ေမး။ ။ ကားဆိုုတာ အမည္သာ မရွိတာပါ။ အစိုုင္အခဲအေနနဲ႔ေတာ့ ရွိပါတယ္။ အစိုုင္အခဲအေနနဲ႔မရွိဘူးဆိုုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ကားတိုုက္ရင္ ေသရပါသလဲဘုရား။ အဲ့ဒီအခ်က္ေလး ကုုိ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ။
ေျဖ။ ။ ေလာကထဲမွာ အမွန္တကယ္ရွိတဲ့အရာမ်ားကေတာ့ ပရမတ္ (၄)ပါးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ(၄)ပါးကေတာ့
(၁) စိတ္-အာ႐ံုကို သိတတ္တဲ့ သေဘာတရား၊ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ အက်ဥ္း(၈၉)၊ အက်ယ္အားျဖင့္ (၁၂၁) ရွိပါတယ္။
(၂) ေစတသိက္-စိတ္ကုိမွီျဖစ္တဲ့ သေဘာတရား၊ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ (၅၂)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
(၃) ႐ုပ္-ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သေဘာတရား၊ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ (၂၈)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
(၄) နိဗၺာန္-အုိနာေသကင္းတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအရွိတရားျဖစ္တဲ့ ပရမတ္ (၄)မ်ိဳးကလႊဲရင္ က်န္တာအားလံုးဟာ ပညတ္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီပရမတ္(၄)မ်ိဳးထဲကမွ ေမးခြန္းရွင္က ႐ုပ္အေၾကာင္းကို မရွင္းဘူးျဖစ္ေနတာဆုိေတာ့ ႐ုပ္အေၾကာင္းကုိပဲ ရွင္းျပေပးပါမယ္။ ႐ုပ္ဓါတ္(၂၈)ပါးမွာ အဓိကအမီခံျဖစ္တဲ့ မဟာဘူတာ ဓာတ္ႀကီး(၄)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြက
ပထ၀ီဓါတ္-မာသေဘာ၊ ေပ်ာ့သေဘာ။
အာေပါဓါတ္-ဖဲြ႕စည္းျခင္းသေဘာ၊ ယိုစီးျခင္းသေဘာ။
ေတေဇာဓါတ္-ပူျခင္းသေဘာ၊ ေအးျခင္းသေဘာ။
၀ါေယာဓါတ္-တြန္းကန္တဲ့သေဘာ၊ ေထာက္ကန္တဲ့သေဘာ။
႐ုပ္ဓါတ္(၂၈)ပါးတြင္ ယင္း(၄)ပါးဟာ အမွီခံအမ်ားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုထဲတြင္မွ ပထ၀ီဓါတ္ဟာ အမွီခံရဆံုးပါ။ ထုိ႐ုပ္တရားမ်ားဟာ တစ္စကၠန္႔လွ်င္ ကုေဋ (၅၈၈၀)ေက်ာ္ ျဖစ္လုိက္ပ်က္ လုိက္ ျပဳလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ပထဝီဓါတ္ကုိ အမ်ားအားျဖင့္ ေျမႀကီးလုိ႔ သိၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ပထဝီဓါတ္ဆုိတာ မာသေဘာ၊ ေပ်ာ့သေဘာေလးသာ ရွိတာပါ။ သာမာန္ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္နဲ႔ စူဠေသာတာပန္ တစ္ေယာက္အား ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီးကိုျပၿပီး ပထဝီဓါတ္က မာတာလား၊ ေမာ္ေတာ္ကားက မာတာလားလုိ႔ေမးၾကည့္ရင္
