မရွင္းလင္းေသာ ျပႆနာတစ္ခု

အရွင္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ မရွင္းတာတစ္ခုရွိပါတယ္ဘုရား။ ဆရာေတာ္ဦးသုမဂၤလ တရားထဲမွာ ဘုရားေဟာၾကားေသာနစၥဂီတ၀ါဒိတ အကုသိုလ္က မုဆိုးတစ္သက္လံုးသတ္ေသာ အကုသိုလ္ ထက္၊ ေတာင္ယာတစ္ကြက္ မီးရိႈ႕ေသာအကုသိုလ္သည္ပိုၿပီးအျပစ္မ်ားကာ ေတာင္ယာတစ္ကြက္ မီးရိႈ႕ေသာ အကုသိုလ္ထက္ ဇာတ္သဘင္တစ္ညၾကည့္ေသာအားကုသိုလ္က ပိုမ်ားသည္လို႔ တပည့္ေတာ္ နာၾကားဖူးပါသည္ ဘုရား။


သို႔ပါေသာေၾကာင့္ သီခ်င္းနားေထာင္္ျခင္း၊ ဇာတ္လမ္းမ်ားၾကည့္ျခင္းသည္ နစၥ ဂီတ ၀ါဒိတ ၀ိသူက ဒႆန မာလာဂႏၶ ၀ိေလပန ဓာရဏ မ႑န ၀ိဘူသန႒ာနာ ေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိဆိုေသာ ရွစ္ပါးသီလထဲကနံပါတ္(၇)ကိုထိေနပါသည္။ သီခ်င္းနားေထာင္ျခင္း၊ ဇာတ္လမ္းမ်ားၾကည့္ျခင္းသည္ လူသားမ်ားအတြက္အျပစ္ရွိပါသလား။ ရွစ္ပါးသီလမယူဘဲ သီခ်င္းနားေထာင္တာတုိ႔ ဇာတ္လမ္းၾကည့္တာ တုိ႔သည္ အျပစ္ရွိပါသလား။ တပည့္ေတာ္သည္ အထက္ပါကိစၥေတြကို မရွင္းမလင္း နားမလည္သေဘာ မေပါက္ႏိုင္ပါသျဖင္႔ ဆရာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ား ေျဖၾကားေပးပါရန္ တပည္႔ေတာ္ေကာင္းျမတ္မင္းမွ ရိုေသစြာေတာင္းပန္ ေလ်ွာက္ထားအပ္ပါသည္ အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။

ဟုတ္ ဒကာ။ ငါးပါးသီလသည္ လူသားအားလံုး လုိက္နာရမည့္ ကုိယ့္က်င့္တရား သီလျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မပြင့္ခင္ကတည္းက ငါးပါးသီလကုိ လူသားမ်ား လုိက္နာက်င့္ႀကံပါတယ္။ ရွစ္ပါးသီလကေတာ့ ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ရဲ႕ အက်င့္တရားျဖစ္တာေၾကာင့္ မိမိက်င့္ႏုိင္ေလ ေကာင္းေလပါပဲ ဒကာ။ မိမိက ရွစ္ပါးသီလမေဆာက္တည္ထားေသာေၾကာင့္ ရွစ္ပါးသီလထဲက နစၥဂီတသိကၡာပုဒ္ကုိ က်ဳးလြန္မိလွ်င္ေတာ့ ရွစ္ပါးသီလအျပစ္ မျဖစ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ဆုိသည္မွာ သူ႔ကိစၥႏွင့္သူ လုပ္လွ်င္လုပ္သလုိ အက်ိဳးေပးေသာေၾကာင့္ မိမိလုပ္တဲ့ဆုိင္ရာ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိ ယခုဘ၀ သုိ႔မဟုတ္ ေနာက္ဘ၀မ်ားစြာတြင္ေတာ့ ခံစားရပါမည္။

ငါးပါးသီလသည္ လူသားမွန္လွ်င္ ေစာင့္ထိန္းသင့္ေသာ ကုိယ့္က်င့္တရားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လူသားျဖစ္ပါက ေန႔စဥ္ ေစာင့္ထိန္းသင့္ပါသည္။ ရွစ္ပါးသီလကုိေတာ့ မိမိမက်င့္သံုးႏုိင္ပါက မေစာင့္ထိန္းပဲ ေနႏုိင္ေသာ္လည္း တက္ႏုိင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားသင့္ပါသည္။

ဆရာေတာ္ဦးသုမဂၤလေျပာေသာ နစၥဂီတ၀ါဒိတ-ရုပ္ၾကည့္အသံနားေထာင္ ပြဲလမ္းသဘင္ ၾကည့္ျခင္း အကုသုိလ္သည္ အျပစ္မ်ားတယ္ဆုိသည္မွာ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်မ်ားတာကုိ ဦးတည္ေျပာျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ဗြီဒီယုိရုပ္ရွင္ပြဲလမ္းသဘင္ၾကည့္လွ်င္ အကုသုိလ္မ်ားေအာင္ ၾကည့္တတ္သလုိ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတာ္ေကာင္းေတြမွာ တရားရေအာင္လည္း ၾကည့္တတ္ၾကပါသည္။

ပြဲလမ္းသဘင္ ရုပ္ရွင္မ်ားၾကည့္ခ်င္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အကုသုိလ္မ်ားရသလဲဆုိရင္ မိမိႏွစ္သက္ သူအားျမင္ရင္ လုိခ်င္ေသာေလာဘ၊ မိမိမတည့္သူအားျမင္လွ်င္ ေဒါသ၊ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ေနတာကုိ အျပင္မွာျဖစ္ပ်က္ေနသလုိထင္ျမင္မိပါက အမွန္အကုိ အမွန္တုိင္း မသိမႈ ေမာဟတရားေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မိမိႏွစ္သက္သူကုိျမင္လွ်င္ ထုိသူအား လင္ရွိမယားရွိမသိဘဲ စိတ္ထဲကေန ျပစ္မွားမိတာမ်ိဳး လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားျဖစ္ေအာင္ ရုပ္ရွင္ပြဲလမ္းသဘင္ ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ အျပစ္မ်ားပါသည္။

မုဆုိးကဲ့သုိ႔ သူတစ္ပါးသက္တဲ့အကုသုိလ္က အျပစ္တစ္ခုပဲျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ပြဲလမ္းသဘင္ၾကည့္သူသည္ အထက္ပါအခ်က္မ်ားစြာကုိ ျပစ္မွားမိပါက အျပစ္မ်ားစြာ ထုိက္သျဖင့္ ဆရာေတာ္ဦးသုမဂၤလက အျပစ္ပုိမ်ားသည္ဟု ၿခံဳငံု၍ ေျပာလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ပြဲလမ္းသဘင္ရုပ္ရွင္ၾကည့္သူသည္ အထက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားမျဖစ္ဘဲ စိတ္အပန္းေျဖ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ပါက အျပစ္မရွိေပ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ ပြဲလမ္းသဘင္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ တရားရေအာင္ ၾကည့္ေသာသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ပြဲလမ္းသဘင္ ရုပ္ရွင္မွုာျမင္ရေသာ အေခ်ာအလွေတြကုိ ေအာ္ ဒါေတြဟာ မၿမဲျခင္းတရား အနိစၥေတြ၊ ဆင္းရဲဲျခင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္မဲ့ ဒုကၡတရားေတြ၊ ထုိအလွအပေတြဟာ ငါပုိင္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ သူ႔ဘာသာအလုိလုိ ပ်က္စီးသြားမဲ့ အနတၱတရားေတြပါလားလုိ႔ ဆင္ျခင္ၾကည့္တတ္သူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ထုိသုိ႔ၾကည့္တတ္ေသာ သူမ်ားဆုိလွ်င္ ပြဲလမ္းသဘင္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ကုသုိလ္ရသြားပါသည္။ ဥပမာျဖင့္ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ ရွင္ေမာဂၢလန္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ရွင္သာရိပုတၱရာအရွင္ျမတ္မ်ားသည္ ပြဲလမ္းသဘင္ၾကည့္ျခင္းမွ အသိတရားရၿပီး တရားအားထုတ္ၾကသူ မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘယ္ကိစၥမဆုိ မိမိရဲ႕စိတ္၊ အသိဉာဏ္ေပၚ၌သာ အဓိကက်ေပသည္။

သီခ်င္းနားေထာင္သူသည္လည္း မိမိစိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္သာ နားေထာင္ပါက အျပစ္မရွိပါေပ။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ဘဲ ဒီအသံေလးဟာ နားေထာင္ေကာင္းလုိက္တာဆုိတဲ့ ေလာဘ၊ ဒီေတးသံရွင္ေလးကုိ လုိခ်င္လုိက္တာ ဆုိတဲ့ေလာဘ၊ ဒီေတးသံရွင္အသံဟာ နားၾကားျမင္းကပ္လုိက္တာဆုိတဲ့ ေဒါသ၊ ဒီအသံဟာ နားေထာင္ၿပီးေခတၱေလးနဲ႔ေပ်ာက္ပ်က္ကာ ျဖစ္ပ်က္ေနပါလားဆုိတဲ့ အသိဉာဏ္မရွိမႈ ေမာဟေတြျဖစ္ေနရံု သာမက ဒီေတးသံရွင္အား စိတ္ထဲကေန ကာယကံနဲ႔ပါ ျပစ္မွားျခင္းမ်ား ျဖစ္ေနလွ်င္ေတာ့ အကုသုိလ္ အျပစ္မ်ားစြာ ျဖစ္ပါသည္။

ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ပြဲလမ္းသဘင္ရုပ္ရွင္မ်ားၾကည့္တဲ့အခါ သီခ်င္းနားေထာင္တဲ့အခါမ်ားမွာ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ သတိထားကာ မိမိအတြက္ အပ်င္းေျပ၊ အပန္းေျဖရံုသာၾကည့္ၿပီး တက္ႏုိင္လွ်င္ ထုိပြဲလမ္းသဘင္ရုပ္ရွင္မ်ားမွ အသိပညာဗဟုသုတျဖစ္ေစ ကုသုိလ္ရေအာင္ျဖစ္ေစ က်င့္ႀကံလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း ဒီေလာက္ဆုိရွင္းမည္ထင္ေသာေၾကာင့္ ဤမွ်နဲ႔ပဲ နားပါရေစ။

gtalk account အလြယ္တကူ ဖြင့္နည္း

ယခု အေကာင့္သစ္ဖြင့္တဲ့အခါမွာ ဘာမွထည့္စရာမလုိဘဲ နဂုိအတုိင္း ဖြင့္ရေအာင္အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံက သူငယ္ခ်င္းကေန Invite mail ပုိ႔ေပးဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအခ်င္းခ်င္း ပုိ႔လုိ႔ရမရေတာ့ စာေရးသူလည္း ေသခ်ာမသိေသးပါ။ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပည္ပႏုိင္ငံကပုိ႔လွ်င္လည္းေကာင္း၊ ျပည္ပႏုိင္ငံသုိ႔ ျမန္မာျပည္ကပုိ႔လွ်င္လည္းေကာင္း အေကာင့္သစ္ ဖြင့္လုိ႔ရတာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။


Invite mail ပုိ႔ပံုေလးကေတာ့ gmail ဖြင့္လုိက္တာနဲ႔ ဘယ္ဘက္ခ်က္ေဘာက္ေအာက္ဆံုးမွာ Invite a friend Give Gamil to ဆုိတဲ့ စာေလးေအာက္၌ ကြက္လက္ေလးတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ထုိကြက္လက္ေလးထဲကုိ မိမိ Invite ခ်င္တဲ့အေကာင့္ကုိ ဥပမာ-sanninaymin@gmail.com လုိ႔ ရုိက္ထည့္ၿပီးလွ်င္ ကြက္လပ္ေအာက္က Send invite ကုိ ႏွိပ္လုိက္ပါ။

