ ယူဇနာေပါင္း (၂)သိန္း(၄)ေသာင္းရွိတယ္။ အထက္တစ္၀က္မွာ ေျမသားျဖစ္ၿပီး ေအာက္တစ္၀က္မွာ ေက်ာက္သားျဖစ္တယ္။ ေျမႀကီးေအာက္မွာ ယူဇနာ(၄)သိန္း(၈)ေသာင္းထူေသာ ေရျပင္ေရခဲတံုးႀကီးရွိတယ္။ ေျမအထုထက္ ႏွစ္ဆႀကီးမားတဲ့ ေရျပင္ေရခဲတံုးႀကီးက ေျမျပင္ကုိ ေျမွာက္ထားျခင္း ျဖစ္တယ္။ တဖန္ ထုိေရျပင္ေရခဲတံုးႀကီးကုိ ယူဇနာ(၉)သိန္း(၆)ေသာင္းရွိတဲ့ ေလျပင္ႀကီးက ေအာက္မက်ေအာင္ ပင့္ေျမွာက္တုိက္ခက္ေပးေနတယ္။ အဲဒီေလျပင္ႀကီးေအာက္မွာမွ အဆံုးအပုိင္းအျခား မရွိေသာ ေကာင္းကင္ၾကီး တည္ရွိပါတယ္။  ထုိေကာင္းကင္ၾကီးအတြင္းတြင္ မီးကလပ္ အျပည့္ရွိေနတယ္။ ထုိေအာက္တြင္မွ ငရဲၾကီးရွစ္ထပ္ အစဥ္အတုိင္း တည္ရွိေနပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကမၻာေျမေအာက္ပုိင္း တည္ေနပံုပါ။

စၾကာ၀ဠာတစ္ခုဟုသတ္မွတ္ေသာ ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕အ၀န္းအက်ယ္မွာ ယူဇနာေပါင္း (၃)သန္း၊ (၆)သိန္း၊ (၁)ေသာင္း၊ (၃၅၀)ကုိ သတ္မွတ္၏။ ကမၻာေျမ၀န္းႀကီးကုိ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးမ်ားက ၀ုိင္း၀န္းရစ္ပတ္ၿပီး တံတုိင္းခတ္ထားၾကတယ္။ ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕အတြင္းမွာ သမုဒၵရာေရျပင္ႀကီးရွိတယ္။ ထုိသမုဒၵရာဟာ အနက္ဟာ ယူဇနာေပါင္း(၈)ေသာင္း(၄)ေထာင္ရွိတယ္။ ေရျပင္အထက္မွာလည္း ယူဇနာေပါင္း(၈)ေသာင္း(၄)ေထာင္၊ ေရတြင္းမွာလည္း ယူဇနာေပါင္း(၈)ေသာင္း(၄)ေထာင္ရွိတယ္။ အဲဒီေရျပင္အထက္နဲ႔ေရတြင္းႏွစ္ခုေပါင္း (၁)သိန္း(၆)ေသာင္း(၈)ေထာင္ဟာ ျမင့္မုိရ္ေတာင္အျမင့္လည္း အဲဒီေလာက္အတူတူမုိ႔ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ တည္ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သမုဒၵရာရဲ႕ေရျပင္၊ ေရတြင္း၊ ေရ အနက္ စုစုေပါင္းဟာ ယူဇနာ(၂)သိန္း၊(၅)ေသာင္း၊  (၂)ေထာင္ရွိပါတယ္။ သမုဒၵရာရဲ႕အလယ္တည့္တည့္ မွာရွိတဲ့ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကေတာ့ အထက္ေရျပင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္အထိ ယူဇနာရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ရွိသကဲ့သို႔ သမုဒၵရာအတြင္း၌လည္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္အျမင့္ ရွိပါတယ္။

ထုိသမုဒၵရာ၏ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ သီဒါေခၚေသာ ျမစ္တစ္ခုျခားၿပီး ျမင့္မုိရ္ေတာင္၏ေအာက္တစ္ ၀က္ေလာက္နိမ့္တဲ့ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ သီဒါျမစ္တစ္ခုတစ္ခုျခား ကာ ေတာင္စဥ္(၇)ထပ္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကုိ ၀ုိင္းရံေနၾကပါတယ္။ ထုိျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔ေတာင္စဥ္(၇) ထပ္တုိ႔ရဲ႕ ေလးမ်က္ႏွာေရလယ္ေခါင္းတြင္ ကၽြန္းႀကီးကၽြန္းငယ္မ်ား ရွိေနၾကပါတယ္။ အဲဒီကၽြန္းမ်ားတြင္ လူစတဲ့သတၱ၀ါမ်ား ေနထုိင္ၾကတာေၾကာင့္ အေရွ႕ဘက္တြင္ရွိတဲ့ ကၽြန္းကုိ အေရွ႕ကၽြန္း၊ အေနာက္ဘက္ကုိ အေနာက္ကၽြန္း၊ ေျမာက္ဘက္ကုိ ေျမာက္ကၽြန္း၊ ေတာင္ဘက္ကုိ ေတာင္ကၽြန္းလုိ႔ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚၾကေလတယ္။

ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္မွာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္တည္ရွိေနၿပီး ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထိပ္မွာ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ တည္ရွိေနပါတယ္။ဒီနတ္ျပည္(၂)ခုဟာ ေျမျပင္နဲ႔ဆက္စပ္ေနလုိ႔ ေျမျပင္ရဲ႕အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေတာင္ေတြေပၚမွာ တည္ရွိေနတာပါ။ က်န္တဲ့နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ေတြကေတာ့ ေကာင္ကင္ေပၚမွာ တည္ရွိေနၾကပါတယ္။ ေကာင္းကင္အလႊာအထပ္ထပ္တြင္ က်န္တဲ့နတ္ျပည္မ်ားဟာ တစ္ထပ္ႏွင့္တစ္ထပ္ ယူဇနာအကြာအေ၀း ေလးေသာင္းႏွစ္ေထာင္စီအကြာျဖင့္ တည္ရွိေနၾကတယ္။ ျမင္းမုိရ္ေတာင္၏အထက္ ယူဇနာ ငါးသန္းငါးသိန္းရွစ္ေထာင္ေ၀းေသာအရပ္တြင္ ျဗဟၼာဘံုမ်ား ရွိၾကပါတယ္။ဒါကေတာ့ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုရဲ႕ကမၻာေျမတည္ေနပံုပါ။

စၾကာ၀ဠာတစ္ခုအတြင္းမွာ ေနတစ္ခု လတစ္ခု ရွိၾကပါတယ္။ ေနနဲ႔လတုိ႔ဟာ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္နဲ႔ အမွ် ေကာင္ကင္မွာ လက္ယာရစ္ လွည့္ပတ္ေနၾကေပတယ္။ ျဖစ္ေဖာ္ျဖစ္ဖက္ ပ်က္ေဖာ္ပ်က္ဖက္ စၾကာ၀ဠာေတြဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဆန္ေတြစီခ်ထားသလုိ စၾကာ၀ဠာေတာင္ေတြ ေခြရစ္ပတ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီစၾကာ၀ဠာလုိ တည္ရွိေနၾကေသးတဲ့ က်န္တဲ့စၾကာ၀ဠာေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက စၾကာ၀ဠာအနႏၱ-ေရတြက္လုိ႔ေတာင္ မရႏုိင္ေအာင္ မ်ားစြာရွိတယ္လုိ႔ မိန္႔ခဲ့တာပါ။

တစ္ခါ ေလာကဓာတ္အေနနဲ႔ ထပ္ရွင္းျပရမယ္ဆုိရင္ ျဖစ္တူ-တည္တူ-ပ်က္တူျဖင့္ အတူတူျဖစ္ အတူတူတည္ အတူတူပ်က္ၾကတဲ့ စၾကာ၀ဠာေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းကို မဟာေလာကဓါတ္တစ္ခုလို႔ေခၚ ပါတယ္။ အဲဒီမဟာေလာကဓါတ္ႀကီးကို တစ္ေသာင္းအုပ္စုတစ္ခုစီ ထပ္ခြဲလုိက္ၿပီးလွ်င္ အဲဒီထဲကမွ တစ္ေသာင္းအုပ္စုတစ္ခုကုိ မဇၥ်ိမေလာကဓါတ္ဟုေခၚပါတယ္။ မဇၥ်ိမေလာကဓါတ္ကို စူဠေလာကဓါတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ စၾကာ၀ဠာတစ္ေသာင္းနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ အဲဒီတစ္ေသာင္းထဲက တစ္ခုတုန္လႈပ္ရင္ တြဲဖက္ျဖစ္တဲ့ အျခားစၾကာ၀ဠာ ကိုးေထာင္ကိုးရာကိုးဆယ့္ကိုးခုကလည္း လိုက္ၿပီးေတာ့ တုန္လႈပ္ပါတယ္။

 ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဟာ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္အထံမွ နိယတဗ်ာဒိတ္ခံယူၿပီးေတာ့ ဘုရားျဖစ္ဖို႔အတြက္ ငါဘာေတြကို လုပ္ရမွာပါလဲလို႔ စဥ္းစားပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ဖို႔အတြက္ ပါရမီဆယ္ပါးကို ျဖည့္က်င့္ရမယ္လုိ႔ မိမိဘာသာ သိျမင္ေသာအခါမွာ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ စၾကာ၀ဠာဟာ အိုးထိန္းစက္ကဲ့သုိ႔ တုန္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ စၾကာ၀ဠာနဲ႔တြဲဘက္ျဖစ္တဲ့ စၾကာ၀ဠာ ကိုးေထာင္ကိုးရာကိုးဆယ့္ကိုးခုကပါ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ စၾကာ၀ဠာနဲ႔အတူ လိုက္ၿပီးေတာ့ တုန္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို မဇၥ်ိမေလာကဓါတ္တစ္ခုလံုး တုန္လႈပ္တယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီမဇၥ်ိမေလာကဓါတ္ရဲ႕ အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မွာ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီစၾကာ၀ူဠာထဲမွာ အေရွ႕ကၽြန္း အေနာက္ကၽြန္း ေတာင္ကၽြန္း ေျမာက္ကၽြန္းဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္းထဲက ေတာင္ကၽြန္းမွာ မဇၥ်ိမေဒသအရပ္ဆိုတာရွိပါတယ္။ အဲဒီ မဇၥ်ိမအရပ္ေဒသမွာပဲ သဗၺညဳဘုရားရွင္မ်ား၊ ပေစၥကဗုဒၶါဘုရားရွင္မ်ား၊ပြင့္ၾကၿပီး က်န္ကၽြန္း(၃)ကၽြန္းမွာ မပြင့္ၾကေပ။ အခု ဦးဇင္းတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ စၾကာ၀ဠာအျပင္ က်န္တဲ့စၾကာ၀ဠာမ်ားမွာလည္း ဦးဇင္းတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ စၾကာ၀ဠာလုိ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီစၾကာ၀ဠာေတြမွာ ဘုရားရွင္မ်ား၊ လူအရိယာမ်ားမရွိၾကဘဲ စၾကာ၀ေတးမင္းႏွင့္ နတ္ျဗဟၼာအရိယာမ်ားသာ ရွိၾကပါတယ္၊၊

အဲဒီေတာ့ မဟာေလာကဓါတ္ႀကီးထဲက သဗၺညဳဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုကို ဖယ္ထားလုိက္ရင္ အျခားစၾကာ၀ဠာေပါင္း ကုေဋကိုးေသာင္း ကိုးေထာင္ ကိုးရာ ကိုးဆယ့္ ကိုးကုေဋေသာ စၾကာ၀ဠာတိုင္းမွာ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုရွိတယ္။ ဘုရားရွင္မ်ား၊ လူအရိယာမ်ား၊ ရဟန္းအရိယာမ်ား မရွိ။ နတ္အရိယာ၊ ျဗဟၼာအရိယာနဲ႔ စၾကာ၀ေတးမင္းမ်ားသာ ရွိၾကတယ္။ နတ္အရိယာ၊ ျဗဟၼာအရိယာ ရွိေနၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ လူအရိယာ၊ ရဟန္းအရိယာ မရွိရတာလဲလို႔ ေမးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ လူအရိယာ၊ ရဟန္းအရိယာမရွိတာက သူတို႔ဆီမွာ သဗၺညဳဘုရားရွင္မ်ား မပြင့္ၾကလို႔ပါ။ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ား မရွိၾကတာကေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားဟာ သာသနာပမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း အေလ့အလာ ထံုးတမ္းစဥ္လာအားျဖင့္ သဗၺညဳဘုရားမပြင့္တဲ့ စၾကာ၀ဠာမ်ားမွာ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားလည္း မပြင့္ၾကလို႔ မရွိၾကတာပါ။

အရိယာ နတ္ေတြျဗဟၼာေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္မ်ားႏွင့္ ဘုရားပြင့္တဲ့ စၾကာ၀ဠာမွာ တရားနာလာၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရိယာျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္ အႏွံ႔အျပားမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားပြဲေတြမွာ စၾကာ၀ဠာတုိက္တစ္ေသာင္းက နတ္ျဗဟၼာေတြ တရားနာလာၾကတယ္ဆုိတာ ကို ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ အျခားစၾကာ၀ဠာက လူေတြလည္း ဘုရားမပြင့္ေပမယ့္ ကၽြတ္တန္း၀င္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔စၾကာ၀ဠာမွာ စၾကာ၀ေတးမင္းရွိတယ္။ သူက တရားသျဖင့္ ဆံုးမအုပ္ခ်ဳပ္မယ္။ လူေတြဟာ စၾကာ၀ေတးမင္းရဲ႕ အဆံုးအမကို လိုက္နာၿပီးေတာ့ သီလေတြထိန္းသိမ္းၾကမယ္။ ဒါေနေတြျပဳၾကမယ္။ သမထေတြပြားမ်ားၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္ေတြကို ေရာက္မယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီနတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြဟာ ဘုရားရွင္ရွိရာကို လာၿပီးေတာ့ တရားနာၾကမယ္။ ကၽြတ္တန္း၀င္ၾကတယ္။ ဒီသေဘာပါပဲ။

အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြကို ေထာက္ရႈ႕ၿပီးေတာ့ အျခားေသာစၾကာ၀ဠာမ်ားမွာလည္း လူသားမ်ား ဧကန္ရွိၾကတယ္လို႔ မွတ္ရပါမယ္။ ရတနသုတ္ေတာ္ ခႏၵသုတ္ေတာ္ ေမာရသုတ္ေတာ္ ဓဇဂသုတ္ေတာ္ အာဋာနာရိယသုတ္ေတာ္မ်ားရဲ႕ အာဏာေတာ္ဟာ စၾကၤာ၀ဠာေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတ့ဲ မဟာေလာကဓါတ္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔တည္တ့ံပါတယ္။ အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ မဟာေလာကဓာတ္လုိမ်ိဳး မဟာေလာကဓါတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲရွိပါတယ္။ အဲဒီ အကုန္လံုးေသာ မဟာေလာကဓါတ္ေတြကိုေတာ့ အနႏၱေလာကဓါတ္လို႔ ေခၚဆိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ စၾကာ၀ဠာ အေၾကာင္းကုိ ပုိရွင္းေအာင္ ရွင္းျပတာပါ။

ျမတ္ဗုဒၶတာဝတႎသာကုိ ၾကြခ်ီေတာ္တဲ့အခါတုန္းက ရတနာစႀကႍမွာ ေျခတစ္ဖဝါးခ်ၿပီး လက္ယာေျခေတာ္ လွမ္းေတာ္မူကာ ယုဂႏၶဳိေတာင္ထိပ္မွာ တစ္ဖဝါး ခ်ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထိပ္ကုိ တစ္ဖဝါးခ်ေတာ္မူတယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။ တန္ခုိးေတာ္နဲ႔သြားလုိ႔ စုစုေပါင္း ႏွစ္လွမ္း၊သုံးဖဝါးနဲ႔ ၾကြခ်ီေတာ္ မူခဲ့တာပါ။

ကမၻာတစ္ခုပ်က္ေသာအခါ ေျမ၊ မီး၊ ေလ၊ ေရ စေသာ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပ်က္ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ကမၻာပ်က္ေသာအခါ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုတြင္ ေကာင္းမႈအရင္းခံေသာသူမ်ားသည္ ကမၻာပ်က္ကာလ တြင္ ဒုတိယစ်ာန္ဘံုစတဲ့ ျဗဟၼဘံုမ်ားမွာ ေျပာင္းေရြ႕ေနၾကရသလုိ မေကာင္းမႈ အရင္းခံေသာသူမ်ားသည္ အ၀ီစိငရဲတြင္ေနျပီး ကမၻာတံတုိင္းဟုေခၚေသာ မဲေမွာင္ ပိတ္ဖံုးေနသည့္ ေခ်ာက္နက္ၾကီး မ်ားတြင္ ေျပာင္းေရြ႕ကာ ဒုကၡခံၾကရတယ္။

ယခုလုိ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ဘံုေလာကမ်ားကုိေတြးၾကည့္ရင္ သံသရာ၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ကုိ သိျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ ဘ၀မ်ိဳးစံုကုိ လုိခ်င္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ဘ၀သံသရာတြင္ က်င္လည္ေနၾကရကာ ဒုကၡပင္လယ္ ဆုိက္ေရာက္ေနဦးမည္မုိ႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာသံသရာမွ အျမန္ဆံုးလြတ္ေအာင္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာမ်ားကုိ အသက္ရွင္စဥ္ ဘ၀ေကာင္းေလးမွာ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ဆုိတာ အားလံုးသိၾကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ဟာ အဆမတန္ႀကီးမားၿပီး ႏု႔ညံ့တာေၾကာင့္ သာမန္လူေတြရဲ႕ မ်က္စိနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ သာမာန္လူေတြလုပ္ထားတဲ့အရာ၀တၳဳနဲ႔ျဖစ္ေစ ျမင္ဖုိ႔ရန္ ခဲယဥ္းလွပါတယ္။ ဒါဟာလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ငါးက်ပ္ေလာက္ေပးရင္ရတဲ့ အရာ၀တၳဳနဲ႔ တစ္သိန္းေလာက္ေပးမွျမင္ရမဲ့အရာကုိ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ ျမင္မွျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လုိ႔ အတင္းေအာ္ေနရင္ လည္း ေအာ္တဲ့လူသာ အရူးျဖစ္မွာပါ။ ခုလည္း ျမင့္မုိရ္ေတာင္ဟာ အလြန္အင္မတန္ႀကီး မားၿပီး ႏု႔ညံ့လွတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီအရာ၀တၳဳကုိျမင္ႏုိင္တဲ့ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရသူေတြ သာ ျမင္ႏုိင္တာပါ။ မိမိတုိ႔က တကယ္ျမင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ငါးက်ပ္တန္ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ၊ လံုးလ၀ီရိယေလးနဲ႔ ျမင္ခ်င္တယ္ေအာ္မေနဘဲ တစ္သိန္းေလာက္ေပးမွရတဲ့ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ရမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္လည္း လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးက ႏုိင္ငံျခားသာတစ္ေယာက္ကုိ မင့္တုိ႔ ေလးငါးေျခာက္သိန္းေပး ရတဲ့ မွန္ဘီလူးနဲ႔ေတာင္ အေ၀းႀကီးမွာရွိတဲ့ အရာေတြကုိျမင္ရေသးရင္ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီမ်ားစြာကုိ ပင္ပန္းခံျဖည့္က်င့္မွရတဲ့ သဗၺညဳတဉာဏ္က မင့္တုိ႔ မွန္ဘီးလူးေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အစြမ္းထက္ရမွာေပါ့။ မင့္တုိ႔ မွန္ဘီးလူးနဲ႔ၾကည့္လုိ႔မရတဲ့အရာကုိ မရွိဘူးဆုိၿပီး ေလွ်ာက္ေျပာလုိ႔မရဘူးေလ။ မင့္တုိ႔မွန္ဘီးလူးက ဒီတစ္ဘ၀စာရင္းရင္ ရတယ္။ သဗၺညဳတဉာဏ္က ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းေတာင္ ရင္းခဲ့ရတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ မင့္တုိ႔ မွန္ဘီးလူးထက္ သာတယ္ဆုိတာမင့္ယံုရမယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာလုိက္တဲ့အခါ ႏုိင္ငံျခားသားလည္း ေခါင္းမုိင္ခ်ၿပီး အရႈံးေပးခဲ့ရပါသတဲ့။

ဒီထက္မက ျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔ စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းကုိ ပုိမုိျပည့္စံုစြာသိရွိခ်င္ပါက ပထမဦးဆံုး ဝိသုဒၶိ (၁၊ ၁၉၉) http://tipitakamyanmar2.blogspot.com/2011/08/blog-post_7312.html မွာ ေလာက၀ိဒူအဖြင့္ကုိျပထားတဲ့ အခန္း(၁၃၅)ကေန စဖတ္ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဒုတိယအေနနဲ႔ ဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္စာအုပ္ထဲက ေလာက၀ိဒူအေၾကာင္းကုိ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ တတိယအေနနဲ႔ကေတာ့ တည္ေတာဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အေမးအေျဖမ်ား အမွတ္စဥ္(၂)ကုိ ဖတ္ပါ။ စတုတၳအေနနဲ႔ကေတာ့ ဓမၼာစရိယ လႊမ္းေအာင္ေရးထားတဲ့ ဤစၾကာ၀ဠာစာအုပ္ကုိ ၀ယ္ဖတ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ အင္တာနက္မွာ ၀ယ္ရမည့္စာအုပ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဦးဇင္းလည္း ၀ယ္ဖတ္မရ လုိ႔ ေသခ်ာျပည့္စံုပါမပါေတာ့ မသိရေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္ အင္တာနက္ကေန ၀ယ္ႏုိင္မည့္လူမ်ား၊ ျမန္မာျပည္ကလူမ်ား ၀ယ္ယူဖတ္ၾကည့္လွ်င္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္အေၾကာင္းကုိ ျပည့္စံုစြာ သိရပါလိမ့္မယ္။ စာအုပ္မာတိကာမွာေတာ့ အျပည့္စံုေရးထားတယ္လုိ႔ http://www.myanmarbookshop.com/MyanmarBooks/BookDetails/18595 ဒီဆုိဒ္မွာ ေၾကညာထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

မွတ္ခ်က္-- ဤျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းမ်ားကုိ ဦးဇင္းအား ခဏခဏအေမးခံရ၍ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားသိရွိေစရန္အက်ိဳးငွါ ဦးဇင္းေနရာစံုမွ ရွာေဖြဖတ္ရႈ႕ၿပီး ေရးသားတင္ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္ တာေၾကာင့္ ဦးဇင္းထက္ပုိမုိကာ ဗဟုသုတျပည့္စံုသူ စာဖတ္ပရိတ္မ်ားအေနျဖင့္ အမွားေတြ႕ပါကလည္း အမွန္ျပင္ေပးၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံလုိက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအားလံုး ဗဟုသုတၾကြယ္၀ကာ မိမိဘာသာကုိ ပုိမုိေလ့လာယံုၾကည္ၿပီးသကာလ ပုိမုိေလ့လာလုိက္စားႏုိင္ၿပီးလွ်င္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာမ်ားကုိ လည္း ေန႔စဥ္မျပတ္ျပဳလုပ္ၿပီး ပန္းတုိင္ကုိလ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းေပးေန လ်က္……။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း
Sanninaymin@gmail.com
http://www.sanninaymin.com/
ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။

ဒီဓာတ္ပံုေတြကေတာ့ Google Map ကေန ဒကာတစ္ေယာက္ေတြ႕ရွိတာကုိ ပုိ႔ေပးထားတာပါ။ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဗဟုသုတအျဖစ္ ၾကည့္လုိ႔ရေအာင္ တင္ေပးလုိက္တာပါ။

ဘာသာကူးေျပာင္းျခင္း အမွတ္တရေဆြးေႏြးခန္းမွတ္တမ္း

အခ်ိန္ကား ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၁ ရက္၊ အဂၤါေန႔ည မဂၤလာရွိေသာ ညခ်မ္းသမယေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ပါဝင္ေသာ ဓမၼေဆြးေႏြးဝိုင္းေလးတခုရဲ႕ တစိတ္တေဒသေပါ့။ လူစံုတက္စံုပါပဲ တရားဓမၼေတြကို ေဆြးေႏြးေနရင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆိုဒ္ထဲရွိ ဘာသာျခားတဦး ေမးစရာသံသယေမးခြန္းမ်ားႏွင့္အတူ ေရာက္လာရကား အားလံုးကလည္း ဝမ္းသာအားရ ဓမၼႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ ျပန္လည္၍ေျဖၾကားၾကတာ ပီတိျဖစ္စရာေကာင္းသဗ်ာ။ အဲဒီမဂၤလာညခ်မ္းေလး ဆံုးကာနီး၊ ေနာက္တစ္ေန႔သို႔ ေျခလွမ္းစခါနီးေလးမေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္အစ္ကိုကား ဓမၼကို ေကာင္းစြာႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္သို႔ မိမိကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ ညခ်မ္းသမယေလးပါ။ ကာယကံရွင္၏ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရယူလ်က္ ထိုေဆြးေႏြးခ်က္မွအေၾကာင္းအရာမ်ားကို အားလံုးသိရန္အလို႔ငွာ မွ်ေဝေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္ခင္ဗ်ာ….။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ေဆြးေႏြးၾကေလဗ်ာ၊ နားေထာင္ေနပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ဟာ တကယ့္အခြင့္ေကာင္းပဲ၊ လူစံုသကိုး အားလံုးပဲ မဂၤလာပါဗ်ာ။ သိခ်င္တာေလးရွိလို႔ ေျပးလာတာ အေတာ္ပဲ၊ ေမးလို႔မ်ား ရႏိုင္မလားခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ေမးပါခင္ဗ်ာ ရပါတယ္အစ္ကို။

kyaw htet။ ။ သိတဲ့လူေျဖမွာပါခင္ဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဘုရားမွာ ဆရာမရွိဘူးေနာ္ ဟုတ္ပါသလားခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းၿမတ္မင္း။ ။ ဟုတ္ကဲ႔သစၥာေလးပါးတရားကိုသိတဲ႔ေနရာမ်ာဆရာမရွိပါဘူး။

Myo Aung။ ။ ဒါဆို ဒုကၠရစရိယာ ၆ ႏွစ္က်င့္ၿပီးေတာ့ သိၾကားမင္းက ဆင္းၿပီးေတာ့ ေစာင္းသံေလးနဲ႔ဥပမာေပးတယ္ဆိုတာကေရာ အဲဒါဆို ဆရာရွိတဲ့သေဘာမသက္ေရာက္ေနဘူးလား အဲဒါေရာဟုတ္သလားခင္ဗ်ာ။ မေလ်ာ့မတင္း ေစာင္းႀကိဳးညင္းဆိုတာေလ..။ 9:23 PM

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေျဖေပးရမလားခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဆင္ေျပပါတယ္ ေျဖပါခင္ဗ်ာ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲဒါ လူေတြ ေရာေထြးၿပီးေတာ့ ေျပာတာပါ တကယ္တမ္း သိၾကားမင္းက ေစာင္းဥပမာနဲ႔ ေပးတာ လံုးဝမဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ဟုတ္လား ဒါဆို အဲဒါက မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ ရွင္းေပးပါဦးဗ်ာ။

ခ်ာမတ္။ ။ အဲဒါက ဆရာေတာ္တစ္ပါးရွင္းထားတာရွိပါတယ္ သိႀကားမင္းရဲ့ ေစာင္းျဖင့္ ဥပမာေပးတယ္ဆိုတာ က်မ္းဂန္ေတြမွာမရွိဘူးတဲ့ဗ်။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒါေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရားက ေစာင္းဥပမာေပးၿပီးေတာ့ ခၽြတ္ခဲ့တဲ့ ရဟႏာၱမေထရ္ျမတ္တစ္ပါးေတာ့ ရွိခဲ့တယ္ခင္ဗ်ာ၊ အဲဒါနဲ႔ အမွတ္မွားေျပာမိလို႔ အဲဒီလိုျဖစ္ကုန္တာပါ။