သာမာန္ပုထုဇဥ္က ေမာ္ေတာ္ကားကသာ မာတာပါလုိ႔ ေျဖပါလိမ့္မယ္။ စူဠေသာတာပန္ကေတာ့ ပထဝီဓါတ္က မာတာပါလုိ႔ ေျဖပါလိမ့္မယ္။ ေမာ္ေတာ္ကားကမာတာဆုိရင္ ေမာ္ေတာ္ကားေပ်ာက္လွ်င္ မာတဲ့သေဘာလည္း ေပ်ာက္ရမွာေပါ့ဆုိၿပီး ေမာ္ေတာ္ကားကို ထုခြဲရိုက္လုိက္ပါ။ ဒါဆုိ ေမာ္ေတာ္ကားနာမည္ေပ်ာက္ၿပီး သတၳဳအမႈန္႔ေလးေတြပဲ က်န္ပါေတာ့မယ္။ အဲဒီလုိ သတၳဳမႈန္႔ေလးက်န္ေတာ့တဲ့အခါ ေမာ္ေတာ္ကားက မာတာလား၊ ပထ၀ီဓာတ္က မာတဲ့သေဘာရွိတာလားဆုိတာ စမ္းသမ္းၾကည့္လုိက္ရင္ သိပါလိမ့္မယ္။ ေမာ္ေတာ္ကား မရွိမွေတာ့ ေမာ္ေတာ္ကားကမာတာဆုိတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ရွင္းလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
အဲဒီလုိေမာ္ေတာ္ကားမွ သတၳဳမႈန္႔ဟူေသာပညတ္ခ်က္ပါ ေျပာင္းသြားေသာ္လည္း အျငင္းသန္ေသာ ပုထုဇဥ္က သတၳဳမႈန္႔က မာေနတာပါလုိ႔ ထပ္ျငင္းရင္ ထုိသတၳဳမႈန္႔မ်ားကို ေျမႀကီးထဲျမဳပ္လုိက္ ပါ။ ေနာက္ေလးငါးႏွစ္ၾကာမွ ေဖၚထုပ္ကိုင္စမ္းၾကည့္လုိက္ပါ။ အဲဒီအခါမွာ တကယ္အမွန္တကယ္ရွိတဲ့ ပထဝီဓါတ္ရဲ႕ပင္ကိုယ္သေဘာျဖစ္သည့္ မာသေဘာ၊ ေပ်ာ့သေဘာကုိေတာ့ ေတြ႕ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္႐ုပ္တရားမဆုိ အမည္နာမေပးထားတဲ့ ပညတ္နာမည္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနေပမဲ့ တကယ္ပရမတ္သေဘာနဲ႔ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ အမီခံျဖစ္တဲ့ ဓာတ္(၄)ပါးသာ အေသခ်ာရွိေနတာကုိ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ခု ေမာ္ေတာ္ကားမွ ေျမႀကီးခဲဘဝ ကူးေျပာင္းသြားေပမဲ့ ပထဓီဓါတ္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘဲရွိေနတာကုိ သေဘာေပါက္လွ်င္ က်န္တာအားလံုးကုိလည္း စမ္းသပ္ေတြးေခၚၾကည့္ရင္ သေဘာေပါက္ၿပီးသကာလ ျဖစ္ပ်က္တရားမ်ားကုိ သိျမင္ကာ တရားအားထုတ္ရာတြင္ လြယ္ကူသြားပါလိမ့္မယ္။
က်န္တဲ့ဓာတ္ေတြကုိလည္း သေဘာေပါက္ေအာင္ အနည္းငယ္ ေရးသားေပးလုိက္ပါတယ္။ ေတေဇာဓါတ္ ကုိ အပူဓါတ္လုိ႔ အမ်ားအားျဖင့္ သိထားေသာ္လည္း တကယ့္အရွိတရားက ေလာင္ၿမိဳက္တတ္တဲ့သေဘာ၊ ရင့္ၾကက္ျခင္းသေဘာတို႔ကုိ ေတေဇာဓါတ္လုိ႔ ေခၚတာပါ။ ခႏၶာအိမ္ႀကီးအတြင္းမွာ ေတေဇာဓါတ္ရွိေနလုိ႔ အစာအာဟာရမ်ားကုိ ေျခဖ်က္ၿပီး တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ႀကီးရင့္လာၾကပါတယ္။ ႏုပ်ိဳျခင္းတုိ႔ကုိ တေငြ႔ေငြ႔႔ေလးေလာင္ၿမိဳက္လိႈက္စားေနလုိ႔ တျဖည္းျဖည္းပ်က္စီးေနတာဟာ ေတေဇာဓါတ္ေၾကာင့္ပါ။