အဲဒီလုိ တစ္ဘက္ႏုိင္ငံလူက လုပ္ေပးလုိက္လွ်င္ Invite လုပ္ခံရတဲ့အေကာင့္ထဲမွာ Google mail တစ္ေစာင္ ေရာက္သြားပါမယ္။ အဲဒီေမးလ္ကုိ ဖြင့္လုိက္လွ်င္ Sign up ဆုိတဲ့ဟာကုိ ႏွိပ္လုိက္ပါက အေကာင့္သစ္ဖြင့္တဲ့ေနရာ ေရာက္သြားပါၿပီး။ ဒါဆုိ အေကာင့္သစ္ဖြင့္လုိက္ရံုပါပဲ။

ဒီနည္းေလးကုိ စာေရးသူသည္ ကုိယ္တုိင္စမ္းသပ္ေလ့လာၿပီး အမ်ားသိရွိေအာင္ တဆင့္ျပန္လည္ေ၀မွ်လုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ ဒီနည္းေလးသိရွိရတဲ့ေနရာေလးကေတာ့ http://www.shwemyotaw.com/forum/topic/show?id=5442636%3ATopic%3A1689021&xgs=1&xg_source=msg_share_topic ကျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုး အလြယ္တကူ ဖြင့္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္…..။

တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား

ဦးဇင္းလည္း အလုပ္မ်ားေနသျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား အေမးအေျဖမ်ား မျပဳလုပ္ေပးႏုိင္တာ အေတာ္ၾကာသြားေလၿပီ။ ယခုေတာ့ အခ်ိန္လုကာ အမ်ားေတာင္းဆုိေနၾကသည့္ ပရဟိတေဆာင္းပါးေလးကုိ ဦးဇင္းေလ့လာထားသမွ် အမ်ားသိရွိေအာင္ တင္ျပေပးလုိက္ပါသည္။ ေခါင္းစဥ္ကုိလည္း အမ်ားေျပာေနၾကသည့္စကားလံုးကုိ ခြဲျခားေ၀ဖန္တတ္ေအာင္ တစ္ခါတည္း ရွင္းျပေပးခ်င္သျဖင့္ ထည့္ေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


ေလာကတြင္ လူသားမ်ားအသံုးျပဳမ်ားေသာ စကားလံုးတစ္ခု ရွိပါသည္။ ထုိစကားလံုးမွာ တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားဆုိသည့္စကားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီစကားလံုးကုိ အမ်ားသူငွာေျပာေနၾကေသာ္လည္း မိမိကုိယ္ကုိ ေမးရမွာလား သူတစ္ပါးကုိေမးရမဲ့စကားလားဆုိတာ နားလည္သူက နည္းပါးမည္ ထင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားဟု သူတစ္ပါးကုိပဲ ေမးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

တကယ္ေတာ့ ဒီစကားဟာ မိမိကုိယ္ကုိ ေမးရမဲ့စကားပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိမိကုိယ့္ကုိမွ တကယ္မခ်စ္ေသာသူသည္ သူတစ္ပါးကုိ တကယ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္လုိ႔ပါ။ မိမိကုိယ့္ကုိ တကယ္ခ်စ္ေသာသူသည္ သူတစ္ပါးကုိခ်စ္၍ သူတစ္ပါးဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ဘဲ သူတစ္ပါးအက်ိဳးရွိမည့္ အမ်ားအက်ိဳးကုိသာ ျပဳလုပ္ေပးၾကသည္။ မိမိကုိယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္၍ ေကာင္းတာမ်ားလုပ္မွသာလွ်င္ မိမိလည္း ေကာင္းစားမွာျဖစ္ၿပီး မိမိခ်စ္ေသာ သူတစ္ပါးသည္လည္း ေကာင္းစားမည္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကုိယ့္ကုိ မခ်စ္၍ မေကာင္းတာမ်ားလုပ္မည္ဆုိလွ်င္ မိမိမေကာင္းက်ိဳးမ်ား ခံစားရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတစ္ပါးလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာမ်ား ခံစားရမည္မဟုတ္ေပ။

သူတစ္ပါးအသက္ကုိသတ္လွ်င္ သူတစ္ပါးလည္း စိတ္ဒုကၡေရာက္သလုိ မိမိလည္း ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ စိတ္ဒုကၡမ်ားစြာခံစားရမည့္အျပင္ ယခုမ်က္ေမွာက္ဘ၀တြင္လည္း ကံနိမ့္ေနပါက မေကာင္းက်ိဳးမ်ား ဆက္တုိက္ေပးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကုိယ့္ကုိ တကယ္ခ်စ္တဲ့လူဆုိရင္ မိမိယခုဘ၀ ေနာက္ဘ၀ေကာင္းစားဖုိ႔ကုိၾကည့္ရမည့္အျပင္ မိမိအၿမဲခ်မ္းသာမႈမ်ားခံစားရမည့္ မိမိတုိ႔ပန္းတုိင္ကုိပါ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားျပဳလုပ္ရပါမည္။ သုိ႔မွလည္း မိမိကုိယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္ရာေရာက္၍ မိမိကုိယ္ကုိခ်စ္ေသာသူဟုလည္း ေခၚဆုိႏုိင္ပါမည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္လွ်င္ေတာ့ မိမိကုိယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္ေသာသူဟု မဆုိႏုိင္ေပ။

သူတစ္ပါးပစၥည္းကုိ ခုိးယူသူသည္ ပစၥည္းခုိးရန္ အႀကံထုတ္ျခင္း၊ စြန္႔စားရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔စိတ္မွာ မေကာင္းတာခ်ည္းျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ရုပ္ေရမွာလည္း ၾကမ္းတမ္းေနသျဖင့္ သူခုိးမ်ား၏ မ်က္ႏွာမွာ လူေခ်ာလူခန္႔ဟု မရွိဘဲ ရုပ္ဆုိးမ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကေပသည္။ ေနာင္ဘ၀တြင္လည္း မိမိ၌ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ဆင္းရဲမႈမ်ားနဲ႔သာ ရင္ဆုိင္ရမည့္အျပင္ ျဖစ္ေလရာမွာ ခ်မ္းသာေသာသူ မျဖစ္သျဖင့္ မိမိကိုယ့္ကုိ ဒုကၡေပးသူျဖစ္၍ မိမိကုိယ့္ကုိ ခ်စ္ေသာသူမျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ထုိသုိ႔မိမိကုိယ့္ကုိမခ်စ္သျဖင့္ မခ်မ္းသာေသာသူသည္ သူတစ္ပါးကုိလည္း ခ်မ္းသာေအာင္ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကုိလည္း တကယ္ခ်စ္ေသာသူဟု မသတ္မွတ္ႏုိင္ေပ။

သူတစ္ပါးသားမယားကုိ ျပစ္မွားသူသည္ သံသရာဘက္ကၾကည့္လွ်င္ ေနာင္ဘ၀မွာ မိမိအား စိတ္ဒုကၡမ်ားစြာျဖစ္မဲ့ မေကာင္းက်ိဳးမ်ား ခံစားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔အတူ ယခုမ်က္ေမွာက္ဘ၀အတြက္ ၾကည့္လွ်င္လည္း ေရာဂါရျခင္း၊ အားနည္းျခင္း၊ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းမ်ား ခံစားရပါသည္။ အမွန္ကုိအမွန္အတုိင္းမသိေသာသူမ်ားသည္ တကယ္ခ်မ္းသားမႈမဟုတ္တဲ့ စိတ္ရဲ႕လွည့္စားမႈေလးကုိပဲ မိမိအတြက္ခ်မ္းသာတယ္ ေကာင္းတယ္ထင္ကာ မေကာင္းမႈမ်ားမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ၿပီး မိမိကိုယ့္ကုိ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သူတစ္ပါးပ်က္စီးေအာင္၊ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လိမ္ညာေျပာဆုိလွည့္ပတ္သူသည္ ယခုမ်က္ေမွာက္တြင္ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရသလုိ္ မိမိခံစားရမည့္အျပင္ ေနာင္တမလြန္မွာလည္း မေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္နပ္ေနၿပီး မေကာင္းက်ိဳးမ်ားျဖင့္သာ က်င္လည္ေနရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိသူသည္ မိမိကုိယ့္ကုိ တကယ္ခ်စ္ေသာသူ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။

အရက္ေသစာေသာက္စား မူးယစ္ေနေသာသူသည္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀တြင္ မေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ရန္ ၀န္မေလးျခင္း၊ မိမိမိသားစု စိတ္မခ်မ္းသာျခင္း၊ မိမိ၏စိတ္သည္ ပံုမွန္မဟုတ္သျဖင့္ ေကာင္းမႈမလုပ္ႏုိင္ျခင္း၊ စီးပြားေရးမ်ား မႀကံဆႏုိင္ မျပဳလုပ္ႏုိင္သျဖင့္ စီးပြားေႏွာင့္ေႏွးျခင္း၊ မိမိကုိယ့္ကုိမိမိ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ေအာင္ျပဳလုပ္ေနျခင္းတုိ႔အျပင္ ေနာက္ဘ၀တြင္လည္း အရူးျဖစ္ျခင္း၊ ဉာဏ္ထုိင္းမႈိင္းသူျဖစ္ျခင္းစေသာ မေကာင္းက်ိဳးမ်ားကုိသာ ခံစားရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္ေသာသူ မျဖစ္ႏုိင္ေပ။

ထုိ႔အတူ ေဒါသႀကီးေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ယခုဘ၀၌ မိမိအတြက္ ရုပ္ေရၾကမ္းတမ္းျခင္း၊ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာင္ဘ၀တြင္လည္း ရုပ္ေရမလွေသာသူ ျဖစ္ရပါသည္။ တကယ္လုိ႔သာ မိမိကိုယ္ကုိခ်စ္တာမွန္ရင္ ဒီလုိမ်ိဳး မ်က္ေမွာက္တမလြန္အက်ိဳးမရွိမဲ့ မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ မိမိဒုကၡေတြၿငိမ္းၿပီး ခ်မ္းသာမႈသာရွိတဲ့ နိဗၺာန္ကုိေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားျပဳလုပ္ရေပမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိကုိယ့္ကုိ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားလုိ႔ ေမးေမးေပးသင့္ပါသည္။

လူသားအမ်ားစု ဘာသာမေရြး၊ လူမ်ိဳးမေရြး ျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းဆုိတာ ရွိပါသည္။ ထုိ႔လုပ္ငန္းသည္ တကယ္ေတြးၾကည့္လွ်င္ မိမိကုိယ္ကုိခ်စ္၍ သူတစ္ပါးကုိခ်စ္ေနၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏အလုပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သူတစ္ပါးကုိကူညီေပးလုိက္လွ်င္ မိမိအက်ိဳးကိစၥပါ တစ္ခါတည္းၿပီးလ်က္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူတစ္ပါးစိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ရသလုိ မိမိလည္းယခုဘ၀မွာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈပီတိမ်ားခံစားရၿပီး ေနာင္ဘ၀မ်ားစြာတြင္လည္း ေကာင္းက်ိဳးမ်ားခံစားလ်က္ မိမိတုိ႔ပန္းတုိင္ကုိ လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ရွိပါသည္။