ခ်ာမတ္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္အမွတ္မွားေနတာပါခင္ဗ်ာ။ မိတ္ေဆြရဲ့ မွတ္ထားတဲ့အရာေလးကိုသာျပင္လိုက္ပါဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ အဲဒီအေၾကာင္းအရင္းေလးကို နည္းနည္းေလး ရွင္းျပလို႔ ရႏိုင္မလား ကိုေဇာ္ထက္ေရ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊ ဒါေပမဲ့ လိုရင္းေလာက္ကိုပဲ ေျပာမယ္ေနာ္။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က သူေဌးတစ္ဦးအိမ္မွာ သားေယာက်္ားေလး တစ္ေယာက္ေမြးတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ႏူးညံ့သလဲဆုိရင္ ေျခဖဝါးမွာပါ ေမြးညင္းႏုေပါက္တဲ့အထိ ႏူးညံ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ေသာဏေကာဠွဝိသ လို႔ အမည္ေပးတယ္၊ သာသနာ့ေဘာင္ထဲကို ဝင္ေတာ့ အရွင္ေသာဏေကာဠွဝိသလို႔ ထင္ရွားတယ္ခင္ဗ်ာ။ လူ႔ဘဝတံုးကေတာ့ ေျခနင္းနဲ႔ အဆင္ေျပတယ္ ရဟန္းဝတ္သြားေတာ့ ေျခနင္း မရွိဘူးေလ။

ခ်ာမတ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ် ဆက္ပါဦးေနာ္။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ျမတ္စြာဘုရားေပးတဲ့ ကမၼ႒ာန္းကို စၾကၤံေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ မွတ္ေလရဲ႕ဗ်ာ၊ ပင္ကိုယ္ကမွ အရမ္းႏူးညံ့လြန္းလို႔ ေျခဖဝါေတြကြဲကုန္တယ္။ ဒါနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္မရေတာ့ ေလးဖက္ေထာက္လက္ စႀကံ ၤသြားလို႔ မွတ္ျပန္တယ္၊ လက္ဖဝါးနဲ႔ ဒူးေတြပါ ကြဲကုန္တယ္။ ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္လည္း ေသြးေတြခ်င္းခ်င္းကိုနီလို႔ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုး လံုးဝမတတ္ႏိုင္ေတာ့ အိပ္ယာထဲ ဘံုးဘံုးလဲေရာ။ အဲဒါနဲ႔ မသိတဲ့ ပုထုဇၨာန္ရဟန္းေတြက ဒီမေထရ္ေတာ့ သူ႔အသတ္ေတြကို လိုက္သတ္ေနတယ္၊ ေသြးေတြကို နီရဲလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုတိုင္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဲဒီမေထရ္ျမတ္ရဲ႕ ဥာဏ္ရင့္က်က္ခ်ိန္ကိုေရာက္တာနဲ႔ မေထရ္ျမတ္သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းဆီၾကြျမန္းေတာ္မူလာတယ္ခင္ဗ်။

Myo Aung။ ။ ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို ဆက္ပါဦးဗ်ာ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ အဲဒီမေထရ္ျမတ္ဟာ လူ႔ဘဝတံုးက ေစာင္းအတတ္မွာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ကၽြမ္းက်င္လို႔ ေစာင္းႀကိဳးဥပမာနဲ႔ ပမာတင္ေဟာေလမွ တရားသေဘာကို ေကာင္းစြာသိၿပီးေတာ့ ပဋိသမိၻဒါပဋႏွင့္တကြ ရဟႏာၱျဖစ္ေတာ္မူတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ရဟန္းမ်ား စံုလင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက ခ်စ္သားတို႔ ငါဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ သစၥာေလးပါး တရားကို ေကာင္းစြာေသာဝီရိယနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကတဲ့ ငါဘုရားရဲ႕ တပည့္သာဝကေတြထဲမွာ အရွင္ေသာဏေကာဠွဝိသမေထရ္ျမတ္ဟာ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးပဲ ဆိုတဲ့ ဧတဒဂ္ကို ရေတာ္မူတယ္ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ဆို အဆင္ေျပေလာက္ၿပီနဲ႔တူတယ္ေနာ္။

Myo Aung။ ။ ဟုတ္ကဲ့ နားလည္ပါၿပီဗ်ာ၊ မေလ်ာ့မတင္းေစာင္းႀကိဳးညင္းဆိုတာ ဒါကိုး၊ ေက်းဇူးဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ကၽြန္ေတာ္တခုေလာက္ေျပာခ်င္တယ္ခင္ဗ်ာ။ ဒါဆို ဒုကၠရစရိယာ ၆ ႏွစ္က်င့္ၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ နတ္သားတပါးက ေစာင္းသံသံုးခ်က္ေပးတယ္တဲ့။ အဲဒါကေရာဗ်ာ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ အဲဒါမဟုတ္ပါဘူးအစ္ကို။ က်င့္ၿပီးေတာ့ ေခြလဲက်သြားတယ္ သတိလစ္သြားတယ္ခင္ဗ်ာ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ နတ္သားတပါးက အေလာင္းေတာ္ေသၿပီေအာက္ေမ့တာနဲ႔ သုေဒၶါဓနမင္းႀကီးကို သြားၿပီးေတာ့ အရွင္မင္းႀကီးရဲ႕သားေတာ္ဟာ ဘုရားမျဖစ္ခဲ့ဘူး ခုက်င့္ႀကံေနရင္းနဲ႔ေသလြန္သြားပါၿပီးလို႔ေလွ်ာက္တာပါအစ္ကို။ အဲဒါနဲ႔ ျပန္သတိရလာေတာ့မွ မေသဘူးဆိုၿပီးေတာ့ မင္းႀကီးဆီကို တဖန္ျပန္ေလွ်ာက္တာပါခင္ဗ်ာ။ သတိျပန္ရေတာ့ အေလာင္းေတာ္ဟာ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဆင္ျခင္တာက “ဒီနည္းက တကယ္သာမွန္မယ္ဆိုရင္ ငါဟာ ခုေလာက္ဆို ဘုရားျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ၊ ဒီနည္းဟာမွားေနတာပဲျဖစ္မယ္လုိ႔ဆင္ျခင္မိေတာ့ ဒါဆို နည္းအမွန္ကိုလည္း ရွာၾကည့္ေတာ့ ငယ္စဥ္က သေျပပင္ေအာက္မွာ ပထမဈာန္စိတ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီးေတာ့အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းခဲ့တာကို ျပန္ေအာက္ေမ့မိလို႔ အဲဒီနည္းကိုပဲ လုပ္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ နားလည္ပါၿပီဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ေမးတာက နည္းနည္းေလးရယ္ အမ်ားႀကီးသိရတယ္ ေက်းဇူးကမာၻပဲဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ဗ်ာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဆိုတာ တကယ္ရွိသလားခင္ဗ်ာ။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ေလနဲ႔ ခိုင္းႏႈိင္းၾကတယ္ အဲဒါက အဆင္မေျပဘူးခင္ဗ် ေလကို မျမင္ႏိုင္တာပဲရွိတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေလရွိေၾကာင္း သိႏိုင္တယ္ ေလတိုက္ရင္သစ္ပင္ေတြလႈပ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုလည္း ပြတ္တိုက္သြားတယ္၊ အဲဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေလရွိေၾကာင္းသိႏိုင္တယ္ေနာ္၊ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဆိုတာ တကယ္ရွိမယ္ဆိုရင္ မျမင္ရဘူးပဲထားဗ်ာ သြားေနတဲ့ ေလယဥ္ေတြ ဝင္မတိုက္ၾကဘူးလား။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ေနာ္၊ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဆိုတာ တကယ္ရွိပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ မျမင္ႏိုင္လို႔ မျမင္ရတာပါ၊ ေရွးတံုးကလည္း ဘယ္သူမွ မျမင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ အဲဒါကို ျမင္ခ်င္ရင္ေတာ့ ပဥၥမဈာန္ကို ရေအာင္အားထုတ္ပါ ၿပီးရင္ အဘိဥာဏ္ကို ရေအာင္အားထုတ္ၿပီးေတာ့ ဒိဗၺစကၡဳအဘိဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမင္ႏိုင္ပါၿပီခင္ဗ်ာ၊ အဲဒီျမင္းမိုရ္ေတာင္ရယ္မွမဟုတ္ဘူး ငရဲျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ေတြကိုပါ ေတြ႔ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

Myo Aung။ ။ အဲဒါေတာ့ နည္းနည္းရွင္းလားၿပီခင္ဗ်ာ ဒိဗၺစကၡဳဆိုေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာလို႔ အဲဒါကို ဝင္မတိုက္မိၾကတာလဲခင္ဗ်ာ၊ တိုက္ေတာ့ေရာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလားခင္ဗ်။ ရဟႏာၱေရာ မျမင္ႏိုင္ဘူးလားဗ်ာ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ဟုတ္ၿပီအစ္ကို အဲဒီျမင္းမိုရ္ေတာင္ဆိုတာက ရုပ္တရားထဲမွာပါတယ္ခင္ဗ်ာ ပထဝီရုပ္ပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တယ္ ဝင္တိုက္ရင္လည္း ေဖာက္ထြက္သြားတယ္၊ ၾကည္လင္ေနတဲ့မွန္ကို အလင္းေဖာက္ႏို္င္သလိုကို ေဖာက္သြားႏိုင္တယ္ဘာမွမျဖစ္ဘူးအစ္ကို။ ႏူးညံ့တာေလးကို ရွင္းျပမယ္ေနာ္ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ရွိတယ္ စတုမဟာရာဇ္ဘံုကနတ္ေတြဟာ တာဝတႋသာက နတ္ေတြကို မျမင္ရဘူး၊ ေဖာက္ဝင္သြားလို႔လဲရတယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တာဝတႌသာနတ္ေတြဟာ သူတို႔ထက္ပိုႏူးညံ့ၾကလိုပါ၊ အဲဒီနတ္ေတြက ကိုယ္ထင္ျပမွသာ ေတြ႔ၾကရတယ္၊ အဲဒီလိုပဲ အထက္အထက္ကိုေရာက္သြားတယ္၊ တဘံုနဲ႔တစ္ဘံုကနတ္ေတြကို မျမင္ရဘူး၊ တန္ခိုးၾကီးတဲ့ နတ္တခ်ဳိ႕သာလွ်င္ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္နဲ႔ျမင္ရတယ္။

Myo Aung။ ။ ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့ ဒါျဖစ္မယ္ေနာ္ နတ္ၾသဇာကို လူေတြစားလို႔ အစာမေခ်ႏိုင္တာ အလြန္ႏူးညံ့လို႔၊ အစာရွိမွန္းကိုမသိပဲ အစာမေခ်လို႔ အစာမေၾကျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေသတယ္ဆိုတာ အဲဒါေၾကာင္းလားခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ရဟႏာၱဆိုတာ ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္အစ္ကို၊ ပဋိသမၻိဒါပဋဆိုတာ အရဟတၱမဂၢ္အပါအဝင္ ဈာန္ကိုပါ တခါတည္းရတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ဈာန္မရတဲ့ရဟႏာၱပဲခင္ဗ်ာ၊ စာလိုေတာ့ ေမ့သြားလို႔ဗ်ာေနာ္။ အရဟတၱမဂၢ္ပဲသီးသန္႔ရသြားတာပါ ပဋိသမၻိဒါပဋႏွင့္တကြဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွမလိုဘူး တစ္ခါတည္းျမင္တယ္၊ အဲဒါမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အဓိ႒ာန္နဲ႔ ၾကည့္မွ ျမင္ႏိုင္မယ္အစ္ကို၊ သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ မျမင္ႏိုင္ပါခင္ဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ဒါဆို ဇေဝဇဝါျဖစ္စရာေလး နည္းနည္းထပ္ေမးဦးမယ္ဗ်ာ။ ဘုရားေဟာထားတယ္ေနာ္ စၾကဝဠာဆိုတာ အနႏ ၱက်ယ္ေျပာတယ္လို႔။ ဒါေပမဲ့ စၾကဝဠာတံတိုင္းဆိုတာလည္း ၾကားဖူးတယ္။ ဒါဆို တံတိုင္းရွိတယ္ဆိုရင္ Infinity ဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဗ်ာ။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ တယ္ေမးတတ္သကိုးဗ်။ ေျဖမယ္ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗုဒၶဘာသာမွာ စၾကဝဠာကိုသံုးတာ အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္ခင္ဗ်ာ။ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ အဲဒီ Infinity ပဲ အဆံုးမရွိက်ယ္ဝန္းတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကၽြန္းေလးကၽြန္းနဲ႔ ေန ပါဝင္တဲ့ တစ္အုပ္စုကိုလည္း စၾကဝဠာလို႔ သံုးတယ္ခင္ဗ်ာ၊ အဲဒီအတြက္ တံတိုင္းဆိုတာေတာ့ မရွိဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ျခားနားသတ္မွတ္ခ်က္ေလးေတာ့ရွိတယ္ခင္ဗ်ာ။ အဲဒီသတ္မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ အဲဒီလိုေျပာၾကတာပါ။ စၾကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းဆိုတာ အဲဒီလိုပါခင္ဗ်ာ။ နားရွင္းသြားၿပီလား နည္းနညး္ထပ္ေျပာမယ္ေနာ္…ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ဈာန္တရားေတြအားထုတ္လို႔ ျဗဟၼာျဖစ္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ အဲဒီစၾကာဝဠာေတြကို ျမင္ရတယ္၊ အဆံုးမရွိတဲ့ ဒီစၾကဝဠာႀကီးထဲက စၾကဝဠာတိုက္ေလးေတြေပါ့ေနာ္၊ သူတို႔ စုတိစိတ္က်တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ စြဲလမ္းတဲ့ စၾကဝဠာထဲက လူ႔ဘုံမွာ ဒါမွမဟုတ္ရင္ နတ္ဘံုမွာ လာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စၾကဝဠာကူးေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ ျဗဟၼာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ေျပာင္းလို႔ရႏိုင္တယ္အစ္ကို။ ျဗဟၼာ့ဘံုမွာပဲ ဈာန္ျပန္ရရင္ေတာ့ ျဗဟၼာပဲျပန္ျဖစ္တာေပါ့။ အဆင္ေျပၿပီထင္တယ္ေနာ္အစ္ကိုမ်ဳိးေအာင္ေရ…။ တစ္လက္စတည္း ထပ္ေျပာမယ္ေနာ္ ဘုရားတရားကို နာခြင့္ရတာက လူဆိုရင္ေတာ့ ဒီစၾကဝဠာက ေတာင္ကၽြန္းပဲရွိတယ္၊ နတ္နဲ႔ ျဗဟၼာဆိုရင္ေတာ့ ပတ္လည္အားျဖင့္ စၾကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းက တရားနာလို႔ရတယ္၊ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ အာဏာစက္ကေတာ့ စၾကဝဠာကုေဋတစ္သိန္းထိ ပ်ံ႔ႏွ႔ံတယ္ခင္ဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကံေကာင္းတာေပါ့ေနာ္ တျခားစၾကဝဠာမွာဆိုရင္လူျဖစ္လည္း ဒီတရားေတြကို ဘယ္နာႏိုင္မလဲေနာ္။ ဒါဆို စၾကဝဠာတံတိုင္းဆိုတာထက္ အနားေရးလို႔ေခၚတာ ပိုအဆင္ေျပမွာေပါ့ေနာ္။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စၾကဝဠာကူးေျပာင္းခ်င္ရင္ ျဗဟၼာျဖစ္မွ ရႏိုင္မယ္ေပါ့ေနာ္။

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

Myo Aung။ ။ ေက်းဇူးတကယ္တင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခုလိုေမးတာက အေၾကာင္းရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အေျဖကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တကယ္မသိပါဘူးေနာ္။ ေမးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဒီဘာသာကို မယံုၾကည့္ခဲ့ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ လူအမ်ားေျပာေနတဲ့ ယံုမွားသံသယေတြေၾကာင့္ပါ။ အဲဒါေတြကို မရွင္းႏိုင္ေတာ့ မယံုဘူးေလ။ အဲဒီလိုပဲ သဒၶါတရားနည္းပါးတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ေခါင္းေျပာင္းၾကတာလည္း ဒီလိုအရာေတြနဲ႔ပဲ ဒီလို ဘာမဟုတ္တဲ့ အရာေတြေၾကာင့္ တကယ့္သစၥာတရားေတြလည္း မွားမွာပဲလို႔ သံသယဝင္ၾကလို႔ နတ္ေယာင္ေယာင္ေတြျဖစ္ကုန္တယ္၊ သြားၿပီးေမးရင္လည္း တကယ့္အႏွစ္တရားေတြပဲ ေဟာလြတ္လိုက္ၾကေတာ့ ဘယ္လိုသက္ဝင္ႏုိင္မလဲ ဘယ္ယံုမလဲ နဂိုကတည္းကမွ ဒီလိုသံသယေတြေၾကာင့္ မသက္ဝင္တာ။ တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶေဟာခဲ့တဲ့အရာေတြဟာ သစၥာတရားေတြမွမဟုတ္ဘူး တျခားအရာေတြလည္း အားလံုး အမွားမရွိဘူး၊ လက္ဆင့္ကမ္းရာက ပါးစပ္ရာဇဝင္ဆန္ဆန္ျဖစ္ကုန္လို႔ အျငင္းပြားစရာေတြျဖစ္ကုန္တာလို႔ ထင္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ သူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ကို အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဘုရင့္ပြဲေတာ္အုပ္ကို သူအရမး္ဆာေနခ်ိန္မွာေကၽြးလိုက္ရင္ စားဖို႔ အဆင္ေျပရင္ေျပ မေျပရင္ စားပိုးနင့္ေသမယ္။ ေဘးမျဖစ္ေစခ်င္ရင္ အဲဒီလို အရမး္ေကာင္းတာကို မေကၽြးခင္ ေဘးမျဖစ္ေအာင္နည္းနည္းေကာင္းတဲ့ အစာကို အႀကိဳ ေကၽြးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီသူဆင္းရဲဟာ ဒီလို အစာေကာင္းေၾကာင့္ ေဘးမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အဲဒီလိုပါပဲ ဥာဏ္မမွီလို႔ ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို ယံုမွားသံသယျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ဘာသာျခားအပါအဝင္ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာေတြကို ဦးစြာ သဒၶါတရားျပည့္လာေအာင္ ယံုမွာသံသယ ျဖစ္စရာေတြကို ပယ္ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္မွ အဆင္ေျပမယ္ထင္လို႔ ေမးရျခင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔ေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္ေနာ္။ တေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာသာေျပာင္းေတာ့မယ့္အေၾကာင္း ေျပာမိေတာ့ သူတို႔ကဘာလို႔ေျပာင္းမွာလဲလို႔ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဗုဒၶတရားေတြကို ႏွစ္သက္လို႔၊ တိက်လို႔ တကယ္မွန္တယ္ထင္လို႔ပါလို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႔က ကဲဒါဆိုရင္ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဆိုတာ ဘယ္မလဲ ျပကြာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့မွာ ဆက္ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့ဘူး။ ေျပာၾကည့္ေသးတယ္ အဆင္မေျပဘူးခင္ဗ်ာ မင္းတို႔ဟာက အစမွ မေကာင္းတာ ဘယ္လိုလုပ္ ေနာက္ဟာေတြက မွန္တယ္လို႔ ငါတို႔ ဘယ္လိုယံုရမလဲတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ခုလိုေမးရျခင္းပါခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ သာဓုဗ်ာ အစ္ကို႔မွာ ဒီလိုအႀကံအစည္ေလးရွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဝမ္းေျမာက္ၾကရပါတယ္။

Myo Aung။ ။ ကဲ ကိုေဇာ္ထက္ေမာင္ေရ ဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ဒီဘာသာထဲဝင္ခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီက ဦးဇင္းေတြ၊ အစ္ကိုေတြ၊ အမေတြ ကို ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ အစ္ကို႔သေဘာပဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သာဓုေခၚပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ဦးဇင္းဘုရား ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္အလို႔ငွာ သရဏဂံုသံုးပါးႏွင့္တကြ ငါးပါးသီလအား ဂရုဏာေရွ႕ထားလို႔ေပးေတာ္မူပါရန္ ကိုမ်ဳိးေအာင္ကိုယ္စား ဘုရားတပည့္ေတာ္ ရိုေသစြာျဖင့္ ေလ်ာက္ထား ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္ဘုရား…။

ဦးေခမာစာရ။ ။ ဒကာေတာ္မ်ဳိးေအာင္ေရ သရဏဂံုသံုးပါးႏွင့္အတူ ငါးပါးသီလခံယူမလား။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ဖို႔က ဒီသရဏဂံု တည္မွ အဆင္ေျပမွာပါ။ ဒကာ့အနီးမွာ ဦးဇင္းကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ပို႔ခ်ေပးတယ္လို႔ အာရံုျပဳထားေနာ္။

Myo Aung။ ။ ဟုတ္ကဲ့ဦးဇင္းဘုရား တပည့္ေတာ္အား ဂရုဏာေရွ႕ထားၿပီးေတာ့ သရဏဂံုသံုးပါးႏွင့္တကြ ငါးပါးသီလအား ေပးပါရန္ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ရိုေသစြာနဲ႔ ေလ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ပါတယ္ဘုရား…..။

ဦးေခမာစာရ။ ။ ကဲ လိုက္ဆိုေနာ္ဒကာေတာ္..။

နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာ သမၺဳဒၶႆ မွစ၍ ငါးပါးသီလေပးခဲ့ေလသည္။

ဦးေခမာစာရ။ ။ ဒကာေတာ္ ခုခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္ျဖစ္သြားျပီကြာ အရမ္းမြန္ျမတ္တယ္၊ ပီတိလဲျဖစ္တယ္၊ လုိအပ္တဲ့အကူအညီေျပာေပါ့။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ကိုမ်ိဳးေအာင္ေရ....သာဓု...သာဓု...သာဓုပါ…

Aungaung။ ။ ....သာဓု...သာဓု...သာဓုပါ…

Whitecolor။ ။ ....သာဓု...သာဓု...သာဓု…ဦးဇင္းကိုလဲအာလံုးကေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဦးဇင္းလဲ စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္ခ်မ္းသာရိွပါေစ သာသနာ့ဝန္ကိုခႏၶဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစ။ ဒီေန႔တပို႔တြဲလကြယ္ေန႔၊ အမွတ္တရျဖစ္ပါတယ္ ေမာင္ေလးမ်ိဳးေအာင္ေရ…။

ကိုညီညီတင္။ ။ သာဓု..သာဓု..သာဓု..ပါ..သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါေစ..

ေဇာ္ထက္ေမာင္။ ။ ....သာဓု...သာဓု...သာဓုပါအစ္ကိုမ်ဳိးေအာင္ေရ…။ ဦးဇင္းမရွိရင္ သရဏဂံုက အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဝမ္းသာလြန္းလို႔ အိပ္ေတာင္ ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး။

ကိုရန္ေျပ။ ။ သာဓု...သာဓု...သာဓုပါကိုမ်ဳိးေအာင္ခင္ဗ်ာ

Myonainghtoon။ ။ သာဓု သာဓု သာဓု ပါ

Than htike soe။ ။ သာဓု သာဓု သာဓု ဗ်ာ။ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာၾကိဳဆိုပါတယ္ညီေလး။

ဦးေမာင္ေမာင္ထြန္း။ ။ တကယ့္ အာဂလူ တစ္ေယာက္အတြက္ သာဓု သာဓု သာဓု ပါ

ရြာသူေလးခ်မ္းခ်မ္း(ရင္တြင္းျဖစ္)။ ။ ခ်မ္းခ်မ္းလည္းသာဓုေခၚပါတယ္ေနာ္ သာဓု သာဓု သာဓုပါ…. ဒီညဟာ တကယ္ပဲ မဂၤလာရွိေသာညေလးပါ။

Myo Aung။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့အဖို႔ေတာ့ တကယ့္ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ပါပဲခင္ဗ်ာ။ တကယ္ကို ဝမ္းေျမာက္မိပါတယ္။ မ်က္ရည္ေတာင္ က်လာၿပီဗ်ာ။ ခုခ်ိန္ကစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ လံုးဝမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ဗုဒၶအဆံုးအမအေပၚေကာင္းစြာသက္ဝင္ယံုၾကည္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါၿပီခင္ဗ်ာ။ 11:33 PM

ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အထူးေျပာၾကာလိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ…။ ခုလို ကၽြန္ေတာ့အား သရဏဂံုသံုးပါးႏွင့္တကြ ငါးပါးသီလကို ဂရုဏာေရွ႕ထား ေပးေတာ္မူေသာ ဦးဇင္း ဦးေခမစာရအား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား…။

အစစ အရာရာေမးခြန္းမ်ားကို သည္းခံေျဖၾကားေပးေသာ ဒီဗုဒၶကမာၻ ဓမၼဆိုဒ္ေလးထဲက ဓမၼမိတ္ေဆြသူေတာ္စင္အစ္ကို၊ အစ္မမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ…။

ဒီလို ဓမၼတရားေတြကို ယံုၾကည္လာေစရန္အလို႔ငွာ ေမးလာသမွ်ေသာ သံသယေမးခြန္း၊ ဒြိဟေမးခြန္း၊ ျပႆနာျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ အမ်ားစုကို ေဒါသေရွ႕မထားပဲ သဒၶါတရားတိုးပြားလာေစရန္ ခက္ခက္ခဲခဲ ေျဖၾကားေပးခဲ့ေသာ ကိုေဇာ္ထက္ေမာင္ႏွင့္ ညီမေလးမဂ်ဴး(ေတာသူမေလး) တို႔အားလည္း ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း…။

ဒီလို တရားဓမၼေတြကို သိခြင့္ နာခြင့္ ေမးျမန္းခြင့္ရေအာင္အလို႔ငွာ ဆိုဒ္တည္ေထာင္သူ ကိုေကာင္းျမတ္မင္းအား အမွဴးျပဳ၍ အားလံုးေသာ ဆိုဒ္အက္ဒ္မင္ အစ္ကို၊ အစ္မမ်ားအား အထူးေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ မ်ဳိးေအာင္မွ ေျပာၾကားပါတယ္ခင္ဗ်ာ…။

Whtitcolor။ ။ သိတဲ့သူေတြကလည္း နားဝင္ေအာင္ေျပာျပဖုိ႔၊ ေဒါသေရွ႕မထားမိေစဖို႔၊ ဒါေလးေတြ အေရးႀကီးတယ္။ အားလံုးသိေအာင္ ဘေလာ့ခ္တင္လိုက္ပါလား…။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ကိုမ်ဳိးေအာင္ခင္ဗ်ာ…ဒီည ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေဆြးေႏြးဝိုင္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္ဘေလာ့တင္ခ်င္ပါတယ္.. အဲဒါေလးကို ခြင့္ျပဳသလားအစ္ကိုေရ သိပါရေစခင္ဗ်ာ..။

Myo Aung။ ။ အာ အစ္ကို အဆင္ေျပပါတယ္ခင္ဗ်ာ ခြင့္ျပဳပါတယ္အစ္ကို၊ တင္ႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ေကာင္းျမတ္မင္း။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အစ္ကိုမ်ဳိးေအာင္ေရ..။ တကယ္လည္း ဝမ္းေျမာက္ရပါတယ္ဗ်ာ၊ မဂၤလာရွိေသာညေလးပါပဲ…။

Than htike soe။ ။ အင္း ညတိုင္း မဂၤလာရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ဗ်ာ။ အားလံုးလဲ ႀကိဳးစားဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစေနာ္….။

မွတ္ခ်က္။ ။ကာယကံရွင္ကိုတိုင္ကခြင္႔ၿပဳပါသည္။

ဦးဇင္းပုိ႔စ္ အၿမဲတင္ၿပီး အေမးအေျဖမ်ားလုပ္ေပးေနေသာ ဗုဒၶကမၻာဆုိဒ္တြင္ တင္ထားတာကုိ အမ်ားသိေအာင္ ျပန္လည္မွ်ေ၀လုိက္ပါသည္။

ေသာတာပန္နဲ႔ပတ္သတ္၍ မရွင္းလင္းမႈမ်ား

ေမး။ ။ သီလဆိုတာ ေသာတာပန္အတြက္ သီးသန္႔ေဆာက္တည္စရာ မလိုဘူးလို႔ အရွင္ဘုရားရဲ႕ ေသာတာပန္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေမးအေျဖထဲမွာ ဆိုထားပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ဥဳးသုမဂၤလ တရားထဲမွာေတာ့ သီလဆိုတာ ေစာင့္ထိန္းရမဲ့တရားလို႔ ေဟာထားပါတယ္။ ဘယ္သူမွ မေစာင့္ထိန္းဘဲနဲ႔ အလိုလိုမျပည့္ဘူးလို႔ ဆိုထားပါတယ္။ သီလဆိုတာ ေစာင့္ထိန္းရမွာပါတဲ့။ အလိုလို ဘယ္သူမွ ျပည့္ေနတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆုိုထားပါတယ္။ ေသာတာပန္ဆိုတာေကာ ဥပမာအေနန႔ဲ မုသားစကားေျပာဖို႔ စိတ္ကူးေတာင္မရွိဘူးလို ဆိုရမွာပါလား။ သို႔မဟုတ္ စိတ္ကူးလိုက္ေပမဲ့ မေျပာေတာ့ဘူးလို ့ဆိုရမွာပါလား။ ဒီႏွစ္ခု မရွင္းလို႔ပါ။