အာေပါဓါတ္ဆုိတာကေတာ့ ယိုစီးျခင္း၊ ဖြဲ႔စည္းျခင္းသေဘာရွိပါတယ္။ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့အရာအားလံုးမွာ ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ ယုိးစီးျခင္းသေဘာေတြရွိေနတာဟာ အာေပါဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဝါေယာဓါတ္ဆုိတာကေတာ့ ေလဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ႀကီး ထ၊ ထိုင္၊ ရပ္သြား၊ လႈပ္ရွားေနႏိုင္ရန္အတြက္ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလံုးမွာ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွတဲ့ အေၾကာေပါင္းစံုထဲတြင္ ေလဓါတ္ကေလးက အၿမဲအျပည့္အဝရွိေနတာေၾကာင့္ အားလံုး ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ ရွင္သန္ေနႏိုင္တာပါ။ ဒီေလဓါတ္ကေလး ခ်ိဳ႕ယြင္းသြားရင္ ေလမ်ားမစီးဆင္းေတာ့ဘဲ ေလျဖတ္သြားပါက ခႏၶာအိမ္ႀကီးလည္း၊ ေလထြက္သြားတဲ့ ပူေပါင္းတစ္လံုးလို၊ ႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့အရုပ္တစ္ခုလိုပဲ လဲၿပိဳက်သြားမလား ေပ်ာ့ေခြသြားမလား တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္သြားမွာပါ။
အဲဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးမွာ ဓါတ္ႀကီးေလးပါး ညီညြတ္ေနမွ က်န္းမာပါတယ္။ အဲဒီလုိ ညီညႊတ္ေအာင္လည္း မိမိတို႔က ဆုိင္ရာဆုိင္ရာတုိ႔ကုိ သတိေလးနဲ႔ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒါမွ က်န္းမာစြာနဲ႔ သြားလာေနထုိင္ႏုိင္မွာပါ။
ကားတုိက္မိရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔လူေသရသလဲဆုိတာက ကားဆုိတဲ့အရာ၀တၳဳပညတ္မွာလည္း ပထ၀ီဆုိတဲ့ မာသေဘာေလးရွိေနၿပီး လူဆုိတဲ့အရာ၀တၳဳပညတ္မွာလည္း ပထ၀ီဆုိတဲ့ မာသေဘာေလးရွိေနလုိ႔ ပထ၀ီဓါတ္ခ်င္းထိခုိက္မိတဲ့အတြက္ ပ်က္စီးသြားတာပါ။ ပထ၀ီဆုိတဲ့ မာသေဘာ႐ုပ္တရားရွိေနမွေတာ့ သူ႔ဓါတ္ခ်င္းထိခုိက္ရင္လည္း ပ်က္စီးမွာပဲ၊ ဒီတုိင္းလည္း ပ်က္စီးမွာပဲေလ။ ႐ုပ္တရားဆုိကတည္းက ျဖစ္ပ်က္ေနတာဆုိေတာ့ ပ်က္စီးျခင္းဟာလည္း အၿမဲတေစ ျဖစ္ေနတာပါ။
ဒါကုိ မိမိတုိ႔သာမာန္လူမ်ားက အႏုျမဴမွန္လုိ႔ အရိယာဉာဏ္နဲ႔မၾကည့္ႏုိင္ေသးဘဲ သာမာန္မ်က္စိ ပုထုဇဥ္ဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့အတြက္ ႐ုပ္တရားတုိင္းဟာ ေခတၱခဏ သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔သူ တည္ၿမဲတည္တံ့ေနတယ္လုိ႔ ထင္ေနတာပါ။ အရိယာဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္သူမ်ားကေတာ့ ႐ုပ္တရားတုိင္းမွာ အၿမဲတေစေဖာက္ျပန္ေနတာကုိ သိတဲ့အတြက္ ထုိင္ခုိင္တစ္လံုးဟာ မႈန္႔မႈန္႔ညက္ညက္ ပ်က္စီးသြားျခင္းမရွိေသးေသာ္လည္း ထုိထုိင္ခံုဟာ ပ်က္စီးေနတယ္ဆုိတာကုိ သိျမင္ၾကပါတယ္။ သာမာန္ဉာဏ္ရွိသူမ်ားကေတာ့ ထုိင္ခံုတစ္လံုးဟာ ေဟာင္းႏြမ္းညစ္ပတ္မသြားေသးဘဲ မပ်က္စီးေသးရင္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ တည္ၿမဲေနတယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ၾကပါတယ္။