သူတစ္ပါးအက်ိဳးကုိလုပ္ေသာ ပရဟိတအလုပ္သည္ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေရြး လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ပုဂၢိဳလ္မေရြး၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါ မေရြး၊ အားလံုးရဲ႕အက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိကူညီေပးလုိက္ေသာ သူတုိ႔ထံမွ မည္သည့္ေေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ် မထားဘဲ ေပးဖုိ႔သက္သက္ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကူညီျပဳလုပ္ေပးလုိက္ရ၍ သူတစ္ပါးခ်မ္းသာသြားသည္ကုိျမင္ရရင္ ပရဟိတသမားမ်ား သည္ ေက်နပ္ေနၾကသည္။

ေလာက၌ ကံဉာဏ္နည္းပါးသျဖင့္ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး မလံုေလာက္ရွာၾက၍ မျပည့္စံုသူမ်ားအား ကူညီလုပ္ေပးလုိက္ရတဲ့အတြက္ သူဒုကၡမွလြတ္ပါေစဆိုသည့္ ကရုဏာ၊ ခ်မ္းသာပါေစ ဟူေသာ ေမတၱာအရင္းခံျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္ေက်းဇူးကိုသိသျဖင့္ မိမိအေပၚျပန္လည္တုံ႔ျပန္မႈ ေမွ်ာ္လင့္မထားၾကပါ။ တကယ္စင္စစ္အားျဖင့္ ပရဟိတလုပ္ျခင္းသည္ ေလာဘကို တိုက္ရိုက္ၿဖိဳဖ်က္ေပးေသာအလုပ္ျဖစ္သည္။ထုိ႔ျပင္ ေမတၱာကရုဏာျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဒါသကိုလဲ တိုက္ရိုက္ဖ်က္ဆီးေနေသာ အလုပ္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ အသိတရား ဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္လွ်င္ ေမာဟကိုပါ သန္႔စင္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သြားသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကို အႏိုင္ယူရေသာ အလုပ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္လွေသာအလုပ္ဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္။

ေလာကထဲ၌ ဆင္းရဲဒုကၡအပူ ျပႆနာမ်ိဳးစံုကို ဖန္တီးေနသည့္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ အပူေငြ႔မ်ားအား ဖယ္ရွားသန္႔စင္ၿပီး ျမင့္ျမတ္ေသာစိတ္ထားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ပရဟိတအလုပ္သည္ အလြန္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းေသာ အလုပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားအမ်ားစုသည္ ပရဟိတကုိ စိတ္ပါ၀င္စားစြာျဖင့္ ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။

အလွဴအတန္းပြဲ၊ အမ်ားသူငွာလုပ္ေနၾကသည့္ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားတြင္ ပရဟိတေ၀ယ်ာ၀စၥ ျပဳလုပ္ေပးေနသည္ကုိ မၾကာခဏေတြ႕ျမင္ရပါသည္။ ထုိသူမ်ားသည္ ပရဟိတစိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ မိမိႏွင့္မသက္ဆုိင္သည့္ အလုပ္ကိစၥမ်ားကုိ အခ်ိန္ကုန္ခံ ပင္ပန္းခံၿပီး ျပဳလုပ္ေပးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ အသုဘပုိ႔မႈမ်ား၌ လူမ်ားစုသည္ မိမိတုိ႔လုိက္ပါစရာမလုိေသာ္လည္းပရဟိတစိတ္ရွိသူပီပီ ေသသြားသူအား ႏႈတ္ဆက္သည့္အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ က်န္ရစ္သူမိသားစုမ်ားကုိ အားျဖည့္ေပးသည့္အေနျဖင့္လည္းေကာင္း ၀ုိင္း၀န္ကူညီျပဳလုပ္ေပးေနၾက သည္။ ျမတ္ဗုဒၶက ပရဟိတစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ အလွဴတန္းပြဲမ်ားကုိ ၀ုိင္း၀န္ကူညီျပဳလုပ္ေပးေသာသူသည္ အလွဴရွင္မ်ား နည္းတူ ေကာင္းက်ိဳးကုသုိလ္ရရွိသည့္အျပင္ ေမတၱာကရုဏာျဖင့္ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ သီလလံုၿခံဳသူမ်ား လည္း ျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။

ဘုရားရွင္ႏွင့္ရဟႏၱာတုိ႔သည္ ယခုမ်က္ေမွာက္လုပ္ေသာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား၏ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ကုိ ေနာက္ဘ၀တြင္ ဆက္လက္ခံစားရန္ မရွိေသာ္လည္း ပရဟိတအလုပ္ကုိ ျပဳလုပ္ေပးၾကသည္။ တကယ္ဆုိ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔ရရွိသည့္နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ ခံစားေနရပါမည္။ သုိ႔ေသာ္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ စိတ္ဓာတ္သည္ကား မိမိခ်မ္းသာေရးထက္ အမ်ားခ်မ္းသာေရးကုိသာ ဦးစားေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သူတစ္ေယာက္အတြက္ပဲ ခ်စ္မည္ဆုိလွ်င္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘ၀ကတည္းက သာ၀ကရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္အေနျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႀကီးကုိ အလြယ္တကူ ရယူႏုိင္ေသာ အေျခအေနရွိခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိကုိယ့္ကုိ တကယ္ခ်စ္တာထက္ အမ်ားကုိပုိ၍ ခ်စ္ခင္ေသာပရဟိတ စိတ္ဓာတ္ရွိသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာ၀ကပုဂၢိဳလ္အေနျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာမယူဘဲ သဗၺညဳတဉာဏ္ရေအာင္ သူမ်ားမလုပ္ႏုိင္သည့္ ပါရမီမ်ားကုိ ဘ၀မ်ားစြာ ဆင္းရဲပင္းပန္းခံၿပီး အမ်ားကုိလည္း သူနည္းတူရေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သဗၺညဳတဉာဏ္ရ၍ ျမတ္ဗုဒၶျဖစ္ေသာအခါ၌လည္း တစ္ရက္ကုိ(၂၄)နာရီရွိရာ ျမတ္ဗုဒၶသည္ (၂၂)နာရီ ပရဟိတအမ်ားအက်ိဳးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔ရဲ႕ဆရာသခင္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေသာ ျမတ္ဗုဒၶသည္ပင္ ဤမွ်ေလာက္ ပရဟိတအလုပ္ လုပ္ခဲ့ေသးလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶမွ်ေလာက္ မလုပ္ႏုိင္လွ်င္ေသာ္မွ မိမိတက္ႏုိင္သည့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကုိ မျဖစ္မေနျပဳလုပ္ေပးသင့္ပါသည္။

ပရဟိတလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ သီလရွိသူ၊ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆုိသည့္ ျဗဟၼစုိရ္ တရားေလးပါးႏွင့္ညီေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာမ်ားႏွင့္တူေသာ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။ ပရဟိတလုပ္မေနေသာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အကုသုိလ္မ်ားလည္း လုပ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အၿမဲလူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ အနီးကပ္ေလ့လာမွ သိႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိသႏၱာန္၌ အမ်ားအက်ိဳးပရဟိတလုပ္ဖုိ႔သာ စိတ္ဆႏၵရွိေနလွ်င္ေတာ့ ထုိသူကုိ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ႏုိင္ပါသည္။

ပရဟိတလုပ္သူသည္ မိမိတုိ႔ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေသာ ျမတ္ဗုဒၶကုိလည္း အတုယူသူ မိမိအေပၚအမ်ားက ျပန္လည္တုန္႔ျပန္မည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကုိလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားဘဲ မိမိကူညီလုပ္ကုိင္ေပးလုိက္၍ သူတစ္ပါးခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္ကုိျမင္ရ လွ်င္ ေက်နပ္မႈပီတိမ်ားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေနေသာသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လူသားမ်ားသည္ ရခဲလွေသာ လူ႔ဘ၀၊ ရွိခဲလွေသာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္၊ ေတြ႕ခဲလွေသာ ဘုရားသာသနာ၊ ျပဳႏုိင္ခဲလွေသာ ပရဟိတအလုပ္ကုိ ယခုလုိ အသက္ရွိစဥ္အခ်ိန္ကာလေလး၌ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ေပးရပါမည္။ သုိ႔မွသာ မိမိကုိယ့္ကုိေရာ သူတစ္ပါးကုိပါ တကယ္ခ်စ္ေသာသူျဖစ္ၿပီး လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ မိမိတုိ႔ပန္းတုိင္ကုိလည္း လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိပါလိမ့္မည္။

အသံုးက်မည္ထင္၍ ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးျခင္း

အခုအခ်ိန္အခါမွာ G-Talk အေကာင့္သစ္ေလးတစ္ခုရဖို႔ သာမန္အားျဖင့္ခက္ခဲေနပါတယ္။ ဒီျပသနာေတြကို http://bluworld.org/registration/account/signup.php ကေနေျဖရွင္းေပးလိုက္တာကို ၀မ္းသာဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာေျပာျပမယ္ေနာ္။


အရင္ဆံုး အထက္က ျပထားတဲ့ Website ကို၀င္လုိက္ပါ။ အေကာင့္နာမည္ကုိ (၁၀)လံုးထက္ မေက်ာ္ေစပါနဲ႔။ ေနာက္ၿပီး ပတ္စ၀က္ကုိလည္း (၈)လံုးမွ (၁၀)လံုးအတြင္းျဖစ္ပါေစ။ ထုိ႔ေနာက္ က်န္တာ ျဖည့္စရာရွိတာျဖည့္ၿပီး Continue လုပ္ပါ။ 10% ကေန 90% ထိ Loading လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးသြားရင္ Security Question ေနရာမွာ ေအာက္ဆံုးကဟာကုိ ေရြးၿပီး Answer မွာ မိမိမွတ္မိမဲ့ဂဏန္းရုိက္ေပးပါ။ က်န္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ က်ားမ၊၊ ပညာရည္ခ်င္း၊ အသက္တုိ႔ကုိ ျဖည့္လိုက္ပါ။ မိမိက ဒီဆုိဒ္မွာ အေကာင့္တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးေသးရင္ Secondary Email Adress မွာ ျဖည့္စရာမလုိေပ။ ဒါေတြၿပီးရင္ create account ကုိႏွိပ္ပါ။ ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာေရာက္လွ်င္ Mail ကုိ ႏွိပ္ၿပီး အေကာင့္၀င္လုိက္ပါ။ အဂၤလိပ္စာကြက္လပ္ျဖည့္တစ္ခုေတာ့ အစဦးဆံုး လုပ္ခုိင္းပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ေတာ့ မလုပ္ရေတာ့ပါ။

ဒါေပမယ့္ aungaung လို႔ အေကာင့္သစ္ဖြင့္ရင္ Gmail မွာေတာ့ aungaung@gmail.com လုိ႔ ေရးရပါတယ္။ gtalk ၀င္ရာမွာလည္း aungaung လို႔ ရိုက္ထည့္လိုက္ရံုနဲ႔ ၀င္လို႔ရပါတယ္။

ဒီ BluMail မွာေတာ့ aungaung လို႔အေကာင့္ဖြင့္ရင္ gmail gtalk မွာ aungaung@blumail.org လို႔ ေရးၿပီး အေကာင့္၀င္ရပါမယ္။ ကဲ..စမ္းသပ္ရင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္။

Connection ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္ခင္ဗ်ာ။ (မသိေသးသူမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္ပါသည္။)

ခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္ဆုိဒ္တြင္ အညာသားေလး ေရးသားတင္ျပထားသည္ကုိ ျမန္မာျပည္ကလူမ်ား အသံုးက်မည္ ထင္၍ ကုိယ္တုိင္စမ္းသပ္ၿပီး အမ်ားနားလည္ေအာင္ ျပန္လည္ျဖည့္သင့္တာျဖည့္ၿပီး မွ်ေ၀ေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