ဦးဇင္းေရ တပည့္ေတာ္ ညစ္ေမးေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဘုရားလက္ထက္က ဘာသီလ သမာဓိ ပညာမွမရွိတဲ့ အရိယာဆိုတဲ့ တံငါသည္ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ဦးဇင္းလည္းသိမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ငါးေတြကိုသတ္ျဖတ္ေနတဲ့ အဲဒီအရိယာလို႔ေခၚတဲ့ တံငါသည္ႀကီးဟာ ဘုရားရွင္တရားကို နာၿပီးေသာအခါ ေသာတာပန္တည္သြားတယ္လုိ႔ ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ သူက သီလကို စတင္ေစာင့္ထိန္းမွာပါ။ အရင္က သူမ်ား အသက္ေတြကိုသတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားေဟာၿပီးမွ ေသာတာပန္တည္သြားတာဆိုေတာ့ ဦးဇင္းေျပာသလို မဟုတ္ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္အခ်က္ကို အမွန္ယူရပါမလဲဘုရား။

ဒါကေတာ့ ဦးဇင္းရဲ႕၀က္ဆုိဒ္ထဲမွာ ေမးသြားတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ ေမးသူရဲ႕နာမည္ ေနရပ္လိပ္စာေတာ့ မသိရေပ။

ေျဖ။ ။ ေသာတာပန္ဟာ ငါးပါးသီလက်ဳးလြန္ဖုိ႔ရန္ စိတ္ကူးမိရင္ေတာင္မွ မက်ဳးလြန္မိတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ေသာတာပန္မွာ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို သာယာတဲ့ ကာမရာဂ ရွိပါေသးတယ္။ ေဒါသဆိုတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေမာဟတို႔မာနတို႔ဆိုတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ အကုသိုလ္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ အကုသိုလ္ဒီဂရီဟာ ေလ်ာ့သြားပါၿပီ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သတိအားေကာင္းသြားတဲ့ အတြက္ သတိက ေနာက္ကလိုက္ၿပီး ထိန္းေနလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေသာတာပန္ဟာ အပါယ္က်ေရာက္ေစတတ္တဲ့ အကုသိုလ္ကို မျပဳေတာ့ဘူးလုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက မိန္႔ၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရား ေလ့လာလုိက္စားမႈမ်ားၿပီး ကံကံ၏အက်ိဳးကုိ ယံုၾကည္မႈစြမ္းအား ျမင့္လာတဲ့သူ၊ တရားအားထုတ္ပါမ်ားတဲ့ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ အရင္က ငါးပါးသီလကုိ လြယ္လြယ္နဲ႔က်ဳးလြန္မိၾကခဲ့ရင္ေတာင္မွ တရားအစြမ္းသတၱိေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ခ်င္စိတ္ ေလွ်ာ့နည္းသြားၾကပါတယ္။

ေမးခြန္းရွင္က မရွင္းလင္းျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဥပမာေလးနဲ႔ ေျဖေပးပါမယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔ ငယ္တုန္းက ဖိနပ္မစီးတတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဖိနပ္ဆုိတာ စီးရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနရာတကာမွာ ဖိနပ္မပါဘဲ သြားလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဖိနပ္စီးျခင္းေၾကာင့္ ရရွိတဲ့အက်ိဳးတရားေတြကုိ မသိခဲ့သလုိ ဖိနပ္စီးျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္ျဖစ္မဲ့ေနရာေတြကုိလည္း မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အက်ိဳးေရာအဆုိးပါ ဒြန္တြဲခံစားၾကရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္ႀကီးလာလုိ႔ ဖိနပ္စီးတတ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဖိနပ္ဆုိတာ ဘယ္ေနရာမွာစီးရင္ ဘယ္လုိအသံုး၀င္တယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာေတာ့ မစီးသင့္ဘူးဆုိတာေတြကုိ Auto အလုိလုိသိလာၾကပါတယ္။ အိပ္ယာေပၚစတဲ့ေနရာေတြမွာေတာ့ ဖိနပ္ကုိ မစီးသင့္ဘူး။ ေျခေထာက္ ညစ္ေပမဲ့ေနရာ၊ က်န္းမာေရးထိခုိက္ေစႏုိင္တဲ့ေနရာ၊ ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ရွိမဲ့ေနရာေတြမွာေတာ့ ဖိနပ္စီးရမယ္ဆုိတာ စိတ္ထဲမွာ Auto သိလာတယ္။ အဲဒီလုိ ဖိနပ္စီးရမဲ့ေနရာ၊ မစီးရမဲ့ေနရာတုိ႔ကုိ စိတ္ထဲမွာ Auto သိလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီေနရာမွာဖိနပ္စီးရင္ မေကာင္းဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဖိနပ္စီးမွေကာင္းမယ္ဆုိၿပီး ကုိယ္ဖိနပ္ခၽြတ္ရမဲ့ေနရာဆုိ ထူးေထြးျပဳလုပ္စရာမလုိဘဲ ခၽြတ္မိၾကပါတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီးတာနဲ႔ သူတစ္ပါးအသက္သတ္ျခင္းစတာေတြဟာ မက်ဳးလြန္ေကာင္းတဲ့ အရာေတြလုိ႔ Auto သိလာပါတယ္။ ေသာတာပန္ျဖစ္မဲ့လူဟာ အရင္ကေတာ့ ဖိနပ္စီးရမွန္း မသိသလုိ ေကာင္းမႈမေကာင္းမႈကုိ မခြဲျခားတတ္၍လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ ေသခ်ာ မသိနားမလည္လုိ႔လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္တတ္မိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ကုိနာရလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္လာတဲ့အတုိင္း က်င့္ႀကံလုိ႔ျဖစ္ေစ ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီးသြားတဲ့ အခါေတာ့ ဖိနပ္မစီးသင့္တဲ့ေနရာမွာ ဖိနပ္မစီးျဖစ္သလုိ ေသာတာပန္ဟာ ငါးပါးသီလကုိ အလုိလုိုိမက်ဳးလြန္မိေတာ့ပါ။

ဥပမာ-အဂၤုလိမာလဟာ သူ အရင္က ဖိနပ္မစီးတတ္သလုိျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ေနရာစံုေအာင္ အႏၱရာယ္ရွိေနေပမဲ့ ဖိနပ္မစီးဘဲ သြားလာခဲ့သလုိ မေကာင္းမႈရဲ႕အက်ိဳးေပးကုိ ေသခ်ာမသိေသးလုိ႔ လူသတ္ျခင္းစတာေတြကုိ က်ဳးလြန္မိခဲ့ေပမဲ့ တရားေတာ္မ်ားကုိ ေသခ်ာက်နစြာ သိရွိလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဖိနပ္ကုိ ဘယ္ေနရာမွာ မစီးသင့္ဘူးဆုိတာ သိသြားသလုိ အလုိလို္မေကာင္းမႈမ်ားကုိ က်ဳးလြန္ခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ား မရွိေတာ့ပါ။ ပုထုဇဥ္သာမန္မ်ားဆုိရင္ေတာ့ ငါးပါးသီလက်ဳးလြန္ျခင္းရဲ႕ ဆုိးက်ိဳး၊ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းရဲ႕အက်ိဳးရလာဒ္ေတြကုိ ေသခ်ာက်နစြာ မသိေသးလုိ႔ျဖစ္ေစ သိေသာ္လည္း မိမိစိတ္ကုိမႏုိင္ေသးလုိ႔ျဖစ္ေစ က်ဳးလြန္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာေလး ဂရုတစုိက္ ေစာင့္ထိန္းေပးရပါမယ္။

တရားထူးရၾကတဲ့သူေတြမွာလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ပါရမီအေလ်ာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတရားသိျမင္ၾကတာမုိ႔ ပံုစံမ်ိဳးစံုေတာ့ ကြဲျပားမႈရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သမထကမၼ႒ာန္ေပါင္း(၄၀)ထိ ရွိလာခဲ့ရတာပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း သီလအားေကာင္းၿပီး ပညာအားနည္းတာေၾကာင့္ သီလနဲ႔ပညာကုိ အေထာက္အကူျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္သလုိ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ပညာအားေကာင္းတာေၾကာင့္ ပညာနဲ႔သီလကုိ အေထာက္အကူျပဳၿပီး တရားထူးရေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ သီလနဲ႔ပညာအျပန္အလွန္ေက်းဇူးျပဳၾကပံုကုိ ဦးဇင္းဆုိဒ္ရဲ႕ လူေတာ္လူေကာင္းေဆာင္းပါးထဲမွာ တင္ထားခဲ့ၿပီးၿပီမုိ႔ မရွင္းလင္း၍ ေသခ်ာသိခ်င္သူမ်ား ၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈ႕ႏုိင္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ေမးခြန္းရွင္သိခ်င္တာေတြ ရွင္မည္ထင္တာမုိ႔ ဦးဇင္းမအားေပမဲ့ သိခ်င္သူမ်ားေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းေတြမ်ားေနတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ရသေလာက္ကုိ ဦးဇင္းသိသမွ်ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာၿပီး လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္…..။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း

ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ ဒါမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါ

ေဖဖ၀ါရီ(၁၄)ရက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆုိၿပီး ေကာင္းတာမ်ားလုပ္ၾကသလားဆုိေတာ့ မေကာင္းတာေတြပဲ လုပ္ေနၾကတာကုိ အင္တာနက္မွာဖတ္ရတဲ့အခါ ကုိယ့္ေမြးေန ႔ေတာင္ ျပန္ေျပာင္းရရင္ ေျပာင္းလုိက္ခ်င္ေသးတယ္။ ဘာေတြလုပ္ၾကသလဲဆုိတာေတာ့ ဦးဦးေမွာ္စရာဂရုေမးလ္ထဲမွာ ဒါေလးဖတ္လုိက္ရလုိ႔ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ လူငယ္လူႀကီးမေရြး ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ၾကပါေစရန္ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဦးဦးေမွာ္စရာ ဂရုေမးလ္မွာ ေရးထားတာကေတာ့

တေလာက ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေျပာထားတာပါ။ ခ်စ္သူေတြအတြက္ အသက္စြန္႔ခဲ့သည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကိုဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ျဖစ္လာတဲ့ ဒီခ်စ္သူမ်ားေန႔ဟာဆိုရင္ အခုေနာက္ပိုင္း တစ္လြဲဆံပင္ေကာင္းသူေတြေၾကာင့္ ကမာၻေပၚမွာ HIV/AIDS အကူးခံရမႈအမ်ားဆံုးေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္လာသည္ဟု ေဆာင္းပါးရွင္က ေျပာထားပါတယ္။ မႏွစ္က ဧရာဝတီမွာ ဖတ္ရတဲ့ သတင္းအရဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္လာပါသည္ဟု ဆိုသည္။ ၁၄ရက္ေန႔မွာ နာရီပုိင္း၊ ေန႔ခင္းပိုင္း သီးသန္႔ငွားလို႔ရတဲ့ ဟိုတယ္ေတြမွာ လူျပည့္ျပီး လူအားသြားမွာကိုပင္ ထိုင္ေစာင့္ၾကသည္ဟု သိရသည္။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔တြင္ ကိုယ့္အပ်ိဳစင္ဘဝကို ကုိယ့္ခ်စ္သူအတြက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔တြင္ ေပးဆပ္ မည္ဟု ေတြးထားေသာ မိန္းကေလးမ်ားလဲ အမ်ားအျပားရွိသလို ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ အပ်ဳိစင္ဘဝကို ရယူမည္ဟူ၍ ေတြးထားေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ားလဲရွိသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိက အပ်ိဳစင္ လူပ်ဳိစစ္စစ္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိခ်စ္သူက တျခားလူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံဖူးသလားဆိုတာကို ေသခ်ာသိသည့္ လူကနည္းပါသည္။ ထို႔အတြက္ အကာကြယ္မဲ့ လိင္ဆက္ဆံၾကျပီး ေရာဂါပိုး ကူးသူဒုနဲ႔ေဒးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မႏွစ္က ေဖေဖာ္ဝါရီ တတိယပတ္တြင္ ဖတ္ရသည့္ အဂၤလိပ္လူမႈေရးဆိုဒ္တစ္ခုအဆိုအရ တစ္ကမာၻလံုးတြင္ ၂၀၁၁ခ်စ္သူမ်ားေန႔၌ အတူေန စံုတြဲ သန္း၁၅၀ေက်ာ္မွ ရွိျပီး။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ထိုေန႔၌ HIV/AIDS ကူးဆက္ခံရသူ ၆သိန္းေက်ာ္မွ်ရွိသည္ဟုသိရျပီး။ အာရွတိုက္တြင္ မႏွစ္က ခ်စ္သူမ်ားေန၌ ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံသူ ၃သိန္းမွ်အထိ ရွိသည္ဟု သိရသည္။

အမ်ားစုမွာ အသက္၂၀မေက်ာ္သူမ်ားျဖစ္ၾကျပီး ေကာလိပ္၊တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သား ေက်ာင္းသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ျဖည့္စြက္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေရာဂါပိုးရွိသူမ်ား၏ ၂၀%သည္ မိမိခ်စ္သူ ခင္ပြန္းထံမွ ရရွိျခင္းျဖစ္သည္ဟုလဲ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုမွ တာဝန္ခံကေျပာၾကားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ HIV/AIDS ေရာဂါရွိေသာ္လည္း TB ဟုအမည္တပ္ျပီးေသဆံုးသူ ႏွစ္စဥ္ ၁၀၀၀ ဝန္းက်င္ခန္႕ရွိျပီး၊ မည္သည့္ေရာဂါမွန္း မသိပဲ ေသဆံုးသူ ၅၀၀၀ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည္ဟု က်မ္းမာေရး႒ာနတြင္ ဒုညႊန္တာဝန္ယူထားသူ တစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာျပသည္။