အရာ၀တၳဳမ်ားကုိ အသာထားလုိက္ပါဦး။ မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိေတာင္ စကၠန္႔တုိင္းျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတာကုိ မိမိတုိ႔က သာမာန္မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ အရင္တစ္စကၠန္႔နဲ႔ ေနာက္တစ္စကၠန္႔အတြင္းမွာရွိတဲ့ မိမိခႏၶာကုိယ္ဟာ ထူးျခားမႈမရွိဘဲ ပံုမွန္လုိ႔ထင္ေနၿပီး တည္ၿမဲေနတယ္လုိ႔ ထင္ေနမိပါတယ္။ အရိယာမ်က္စိရွိသူေတြကေတာ့ စကၠန္႔မလပ္ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတဲ့ ႐ုပ္တရားတုိင္းကုိ သိျမင္ၾကပါတယ္။ မိမိတုိ႔လည္း အဲဒီလုိသိျမင္ေအာင္ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္မ်ားကုိ ရႈ႕မွတ္ရမယ္။ ကမၻာေလာကမွာရွိသမွ်တုိင္းမွာ မၿမဲျခင္းေတြ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတတ္တဲ့သေဘာေလးေတြပဲ ရွိတာပါလားလုိ႔ ေန႔စဥ္ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ေပးပါက သိျမင္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ႐ုပ္တရားရဲ႕ သေဘာမ်ားကုိ နားလည္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ ဒီထက္မကရွင္းေအာင္ေတာ့ ၀ိပႆနာတရားမ်ားကုိ မ်ားမ်ားေလး နားၾကားဖတ္မွတ္ေပးပါေလ။
ေျဖ။ ။ ေလာကထဲမွာ အမွန္တကယ္ရွိတဲ့အရာမ်ားကေတာ့ ပရမတ္ (၄)ပါးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ(၄)ပါးကေတာ့
(၁) စိတ္-အာ႐ံုကို သိတတ္တဲ့ သေဘာတရား၊ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ အက်ဥ္း(၈၉)၊ အက်ယ္အားျဖင့္ (၁၂၁) ရွိပါတယ္။
(၂) ေစတသိက္-စိတ္ကုိမွီျဖစ္တဲ့ သေဘာတရား၊ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ (၅၂)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
(၃) ႐ုပ္-ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သေဘာတရား၊ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ (၂၈)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
(၄) နိဗၺာန္-အုိနာေသကင္းတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအရွိတရားျဖစ္တဲ့ ပရမတ္ (၄)မ်ိဳးကလႊဲရင္ က်န္တာအားလံုးဟာ ပညတ္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီပရမတ္(၄)မ်ိဳးထဲကမွ ေမးခြန္းရွင္က ႐ုပ္အေၾကာင္းကို မရွင္းဘူးျဖစ္ေနတာဆုိေတာ့ ႐ုပ္အေၾကာင္းကုိပဲ ရွင္းျပေပးပါမယ္။ ႐ုပ္ဓါတ္(၂၈)ပါးမွာ အဓိကအမီခံျဖစ္တဲ့ မဟာဘူတာ ဓာတ္ႀကီး(၄)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြက
ပထ၀ီဓါတ္-မာသေဘာ၊ ေပ်ာ့သေဘာ။
အာေပါဓါတ္-ဖဲြ႕စည္းျခင္းသေဘာ၊ ယိုစီးျခင္းသေဘာ။
ေတေဇာဓါတ္-ပူျခင္းသေဘာ၊ ေအးျခင္းသေဘာ။
၀ါေယာဓါတ္-တြန္းကန္တဲ့သေဘာ၊ ေထာက္ကန္တဲ့သေဘာ။
႐ုပ္ဓါတ္(၂၈)ပါးတြင္ ယင္း(၄)ပါးဟာ အမွီခံအမ်ားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုထဲတြင္မွ ပထ၀ီဓါတ္ဟာ အမွီခံရဆံုးပါ။ ထုိ႐ုပ္တရားမ်ားဟာ တစ္စကၠန္႔လွ်င္ ကုေဋ (၅၈၈၀)ေက်ာ္ ျဖစ္လုိက္ပ်က္ လုိက္ ျပဳလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ပထဝီဓါတ္ကုိ အမ်ားအားျဖင့္ ေျမႀကီးလုိ႔ သိၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ပထဝီဓါတ္ဆုိတာ မာသေဘာ၊ ေပ်ာ့သေဘာေလးသာ ရွိတာပါ။ သာမာန္ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္နဲ႔ စူဠေသာတာပန္ တစ္ေယာက္အား ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီးကိုျပၿပီး ပထဝီဓါတ္က မာတာလား၊ ေမာ္ေတာ္ကားက မာတာလားလုိ႔ေမးၾကည့္ရင္
သာမာန္ပုထုဇဥ္က ေမာ္ေတာ္ကားကသာ မာတာပါလုိ႔ ေျဖပါလိမ့္မယ္။ စူဠေသာတာပန္ကေတာ့ ပထဝီဓါတ္က မာတာပါလုိ႔ ေျဖပါလိမ့္မယ္။ ေမာ္ေတာ္ကားကမာတာဆုိရင္ ေမာ္ေတာ္ကားေပ်ာက္လွ်င္ မာတဲ့သေဘာလည္း ေပ်ာက္ရမွာေပါ့ဆုိၿပီး ေမာ္ေတာ္ကားကို ထုခြဲရိုက္လုိက္ပါ။ ဒါဆုိ ေမာ္ေတာ္ကားနာမည္ေပ်ာက္ၿပီး သတၳဳအမႈန္႔ေလးေတြပဲ က်န္ပါေတာ့မယ္။ အဲဒီလုိ သတၳဳမႈန္႔ေလးက်န္ေတာ့တဲ့အခါ ေမာ္ေတာ္ကားက မာတာလား၊ ပထ၀ီဓာတ္က မာတဲ့သေဘာရွိတာလားဆုိတာ စမ္းသမ္းၾကည့္လုိက္ရင္ သိပါလိမ့္မယ္။ ေမာ္ေတာ္ကား မရွိမွေတာ့ ေမာ္ေတာ္ကားကမာတာဆုိတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ရွင္းလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
အဲဒီလုိေမာ္ေတာ္ကားမွ သတၳဳမႈန္႔ဟူေသာပညတ္ခ်က္ပါ ေျပာင္းသြားေသာ္လည္း အျငင္းသန္ေသာ ပုထုဇဥ္က သတၳဳမႈန္႔က မာေနတာပါလုိ႔ ထပ္ျငင္းရင္ ထုိသတၳဳမႈန္႔မ်ားကို ေျမႀကီးထဲျမဳပ္လုိက္ ပါ။ ေနာက္ေလးငါးႏွစ္ၾကာမွ ေဖၚထုပ္ကိုင္စမ္းၾကည့္လုိက္ပါ။ အဲဒီအခါမွာ တကယ္အမွန္တကယ္ရွိတဲ့ ပထဝီဓါတ္ရဲ႕ပင္ကိုယ္သေဘာျဖစ္သည့္ မာသေဘာ၊ ေပ်ာ့သေဘာကုိေတာ့ ေတြ႕ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္႐ုပ္တရားမဆုိ အမည္နာမေပးထားတဲ့ ပညတ္နာမည္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနေပမဲ့ တကယ္ပရမတ္သေဘာနဲ႔ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ အမီခံျဖစ္တဲ့ ဓာတ္(၄)ပါးသာ အေသခ်ာရွိေနတာကုိ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ခု ေမာ္ေတာ္ကားမွ ေျမႀကီးခဲဘဝ ကူးေျပာင္းသြားေပမဲ့ ပထဓီဓါတ္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘဲရွိေနတာကုိ သေဘာေပါက္လွ်င္ က်န္တာအားလံုးကုိလည္း စမ္းသပ္ေတြးေခၚၾကည့္ရင္ သေဘာေပါက္ၿပီးသကာလ ျဖစ္ပ်က္တရားမ်ားကုိ သိျမင္ကာ တရားအားထုတ္ရာတြင္ လြယ္ကူသြားပါလိမ့္မယ္။