နိဗၺာန္အေၾကာင္းသိခ်င္လွ်င္

စာေရးသူတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ပန္းတုိင္သည္ နိဗၺာန္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အျခားဘာသာမ်ား၏ ပန္းတုိင္မ်ားသည္လည္း နိဗၺာန္နည္းတူ ေကာင္းကင္ဘံုရွိၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ဆိုင္ရာ ပန္းတုိင္မ်ား၏အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပဖုိ႔ဆုိလွ်င္ မည္သူကမွ် ျပည့္စံုလံုေလာက္ေအာင္ မေျပာျပႏုိင္ၾကပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္မည္သူမွ်မေရာက္ဖူးၾကေသးလုိ႔ပါ။ ေရာက္ဖူးသူကလည္း ျပန္လည္၍ေျပာျပရုိးထံုစံမရွိေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ေျပာျပမည့္လူေရာ နားေထာင္ဖတ္ရႈ႕မည့္လူေရာ ပန္းတုိင္ကို မေရာက္ဖူးလုိ႔သာ ယခုလုိ ဘ၀ဇာတ္ခံုေပၚမွာ က်င္လည္ေနၾကရတာပါ။ တကယ္လုိ႔မ်ား ပန္းတုိင္ကုိေရာက္မယ္ဆုိလွ်င္ မည္သူမွ်လည္း ေမးမည္မဟုတ္၍ မည္သူမွ်လည္း နားေထာင္ဖတ္ရႈ႕ရန္ မလုိေတာ့ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ပန္းတုိင္ကုိေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ပါတည္း။


အဲဒီလုိ မိမိတုိ႔တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးသည့္ေနရာအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပရမယ္ဆုိလွ်င္ ေျပာျပသူေရာ နားေထာင္ဖတ္ရႈ႕သူေရာ ျပည့္စံုလံုေလာက္စြာ သိရွိနားလည္ရန္ ခက္ခဲပါသည္။ ဥပမာ-အေမရိကန္ႏုိင္ငံကုိ မေရာက္ဖူးသူအခ်င္းခ်င္း အေမရိကန္ႏုိင္ငံအေၾကာင္းကုိ ဘယ္လုိရွိတယ္၊ ဘယ္လုိျမင္ရတယ္။ အဲဒီမွာဘယ္လုိေနရတယ္။ ဘယ္လုိစိတ္ခ်မ္းမႈေတြခံစားရတယ္ဆုိတာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ကုိယ္တုိင္မခံစားဖူးေသာေၾကာင့္ တိက်ခုိင္မာသည့္ အေျဖကုိရဖုိ႔ ခဲယဥ္းေပလိမ့္မည္။

သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူအား မိမိတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ပန္းတုိင္ျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္အေၾကာင္းကုိ ေမးလာသျဖင့္ နိဗၺာန္ကုိေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့သူမ်ား၏ကုိယ္တုိင္အေတြ႕အႀကံဳခံစားခ်က္မ်ား၊ ေရာက္ေအာင္မည္သုိ႔မည္ပံု
ျပဳလုပ္ရမည့္ဆုိသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ တင္ျပေပးလုိက္ရေပသည္။ ကုိယ္တုိင္မေရာက္ဖူးသူမ်ားျဖစ္၍ နားမလည္မႈမ်ား မရွင္းလင္းမႈမ်ားရွိလွ်င္ ကုိယ္တုိင္ပဲေရာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္က်င့္ႀကံၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။ ဦးဇင္းကုိယ္တုိင္လည္း ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ပါရမီျဖည့္ေနလ်က္ပါ။

စာေရးသူအား ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးကေတာ့

က်ေနာ္တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္ပါတယ္။ နိဗၺာန္ဝင္ေတာ့မဲ့ အရိယာပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္သည္ သႈပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီးမွာ နိဗၺာန္ကိုႀကိဳၿပီး ျမင္ရပါသလား။ ဘယ္လိုျမင္ရပါသလဲ။ ဘာေၾကာင့္နိဗၺာန္လို႔ေျပာနိင္တာလဲ။ ဒီေမးခြန္းေလးမ်ားကုိ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။

ခုေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကုိ အစအဆံုးနားလည္ေအာင္ ဘယ္လုိျပဳလုပ္လွ်င္ ဘယ္လုိရမယ္၊ ဘယ္လုိျမင္မယ္၊ဘယ္လုိခံစားရတယ္ဆုိတာေတြ ေပၚလြင္ေအာင္တရားသေဘာေလးပါ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ ေသခ်ာဖတ္ၿပီး နားလည္ေအာင္ အဖန္ဖန္သံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ သိျမင္ရွင္းလင္းလာပါလိမ့္မယ္။

ပထမဦးဆံုး နိဗၺာန္ကုိ သိျမင္ခံစားေရာက္ရွိဖုိ႔ရန္အတြက္ ၀ိပႆနာအရင္ မွတ္ရပါမယ္။ ၀ိပႆနာစရႈ႕တဲ့အခါ မိမိခႏၶာကုိယ္မွာ ေ၀ဒနာထူးထူးျခားျခားေပၚတဲ့သူဆုိရင္ ေ၀ဒနာကုိရႈ႕ပါ။ စိတ္ထူးထူးျခားျခားေပၚတဲ့သူဆုိရင္ စိတ္ကုိရႈ႕ပါ။ မိမိခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္မႈကို သိျမင္တယ္ဆုိရင္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အာရံုျပဳရႈ႕ပါ။ မိမိဉာဏ္မွာ တရားသေဘာမ်ားကုိ နားလည္သေဘာေပါက္တယ္ဆုိရင္ တရားမ်ားကုိ ဆင္ျခင္စဥ္းစားရႈ႕မွတ္ေပးပါ။ အဲဒီလုိရႈ႕မွတ္ပြားမ်ားမႈမ်ားလာရင္ သံသရာစက္ကုိ လည္ေစတတ္တဲ့ ကိေလသာေတြ ပါးပါးသြားပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္ႀကိဳက္ရာကုိယ္႐ႈလို႔ ေ၀ဒနာျဖစ္ပ်က္ေတြဆံုး၊ စိတ္ျဖစ္ပ်က္ေတြဆံုး၊ ႐ုပ္ျဖစ္ပ်က္ေတြဆံုးသြားရင္ မဂၢင္ရွစ္ပါးျပည့္တဲ့ မဂၢသစၥာအစစ္ေပၚလာပါမယ္။ တစ္မဂ္ေပၚရင္ ေသာတာပန္၊ ေနာက္တစ္မဂ္ေပၚရင္ သကဒါဂါမ္၊ ေနာက္တစ္မဂ္ထပ္ေပၚေတာ့ အနာဂါမ္၊ ေနာက္တစ္မဂ္ထပ္ေပၚလာပါက ရဟႏၲာျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီလို ေနာက္ဆံုးမဂ္သိျမင္ဆုိက္ေရာက္ၿပီးဆုိလွ်င္ ေနာက္ခႏၶာႀကီး မလာႏုိင္မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။

အဲဒီလုိခႏၵာကုိယ္ဆက္မျဖစ္ေတာ့တဲ့ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ေတြစုတိစိတ္က်ေတာ့ ဒုကၡေတြ အကုန္သိမ္းသြားပါတယ္။ ဇာတိဒုကၡ၊ ဇရာဒုကၡ၊ ဗ်ာဓိဒုကၡ၊ မရဏဒုကၡ၊ ေသာက၊ ပရိေဒ၀၊ ဒုကၡ၊ ေဒါမနႆ ဥပါယာသေတြ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ ပရိနိဗၺာန္စံတာသည္ ဒုကၡသိမ္းသြားတာပဲလုိ႔ မွတ္ရပါမယ္။ ပုထုဇဥ္ေတြ ေသၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒုကၡဆက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒုကၡသိမ္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ဒုကၡဆက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျခားနားသြားေအာင္ မဂ္က လုပ္ေပးလုိက္တာပါ။

ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ စုတိစိတ္က်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေနာင္ခႏၶာ ေနာင္ဇာတိေတြမရေတာ့ဘဲ ဒုကၡသိမ္းလို႔ ဒုကၡၿငိမ္းသြားပါတယ္။ ပုထုဇဥ္မ်ားစုတိစိတ္က်ၿပီးရင္ေတာ့ ဒုကၡ၀န္ထုပ္တစ္ခုကိုခ်ၿပီး ခႏၶာဒုကၡ၀န္ထုပ္ တစ္ခါေျပာင္းထမ္းရပါတယ္။ ဒုကၡ၀န္ေျပာင္းထမ္းတဲ့ သေဘာေလးပဲ တစ္ဘ၀ႏွင့္တစ္ဘ၀ ကြာျခားသြားတာကုိပဲ ဘ၀ေျပာင္းတဲ့လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ အေသဒုကၡၿပီး အေနဒုကၡအသစ္ျပန္ယူလုိက္တဲ့ သေဘာပါ။ ရဟႏၲာမ်ားမွာ အေသဒုကၡၿပီးတာနဲ႔ အေနဒုကၡမရွိေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ဒုကၡေတြ ဒီမွာတင္ ထားပစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဒုကၡေတြ အကုန္သိမ္းသြားပါတယ္။ ကိေလသာေတြ ကင္းစင္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္း ႐ုပ္သိမ္းတာကို နိဗၺာန္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ အေသဒုကၡေတြသိမ္းၿပီး အေနဒုကၡေတြ မလာတာမျဖစ္ေတာ့တာဟာ နိဗၺာန္ပါပဲ။

ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္စုတိၿပီးေနာက္ ဘယ္ၾကြသြားလဲဆုိရင္ သူ႔ဒုကၡေတြ သူ႔မဂ္ဉာဏ္နဲ႔ သူသိမ္းသြားၿပီး ဒုကၡခပ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒုကၡသေဘာမွ သုခသေဘာသို႔ သက္ေရာက္သြားတာ၊ ဒုကၡခ်ဳပ္၍ သုခေပၚလာတာကို နိဗၺာန္လုိ႔ ေခၚဆုိရပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ကေတာ့ ဒီဘ၀ အေသဒုကၡၿပီး အေနဒုကၡနဲ႔ ျပန္ဆက္ရတယ္။ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္က ဒုကၡသိမ္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ပုထုဇဥ္က ဒုကၡဆက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းတုိ႔သတၱ၀ါမ်ားသည္ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ရေအာင္လုပ္ေနၾကျခင္းသည္ ဒုကၡသိမ္းခ်င္လုိ႔၊ ဒုကၡသိမ္းရာနိဗၺာန္ကုိ ရခ်င္ လုိခ်င္လုိ႔ လုပ္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိဗၺာန္ဘယ္မွာရွိသလဲဆုိတာကုိ ရွင္းလင္းထင္ျမင္ေအာင္ ဥပမာေလးနဲ႔ ေျပာျပပါမယ္။ မီးေလာင္းေနတဲ့အခါ ေလာင္းေနတဲ့မီးေတြၿငိမ္းသြားလွ်င္ အဲဒီေလာင္းေနတဲ့မီးေတြ ဘယ္ေရာက္သြားလဲဆုိတာ တိက်မွန္ကန္စြာ မည္သူမွ်မေျပာႏုိင္ေပ။ ထုိ႔အတူ နိဗၺာန္ဆုိတာ ဒုကၡေတြၿငိမ္းသြားတာကုိ ေခၚျခင္းေၾကာင့္ မိမိသႏၱာန္မွာ ဒုကၡမရွိေတာ့တာကုိ နိဗၺာန္ေရာက္သြားတယ္လုိ႔ ေျပာရပါမယ္။ တကယ္ေတာ့ နိဗၺာန္ဆုိတာ ေနရာဌာနနဲ႔တည္ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ရဲ႕တည္ရာဌာနကုိ ေျပာပါညႊန္ျပပါဆုိရင္ေတာ့ မိမိခႏၶာကုိယ္သႏၱာန္မွာရွိတဲ့ ဒုကၡေတြဟာ မီးပံုႀကီးကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနၿပီး အဲဒီမီးေတြၿငိမ္းသြားေသာအခါ ဘယ္မွာေရာက္သြားသလဲလုိ႔ ေသခ်ာမေျပာႏုိင္ပဲ မီးၿငိမ္းရာကုိသာ ေျပာျပႏုိင္သလုိ မိမိခႏၶာကုိယ္ထဲမွာရွိေသာ ဒုကၡဆင္းရဲေတြ ဘယ္မွာေပ်ာက္သြားလဲဟု မေျပာျပႏုိင္ေသာ္လည္း မိမိခႏၶာကုိယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ခ်မ္းသာမႈကုိပဲ နိဗၺာန္ရဲ႕ေနရာဌာနဟု ညႊန္ျပေျပာဆုိရပါမယ္။

