ဘာျဖစ္လုိ႔ ျပည္ပကုိ ထြက္ရတာလဲ အပုိင္း(၂)
တခ်ိဳ႕က ေတြးမိၾကပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ သံဃာမ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုးႏုိင္ငံျဖစ္ပါလ်က္ ဘာေၾကာင့္ ျပည္ပကုိထြက္ၿပီး ပညာသင္ေနၾကတာလဲလုိ႔။ ဒါဟာလည္း အမ်ားအက်ိဳးတြက္မုိ႔ ထြက္ေနၾကတာပါ။ ကုိယ့္အတြက္ဆုိ ဦးဇင္းေျပာခဲ့သလုိ ျမန္မာျပည္မွာ ေအးေဆးေနလုိ႔ ရပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ပထြက္ ပညာသင္ရျခင္းဟာ ႏုိင္ငံျခားသားေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚပညာေတြ လုိခ်င္တာရယ္၊ ကမၻာသံုးျဖစ္တဲ့ ဘာသာစကားကုိ ကၽြမ္းက်င္စြာနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ေျပာႏုိင္ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ပါ။
ဥပမာ-ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဘယ္စာမဆုိ သင္လုိ႔ရပါတယ္။ အဲဒီလုိသင္လုိ႔ရလုိ႔လည္း ျမန္မာျပည္က တတ္သင့္သေလာက္ေသာစာေတြကုိသင္ခဲ့ပါၿပီ။ ျပည္ပမွာပညာသင္ထြက္ရတာဟာ ျပည္ပကႏုိင္ငံျခားသားမ်ားရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြ၊ ျငင္းခုံမႈေတြကုိ ဘယ္လုိျပန္လည္ေခ်ပႏုိင္ေအာင္ လုပ္ရမလဲဆုိတာေတြ သိခ်င္လုိ႔ပါ။ ဦးဇင္း ခု က်မ္းတင္တဲ့အခါ က်မ္းတင္တဲ့ေခါင္းစဥ္ကစၿပီး ျငင္းခံုမႈေတြနဲ႔ စတင္ေျပာဆုိေနရပါၿပီ။ ဒါေတာင္ အစပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ေဒါက္တာဘြဲ႕ၿပီးထိဆုိ (၅)ႏွစ္ေတာင္ ျငင္းခံုမႈေတြ လုပ္ရဦးမွာဆုိေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပညာေတြ ရလုိက္မလဲ။ အဲဒီေတာ့ ဒီလုိ မိမိက ျငင္းခံုမႈေတြကုိ အံတုႏုိင္ၿပီဆုိရင္ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာ သာသနာျပဳတဲ့အခါ သူတုိ႔ကျငင္းရင္ ကုိယ္က ျပန္လည္ေခ်ပႏုိင္စြမ္း အရန္သင့္ရွိေနၿပီေပါ့။
ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အေတြ႕မ်ားတာ မုိ႔ ျမန္မာစကားပဲ ေန႔စဥ္ ေျပာျဖစ္ေနတာမ်ားၿပီး အဂၤလိပ္စကား အေျပာနည္းပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဂၤလိပ္စကား အသံထြက္ေတြ၊ ႏႈတ္ေႏွးမႈေတြက မေကာင္းဘဲျဖစ္ေနပါ တယ္။ ျပည္ပမွာက်ေတာ့ ေန႔စဥ္လုိလုိ အဂၤလိပ္လုိပဲ ေျပာေနရေတာ့ ႏႈတ္လည္း သြတ္လာတယ္၊ ေျပာရဲဆုိရဲလည္း ရွိလာတယ္။ အသံထြက္ေတြလည္း ပီသမႈမ်ားလာပါတယ္။
ဦးဇင္းကုိ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္နဲ႔ စားေသာက္မေနဘဲ ျပည္ပကုိ ထြက္လာၿပီး အစားဆင္းရဲမႈေတြနဲ႔ ေနေနရတာလဲလုိ႔ေမးရင္ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ႏုိင္ငံေတြကုိ သြားေရာက္ၿပီး သူတုိ႔ကုိ ေဟာေျပာကာ သူတုိ႔ရဲ႕ျငင္းဆုိမႈေတြကုိ ျပန္လည္ေခ်ပႏုိင္ေအာင္ ပညာသင္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ေျဖရမွာပဲ။ တကယ္လည္း ဒီလုိပဲ စိတ္ကူးထားတာပါ။ ငါ ဘြဲ႕ရေအာင္လုပ္မယ္။ ပညာေတြစံုေအာင္ ေလ့လာမယ္၊ ၿပီးရင္ ႏုိင္ငံေတြလွည္လည္ၿပီး တရားေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ ျငင္းခံုေခ်ပမႈေတြ လုပ္မွာပါ။ ျငင္းခံုမႈဆုိတာက အေနာက္တုိင္းသားေတြဟာ ေျပာတုိင္းမယံုတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ေျပာတဲ့ဟာကုိ ေစာဒကတတ္ၿပီး ျငင္းမွာေသခ်ာတဲ့ အတြက္ အဲဒါေတြကုိ ေခ်ပရမွာမုိ႔ ျငင္းခံုေခ်ပမႈေတြလုပ္မယ္လုိ႔ ေျပာရတာပါ။
အဲဒီလုိ လုပ္ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ကူးေပၚလာလုိ႔လည္း ျပည္ပထြက္ၿပီး ပညာသင္ခုိင္းမဲ့လူ၊ ေထာက္ပံ့မဲ့လူမရွိဘဲနဲ႔ မိမိရတဲ့ ၀တၳဳေငြေလးေတြကုိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ကေန ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက သံုးႏွစ္တုိင္တုိင္ ပညာသင္စရိတ္အတြက္ စုထားတာပါ။ ဒီကုိလာဖုိ႔ ေငြလည္း နည္းနည္းစုမိတာနဲ႔ မိဘမ်ားကုိ ျပည္ပထြက္ ပညာသင္ခ်င္တယ္။ သားမေလာက္ေသးတဲ့ပုိက္ဆံ ေပးပါဦးလုိ႔ သြားေတာင္းတဲ့ခါ မိဘမ်ားက ျပည္ပကုိ လံုး၀မထြက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါဟာလည္း မိဘတုိင္းက ကုိယ့္သားသမီးနဲ႔ေ၀းရာကုိ မေနခ်င္ၾကတာ ဓမၼတာမုိ႔ မိဘမ်ားကုိ နားလည္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဦးဇင္းက အမ်ားအတြက္ေၾကာင့္ ထြက္ခ်င္တာဆုိေတာ့ မိဘေတြ လက္ေျမွာက္အရံႈးေပးလုိက္ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔မိဘေတြပဲ ကုိယ့္သားကုိ အမ်ားအတြက္ဆုိၿပီး သာသနာေဘာင္မွာ ေနခြင့္ေပးထားၿပီးသား ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ သူတုိ႔အတြက္ဆုိ သူတုိ႔ကုိ လုပ္ကုိင္ေကၽြးဖုိ႔ သာသနာေဘာင္မွာ မေနခုိင္းဘဲ သူတုိ႔နားမွာပဲ ေနခုိင္းမွာေပါ့။ ခု သူတို႔ကုိယ္တုိင္ကုိက အမ်ားအတြက္ လုပ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ သာသနာေဘာင္မွာ ေနခုိင္းၿပီးၿပီဆုိမွေတာ့ ဦးဇင္းကုိ သူတုိ႔တားလုိ႔ မရေတာ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သံဃာမ်ားရဲ႕ မိဘဆုိတာ က်န္တဲ့ေနရာကုိ မၾကည့္ပါနဲ႔ ဒီလုိ မိမိသားကုိ အမ်ားအတြက္ စြန္႔လႊတ္ေပးထားျခင္းကုိပဲ အေတာ္ေတာ္တဲ့ မိဘေတြလုိ႔ ခ်ီးက်ဳးထုိက္ေနပါၿပီ။
ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းမိဘေတြဟာ ကုိယ့္သားကုိ အမ်ားအတြက္ စြန္႔လႊတ္ၿပီးသားမုိ႔ ရင္ကြဲခံကာ ျပည္ပကုိထြက္ခြင့္ျပဳေပးလုိက္တဲ့အျပင္ သူတုိ႔ရွိတဲ့ေရႊေလးေတြကုိပါေရာင္းၿပီး ဦးဇင္းစုထားတဲ့ ပညာသင္စရိတ္မေလာက္တာကုိ ျဖည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါတုန္းက ဦးဇင္းကုိ္ယ္တုိင္လည္း မိဘမ်ားရဲ႕ ကိုယ့္သားေပၚထားတဲ့ ေစတနာေမတၱာေတြ။ အမ်ားအတြက္ ကုိယ့္သားကုိ စြန္႔လႊတ္ေပးမႈေတြကုိ နားလည္ခံစားရၿပီး မ်က္ရည္မက်ေအာင္ထိန္းကာ ရင္ထဲမွာေတာ့ ၀မ္းနည္းမႈေတြျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိဘေတြကုိ ဒီလုိလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ ခ်ီးက်ဳးမိၿပီး ၀မ္းေျမာက္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဦးဇင္းကုိလည္း တခ်ိဳ႕က ေမးၾကပါတယ္။ သာသနာ့ေဘာင္မွာေနရတာ ေပ်ာ္လားတဲ့။ လူမထြက္ခ်င္ဘူးလားတဲ့ေလ။ အင္း အဲဒီလုိေမးလာတဲ့အခါ ဦးဇင္းကလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျဖေပးလုိက္ပါတယ္။ ေလာကီလူသားေတြ ေပ်ာ္ေနတာကုိျမင္ရလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ မိန္းကေလးေခ်ာေခ်ာေလးကုိ ျမင္ရလုိ႔ျဖစ္ေစ လူထြက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာရင္ ငါဟာ အမ်ားအတြက္ျပဳလုပ္ေပးျခင္း၊ မိဘေက်းဇူးကုိဆပ္ျခင္းျဖင့္ ဒီဘ၀ကုိ အဆံုးသတ္မယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာ။ ဒါေၾကာင့္ လူထြက္ခ်င္စိတ္ေပၚတုိင္း အဲဒီစိတ္နဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ပစ္တယ္လုိ႔ ေျဖေပးလုိက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးဇင္းလည္း ပုထုဇဥ္လူသားမုိ႔ ေပ်ာ္ပါးခ်င္စိတ္ေတြ၊ ကာမဂုဏ္ခံစားခ်င္စိတ္ေတြ ရွိေနတုန္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူဆုိတာ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုကုိ မိမိက အႏုိင္ယူထားရင္ မိမိအတြက္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မဲ့ဟာေတြကုိ တားဆီးႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ စိတ္ဓာတ္တစ္ခု၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကုိသာ ပုိင္ဆုိင္မထားဘူးဆုိရင္ေတာ့ မိမိအတြက္ ေႏွာက္ယွက္မႈမ်ားကုိ ပယ္ဖ်က္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါေပ။ တကယ္တမ္းသာ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ပုိင္ဆုိင္မထားဘူးဆုိရင္ ဦးဇင္းလည္း ဆယ္တန္းေျဖစဥ္ကတည္းက လူေဘာင္သုိ႔ ကူးေျပာင္းသြားေလာက္ပါၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ ဒီစိတ္ဓာတ္ကုိ ယခုခ်ိန္ထိ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းထားႏုိင္ဆဲပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ေနာင္မိဘမ်ားေရာ သားသမီးမ်ားပါ ဒီလုိ အမ်ားအတြက္ ကိုယ့္က်ိဳးမ်ားစြန္႔လႊတ္ၿပီး သာသနာေတာ္ျပန္႔ပြားေအာင္၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားထြန္းကားေအာင္ လုပ္ေပးေနမယ္ဆုိ ရင္ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕သာသနာဟာ ဘယ္ေသာအခါမွ ေမွးမွိန္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေပ။
No comments:
Post a Comment