က်န္တဲ့ဓာတ္ေတြကုိလည္း သေဘာေပါက္ေအာင္ အနည္းငယ္ ေရးသားေပးလုိက္ပါတယ္။ ေတေဇာဓါတ္ ကုိ အပူဓါတ္လုိ႔ အမ်ားအားျဖင့္ သိထားေသာ္လည္း တကယ့္အရွိတရားက ေလာင္ၿမိဳက္တတ္တဲ့သေဘာ၊ ရင့္ၾကက္ျခင္းသေဘာတို႔ကုိ ေတေဇာဓါတ္လုိ႔ ေခၚတာပါ။ ခႏၶာအိမ္ႀကီးအတြင္းမွာ ေတေဇာဓါတ္ရွိေနလုိ႔ အစာအာဟာရမ်ားကုိ ေျခဖ်က္ၿပီး တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ႀကီးရင့္လာၾကပါတယ္။ ႏုပ်ိဳျခင္းတုိ႔ကုိ တေငြ႔ေငြ႔႔ေလးေလာင္ၿမိဳက္လိႈက္စားေနလုိ႔ တျဖည္းျဖည္းပ်က္စီးေနတာဟာ ေတေဇာဓါတ္ေၾကာင့္ပါ။
အာေပါဓါတ္ဆုိတာကေတာ့ ယိုစီးျခင္း၊ ဖြဲ႔စည္းျခင္းသေဘာရွိပါတယ္။ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့အရာအားလံုးမွာ ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ ယုိးစီးျခင္းသေဘာေတြရွိေနတာဟာ အာေပါဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဝါေယာဓါတ္ဆုိတာကေတာ့ ေလဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ႀကီး ထ၊ ထိုင္၊ ရပ္သြား၊ လႈပ္ရွားေနႏိုင္ရန္အတြက္ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလံုးမွာ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွတဲ့ အေၾကာေပါင္းစံုထဲတြင္ ေလဓါတ္ကေလးက အၿမဲအျပည့္အဝရွိေနတာေၾကာင့္ အားလံုး ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ ရွင္သန္ေနႏိုင္တာပါ။ ဒီေလဓါတ္ကေလး ခ်ိဳ႕ယြင္းသြားရင္ ေလမ်ားမစီးဆင္းေတာ့ဘဲ ေလျဖတ္သြားပါက ခႏၶာအိမ္ႀကီးလည္း၊ ေလထြက္သြားတဲ့ ပူေပါင္းတစ္လံုးလို၊ ႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့အရုပ္တစ္ခုလိုပဲ လဲၿပိဳက်သြားမလား ေပ်ာ့ေခြသြားမလား တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္သြားမွာပါ။
အဲဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးမွာ ဓါတ္ႀကီးေလးပါး ညီညြတ္ေနမွ က်န္းမာပါတယ္။ အဲဒီလုိ ညီညႊတ္ေအာင္လည္း မိမိတို႔က ဆုိင္ရာဆုိင္ရာတုိ႔ကုိ သတိေလးနဲ႔ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒါမွ က်န္းမာစြာနဲ႔ သြားလာေနထုိင္ႏုိင္မွာပါ။