တဖန္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဘယ္လုိဒုကၡၿငိမ္းျခင္းေတြ ခံစားရသလဲဆုိတာကုိလည္း ဦးဇင္း ဥပမာေလးနဲ႔ ေျပာျပေပးပါမယ္။ ကင္ဆာေရာဂါကဲ့သုိ႔ ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡမ်ားစြာ ခံစားေနရေသာ လူနာတစ္ေယာက္သည္ သူ႔ဒုကၡမ်ားကုိ မခံစားႏုိင္တဲ့အခါ ဆရာ၀န္ျဖစ္သူက သူ႔အား ခ်မ္းသာမႈေလးအနည္းငယ္ေတာ့ ရပါေစဆုိၿပီး အိပ္ေဆးထုိးေပးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလူနာဟာ အိပ္ေဆးထုိးေပးလုိက္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး တစ္ညလံုးသူ႔မွာ နာက်င္မႈစတဲ့ဆင္းရဲေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေနပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အိပ္ေဆးအရွိန္ကုန္လာတဲ့အခါ လူနာႏုိးလာပါတယ္။ သူအိပ္ေဆးေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆင္းရဲေတာ့ ၿငိမ္းေနပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သူဘာခံစားရလဲဆုိေတာ့ ဘာမွလည္း မခံစားရပါဘူး။ ေကာင္းတာမခံစားရေသာ္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡေတြကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူႏုိးလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အနာေရာဂါရဲ႕ နာက်င္မႈဒုကၡေတြ ခံစားရျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိေလသာမ်ားကုန္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕သႏၱာန္မွာ ဘယ္လုိၿငိမ္းခ်မ္းမႈခ်မ္းသာကုိ ခံစားရသလဲဆုိရင္ လူနာအိပ္ေဆးထုိးထားတဲ့အခ်ိန္၌ ခံစားမႈမရွိဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡေတြၿငိမ္းေနတဲ့ ခ်မ္းသာမႈမ်ိဳးကုိ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာလုိ႔ ဥပမာတင္စားေျပာရပါမယ္။ ဒါက အားလံုးနားလည္ေအာင္ ဥပမာႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ေရးလုိက္ရတာပါ။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာဟာ ဒီထက္မက သာလြန္မွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒီေလာက္ဆုိ ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားထဲက နိဗၺာန္ကုိ ႀကိဳတင္ျမင္ႏုိင္သလား၊ ဘယ္လုိျမင္ရတာလဲဆုိတာ နားလည္ေလာက္မည္ ထင္ပါတယ္။

ယခုေရးသားရေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူကုိယ္တုိင္ မေတြ႕မျမင္မေရာက္မခံစားဖူးေသးေသာ အေၾကာင္းအရာကုိ ေရးသားတင္ျပရျခင္းေၾကာင့္ မွန္ကန္တိက်ေသာ အေျဖဟုမဆုိႏုိင္သလုိ စာဖတ္သူမ်ားလည္း ကုိယ္တုိင္မေတြ႕၊ မျမင္၊ မေရာက္ဖူးေသးေသာအေၾကာင္းအရာကုိ ဖတ္ရျခင္းေၾကာင့္ မွန္ကန္တိက်ေသာ အေျဖကုိ ရခ်င္မွရပါလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူသည္ ဤခက္ခဲေသာ အေၾကာင္းအရာကုိစာဖတ္သူမ်ားအေပၚ ေမတၱာေစတနာအားႀကီးလြန္၍သာ ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့သူမ်ား
ေဟာေျပာေရးသားခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိအေျခခံၿပီး အနီးစပ္ဆံုးမွန္ကန္ေအာင္ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ျခင္ ျဖစ္ပါသည္။

သတၱ၀ါတုိင္းဟာ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာကုိေတာ့ လုိခ်င္ၾကပါလိမ့္မည္။ အဲဒီလုိ လုိခ်င္လွ်င္ေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြၿငိမ္းၿပီး ခ်မ္းသာမႈသာရွိတဲ့ နိဗၺာန္ကုိရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမလုပ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ သံသရာစက္၀ုိင္းႀကီးထဲမွာ က်င္လည္က်ရဦးမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အားလံုး ဒုကၡေတြထပ္မျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ဒုကၡသူမ်ားဒုကၡေရာက္မည့္အရာမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳဳပ္လုိက္ရပါေပသည္။

၀ါဆုိလျပည့္ေန႔အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

၀ါဆုိလျပည့္ေန႔သည္ စာေရးသူတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ားတြင္ အမွတ္တရျဖစ္ေစေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶစတင္တရားဦးေဟာရာေန႔ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ရမည့္ အခ်ိန္ကာလလည္း ေရာက္ရွိေသာေၾကာင့္ ၀ါဆုိလတြင္ သကၤန္းကပ္လွဴျခင္း၊ ၀ါဆုိပန္းမ်ားလွဴဒါန္းျခင္း၊ ဆြမ္းကပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကေပသည္။


ထုိ႔ျပင္ ဝါဆုိလတြင္ အသက္သိကၡာ၊ ဂုဏ္သိကၡာႀကီးမားသူမ်ားကုိ လုိက္လံကန္ေတာ့ၾကေသာ အခါသမယလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤအစဥ္အလာသည္ ေရွးဘုရင္မင္းမ်ားလက္ထက္ကတည္းက ဝါဝင္ကာလတြင္တစ္ႀကိမ္ ဝါကၽြတ္ကာလတြင္တစ္ႀကိမ္ ဘုရင္၏သာသမီးမ်ား ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ား၊ မင္းမွဴထမ္းမ်ားသည္ ဂါရဝမဂၤလာပူဇာစ ပူဇာေနယ်ာနံ မဂၤလာႏွင့္အညီ အသက္သိကၡာ ဂုဏ္ဝါႀကီးသူမ်ားကုိ ပူေဇာ္ဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ကန္ေတာ့ပူေဇာ္ခဲ့ၾကေလသည္။

ထုိ႔အတူ ရဟန္းေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားသည္လည္း ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ တပည့္ပရိသတ္မ်ားႏွင့္အတူ သိကၡာဝါႀကီးေတာ္မူသည့္ နီးစပ္ရာဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား လုိက္လံကန္ေတာ့ၾကေပသည္။

ဝါဆုိလတြင္ စုိက္ပင္ပ်ဳိးပင္မ်ားႀကီးထြားစအခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ သံယာေတာ္မ်ား လယ္ယာမ်ားျဖတ္၍ ခရီးလွည့္လည္သြားေနလွ်င္ ေကာက္ပဲသီႏွံမ်ား ထိခုိက္ပ်က္စီးပါက လူအမ်ား၏ျပစ္တင္ၿငိဳျငင္ျခင္းကုိခံၾကရလွ်င္ မေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မိမိ၏တပည့္သားသံယာမ်ားအား (ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွျဖစ္ေစ ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔မွာျဖစ္ေစ ဝါဆုိဝါကပ္ျပဳၾကရမည္။ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး မည္သည့္အရပ္ကုိမွ ညအိပ္ညေနမသြားၾကပါနဲ႔)ဟူ၍ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

သံဃာေတာ္မ်ား ဝါဆုိ၀ါကပ္ရာတြင္ ပုရိမဝါကုိ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္လွ်င္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေနတြင္ သုံးလျပည့္ကာဝါမွ လြတ္ကင္းသြားေလသည္။ တကယ္လုိ႔ အေၾကာင္မညီညြတ္၍ ပုရိမဝါဆုိလုိက္ရေသာ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔တြင္ ပစၦိမဝါဆုိၿပီးလွ်င္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ သုံလျပည့္ကာဝါကၽြတ္ေလသည္။

ဝါဆုိဝါကပ္ျခင္းကုိ ညေနပုိင္းတြင္ျဖစ္ေစ ညဦးပုိင္းတြင္ျဖစ္ေစ ေက်ာင္းတုိင္အတြင္း၌ ရဟန္းသာမေဏမ်ား စုရုံး၍ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ဤေက်ာင္းတြင္ ဤဝါတြင္းသုံလတာ ကာလပတ္လုံးဝါဆုိ၀ါကပ္ပါ၏ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ရွိသည့္ ပါဠိကုိရြတ္ဆုိရေလသည္။

ထုိသုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ေသာအခါ အလွဴရွင္မ်ားသည္ ၀ါဆုိသကၤန္းကပ္လွဴျခင္း၊ ၀ါဆုိပန္းကပ္လွဴျခင္း၊ အေဖ်ာ္ရည္စေသာ လွဴဒါန္းဖြယ္ရာ ကပ္လွဴျခင္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ၾကသည္မွာလည္း မြန္ျမတ္ေသာ အလွဴဒါနတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ေတာရြာမ်ားရွိ ရပ္သူရြာသားမ်ားသည္ ဘုရားပန္ကပ္လွဴရန္အတြက္ႏွင့္ သံယာေတာ္မ်ားအား ၀ါဆုိပန္းကပ္လွဴရန္အတြက္ ပန္းမ်ား ထြက္ခူးၾကၿပီး ခူး၍ရရွိေသာပန္းမ်ားကုိ ညေနပုိင္းတြင္ စုေဆာင္ကာေဆးေၾကာၿပီး အတီးအမႈတ္ အကအခုန္မ်ားျဖင့္ နီးစပ္ရာဘုရားမ်ား ေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ လွည့္လည္ကပ္လွဴၾကေလသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အလွဴရွင္မ်ားသည္ ေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ကပ္လွဴရာ၌ ပန္းမွ်သာမဟုတ္ ႀကီးမားေသာ ဝါဆုိဖေယာင္တုိင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အျခားလွဴဖြယ္မ်ားလည္း လွဴဒါန္းၾကေလသည္။

