Monday, June 6, 2011

ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဘာ့ေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသလဲ

ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဘာ့ေၾကာင့္ ရွိခုိးရပါသလဲ။

Why do you pay homage to the Buddha?

ဒီေမးခြန္းေလးကုိ ဦးဇင္းအား ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားေရာ ယဥ္ေက်းမႈသင္တဲ့အခါတုိင္းမွာေရာ လူငယ္ေတြနဲ႔ စကားထုိင္ေျပာျဖစ္တဲ့အခါတုိင္းမွာေရာ ေမးေလ့ၾကရွိတဲ့ ေမးခြန္းေလးပါ။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြက သူတုိ႔တန္ခုိးႀကီးဘုရားေတြ သြားတဲ့ခါ ဗုဒၶဘာသာမ်ား ျမတ္ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ကုိ ရွိခုိးေနတာေတြ႕ရေတာ့ အဲဒါ ဘာလုပ္တာလဲ။ ဘာေ့ၾကာင့္ ဒူးေထာက္အညံ့ခံ ရွိခုိးရတာလဲတဲ့။ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းမွာလည္း လူငယ္ေတြက ေသခ်ာမသိေတာ့ ဘယ္လုိအာရံုျပဳၿပီး ရွိခုိးရမလဲတဲ့။ ဦးဇင္းေရာက္တဲ့အရပ္မွာ ဦးဇင္းကုိခင္ၿပီး ေက်ာင္းလာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တဲ့အခါမွာလည္း သူတုိ႔က ဘုရားကုိ ရွိခုိးတဲ့ခါ ဘာသာတစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ရွိခုိးတာျခင္း မတူသလုိ အာရံုျပဳတာခ်င္းလည္း မတူေလာက္ဘူးေနာ္တဲ့။ ဦးဇင္း အဲဒီေမးခံရတဲ့ ေမးခြန္းေတြကုိ ဦးဇင္းတက္သိနားလည္သေလာက္ ဒီလုိ ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။


ဦးဇင္းတုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဦးဇင္းတုိ႔ သတၱ၀ါေတြအတြက္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းကာလပတ္လံုး သူ႔အတြက္မဟုတ္ဘဲ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးရဖုိ႔ရန္ သူမ်ားမလုပ္ႏုိင္ေသာ ပါရမီမ်ားကုိ ျဖည့္က်င့္ၿပီး သဗၺညဳတဉာဏ္ရေအာင္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ဆုိ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘ၀တည္းက နိဗၺာန္ကုိရပါလ်က္နဲ႔ နိဗၺာန္ကုိ မသြားေသးဘဲ ဆင္းရဲပင္းပန္းခံကာ ပါရမီေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ေပးခဲ့တယ္။

ေနာက္ၿပီး ဘုရားျဖစ္လာတဲ့အခါမွာလည္း တစ္ရက္ကုိ(၂၄)နာရီ ရွိရာ ဘုရားရွင္က (၂)နာရီပဲ အနားယူက်ိန္းစက္ၿပီး (၂၂)နာရီ အလုပ္ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ သတၱ၀ါေတြ ေကာင္းတာမေကာင္းတာ ခြဲျခားတတ္ၿပီး ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေအာင္ ခ်မ္းသာသုခမ်ားရရွိေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေက်းဇူးမ်ားဟာ မိမိတုိ႔အေပၚမွာ မ်ားျပားလွတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီေက်းဇူးေတြကုိ အာရံုျပဳၿပီး ရွိခုိးဦးခ်သလုိ ဘုရားရွင္ သည္ မိမိတုိ႔ထက္ သီလ သမာဓိ ပညာအစရွိတဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ေတြသည္ မိမိတုိ႔ထက္ အမ်ားႀကီးသာလြန္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကုိ မိမိတုိ႔ တုႏုိင္တဲ့အရာ တစ္ခုမွမရွိပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မိမိတုိ႔အေပၚရွိေနတဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြ၊ မိမိတုိ႔ထက္ သာလြန္ေသာဂုဏ္အေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုေနေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ မိမိတို႔က ရွိခုိးဦးခ် ႐ုိေသေလးစားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ပါတယ္။

ထုိ႔အတူ တရားေတာ္မ်ားသည္လည္း မိမိတုိ႔အား ေကာင္းတာ မေကာင္းတာကုိ ညႊန္ျပေပးျခင္းစတဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားရွိတာေၾကာင့္ ရွိခုိးရတာပါ။ သံဃာေတာ္မ်ားသည္လည္း မိမိတုိ႔အား မ်က္ေမွာက္သံသရာ ေကာင္းစားေရးမ်ားကုိ လမ္းညႊန္ဆံုးမေျပာဆုိေပးတဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြရွိတာရယ္၊ မိမိတုိ႔ မေစာင့္ထိန္းႏုိင္တဲ့ အက်င့္သီလမ်ားကုိ ေစာင့္ထိန္းလုိက္နာ က်င့္သံုးႏုိင္တာေၾကာင့္ရယ္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ ရွိခုိးဦးခ်ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါ မိဘဆရာသမားမ်ားသည္လည္း မိမိတုိ႔အေပၚ၌ ေက်းဇူး တရားမ်ားျပားေသာေၾကာင့္ရယ္၊ မိမိတုိ႔အား အတက္ပညာ လူလိမ္မာေလးမ်ားျဖစ္ေအာင္ ေျပာဆုိဆံုးမသြန္သင္ေပးတာေၾကာင့္ရယ္ ရွိခုိးဦးခ် ႐ုိေသရျခင္းျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ေျဖၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။

ဦးဇင္းလည္း ခု 5.6.2011 မွ သီရိလကၤာကုိ ျပန္ေရာက္တာဆုိေတာ့ ဒီကေရွ႕ အရင္ျမန္မာျပည္ေနစဥ္ ေမးထားတဲ့ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေျဖေပးပါေတာ့မယ္။ ခု ဦးဇင္းအေမးအေျဖလုပ္ထားတဲ့ ဦးဇင္းကုိယ္ပုိင္ဆုိဒ္မွာေရာ က်န္တဲ့ဆုိဒ္ေတြမွာေရာ တင္ထားတဲ့ အေမးအေျဖေတြကုိ ျမန္မာျပည္ျပန္စဥ္ စိတ္၀င္စားတဲ့လူေတြက စာအုပ္ထုပ္ေ၀ၾကပါတယ္။ Shade မႏၱေလးထုတ္ဂ်ာနယ္ကလည္း ဦးဇင္းစာေတြကုိ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဦးဇင္းစာေတြကုိ အားေပးၾကတာေတြ႕ရေတာ့ ဦးဇင္းလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ပီတိျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ေလ။ အဲဒီလုိပီတိေတြ မ်ားမ်ားစားႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေဒါက္တာဘြဲ႕တက္ရင္း ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားပါမယ္လုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္…………..။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း

သာသနတကၠသီလဓမၼာစရိယ

B.A (Buddhism)

M.A (Sri lanka)

sanninaymin@gmail.com

http://www.sanninaymin.com

No comments:

Post a Comment