ကားတုိက္မိရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔လူေသရသလဲဆုိတာက ကားဆုိတဲ့အရာ၀တၳဳပညတ္မွာလည္း ပထ၀ီဆုိတဲ့ မာသေဘာေလးရွိေနၿပီး လူဆုိတဲ့အရာ၀တၳဳပညတ္မွာလည္း ပထ၀ီဆုိတဲ့ မာသေဘာေလးရွိေနလုိ႔ ပထ၀ီဓါတ္ခ်င္းထိခုိက္မိတဲ့အတြက္ ပ်က္စီးသြားတာပါ။ ပထ၀ီဆုိတဲ့ မာသေဘာ႐ုပ္တရားရွိေနမွေတာ့ သူ႔ဓါတ္ခ်င္းထိခုိက္ရင္လည္း ပ်က္စီးမွာပဲ၊ ဒီတုိင္းလည္း ပ်က္စီးမွာပဲေလ။ ႐ုပ္တရားဆုိကတည္းက ျဖစ္ပ်က္ေနတာဆုိေတာ့ ပ်က္စီးျခင္းဟာလည္း အၿမဲတေစ ျဖစ္ေနတာပါ။
ဒါကုိ မိမိတုိ႔သာမာန္လူမ်ားက အႏုျမဴမွန္လုိ႔ အရိယာဉာဏ္နဲ႔မၾကည့္ႏုိင္ေသးဘဲ သာမာန္မ်က္စိ ပုထုဇဥ္ဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့အတြက္ ႐ုပ္တရားတုိင္းဟာ ေခတၱခဏ သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔သူ တည္ၿမဲတည္တံ့ေနတယ္လုိ႔ ထင္ေနတာပါ။ အရိယာဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္သူမ်ားကေတာ့ ႐ုပ္တရားတုိင္းမွာ အၿမဲတေစေဖာက္ျပန္ေနတာကုိ သိတဲ့အတြက္ ထုိင္ခုိင္တစ္လံုးဟာ မႈန္႔မႈန္႔ညက္ညက္ ပ်က္စီးသြားျခင္းမရွိေသးေသာ္လည္း ထုိထုိင္ခံုဟာ ပ်က္စီးေနတယ္ဆုိတာကုိ သိျမင္ၾကပါတယ္။ သာမာန္ဉာဏ္ရွိသူမ်ားကေတာ့ ထုိင္ခံုတစ္လံုးဟာ ေဟာင္းႏြမ္းညစ္ပတ္မသြားေသးဘဲ မပ်က္စီးေသးရင္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ တည္ၿမဲေနတယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ၾကပါတယ္။
အရာ၀တၳဳမ်ားကုိ အသာထားလုိက္ပါဦး။ မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိေတာင္ စကၠန္႔တုိင္းျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတာကုိ မိမိတုိ႔က သာမာန္မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ အရင္တစ္စကၠန္႔နဲ႔ ေနာက္တစ္စကၠန္႔အတြင္းမွာရွိတဲ့ မိမိခႏၶာကုိယ္ဟာ ထူးျခားမႈမရွိဘဲ ပံုမွန္လုိ႔ထင္ေနၿပီး တည္ၿမဲေနတယ္လုိ႔ ထင္ေနမိပါတယ္။ အရိယာမ်က္စိရွိသူေတြကေတာ့ စကၠန္႔မလပ္ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတဲ့ ႐ုပ္တရားတုိင္းကုိ သိျမင္ၾကပါတယ္။ မိမိတုိ႔လည္း အဲဒီလုိသိျမင္ေအာင္ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္မ်ားကုိ ရႈ႕မွတ္ရမယ္။ ကမၻာေလာကမွာရွိသမွ်တုိင္းမွာ မၿမဲျခင္းေတြ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတတ္တဲ့သေဘာေလးေတြပဲ ရွိတာပါလားလုိ႔ ေန႔စဥ္ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ေပးပါက သိျမင္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ႐ုပ္တရားရဲ႕ သေဘာမ်ားကုိ နားလည္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ ဒီထက္မကရွင္းေအာင္ေတာ့ ၀ိပႆနာတရားမ်ားကုိ မ်ားမ်ားေလး နားၾကားဖတ္မွတ္ေပးပါေလ။
No comments:
Post a Comment