လသာတြင္ ဟိုတယ္ဖြင့္ထားေသာ အသိတစ္ေယာက္ အဆိုရဆိုရင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔တြင္ သူ႔ဟိုတယ္မွာ လာေနသူအမ်ားစုမွာ ၂၀ဝန္းက်င္ လူငယ္မ်ားျဖစ္သည္ဟုလဲ သိရသည္။ ေနာက္ ထိုေန႔တြင္ တစ္ကမာၻလံုး၌ မိမိခ်စ္သူအတြက္ သံုးစြဲေငြမွာ ေဒၚလာေလးဘီလွ်ံႏွင့္အထက္တြင္ရွိႏိုင္သည္ဟု OXFORD တြင္ တက္ေနေသာ စီးပြားေရးအထူးျပဳေက်ာင္းသားတစ္ဦးက twitter တြင္ ခန္႔မွန္းေျပာၾကားခဲ့သည္ကို မႏွစ္က ေလးလပိုင္းက ဖတ္လုိက္ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိုေန႔၌ အခန္းခမ်ား ေစ်းတက္ျပီး တစ္နာရီလွ်င္ ၁၀၀၀၀ေက်ာ္မွအထိ ယူသည္ဟုသိရသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေငြမ်ား အလဟသတ္ ကုန္ဆံုးေနျခင္းမွာ ႏွေျမာဖို႔အလြန္ေကာင္းလွျပီး လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို လွဴမယ္ဆို မတရားေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ တစ္ကမာၻလံုးမွာ လူ႔အခြင့္အေရးေခါင္းစဥ္ျဖင့္ လူသားေတြကို ဖ်က္ဆီးေနၾကသည္။ ေဂးဥပေဒေပၚထြက္လာျခင္းမွာ သဘာဝကို ဆန္႔က်င္ျခင္းျဖစ္ျပီး လူသားမ်ိဳးတုန္းမႈ အႏာၱရယ္ရဲ႕ အစလဲျဖစ္သည္။ ႏိုက္ကလပ္မ်ား ဇိမ္ခံခန္းမ်ားေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ႏွစ္စဥ္ လူတစ္သိန္းခံ HIV/AIDS ကူးစက္ခံစားရျပီး ဒီမိုကေရစီဟု အမည္တပ္ျပီး ဆက္လက္ရွင္သန္ေနသည့္ ႏိုက္ကလပ္မ်ား ဇိမ္ခံခန္းမ်ားမွာ တရားဝင္ေရာ တရားမဝင္ပါ အမ်ားအျပားရွိျပီး ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာဂါပိုးကူးဆက္ခံရျပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား မိမိတိုင္းျပည္အတြင္း ျပန္ဝင္ေရာက္လာျခင္းမွာလဲ ရင္ေလးစရာကိစၥျဖစ္သည္။

လူ႔အခြင့္အေရး လူ႔အခြင့္ အေရးေခါင္းစဥ္ေၾကာင့္ပဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူသားမ်ားဟာ တိရစာၦန္နဲ႔မျခားျဖစ္လာျပီး အရွက္အေၾကာက္လဲ နည္းသထက္နည္းလာခဲ့ၾကသည္။ အဝတ္အစားဖက္ရွင္မ်ား အေနအထိုင္ရဲတင္းမႈမ်ားစသည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားမွာ ကမာၻမွ တဆင့္ ျမန္မာသို႔ ကူးစက္လာခဲ့သည္။ လမ္းေပၚတြင္ ေခြးမ်ားမွာ အကာအကြယ္မဲ့ မိတ္လိုက္ၾကျပီး၊ မည္သည့္ကိုမွ် မရွက္ၾကပါ။ ထိုအဆင့္သို႔ မေရာက္ေသးေသာ္လည္း ကားေပၚမ်ား၊ ရထားေပၚမ်ားတြင္ ရဲတင္းစြာဖက္လဲတကင္း ေနထိုင္ေနျခင္းမ်ားကို ခရီးသြားျပည္သူမ်ား ေန႔စဥ္ ျမင္ေတြ႔ေနရသည္မွာ မ်က္ျမင္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ျဖင့္ပဲ ကေလးဖ်က္ခ်ျခင္းေၾကာင့္ မိန္းမငယ္မ်ားစြာ အသက္စေတးရျပီး သားသမီးစြန္႔ပစ္မႈႏႈန္းမ်ားလဲ တက္လာခဲ့သည္။  တခ်ိန္ကအလြန္ယဥ္ေက်းလွေသာျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကို ခ်စ္သူမ်ားေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္ပ်က္ဆီးျခင္းမျဖစ္ေစခ်င္တာက ဆႏၵအမွန္ပါ။

ေနာက္လူေတြရဲ႕စိတ္မွာလဲ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆို မဟုတ္တာပဲ လုပ္ဖုိ႔ေတြးေနၾကသလိုပါပဲ။ ထိုေန႔တြင္ အခန္းမဲေဖာက္ေပးဖို႔ လုပ္တဲ့ကိစၥကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ေနာက္ျပီး လိုင္းေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာလာေမးၾကပါတယ္ အဲ့ေန႔ဘာလုပ္မလဲတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းပါပဲလုိ႔ ေျဖေတာ့ မယံုပါဘူးတဲ့။ ေသခ်ာရွင္းျပေတာ့ ထပ္ေမးၾကျပန္ပါတယ္။ အဲ့ေန႔မ်ာ ခ်စ္သူရွိခဲ့ရင္ ဘယ္ကိုသြားျပီး ဘာလုပ္မလဲတဲ့။ ဘုရားေတြပတ္သြားမယ္ ဆိုေတာ့ ေျပာၾကတယ္ ေခတ္အျမင္ကို မရွိဘူးတဲ့။ တကယ့္ကို ျပႆနာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ရည္းစားထားခဲ့ဖူးပါတယ္။

တကယ္ကို အဲ့ဒီ့ေန႔မွာ မဟုတ္တာမလုပ္ဖူးပါဘူး က်ိန္ဆုိလဲ က်ိန္ပါ့မယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူနဲ႔ေတာ့ အတူေနခ်င္ၾကတာ ေယာက္်ားတိုင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လို ခ်စ္သူေတြအတြက္ မဂၤလာရွိတဲ့ေန႔မွာေတာ့  မဟုတ္တာ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဇင္ဘာလတုန္းက ျမစ္ၾကီးနားကို တက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁ပတ္ေလာက္ၾကာျပီး စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာေတြ ေတာ္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈၾကားထဲက အသက္ကိုၾကိဳးစားရွင္သန္ေနၾကတဲ့ လူေတြကေတာ့ ေလးစားစရာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာစိတ္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေသရင္ေသဆိုျပီး ကခ်င္တက္သြားတာပါ။ မေသခင္မွာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေလးတစ္ခုေလာက္ လုပ္မယ္ဆိုျပီး အေျခခံေဆးဝါး၃သိန္းဖိုးနီးပါး ဝယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြ NGO တခ်ိဳ႕နဲ႔ေတြ႔ျပီး အခမဲ့ ေဆးခန္းေတြမွာ ဒုကၡသည္ စခန္းတခ်ိဳ႕က ဆရာဝန္ေတြဆီ လွဴခဲ့ပါတယ္။

ထိုမွ ဆရာဝန္တခ်ိဳ႕ေျပာျပခ်က္အရ အဝတ္အစား၊စားစရာနဲ႔ တျခားပစၥည္းမ်ားမွာ လွဴဒါန္းသူမ်ားသျဖင့္ အနည္းငယ္မွ်သာ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆးဝါးမွာမႈ မလံုေလာက္ေၾကာင္း။ ေနစရာခ်ိဳ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ အေအးပတ္အဆုတ္ေရာင္ဖ်ားနာစေသာ ေရာဂါငယ္မ်ားျဖစ္ပြားျပီး ေဆးဝါးမလံုေလာက္မႈမ်ားစြာ ၾကံဳရေၾကာင္း ထို႔အတြက္ မလိုအပ္ပဲ အသက္ဆံုးရႈံးရေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ လာေရာက္ ခိုလံႈေနသူတစ္ေယာက္ကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္ အသက္ကို ပဓာနမထားပဲ ဒီလုိ လာကူညီတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးပါတဲ့ ။ကၽြန္ေတာ္ ရွက္သြားတယ္။

ရန္ကုန္မွာျပည့္ျပည့္စံုစံုနဲ႔ ေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ေသခ်င္လုိ႔ အႏာၱရယ္ၾကားထဲသြားခဲ့တယ္။ ကခ်င္က သူေတြကေတာ့ အႏာၱရယ္ၾကားကေန အသက္ဆက္လက္ရွင္သန္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က တကယ့္ကို လူမပီသတဲ့တစ္ေယာက္ပါပဲ။ အသက္ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ အက်ိဳးမရွိကုန္မယ့္အစား ကခ်င္မွာကဲ့သို႔ လိုအပ္မယ့္ ေနရာအခ်ိဳ႕ကို လွဴဒါန္းသင့္ေၾကာင္းပါ။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ ေနာက္ဘဝ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ဆံုဆည္းရေအာင္ အခုကတည္းက ေကာင္းမႈအတူလုပ္ရင္း ပါရမီျဖည့္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။

--
Your lovingly Fri

Ya Wai (Paing Soe Thu)

Valentine's Day ဘယ္လုိျဖစ္လာတာလဲ

ေဖဖ၀ါရီ(၁၄)ရက္ မိမိေမြးေန႔ဟာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔(Valentine's Day) ဆုိၿပီး ေကာင္းတဲ့အရာမ်ားလုပ္ၾကသလားဆုိေတာ့ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့လူကနည္းၿပီး မေကာင္းတဲ့ရက္ျဖစ္ေနတာကုိ သိခ်င္လြန္းလုိ႔ ကုိယ္ေမြးၿပီးမွ သတ္မွတ္တာလား။ ကုိယ္မေမြးခင္က သတ္မွတ္ခဲ့တာလားလုိ႔ သမုိင္းေၾကာင္းေတြကို လုိက္လံဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ စီးပြားေရးသမားေလာဘသမားမ်ားနဲ႔တဏွာဘက္ေတာ္သားမ်ားသာ အသိမွတ္ျပဳတဲ့ရက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ သိခဲ့ရပါတယ္။ မိမိလုိပဲ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းအေၾကာင္းကုိ သိခ်င္သူမ်ား ဖတ္ရေအာင္ http://myanmarinsingapore.com/profiles/blogs/valentine-s-day ကေန တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတုိ့ေရ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၁၄)ရက္ဘယ္လုိ့ျဖစ္လာလဲဆုိတာကုိ သိတဲ့လူေတြေတာ့ရွိမယ္ဟုတ္.. မသိတဲသူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ဗဟုသုတအေနနဲ့ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေပးေလ...ႏုိင္ငံတကာမွာက်င္းပတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားေန့ကုိ မေမ့သလုိ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ဖခင္ၾကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမြးေန့ေလးကုိ မေမ့က်ပါနဲ့အုန္းေနာ္...ေဖေဖာ္၀ါရီ (၁၃)ေန့ေနာ္...ဆရာလုပ္တာေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္.. ကဲ ဘယ္လုိ့စခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ ရာဇ၀င္ျပန္လွန္ၿပီးေလ့လာက်ရေအာင္..

ခ်စ္သူမ်ားေန့ (Valentine's Day)

ကမာၻတြင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔(Valentine's Day)ကို ႏွစ္စဥ္ ေဖေဖၚဝါရီ (၁၄)ရက္ေန႔ဟု သတ္မွတ္သည္။ ထိုေန႔သို႔ ေရာက္တိုင္း ကမၻာတစ္၀ွမ္းလံုး မွာရွိေသာ ခ်စ္သူမ်ားအၾကား အမွတ္တရ ခ်စ္လက္ေဆာင္မ်ားအျဖစ္ သၾကားလံုး၊ ပန္းႏွင့္ အျခား

ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္မ်ားကို St. Valentine အမည္ႏွင့္ အျပန္အလွန္ လဲလွယ္ ေပးပို႔ေလ့ ရွိၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ St. Valentine ဆိုသည့္ ထူးျခားေသာ သူေတာင္စင္အေၾကာင္းကို မသိၾကသလို ဘာေၾကာင့္ St. Valentine အထိမ္းအမွတ္ပြဲကို အားလပ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ က်င္းပၾကတယ္ဆိုတာကိုလည္း အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ၾကတာမ်ားပါသည္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလဟာ အခ်စ္ရည္အခ်စ္ေသြး လႊမ္းေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ လတစ္လလို႔ သိထားၾကပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ နားလည္ထားၾကေသာ St. Valentine Day သည္ ေရွးေခတ္ ေရာမရိုးရာႏွင့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာအတြက္ အေလးအျမတ္ထားေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

ဒီေန႔ေခတ္မွာ ကက္သိုလစ္ ဘုရားေက်ာင္းေတြက သိနားလည္ထားၾကတာကေတာ့ Valentine အမည္တြင္တဲ့ သူေတာ္စင္ သံုးဦးရွိပါတယ္။ ဒ႑ာရီတစ္ခုက အတည္ျပဳထားတာကေတာ့ Valentine ဆိုတာ သံုးရာစုေလာက္က ေရာမမွာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးလို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ေရာမျပည့္ရွင္မင္း ကေလာဒီးယပ္စ္ ၂ က တိုင္းျပည္မွာ ရွိသမွ် အိမ္ေထာင္သည္မ်ားကို မေရြးခ်ယ္ပဲ အရြယ္ေရာက္သူ လူပ်ိဳလူလြတ္မ်ားကို စစ္မႈထမ္းေစပါတယ္။ အဲဒီအခါ သူေတာ္စင္ Valentine ဟာ ဘုရင္ ကေလာဒီးယပ္စ္ တားျမစ္ထားတဲ့ ဥပေဒအျပင္ဘက္ ကေန စစ္မႈထမ္းသူ လူငယ္မ်ားကို သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္သူမ်ားနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ လက္ထပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ Valentine ရဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဘုရင္သိသြားတဲ့ အခါ ေသဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ အျခားပံုျပင္မ်ားမွာေတာ့ Valentine ဟာ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲက ခရစ္ယာန္အက်ဥ္းသားမ်ားကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေပးမႈေၾကာင့္ သတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရတယ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါေသးတယ္။

ေနာက္ထပ္ ဒ႑ာရီတစ္ခုကေတာ့ သူေတာ္စင္ Valentine က ပမထဆံုးခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ကို သူကိုယ္တိုင္ ေပးပို႔ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ အက်ဥ္းခ်ခံရစဥ္မွာ Valentine ဟာ သူ႔ထံ အလည္လာေတြ႕တတ္သူ ေထာင္မွဴးသမီးနဲ႔ ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ မေသဆံုးခင္ စာတစ္ေစာင္ ေရးသားခဲ့ရာမွာ "From Your Valentine" လို႔ လက္မွတ္ေရးထိုးထားပါသတဲ့။ စာအေရးအသားကို ေထာက္ရႈျခင္းအားျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ အသံုးအႏႈန္း ရင္ဖြင့္စာမ်ားနဲ႔ တူညီေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး

ကြဲလြဲေနေပမယ့္ Valentine ဒ႑ာရီမ်ားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ အမွန္တရားတစ္ခုေတာ့ တိမ္ျမွဳပ္ေနပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မူကြဲေနတဲ့ Valentine ဒ႑ာရီမ်ားမွာ ၾကင္နာဂရုဏာတရား၊ သူရဲေကာင္းပီသမႈနဲ႔ အျခားအေရးပါေသာ ခ်စ္ေမတၱာရဲ႕ သေကၤတမ်ားကို အထင္အရွား ျပဆိုေနပါတယ္။

ေခတ္အလယ္ပိုင္းမွာေတာ့ Valentine ဒ႑ာရီဟာ ျပင္သစ္နဲ႔ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ အေတာ္ေလး ေခတ္စားေနခဲ့ျပီး အယူအဆ အမ်ိဳးမ်ိဳးကလည္း ဆင့္ပြားျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ St.Valentine ဟာ ေခါင္းျဖတ္ အသတ္ခံရေၾကာင္း အဆိုရွိျပီး အျခားေျပာစကားမ်ားကေတာ့ St. Valentine ဟာ ေထာင္ထဲမွာ နာဖ်ားျပီး ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၁၈၃၅ ခုႏွစ္မွာ St. Valentine ရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္း (သို႔မဟုတ္) အရိုးျပာကို အိုင္ယာလန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး John Spratt ထံ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး Gregory XVI က ေပးအပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးရဲ႕ တရားေဟာ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးကို အိုင္ယာလန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက မ်ားစြာ အထင္ၾကီးေလးစားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီ့အတြက္ ေရာမကို ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး အလည္အပတ္ေရာက္ခိုက္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးက အနက္ေရာင္ပါေသာ ေရႊၾကဳပ္နဲ႔ ထည့္ထားတဲ့St. Valentine ရဲ႕ အရိုးျပာမ်ားကို အိုင္ယာလန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကို လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖ္စပါတယ္။ St. Valentine ရဲ႕ အရိုးျပာမ်ား ထည့္ထားတဲ့ ေရႊၾကဳပ္ကို Valentine's Day ေရာက္တိုင္း အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံ ဒူဘလင္ျမိဳ႕က Whitefriar Street Church မွာ လူတိုင္း သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

သမိုင္းေၾကာင္း

ေရာမၿပည္က အခ်စ္အေၾကာင္းကေတာ့ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ၿဖစ္ေပၚၿခင္း၏ သမိုင္းအစပါ။ ေရာမၿမိဳ ဘုရင္တစ္ပါး လက္ထက္မွာ စစ္တိုက္ထြက္ၾကတဲ့ စစ္သည္ေတာ္ေတြဟာ ခ်စ္သူရည္းစား ဇနီးမယားေတြကို တမ္းတအမွတ္ရမူမ်ားေၾကာင့္ စစ္ပြဲတိုင္းအၿမဲရူံးႏွိမ့္ခဲ့ၾကသည္။

ဒီအေၾကာင္း ဘုရင္ၾကီးသိေတာ့ ေရာမၿမိဳ႕မွာ ခ်စ္သူူရည္းစား မၿဖစ္ေစရ အစဥ္အလာအားၿဖင့္ လက္ထက္ထိမ္းၿမားၿခင္း အမႈကို ၿပဳလုပ္ေပးၾကေသာ ဘုန္းတာ္ၾကီးမ်ားအားလည္း လံုးဝမၿပဳလုပ္ေပးရဟု ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ အမိန္႔ထုပ္ခဲ့သည္။ ႏွလံုးသားရဲရင့္သည့္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးသည္ သူတို႔၏ အခ်စ္ကို ေန႔တစ္ေန႔အတြက္ မရည္စူးပါ။ ခ်စ္တက္သူေတြ အၿမဲရွင္သန္ဖို႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီး Valentine ကို လက္ထပ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ႔ၾကသည္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး Valentineသည္ ခ်စ္သူတို႔၏ ဘဝ ခ်စ္ၿခင္းနိယာမကို နားလည္စာနာတက္သူမို႔ မိမိအသက္ကို ပဓာနမထားပဲ လက္ထက္ေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ဘုရင္သိေသာအခါ ထိုေန႔ ေဖေဖၚဝါရီ (၁၄)ရက္တြင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကို အဆံုးစီရင္လိုက္ပါသည္။ ခ်စ္သူမ်ားအတြက္ အသက္ေပးသြားခဲ့ေသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီး Valentine ကို ဂုဏ္ၿပဳေသာအားၿဖင့္ Valentine’ Day (သို႔မဟုတ္) ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဟု႔ ေပၚေပါက္ခဲ့ရၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ လူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈအရ Valentine's Day ကို ေဖေဖာ္၀ါရီ လလယ္မွာ က်င္းပခဲ့ၾကတာ ေအဒီ ၂၇၀ ၀န္းက်င္ကတည္းက ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က St. Valentine Day စားပြဲေသာက္ပြဲ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားကို ေဖေဖာ္၀ါရီလလယ္မွာ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမ်ားမွာ က်င္းပၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာ  ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ယူဆၾကပါတယ္။ St. Valentine Day ကို ကုိယ္စားျပဳျပီး ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ားရဲ႕ Pagan Lupercalia ပြဲေတာ္မ်ားကို က်င္းပျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အခါ ၾကံဳသြားျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးေခတ္ ေရာမမွာေတာ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလဟာ ေႏြဦးေပါက္လာခ်ိန္ျဖစ္ျပီး သန္႔စင္ေဆးေၾကာခ်ိန္လ ႔ သတ္မွတ္ထားၾကပါတယ္ အိမ္မ်ားမွာ ဘာသာေရးအရ သန္႔စင္ေဆးေၾကာျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကျပီး ဆားမ်ား၊ Spelt အမည္ရ ဂ်ံဳမ်ားနဲ႔ ၾကဲျဖန္႔ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၅ ရက္မွာေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ေရာမနတ္ဘုရား Faunus ကို ပူေဇာ္တဲ့ ပြဲေတာ္ က်င္းပေလ့ရွိသလို

ေရာမကို ထူေထာင္တဲ့ Romulus နဲ႔ Remus ကို ပူေဇာ္ပြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုပြဲေတာ္ကို စတင္ဖို႔ Luperci အဖြဲ႕၀င္မ်ားနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားဟာ Romulus နဲ႔ Remus တို႔ကို အထြတ္အျမတ္ထားေသာအားျဖင့္ ကေလးဘ၀က ခိုေအာင္းခဲ့ၾကတဲ့ ဂူထဲမွာ စုေ၀းၾကရေလ့ရွိပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားဟာ ဆိတ္ကို ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ယဇ္ပူေဇာ္ရျပီး ေခြးကို သန္႔စင္မႈအတြက္ ယစ္ပူေဇာ္ တတ္ၾကပါတယ္။ လူငယ္ ေယာက်္ားေလးမ်ားက ဆိတ္သားေရကို ခြာခၽြတ္ျပီး ယဇ္ပူေဇာ္မယ့္ ေသြးထဲစိမ္ျပီး လမ္းမ်ားေပၚ ပက္ျဖန္းသြား ၾကပါတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားေပၚကို ယဇ္ပူေဇာ္ထားတဲ့ ဆိတ္သားေရမွာ စိမ့္၀င္ေနတဲ့ ေသြးမ်ားနဲ႔ ခပ္သာသာကေလး ပက္ျဖန္းသြားၾကပါတယ္။ အေၾကာက္အလန္႔မျဖစ္ပဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ ဆိတ္သားေရမ်ားနဲ႔ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ထိေတြ႕ေစပါတယ္။ ဆိတ္သားေရက သူတို႔ကို ႏွစ္သစ္မွာ ေကာင္းက်ိဳးေတြေပးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒ႑ာရီအရ အမ်ိဳးသမီးငယ္ မ်ားဟာ သူတို႔အမည္မ်ားကို ခရားအိုးငယ္ေလးထဲ ထည့္ထားၾကျပီး ျမိဳ႕ရဲ႕ ကာလသားမ်ားက အဆိုပါခရားအိုးထဲက မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား အမည္ပါရွိတဲ့ စကၠဴလိပ္ေလးမ်ားကို မဲႏိႈက္ၾကရပါတယ္။ မိမိရရွိတဲ့ မဲလိပ္ထဲက မိန္းကေလးအမည္ဟာ မိမိရဲ႕ ခ်စ္သူ မိန္းကေလးျဖစ္ပါတယ္။ အဆိုပါ စံုတြဲ ရွာပြဲဟာ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းျဖစ္တဲ့အထိ အေရးပါခဲ့ပါတယ္။

ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး Gelasius က ေအဒီ ၄၉၈ ခုႏွစ္မွာ St. Valentine Day ကို ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ေရာမရဲ႕ စံုတြဲရွာေဖြေရး ကံစမ္းမဲ စနစ္သစ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုစနစ္ဟာ ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေသာသူမ်ားနဲ႔ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းျပင္ပက လူမ်ားအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာ ေခတ္ေတြေရြ႕လ်ားလာျပီး အလယ္ေခတ္အေရာက္မွာ အဂၤလန္နဲ႔ ျပင္သစ္တို႔မွာ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ကို ငွက္မ်ား အေဖာ္ရွာေသာ ရာသီအစလို႔ ယံုၾကည္လက္ခံလာၾကျပန္ပါတယ္။ ထိုမွစလို႔ ေခတ္ကာလ ေျပာင္းလဲရာကေန ေဖေဖာ္၀ါရီလလယ္ကို အခ်စ္၏ သေကၤတျဖစ္ေသာ Valentine's Day ဆိုျပီး က်င္းပလာၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေစာဆံုး Valentine Day အထိမ္းအမွတ္ ကဗ်ာကို Charles Duke of Orleans မွ လန္ဒန္ေမွ်ာ္စင္ေပၚမွာ အက်ဥ္းက်ေနစဥ္ သူ႔ခ်စ္ဇနီးထံ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ Charles Duke of Orleans ဟာ Battle of Agincourt စစ္ပြဲမ်ာ ဖမ္းဆီးခံရျပီး လန္ဒန္ ေမွ်ာ္စင္ေပၚ အက်ဥ္းခ်ခံရသူ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကဗ်ာကို ၁၄၁၅ ခုႏွစ္က ေရးသားခဲ့တာျဖစ္ျပီး လန္ဒန္ျမိဳ႕က ျဗိတိန္စာၾကည့္ တိုက္က လက္ေရးမူမ်ားမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္တဲ့အခါ ဟင္နရီ၅ ဘုရင္က စာဆိုတစ္ဦး ငွားရမ္းျပီး သူ႔ခ်စ္သူ Catherine of Valois ထံ Valentine ခ်စ္သ၀ဏ္လႊာ ေပးပို႔ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ Valentine's Day ရဲ႕ သေကၤတေတြထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ Cupid (က်ဴးပစ္)ဖူးစာေရးနတ္ကေလးကေတာ့ ကေလးငယ္ကိုယ္ခႏၶာကို ပိုင္ဆိုင္ျပီး ေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ နတ္ကေလးပါ။ က်ဴးပစ္ဟာ အခ်စ္နတ္ဘုရားမ ဗီးနပ္စ္ရဲ႕ သားေတာ္ေလးျဖစ္ျပီး ဂရိ ပုရာဏ္က်မ္းထဲမွာေတာ့ Apphrodite ရဲ႕ သားေတာ္ Eros လို႔ သိၾကပါတယ္။

Great Britain မွာေတာ့ ၁၇ ရာစုမွာ Valentine's Day ကို စတင္က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ၁၈ ရာစုအလယ္မွာ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ခ်စ္သူမ်ား အတြက္သာမက ပြဲလမ္းသဘင္ႏွစ္သက္သူမ်ားအတြက္ပါ အက်ံဳး၀င္လာပါတယ္။ ခ်စ္သူခင္သူ အခ်င္းခ်င္း အမွတ္တရျဖစ္ဖြယ္ တိုကင္ကဒ္ျပား မ်ား အျပန္အလွန္ ေပးပို႔ၾကတဲ့ အေလ့အထ ျဖစ္လာပါတယ္။ ရာစုႏွစ္အဆံုးမွာ လက္ေရးမူနဲ႔ ခ်စ္သ၀ဏ္လႊာ ေရးပို႔ျခင္းမ်ားအစား ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ ထားတဲ့ အမွတ္တရကဒ္မ်ားဟာ မိမိတို႔ ခံစားခ်က္ကို ရင္ဖြင့္ႏိုင္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ျပီး အခ်စ္ေရးမွာ သတၱိေၾကာင္သူမ်ားအတြက္ အားကိုးေဖာ္ရလာတဲ့နည္းသစ္ပါ။ စာပို႔ခ သက္သက္သာသာနဲ႔ Valentine's Day ရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈနဲ႔ နာမည္ၾကီးမႈဟာ ထိေရာက္မႈမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္မ်ားကေတာ့ လက္လုပ္ Valentine's Day လက္ေဆာင္မ်ားကို ၁၇၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလကတည္းက ျပဳလုုပ္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ ၁၈၄၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားက အေမရိကန္လူမ်ိဳး Esther A. Howland ဆိုသူဟာ ပထမဆံုး Valentine လက္ေဆာင္ စတင္တီထြင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။

Greeting Card Association က ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ႏွစ္စဥ္ Valentine လက္ေဆာင္ကဒ္ တစ္ဘီလီယံကို ပို႔သေပးရေၾကာင္းနဲ႔ ခရစၥမတ္ကဒ္မ်ားျပီးလွ်င္ ဒုတိယအမ်ားဆံုး ေရာင္းခ်ရတဲ့ အေရအတြက္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

Valentine လက္ေဆာင္ ၈၅% ကို အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ေပးေခ်ၾကပါတယ္။ အေမရိကမွာ Valentine's Day ကို က်င္းပၾကသလို ကေနဒါ၊ မကၠဆီကို၊ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္နဲ႔ ၾသစေတးလ်တို႔ အပါအ၀င္ ကမၻာႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားမွာလည္း Valentine's Day ကို က်င္းပလ်က္ရွိပါေၾကာင္း…။

ကဲဖတ္ၿပီးသြားၿပီဆုိေတာ့ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ေလ့လာလုိ့ၿပီးသြားၿပီေပါ့.. အျပည့္အစုံမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အနည္းငယ္ အသိတုိးသြားရင္ေတာ့ ေက်နပ္ပါၿပီဗ်ာ.. ခ်စ္သူမ်ားေနမွာ ကုိခ်စ္ရတဲ့သူနဲ့ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္က်ပါေစေနာ္...