ထုိ႔ျပင္ ၀ါတြင္းကာလႏွင့္ပတ္သတ္၍ စာေရးသူအား ခဏခဏ လူေမးမ်ားေသာ ၀ါတြင္းကာလမဂၤလာေဆာင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္တာကုိ ဒီေနရာမွာ ေျပာခဲ့ရပါေစ။ ၀ါတြင္းကာလမွာ မဂၤလာေဆာင္ျခင္း မလုပ္ရဘူးလုိ႔ ဘုရားရွင္ကေတာ့ မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က မဂၤလာေဆာင္ရန္ ရက္ေရြးေနလုိ႔ မဂၤလာသတုိးသမီးနဲ႔မရလုိက္တဲ​့ ပုဏၰားသားတစ္ေယာက္ကုိ ဘုရားရွင္က ရက္ရာဇာေတြ မေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ေဟာထားတာရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မိမိတုိ႔မဂၤလာေဆာင္ရာ၀ယ္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္လည္းလုပ္မည္ျဖစ္ပါက ေကာင္းမႈကုသုိလ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဘုရားရွင္က ရက္ေရြးဖုိ႔မလုိေၾကာင္း ေဟာထားပါေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၀ါတြင္းမဂၤလာမေဆင္ျခင္းသည္ ဘုရားေဟာမဟုတ္ဘဲ ေဗဒင္စေသာ ေလာကီပညတ္ခ်က္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိရဲ႕စိတ္ယံုၾကည္မႈေပၚမူတည္သျဖင့္ မိမိဆႏၵအတုိင္း ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္သင့္ေပသည္။

ဝါဆုိလဆန္းတရက္ေနမွ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔အတြင္း၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ လွဴဒါန္းပြဲမ်ား က်င္းပ၍ ျဖစ္ေစ၊ မိမိေနအိမ္တြင္ျဖစ္ေစ တတ္စြမ္းႏူိင္သမွ် သံယာေတာ္မ်ားပင့္ဖိတ္ကာ ဆြမ္းခဲဖြယ္ႏွင့္၀ါဆုိသကၤန္းစေသာ လွဴဒါန္းဖြယ္ရာအစုစုတုိ႔ကုိ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းကာ ဥပုသ္သီလပင္ ေဆာက္တည္ၾကသူမ်ားလည္း ေပါမ်ားလွေပသည္။

ထုိ႔ျပင္ မိမိတုိ႔နီးစပ္ရာ နာမည္ႀကီးဘုရားမ်ားတြင္လည္း ဝါဆုိပန္းကပ္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားစြာရွိသည္မွာ စာေရးသူတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ခ်စ္စရာေကာင္းအေလ့အထမ်ားတြင္ ၀ါဆုိလလည္း ပါ၀င္ေသာေၾကာင့္ ၀ါဆုိလအေၾကာင္းကုိ စာေရးသူအက်ဥ္းခ်ဳပ္ျပ တင္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါေပေတာ့သည္။

အမွ်ေ၀တဲ့အခါ

ဒါေလးကေတာ့ ဦးဇင္းကုိ ဘာသာေရးႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီးေမးလာသမွ်ကုိတက္ႏုိင္သမွ်ေျဖဆုိေပး ရန္ ေတာင္းဆုိထားေသာဗုဒၶကမၻာဆုိဒ္မွာ ေမးထားေသာေမးခြန္းေလးကုိ ေျဖေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေမးခြန္းေလးကေတာ့

အရွင္ဘုရား အမွ်ေ၀စာတမ္းထဲမွာပါတဲ့ သတၱ၀ါသ၊ ဘုံကုိး၀ႏွင့္၊ ၀ိညာဏ႒ိတိ၊ တည္ရွိခုႏွစ္ပါးဆုိတဲ့ စာပုိဒ္ေလးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းျပေပးပါရန္ ရုိေသစြာေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။


ပထမဦးဆံုး ဒီတည္ရွိခုနစ္ပါးေရတြက္ပံုကုိ ထင္ရွားစြာသိျမင္ေအာင္ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုကို အရင္ေရတြက္ျပေပးပါမယ္။ (၃၁)ဘံုကား

အပါယ္(၄)ဘံု၊ လူ႔ဘံု၊ နတ္ျပည္(၆)ထပ္၊ ပထမစ်ာန္(၃)ဘံု၊ ဒုတိယစ်ာန္(၃)ဘံု၊ တတိယစ်ာန္(၃)ဘံု၊ ပၪၥမစ်ာန္(၅)ဘံု၊ အသညသတ္ဘံု၊ အရူပ(၄)ဘံု၊ ေပါင္း(၃၁)ဘံုျဖစ္ေပသည္။

၀ိညာဏ႒ိတိ တည္ရွိခုႏွစ္ပါးဆုိသည္မွာ

၁။ လူ႔ျပည္ႏွင့္နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္သည္ ခႏၶာကုိယ္လည္း ထူးျခားစြာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီေအာင္ ထူးျခားၾက၏။ ပဋိသေႏၶသညာမွာလည္း အထူးထူးအျပားျပားရွိ၍ နာနတၱကာယ နာနတၱသညီျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တည္ရာတစ္ပါးအျဖစ္ ေရတြက္ျခင္းျဖစ္၏။

၂။ ပထမစ်ာန္သံုးဘံုႏွင့္ အပါယ္ေလးဘံုသည္ ခႏၶာကိုယ္သ႑ာန္ကား အထူးထူးအေထြေထြျဖစ္ေသာ္လည္း ပဋိသေႏၶသညာမွာ ပထမစ်ာန္သံုးဘံု၌ ပထမစ်ာန္၀ိပါက္စိတ္၊ အပါယ္ေလးဘံု၌ အကုသလ၀ိပါက္ သႏၲီရဏစိတ္ တစ္ခုစီသာျဖစ္၍ နာနတၱကာယ ဧကတၱသညီ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တည္ရာတစ္ပါးအျဖစ္ ေရတြက္ျခင္းျဖစ္၏။

၃။ ဒုတိယစ်ာန္ သံုးဘံုသည္ သတၱ၀ါတို႔၏ ကိုယ္သ႑ာန္ အေရာင္အ၀ါတူေသာ္လည္း ဒုတိယစ်ာန္၀ိပါက္၊ တတိယစ်ာန္၀ိပါက္ဆုိၿပီး ပဋိသေႏၶသညာထူးျခား၍ ဧကတၱကာယ နာနတၱသညီ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တည္ရာတစ္ပါးအျဖစ္ ေရတြက္ျခင္းျဖစ္၏။

၄။ တတိယစ်ာန္သံုးဘံု , ေ၀ဟပၨိဳလ္ဘံု, သုဒၶါ၀ါသငါးဘံုတို႔သည္ သတၱ၀ါတို႔ ကိုယ္သ႑ာန္လည္း တူသည္၊ ပဋိသေႏၶသညာမွာလည္း စတုကၠနည္းအားျဖင့္ စတုတၳစ်ာန္၀ိပါက္စိတ္တစ္ပါးသာျဖစ္၍ ဧကတၱကာယ ဧကတၱသညီျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တည္ရာတစ္ပါးအျဖစ္ ေရတြက္ျခင္းျဖစ္၏။

၅။ အာကာသာနဥၥာယတန။

၆။ ၀ိညာဏဥၥာယတန။

၇။ အာကိဥၥညာယတန ဤအရူပသံုးဘံုသည္ ပဋိသေႏၶသညာတစ္ပါးစီသာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တည္ရာတစ္ပါးစီအျဖစ္ သံုးပါးေရတြက္ျခင္းျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ေရတြက္လွ်င္ ၀ိညာဏ႒ိတိ ခုနစ္ပါး ျဖစ္သြားေလသည္။

ထုိေရတြက္ျခင္းမ်ားတြင္ ပဋိသေႏၶသညာာရွိသည္လည္းမဟုတ္၊ မရွိသည္လည္း မဟုတ္ေသာ ေန၀သညာနာသညာဘံုႏွင့္ လံုး၀သညာ (စိတ္) မရွိေသာ အသညသတ္ဘံုတုိ႔သည္ ဧကတၱသညီ၊ နာနတၱသညီ ႏွစ္ပါးတုိ႔တြင္ ေရတြက္၍မရေသာေၾကာင့္ မထည့္ဘဲ ထားရေလသည္။ ထုိဘံုႏွစ္ခုကုိ သတၱာ၀ါသ ဘံုကိုး၀ယူရာ၌သာ ေန၀သညာနာသညာဘံုကို တစ္ရပ္၊ အသညသတ္ဘံုကို တစ္ရပ္ ထည့္၍ေရတြက္လွ်င္ ဘံုကိုးပါးရသည္။ ဤသို႔ ေရတြက္ေသာအခါ သံုးဆယ့္တစ္ဘံု အလံုးစံုေသာသတၱ၀ါတုိ႔ကုိ တိက်မွန္ကန္စြာ ထပ္မံေရတြက္၍ သတၱာ၀ါသ ဘံုကိုး၀ႏွင့္ ၀ိညာဏ႒ိတိ တည္ရွိခုနစ္ပါးဟု အမွ်ေပးေ၀ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

တကယ္ေတာ့ ဘံုသံုးဆယ့္တစ္ဟု အမွ်ေ၀ထဲမွာပါေန၍ ၿပီးျပည့္စံုေနပါၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ အလံုးစံုကုိ သူ႔ေနရာသူတိက်မွန္ကန္စြာ ေရတြက္၍အမွ်ေ၀ေသာအခါ အမွ်ယူသူ အမွ်ေပးသူတုိ႔မွာ ေက်နပ္မႈမ်ားပုိမုိရရွိသျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားလည္း ထပ္မံတုိးရေအာင္ ထုိကဲ့သုိ႔ ထည့္သြင္းေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အကယ္၍မ်ား မိမိတုိ႔က အမွ်ေ၀တဲ့အခါ ေမတၱာပုိ႔တဲ့အခါမ်ားမွာ ထုိသံုဆယ့္တစ္ဘံုကုိ ေရတြက္ျခင္းငွာမစြမ္းႏုိင္ပါက အားလံုးေသာသတၱ၀ါမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေမတၱာအမွ်ေ၀လုိက္လွ်င္လည္း အက်ိဳးရွိပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ လူသားမ်ားတြင္ မိမိနာမည္ထည့္၍ ေခၚဆုိတာနဲ႔ အားလံုးဆုိၿပီး ေရာခ်ေခၚဆုိတာျခင္း မတူသကဲ့သုိ႔ ဥပမာ-ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာတဲ့အခါ အားလံုးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ဟု ေျပာလုိက္လွ်င္ ထုိေက်းဇူးတင္ထုိက္သူေတြထဲမွာ မိမိပါသြားေသာ္လည္း မိမိနာမည္ကုိထည့္ေျပာလွ်င္ကား ပုိမုိ၍ ေက်နပ္သြားျခင္းေၾကာင့္ အမွ်ေ၀ေမတၱာပုိ႔တဲ့အခါ၌ အမည္နာမ ေနရာဌာနတုိ႔ကုိ ထည့္ႏုိင္လွ်င္ကား ပုိမုိေကာင္းပါသည္။

ဒီေလာက္ဆုိ အားလံုးရွင္းမည္ထင္ေသာေၾကာင့္ ဤမွ်နဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။ က်မ္းကုိး (ဒီဃနိကာယ္၊ မဟာနိဒါနသုတ္)

ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ပတ္သတ္၍

ဦးဇင္း (၅)လပုိင္း ျမန္မာျပည္အလည္ျပန္စဥ္က ဘုရားကုိးဆူႏွင့္ပတ္သတ္၍ ေမးလာၾကသူေတြ သိခ်င္တဲ့လူေတြမ်ားလာတဲ့အတြက္ရယ္ ဒီဘုရားကုိးဆူပြဲကုိ ဦးဇင္းတုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ က်င့္ပသံေတြ ခဏခဏၾကားရေသာ္လည္း ေသခ်ာက်နစြာ သိရွိသူကလည္း နည္းလိမ့္မည္ထင္ေသာေၾကာင့္ရယ္ ဦးဇင္းေလ့လာသိရွိထားသမွ်ကုိ တင္ျပေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပြဲျဖစ္လာရျခင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က အာယု၀ၯနသတုိးသားသည္ (၇)ရက္အတြင္း ဘီလူးစားခံရမည့္ေသေဘးႏွင့္ႀကံဳလာသျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူက ျမတ္စြာဘုရားကုိ မည္ကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ေပးလွ်င္ သူ႔သား ေသေဘးမွလြတ္ႏုိင္မည္နည္းဟု ေလွ်ာက္တင္ရာ ျမတ္စြာဘုရားက သင့္အိမ္သုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ားေန႔စဥ္(၇)ရက္တိတိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး သင့္သားအား သံဃာမ်ားအလယ္မွာထား၍ ပရိတ္မ်ားရြတ္ဖတ္ေပးလွ်င္ေတာ့ လြတ္ႏုိင္ပါတယ္ဟု မိန္႔ၾကား ေပးလုိက္ေလသည္။

ဖခင္ျဖစ္သူသည္ ျမတ္စြာဘုရားမိန္႔ၾကားသည့္အတုိင္း သူ႕အိမ္သုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ားအား (၇)ရက္တိတိ ပင့္ဖိတ္ေသာအခါ သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း အလွည့္က်စနစ္ျဖင့္ အာယု၀ၯနသတုိးသားငယ္ေလးကုိ အလယ္၌ထားၿပီးလွ်င္ ပရိတ္မ်ားရြတ္ဖတ္ေပးၾကေလသည္။

ဒီလုိရြတ္ဖတ္ေပးရင္း (၇)ရက္ျပည့္၍ (၈)ရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ အာယု၀ၯနသတုိးသားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိရွိခုိးရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အသက္(၁၂၀)ရွည္ေစေသာ္ဟု ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလုိက္ေသာအခါ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ အာယု၀ၯနသတုိးသားသည္ အသက္(၁၂၀)ရွည္သြားခဲ့ပါတယ္။

ယခုတင္ျပခဲ့တဲ့ အာယု၀ၯနသတုိးသားကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုရားကုိးဆူက်င္းျပျခင္း အစကျဖစ္လာေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဗဒင္နကၡတ္ၿဂိဳလ္ေတြပါလာၿပီး ဘုရားေဟာနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ မ်ားလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားကုိးဆူက်င္းပျခင္းသည္ မိမိမွာအႏၱရာယ္ေဘးကင္းၿပီး သက္ရွည္၊ ဆင္းလွ၊ ခ်မ္းသာရေအာင္လုိ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ မဟုတ္တဲ့အရာေတြပါလာ၍ အက်ိဳးေပးမ်ား ဆုတ္ယုတ္သြားသျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား မခံစားရေတာ့ေပ။

ျမတ္ဗုဒၶက မိမိမွာ သက္ရွည္၊ ဆင္းလွ၊ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ၊ ဉာဏ္ပညာဆုိတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြလုိခ်င္ရင္ မိမိအိမ္မွာ ပရိတ္ရြတ္ျခင္း၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာႀကီးမားသူမ်ားအား ရုိေသေလးစားျခင္း၊ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာအား လွဴဒါန္းေပးကမ္း ကန္ေတာ့ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ပါဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ ယခုေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ထုိဘုရားေဟာကုိဆန္႔က်င္ၿပီး မဟုတ္တဲ့အရာေတြကုိ ထည့္သြင္းပူေဇာ္ကုိးကြယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ မိမိမွာေကာင္းေသာအက်ိဳးမ်ား မရရွိသည့္အျပင္ ဆုိးက်ိဳးမ်ားႏွင့္ရင္ဆုိင္ေနရေပသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ျပဳလုပ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဘယ္လုိလုပ္ရင္ ဘယ္လုိေကာင္းက်ိဳးဆုိးက်ိဳးမ်ား ရရွိမည္ဆုိတာကေတြကအစ သိရွိနားလည္ေအာင္ ေလ့လာမွတ္သားၿပီး ျပဳလုပ္သင့္တာကုိ ျပဳလုပ္ၿပီး ရရွိသင့္သည့္အက်ိဳးတရားမ်ား ရရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ရန္ လုိေပသည္။

ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြသည္ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔ရဲ႕ ပြဲလမ္းသဘင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ မနက္ခင္းပုိင္းအခ်ိန္ကုိလုပ္မွသာ သင့္ေတာ္ၿပီး မ်က္ႏွာၾကည္လင္ ေကာင္းမႈမ်ားတုိးပြားခ်ိန္ ျဖစ္၍ ညေနတုိ႔ညပုိင္းတုိ႔နဲ႔စာလွ်င္ ဘုရားအေနကဇာတင္ပြဲကဲ့သုိ႔ မနက္ခင္းပုိင္းတြင္ ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။ တကယ္လုိ႔ ညေနပုိင္းညပုိင္းတုိ႔မွာ ျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္း၊ သစ္သီး၀လံကပ္လွဴျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္၍မရႏုိင္သျဖင့္ ထုိအခြင့္ေရးလည္း လက္လြတ္ဆံုးရႈံးရၿပီး ေကာင္းမႈကုသုိလ္တစ္ခုလည္း ေလွ်ာ့နည္းသြားေပမည္။ တကယ္လုိ႔မ်ား ညေနညပုိင္းမွာ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶအား သစ္သီး၀လံကပ္လွဴျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လွ်င္ ထုိသူသည္ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ေစာ္ကားရာေရာက္တဲ့အတြက္ အျပစ္မ်ားစြာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဘုရားမႀကိဳက္တာ ဘုရားခြင့္မျပဳတာကုိ သြား၍လုပ္မိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

ထုိ႔ျပင္ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပြဲဟု အမည္ေပးထားေသာ္လည္း တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သဗၺညဳတဘုရားရွင္ေတြမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေလာကီ၀ိဇၨာေဗဒင္မ်ားျဖင့္ စီမံထားေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္ကုိ ဘုရားကုိးဆူအမည္ေပးထားေသာ ဤစီစဥ္ထားပံုေလးကုိၾကည့္ေသာအားျဖင့္ သိႏုိင္ေပသည္။

ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပြဲမ်ား၌ စီစဥ္ထားပံုမွာ

(၁) ဘုရားသခင္ = အလယ္အရပ္မွာ ေဗာဓိပင္ကုိ ရည္စူး၍လည္းေကာင္း။

(၂) အရွင္သာရိပုတၱရာ=ဗုဒၶဟူသား၊ ေတာင္အရပ္လက္်ာဘက္တြင္လည္းေကာင္းး။

(၃) အရွင္ေမာဂၢလာန္ = ေသာၾကာသား၊ ေျမာက္အရပ္၊ လက္၀ဲဘက္တြင္လည္းေကာင္း။

(၄) အရွင္ဥပါလိ = စေနသား၊ အေနာက္ေတာင္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း။

(၅) အရွင္ရာဟုလာ = တနဂၤေႏြသား၊ အေရွ႕ေျမာက္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း။

(၆) အရွင္အာနႏၵာ = ၾကာသပေတးသား၊ အေနာက္မ်က္ႏွာအရပ္တြင္လည္းေကာင္း။

(၇) အရွင္ေကာ႑ည = တနလၤာသား၊ အေရွ႕အရပ္တြင္လည္းေကာင္း။

(၈) အရွင္ေရ၀တ = အဂၤါသား၊ အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း။

(၉) အရွင္ဂ၀မၸတိ = ရာဟုသား၊ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း စီစဥ္ထားသည္ကုိ ၾကည့္ေသာ္အားျဖင့္ ဒီလုပ္ရပ္သည္ ဘုရား ရဟႏၲာေတြကုိ ၾကည္ညိဳလုိ႔ ပူေဇာ္တဲ့ပုံစံမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရးအတြက္ ကုိယ္လုိသလုိ ဘုရား ရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ၿပီး လုပ္စားၾကတဲ့ ပုံစံျဖစ္ေနပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သဗၺညဳတဘယ္ဘုရားမဆုိ၊ ဘယ္ရဟႏၱာမဆုိ ပြင့္ခဲ့ၿပီးတဲ့ဘုရားေတြဟာ ဘုရားပါပဲ။ ထုိ႔အတူ ရဟႏၱာေတြဟာလည္း သံဃာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရတနာသံုးပါးဂုဏ္ကုိအာရံုျပဳ ပူေဇာ္မယ္ဆုိရင္ ထုိက္တန္တဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားသည္ မလြဲဧကန္ ခံစားရမည္ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ဘယ္ၿဂိဳဟ္ဘယ္နံေတြနဲ႔ ကုိက္ညီတဲ့ ဘယ္ရဟႏၲာရယ္လုိ႔ ခဲြျခားသတ္မွတ္ ပူေဇာ္ဖုိ႔ မလုိေပ။ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတြသာ ႏွလုံးသားမွာ ထုံေနေအာင္ ပူေဇာ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလုိပူေဇာ္မွသာ စစ္မွန္တဲ့ ပူေဇာ္နည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဦးဇင္းတုိ႔ ဗုဒၵဘာသာ၀င္မ်ားလုပ္ေနတဲ့ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပြဲဟာ ေလာကီနည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ မိမိတုိ႔အျမတ္တႏုိး ကုိးကြယ္အားထားရာျဖစ္တဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ေတြကုိ ၿဂိဳဟ္ေစာင့္နတ္ပုံစံ၊ အေစာင့္နတ္ပုံစံမ်ိဳး အဆင့္နိမ့္ခ်လုိက္သလုိ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ထက္ အကုသုိလ္က ပုိမ်ားေနတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိတုိ႔ အလွဴဒါနလုပ္တဲ့အခါမွာ ရတနာသံုးပါးဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားကုိသာ အာရံုျပဳၿပီး မိမိတုိ႔တက္ႏုိင္သေလာက္ ေန႔စဥ္လွဴဒါန္းမႈမ်ား၊ သီလေဆာက္တည္မႈမ်ား၊ ဘာ၀နာပြားမႈမ်ားျပဳလုပ္ေပးၿပီးဆုိလွ်င္ ဦးဇင္းတုိ႔ဗုဒၶဘာသာမ်ားဟာ ျဖစ္ေလရာမွာ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာၿပီး သႏၱိသုခနိဗၺာန္ေရႊျပည္ျမတ္ကုိလည္း လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလုိ ခ်မ္းသာသုခမ်ားခံစားရၿပီး နိဗၺာန္ေရႊျပည္ျမတ္ကုိ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိရန္အတြက္ ဦးဇင္းတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား လုပ္သင့္တာလုပ္ၿပီး လုပ္သေလာက္ အက်ိဳးရရွိေအာင္ မွားယြင္းမႈေလးမ်ားကုိ မီးေမာင္းထုိးျပေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍

လက္အုပ္ခ်ီရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဦးဇင္းတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ား သိရွိသူနည္းလုိ႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ သိရဲ႕သားနဲ႔ မလုိက္နာက်တာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ရွိခုိးတဲ့အခါမွာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကတာကုိ ဦးဇင္းျမန္မာျပည္ေနစဥ္က ခဏခဏ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဦးဇင္းကလည္း လူတစ္ေယာက္ရွိခုိးတဲ့အခါမွာ ဒီလူ ဘာသာေရးလုိက္စားလား မလုိက္စားဘူးလားဆုိတာ သိခ်င္လုိ႔ အဲဒီရွိခုိးတဲ့ပံုစံကုိ လူတစ္ေယာက္ရွိခုိးတဲ့အခါ ေသခ်ာၾကည့္တာက မ်ားပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိနဲ႔မရင္းႏွီးေသာသူမ်ားျဖစ္ပါက ေျပာဆုိေပးဖုိ႔က မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိမိႏွင့္မရင္းႏွီးရင္ ဦးဇင္းက စကားလည္းမေျပာတက္ မေျပာရဲတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးဇင္းက အားလံုးကုိ ရင္းႏွီးခ်င္တယ္။ ဒါမွလည္း အျမင္မေတာ္တာရွိရင္ ကုိယ္က ရဲရဲတင္းတင္း ေျပာရဲမွာေလ။