Phoenix Lay@ေလျပည္(09/12/2011---10:18 AM)

အေကင္းဆံုးလူနဲ႔ကုသုိလ္

ေမး။ ။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကေမးပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ပရိတ္တို႔ ပ႒ာန္းတို႔ရြတ္တာ ဘာအက်ိဳးရပါသလဲတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ရြတ္ေနၿပီးမဟုတ္တာလုပ္တဲ့သူနဲ႔ ဘာမွမရြတ္တဲ့သူ ဘယ္သူကပိုကုသိုလ္ရလဲေပါ့။ သူဆိုလိုတဲ့သေဘာက လူတစ္ေယာက္က အေကာင္းဆံုးေနတယ္။ အမွန္ဆံုးေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတရားေတာ္ေတြ ဂါထာေတြမရြတ္ရင္ သူဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္လဲေပါ့။ တပည့္ေတာ္ဗဟုသုတနဲ႔ဆိုရင္ ေျဖလိုက္တဲ့အခါမွာ မွားမွာစိုးလို႔ အရွင္ဘုရားက ေျဖၾကားေပးေစ ခ်င္ပါတယ္။

ႏု၀ါစန္း၊ ရန္ကုန္။

 ေျဖ။ ။ ျမတ္ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေပးျခင္းဟာ ပုညႀကိယာ၀တၳဳဆယ္ပါးထဲမွ ဓမၼေဒသနာလုိ႔ေခၚတဲ့ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေကာင္းမႈဟာ ႏႈတ္နဲ႔ေျပာဆုိေပးျခင္း၊ ရြတ္ဆုိေပးျခင္း၀စီကံကုသိုလ္ပါ။ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မွာလည္း ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေကာင္းမႈမ်ားရွိသလုိ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္မွာလည္း ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံမေကာင္းမႈမ်ား ရွိပါတယ္။ မိမိကုိယ္ကုိ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔က ကံသံုးပါးလံုးျပည့္စံုမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကံသံုးပါးလံုး ေကာင္းေအာင္ေနလုိ႔ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့သူဟာ သူ႔အတြက္ ေကာင္းျခင္းေတြ မ်ားေနမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေကာင္းမႈေတြမ်ားေနတဲ့သူဟာ ပုိၿပီးေကာင္းမႈမ်ား ထပ္မံမ်ားေအာင္ ဘုရားတရားေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းမ်ား၊ ေမတၱာပုိ႔ျခင္း၊ သာဓုေခၚဆုိျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ အတုိင္းအဆမရွိ ေကာင္းမႈမ်ားရမွာျဖစ္လုိ႔ အေကာင္းတကာ အေကာင္းဆံုးလူ လုိ႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

မေကာင္းမႈေတြပဲ လုပ္ေနတဲ့သူဟာ မေကာင္းမႈလုပ္တာမ်ားေနေပမဲ့ ဘုရားေဟာတရားေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဖတ္ေပးရင္ ရြတ္ဖတ္တဲ့ကုသုိလ္ရရွိတာမုိ႔ အက်ိဳးမယုတ္ပါဘူး။ အနည္းဆံုး မေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ ဖာေထးေပးႏုိင္တဲ့သတၱိအနည္းငယ္ေတာ့ ရပါတယ္။ မေကာင္းမႈလုပ္တဲ့ခ်ိန္လုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူဟာ သူ႔စိတ္ေလး သန္႔ရွင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းမႈရေအာင္ ဘုရားတရားေတာ္မ်ား ရြတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကေတာ့ ရရွိမွာပါ။

အဲဒီေတာ့ အမွန္ဆံုးျဖစ္ေအာင္၊ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္၊ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ေနတဲ့လူက လည္း ထပ္မံကုသုိလ္မ်ားရရွိေအာင္ ဘုရားတရားေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ေပးျခင္းတုိ႔ျပဳလုပ္ေပးရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ မရြတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္း ကုသုိလ္မရရံုသာျဖစ္ၿပီး ရွိၿပီးသားေကာင္းမႈမ်ားေတာ့ ေလွ်ာ့မသြားပါ။ မိမိတုိ႔ဟာ မဟုတ္တဲ့အရာေတြကုိပဲ ေလာဘႀကီး ၿပီး ေကာင္းမႈကုသုိလ္က်ေတာ့ ေလာဘမႀကီးတတ္ေသးရင္ သဘာ၀မက်လွတဲ့အတြက္ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် အေသးစားကုသုိလ္ေလးကအစရရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ေပး သင့္ပါတယ္။

ကုသုိလ္ပဲျဖစ္ေစ၊ အကုသုိလ္ပဲျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္လွ်င္ျပဳလုပ္သေလာက္ အက်ိဳးေပးၾကတာမုိ႔ မိမိတုိ႔ျပဳလုပ္သေလာက္ ခံစားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ကုိ ပုညႀကိယာ၀တၳဳ(၁၀)ပါးလံုးျပည့္စံုေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေတာင္မွ တက္ႏုိင္သေလာက္ ဘက္စံုကေန ရရွိေအာင္ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔လုိသလုိ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ကုိလည္း တက္ႏုိင္သမွ် ကင္းရွင္းႏုိင္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးရင္း ဦးဇင္းသိသမွ်ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာၿပီး လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္…..။

ပါရမီနဲ႔နိဗၺာန္

ေမး။ ။ ပါရမီဆုိတာ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့အတြက္ နိဗၺာန္ေရာက္လုိသူတုိင္း ပါရမီကုိမျဖစ္မေန ျဖည့္က်င့္ရပါမယ္။ ပါရမီမျဖည့္ဘဲန႔ဲ နိဗၺာန္ကုိဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ မေရာက္ႏုိင္ပါဘူး။ ပါရမီမျဖည့္ဘဲနဲ႔ နိဗၺာန္ကုိ ေရာက္သြားတဲ႔သူလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး။ ဘုရားအဆုံးအမအတုိင္း နည္းမွန္လမ္းမွန္ အားထုတ္တယ္ပဲထားဦး။ အတိတ္ဘ၀မ်ားစြာ က ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ပါရမီကုသုိလ္ေတြ၊ ဒီဘ၀မွာ ၀ိပႆနာအလုပ္နဲ႔ တြဲၿပီးျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးေနတဲ့ တျခားပါရမီကုသုိလ္ေတြ လုံး၀မပါဘဲနဲ႔ေတာ့ ဒီဘ၀မွာ တရားထူးမရႏုိင္ပါဘူး။

အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္က ဒီစကားကို (အျပည့္အ၀) လက္မခံခ်င္ပါဘူးဘုရား။

ရဟန္းတို႔ လခဲြကို ထားဘိဦး၊ ရဟန္းတို႔ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မဆို ဤသတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကို ခုနစ္ရက္ပတ္လံုး ဤေဟာေျပာေသာနည္းျဖင့္ ပြားျငားအံ့၊ ထိုပြားေသာပုဂၢိဳလ္အား မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ အရဟတၱဖိုလ္ျဖစ္ေစ၊ ဥပါဒါန္ အေၾကြးရိွေသးလွ်င္ အနာဂါမိဖိုလ္ျဖစ္ေစ ဤဖိုလ္ႏွစ္ပါးတို႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာဖိုလ္ကို (အမွန္ရေပမည္ဟု) အလိုရိွအပ္၏။ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ (မဇၥ်ိမနိကာယ္)

ဒီစာပိုဒ္ႏွစ္ခုရဲ႕ ကြဲလြဲရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကို တပည့္ေတာ္အား ျပည့္စံုစြာ ရွင္းျပေပးေစလုိပါတယ္ဘုရား။ ပါရမီမျပည့္ဘဲနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားႀကိဳးစား နိဗၺာန္ မရႏိုင္ဘူးလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီဘ၀မွာ တကယ့္ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းနဲ႔ေတြ႔လို႔ တကယ္ႀကိဳးစားအားထုတ္မယ္ ဆိုရင္ ႀကိဳးစားသေလာက္ ရႏိုင္ပါသလားဘုရား။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး တပည့္ေတာ္ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္ေပမယ့္ တပည့္ေတာ္အတြက္ ေသခ်ာတဲ့ အေျဖမရခဲ့ပါဘူးဘုရား။ အယူလဲြခဲ့ရင္ျဖင့္ ဒီဘ၀မွာ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ရိွခဲ့ရင္ေတာင္မွ အဆံုးထိ မႀကိဳးစားၾကည့္ေတာ့ရင္ျဖင့္ အလြန္နစ္နာစရာ အေတြးမ်ားလားလို႔ (တရားရွာျခင္သူမ်ားအတြက္) တပည့္ေတာ္ အေရးႀကီးတယ္ထင္ လို႔ ေလွ်ာက္တင္တာပါဘုရား။

ေနမင္းထြန္း၊ ေနျပည္ေတာ္။

ေျဖ။ ။ ဒီစာပုိဒ္(၂)ခုက ကြဲလြဲေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွ႕ေနာက္ဆက္စပ္မႈရွိေနတာကုိ မသိလုိ႔ လြဲေနတယ္လုိ႔ ထင္ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ နံပါတ္(၁)ျဖစ္တဲ့ ပါရမီေကာင္းမႈမရွိဘဲနဲ႔ နံပါတ္(၂)ဆုိတာ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။

သတၱ၀ါေတြမွာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္နဲ႔အကုသုိလ္(၂)မ်ိဳးသာ ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးထဲမွာက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေကာင္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားသြားသလုိ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္မွာလည္း လုပ္ေဆာင္မႈတုိ႔ေပၚမူတည္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲသြားၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီကြဲျပားေနတဲ့အရာမ်ားကုိ ေပါင္းစပ္ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္နဲ႔ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္(၂)မ်ိဳးသာ သတၱ၀ါတုိင္းမွာ ပုိင္ဆုိင္ၾကပါတယ္။ လူ႔ေလာကမွာလည္း ပညာေတြ၊ ဘြဲ႕ဒီဂရီေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနေပမဲ့ အဲဒီပညာဘြဲ႕ဒီဂရီေတြကုိ ေနာက္ဆံုးခ်ဳပ္ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းပညာတစ္မ်ိဳးသာ ရရွိသြားသလုိ သတၱ၀ါေတြမွာလည္း ေနာက္ဆံုးခ်ဳပ္မွာေတာ့ ကုသုိလ္နဲ႔အကုသုိလ္(၂)မ်ိဳးသာ ရွိၾကပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ပထမဦးဆံုးပါရမီဆုိတာကုိ ခြဲျခားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ပါရမီ(၁၀)ပါး၊ တနည္းအားျဖင့္ အက်ယ္(၃၀)ထိ ကြဲျပားစြာ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီပါရမီကုိ လုိက္လံစစ္ေဆးၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီဆယ္ပါးလံုးဟာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ေနျခင္းမုိ႔ ကုသုိလ္လုိ႔မွတ္ယူရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္တဲ့လူဟာ ပါရမီ(၁၀)ပါးထဲက တစ္ပါးပါးနဲ႔ညီၿပီး ပါရမီျဖည့္ေနတာလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ မိမိက ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ခဲ့မွသာလွ်င္ လူ႔ဘ၀ရမယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရား နာၾကားရမယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္မယ္။ အသိဉာဏ္ပညာေကာင္းသူ ျဖစ္မယ္။ တရားအားထုတ္လုိေသာ သဒၶါတရားရွိသူျဖစ္မယ္။ ဒီအခ်က္ေတြထဲက တစ္ပါးပါးခၽြတ္ယြင္းလည္း နိဗၺာန္ကုိ တစ္ဘ၀တည္းနဲ႔ရဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေတြရွိဖုိ႔ကလည္း ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပါရမီေတြရွိခဲ့မွပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

တကယ္လုိ႔မ်ား မိမိက မေကာင္းတာေတြခ်ည္းလုပ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ လူ႔ဘ၀ရဖုိ႔ခက္မယ္။ သာသနာႏွင့္ႀကံဳဖုိ႔ခက္မယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ဖုိ႔ ခက္မယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရား နာၾကားရဖုိ႔ ခက္မယ္စသည္ျဖင့္ ခက္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရမည္မုိ႔ နိဗၺာန္ကုိရရန္ မလြယ္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ ဒကာေျပာတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္သည္ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္မႈ ရွိေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ခုလံုးျပည့္စံုဖုိ႔လုိပါတယ္။ ႏွစ္ခုလံုးျပည့္စံုမွလည္း နိဗၺာန္ကုိ ရပါလိမ့္မယ္။ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့လုိ႔ ေကာင္းတဲ့ပါရမီမရွိလုိ႔ ငရဲသားစသည္တုိ႔ ေရာက္ေနတဲ့သတၱ၀ါေတြဟာ နိဗၺာန္ရဖုိ႔ရန္ မလြယ္ကူပါ။ တကယ္လုိ႔ မိမိက အရင္ဘ၀ေတြက ေကာင္းတဲ့ပါရမီေတြကုိ မလုပ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ ဒီဘ၀မွာ ခုလုိ လူ႔ဘ၀ရၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္လ်က္ ဗုဒၶအသိဉာဏ္ရွိၿပီး သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားကုိ နာၾကားရမည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကုိလည္း ေရာက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ပါရမီဆုိတာ ေကာင္းမႈျဖစ္သလုိ နိဗၺာန္ေရာက္ဖုိ႔ရာကလည္း ေကာင္းမႈရွိမွသာလွ်င္ အဖက္ဖက္ကျပည့္စံုမည္မုိ႔ တရားထူးရဖုိ႔ရန္အတြက္ ဒကာေျပာတဲ့ နံပါတ္(၁)အခ်က္ ပါရမီေရာ၊ နံပါတ္(၂)အခ်က္ႀကိဳးစားမႈေရာ (၂)မ်ိဳးလံုးျပည့္စံုဖုိ႔လုိအပ္ပါေၾကာင္း ဦးဇင္းသိသမွ်ကုိ ဒီေလာက္နဲ႔ေျဖၾကားေပးရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ေမးခြန္းမ်ားကုိလည္း အားတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ အခ်ိန္လုၿပီး ေျဖၾကားေပးသြားပါမယ္။ ဦးဇင္းအလုပ္မ်ားေနခ်ိန္မုိ႔ နည္းနည္းေတာ့ သည္းခံၿပီး ေစာင့္ေပးၾကရန္လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။

စာဖတ္ပရိသတ္အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာၿပီး လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္..။