ဦးဇင္း ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ ဘုရားေစတီေပၚတြင္ ေတြ႕ဆံု၍ စကားေျပာျဖစ္ေသာအခါမွာလည္း သူတုိ႔က မင့္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုရားရွိခုိးတဲ့အခါ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကတာလဲ။ မင့္တုိ႔ဘုရားက ရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး မိန္႔ၾကားေပးခဲ့တာ မရွိဘူးလားဆုိၿပီး အေမးခံရဖူးလုိ႔ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ရတာလည္း မနည္းပါဘူး။ အခုတစ္ခါ သီရိလကၤာႏုိင္ငံေရာက္၍ မိမိတက္ႏုိင္သမွ် ပညာမ်ားကုိ အြန္လုိင္းကေနတဆင့္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးေနေတာ့လည္း gmail ကေန ရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ခဏခဏ အေမးခံရလုိ႔ ေျဖေပးရတာလည္း မ်ားလွပါၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ခါေမးျခင္းမ်ားကုိ မေျဖရေအာင္ႏွင့္ လူသားအားလံုးသိရွိၿပီး လုိက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လုိရွိခုိးရမလဲဆုိတာကုိ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

လက္အုပ္ခ်ီမုိးရွိခုိးေသာအခါ

ဥေကၡာင္းေျမထိ၊ ျပားျပားပိမွ်၊ အတိဂါရဝ၊ ႐ုိေသခလ်က္၊ တုပ္ကြက်စ္လစ္၊ ျမတ္ရွင္ခ်စ္အား၊ ပုဆစ္ႏွစ္ဖက္၊ စံုလက္ၿပိဳင္ပူး၊ နဖူးထိပ္စ၊ ဦးႏွိမ္ခ်ၿပီး၊ ပဥၥပတိ႒ီ၊ ငါးလိမယြင္း၊ တည္ညြတ္ျခင္းျဖင့္၊ အခ်င္းခပ္သိမ္း၊ ညြတ္ညြတ္တိမ္းမွ….ဟု မဃေဒဝလကၤာပုိဒ္ေရ (၁၈)မွာ တင္ျပထားသကဲ့သုိ႔

ေျခ၊ လက္၊ နဖူး၊ တံေတာင္၊ ဒူး ငါးဦးညီမွသာဆုိသည့္အတုိင္း မိမိေျခဖ်ားဆယ္ေခ်ာင္း၊ လက္ဖ်ားဆယ္ေခ်ာင္း၊ နဖူး၊ တံေတာင္ႏွစ္ဖက္၊ ဒူးေခါင္ႏွစ္ဖက္တုိ႔သည္ ၾကမ္းျပင္(သုိ႔မဟုတ္) ေျမႀကီးနဲ႔ ထိစပ္ၿပီး ရွိခုိးရပါမည္။

ထုိ႔ျပင္ လက္အုပ္ခ်ီတဲ့အခါမွာလည္း ၾကာဖူးသ႑ာန္ျပဳလုပ္ၿပီး နဖူးတည့္တည့္မွာ တည္ထားကာ ခါးညြတ္၍ရွိခုိးတဲ့အခါ လက္အုပ္ကေလးႀကဲလုိက္ၿပီးလွ်င္ ေျမႀကီးကုိ အထက္ပါငါးခ်က္လံုး ထိစပ္မႈရွိေအာင္ ရွိခုိးရပါမည္။

ယခုတင္ျပခဲ့သလုိ ဦးဇင္းတုိ႔ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ားအားလံုး လုိက္နာက်င့္သံုးၾကမယ္ဆုိလွ်င္ မိမိတုိ႔ဘာသာကုိ အျခားသူမ်ားျမင္ပါက ကဲ့ရဲ႕စရာ အထင္ေသးျခင္းမ်ားလည္း ကင္းလြတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္ဘူး တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ေနမယ္ဆုိပါက မိမိတုိ႔ဘာသာကုိ တစ္ျခားဘာသာ၀င္မ်ားက မင့္တုိ႔ဘာသာက အေျခခံအဆင့္ျဖစ္တဲ့ ရွိခုိးတာေတာင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မတူညီၾကဘူးဆုိၿပီး ကဲ့ရဲ႕အထင္ေသးျခင္းမ်ား ခံရမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ယခုေလာက္တင္ျပလွ်င္ လံုေလာက္မည္ဟုထင္ေသာေၾကာင့္ ဒီမွာပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ရင္း ဦးဇင္းတုိ႔ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အေျခခံအဆင့္ျဖစ္တဲ့ ရွိခုိးျခင္းေလးကုိေတာ့ အားလံုးညီညြတ္စြာျဖင့္ လုိက္နာက်င့္သံုးႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ရပါေပသည္။

စိတ္မရွည္တာ အျပစ္လား

ဒီေမးခြန္းေလးကေတာ့ ဦးဇင္းအက္ဒမင္းလုပ္ေပးေနတဲ့ အၿပံဳးပန္းေစ်းခင္း ဆုိဒ္မွာ ေမးထားတဲ့ေမးခြန္းေလးပါ။အားလံုးဗဟုသုတရေအာင္ ေျဖၿပီး တင္ေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္မသည္ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတစ္ခုတြင္ သင္တန္းနည္းျပအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ စာသင္လာသူ တပည့္မ်ာမွာ အရြယ္စံု ျဖစ္ပါသည္။ သီလရွင္၊ ဘုန္းႀကီး၊ ကုိရင္၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ကေလးေတြက မ်ားပါသည္။ တျခားသူမ်ားက ကိစၥမရွိေသာ္လည္း ဦးဇင္းမ်ားကို စာသင္ရသည့္အခါမွာေတာ့ သတိထားရပါသည္။ တစ္ခါတေလ စိတ္တိုင္းမက်သည့္အခါ ေျပာမိဆိုမိေသာေလသံမ်ား၊ စိတ္မရွည္ေသာ အမူအရာမ်ား ျဖစ္တတ္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေျပာဆိုမိပါက အျပစ္ရွိသလား မရွိဘူးလားဆုိတာ သိခ်င္ပါတယ္။ အကယ္၍ အျပစ္ရွိပါက မည္သို႔လဲဆိုတာကို သိခ်င္ပါသျဖင့္ ေျဖေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

အလုပ္တစ္ခု ကိစၥတစ္ခု ဘယ္ရာမဆုိ လုပ္္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ စိတ္၊(မေနာကံ) ႏႈတ္၊ (၀စီကံ) ကုိယ္(ကာယကံ) ဒီသံုးမ်ိဳးထဲက တစ္ခုခုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ခုေသာ္လည္းေကာင္း သံုးခုလံုးေသာ္လည္းေကာင္း လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိကစၿပီး အလုပ္တစ္ခု လုပ္မယ္ဆုိတဲ့စိတ္ေပၚတာနဲ႔ မိမိမွာ ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔လား၊ ဥပမာ-သင္တန္းသားမ်ားေပၚ မိမိတက္ထားသမွ်ပညာမ်ားကုိ တကယ္တက္ေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔လား၊ မိမိလုပ္အားခရၿပီးေရာ သူတုိ႔တက္တက္မတက္တက္ ငါသင္စရာရွိတာ သင္ၿပီၿပီးေရာဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔လားဆုိတဲ့ ေကာင္းမေကာင္း စိတ္ဓာတ္ေပၚမွာမူတည္ၿပီး သံသရာအက်ိဳးေပးပါလိမ့္မယ္။

မိမိက သင္တန္းသားမ်ားေပၚ ပညာတက္ေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ သူတုိ႔ကုိ မခံခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ လံႈေဆာ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေမတၱာစိတ္အရင္းခံကာ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကုိ ေျပာဆုိမိလွ်င္ ၀စီကံ(၄)ပါးထဲက ဖရုသ၀ါစာ-ၾကမ္းတမ္းေသာစကားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေသးငယ္ေသာအျပစ္ေတာ့ ျဖစ္ေပသည္။ သင္တန္းသားမ်ားကုိ နိမ့္ခ်လုိေသာ အထင္ေသးစိတ္ျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းေသာစကား ေျပာဆုိမိပါက မိမိမွာ ေနာက္တစ္ခ်ိန္၌ စူဠပန္မေထရ္ကဲ့သုိ႔ ၀ဋ္ေၾကြးခံရေပလိမ့္မည္။ မိမိသည္ ေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကုိ ေျပာဆုိမိေသာ္လည္း မိမိစိတ္အရင္းခံမွာ စိတ္ေကာင္းရွိျခင္းေၾကာင့္ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားအကုသုိလ္ထက္ ကုသုိလ္ကမ်ားေနသည့္အတြက္ လုပ္ရက်ိဳးနပ္ေသာ အလုပ္တစ္ခုဟု ဆုိႏုိင္ေပသည္။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ေတာ့ တပည့္မ်ားကုိ အျပစ္ေျပာဆံုးမတဲ့အခါ ဖရုသ၀ါစာ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားလံုးမ်ား မပါေအာင္ မိမိစိတ္ကုိ မိမိထိန္းကာ ႏႈ႕ညံ့ေသာစကားလံုးမ်ားျဖင့္ သံုးႏႈန္းေျပာဆုိလွ်င္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

အမွားတစ္ခု အျပစ္တစ္ခုလုပ္မိေနသူကုိ မိမိက အျပစ္ျပၿပီး ေစတနာနဲ႔ေထာက္ျပကာ ယဥ္ေက်းေသာစကားလံုးႏွင့္ေျပာဆုိလွ်င္ေတာ့ အျပစ္မရွိဘဲ ကုသုိလ္ပင္ ရပါသည္။ အျပစ္လုပ္ေနသူကလည္း မိမိအား အျပစ္ေထာက္ျပေျပာဆုိသူကုိ ရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကဲ့သုိ႔ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိကာ ရုိေသေလးစားစြာျဖင့္ နာခံလုိက္နာသင့္ေပသည္။

ရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ သူ႔အား ကုိရင္ငယ္ေလးတစ္ပါးက သကၤန္းရံုတာ မညီလုိ႔ အျပစ္ကုိေျပာတဲ့အခါမွာ ဒီလုိအျပစ္ေထာက္ျပၿပီးေျပာျပမယ္ဆုိရင္ မည္သူမဆုိ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေျပာဆုိဆံုးမႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္ကုိေထာက္ဆလွ်င္ တပည့္မ်ားကုိ ဆရာျဖစ္သူက ေစတနာအရင္းခံကာ ယဥ္ေက်းေသာစကားလံုးမ်ားျဖင့္ ဆံုးမေျပာဆုိလွ်င္ အျပစ္မရွိပါေပ။ တကယ္လုိ႔ ဆရာျဖစ္သူက တပည့္ျဖစ္သူအား ေစတနာအရင္းခံေသာ္လည္း ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ေျပာဆုိဆံုးမလွ်င္ ဖရုသ၀ါစာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေသးငယ္ေသာအကုသုိလ္ေတာ့ ျဖစ္ေပသည္။

ဒီေလာက္ဆုိ အေပၚက ေမးထားေသာေမးခြန္း ရွင္းမည္ထင္ပါသည္။ မရွင္းပါက ဆက္လက္ေမးျမန္းပါေလ။